2.3. Immunological analysesThe lyso

2.3. Immunological analyses

The lysozyme concentration in skin mucus (inmg·ml−1)was determined by radial diffusion in agarose containingMicrococcus luteus (CCM 169) according to Poisot et al. (2009). Complement activity was measured according to Buchtíková et al. (2011). The total complement activity (including all activation pathways) of plasma was determined using a bioluminescent strain of Escherichia coli K12 (luxAmp, kindly provided by the University of Turku, Finland). The light emission measured by an LM01-T luminometer was positively correlated with the viability of E. coli. The relative measure of complement activity was estimated by computing the difference between the maximal time of measurement (equal to
4 h) and the time necessary to kill 50% of E. coli by complement (in h). Respiratory burst activity was measured as luminol-enhanced chemiluminescence using an LM01-T luminometer (Immunotech, Czech Republic) and opsonized Zymosan A as activator. Briefly, the reaction mixture contained 50× diluted blood in Hank's balanced salt solution, luminol (Molecular Probes, Eugene, Oregon USA, Leiden, The Netherlands, dissolved in borate buffer, pH =9, final concentration
10−3 mol·l−1) and Zymosan A (from Saccharomyces cerevisiae; Sigma, USA, opsonized by incubation with serum). Final concentration of Zymosan A was 0.25 mg·ml−1 in reaction mixture. The maximum intensity of respiratory burst (peak in relative light units — RLU) and total intensity of respiratory burst defined as the integral of the reaction curve area (RLU*s) were included as the measures of respiratory burst in this study. For details, see Buchtíková et al. (2011).
The total IgM level was determined using precipitation with zinc sulfate (0.7 mM ZnSO4·7H2O, pH = 5.8) (McEwan et al., 1970). IgM quantification was based on the total level of proteins in the sample determined using commercially available kit (Bio-Rad, USA) before and after precipitation. The concentration of IgM in the sample (in g/l) was calculated as the difference between total proteins and proteins in the supernatant after precipitation and centrifugation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.3. ระเบียบวิเคราะห์ความเข้มข้นของ lysozyme ในเมือกผิวหนัง (inmg·ml−1) ถูกกำหนด โดยรัศมีแพร่ใน agarose containingMicrococcus luteus (CCM 169) ตาม Poisot et al. (2009) กิจกรรมเสริมที่วัดตาม Buchtíková et al. (2011) กิจกรรมเสริมทั้งหมด (รวมทั้งหมดเรียกใช้มนต์) ของพลาสมาที่ถูกกำหนดโดยใช้ bioluminescent ต้องใช้ของ Escherichia coli K12 (luxAmp ละม่อมโดยมหาวิทยาลัย Turku ฟินแลนด์) ปล่อยก๊าซเบาที่วัด โดยการ luminometer LM01 T เป็นบวก correlated กับชีวิตของ E. coli การวัดกิจกรรมเสริมสัมพันธ์ถูกประเมิน โดยการคำนวณความแตกต่างระหว่างเวลาสูงสุดของการวัด (เท่ากับ4 h) และเวลาที่จำเป็นต้องฆ่า 50 ของ E. coli โดยเสริม (ใน h) กิจกรรมหายใจระเบิดถูกวัดเป็นลูมินอลเพิ่ม chemiluminescence ใช้ตัว LM01 T luminometer (Immunotech สาธารณรัฐเช็ก) และ opsonized Zymosan A เป็น activator สั้น ๆ เลือด 50 ×ผสมส่วนผสมที่ประกอบด้วยปฏิกิริยาในของแฮงก์สมดุลเกลือโซลูชัน ลูมินอล (Probes โมเลกุล Eugene ออริกอนสหรัฐอเมริกา ไลเดน ประเทศ เนเธอร์แลนด์ ละลายในบัฟเฟอร์ borate, pH = 9 ความเข้มข้นสุดท้าย10−3 mol·l−1) และ Zymosan A (จาก Saccharomyces cerevisiae ซิกมา สหรัฐอเมริกา opsonized โดยคณะทันตแพทยศาสตร์กับซีรั่ม) ความเข้มข้นสุดท้ายของ Zymosan A mg·ml−1 0.25 ส่วนผสมของปฏิกิริยาได้ ความเข้มสูงสุดของทางเดินหายใจระเบิด (ช่วงในหน่วยสัมพัทธ์แสง — RLU) และความรุนแรงของระเบิดหายใจกำหนดเป็นทฤษฎีบูรณาการพื้นที่โค้งปฏิกิริยารวม (RLU * s) ถูกรวมเป็นมาตรการของทางเดินหายใจออกมาในการศึกษานี้ สำหรับรายละเอียด ดู Buchtíková et al. (2011)กำหนดระดับการระบาดของโรครวมฝนด้วยซิงค์ซัลเฟต (0.7 มม. ZnSO4·7H2O, pH = 5.8) (McEwan et al., 1970) นับการระบาดของโรคขึ้นกับระดับการรวมของโปรตีนในตัวอย่างกำหนดโดยใช้ชุดใช้ได้ในเชิงพาณิชย์ (Bio Rad สหรัฐอเมริกา) ก่อน และ หลังฝน มีคำนวณความเข้มข้นของการระบาดของโรคในตัวอย่าง (ใน g/l) เป็นผลต่างระหว่างยอดรวมโปรตีนและโปรตีนใน supernatant หลังจากฝนและ centrifugation

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.3 ภูมิคุ้มกันวิเคราะห์ความเข้มข้นของไลโซไซม์ในเมือกผิว (inmg ·มล-1) ถูกกำหนดโดยการแพร่กระจายในรัศมี luteus containingMicrococcus agarose (CCM 169) ตาม Poisot et al, (2009) กิจกรรมเสริมที่วัดตามBuchtíková et al, (2011) กิจกรรมเสริม (รวมทุกอย่างทุลักทุเลยืนยันการใช้งาน) ของพลาสม่าได้รับการพิจารณาโดยใช้สายพันธุ์ที่เรืองแสงของอีโค K12 (luxAmp ให้ความกรุณาโดยมหาวิทยาลัย Turku, ฟินแลนด์) การปล่อยแสงวัดโดย luminometer LM01-T มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับความมีชีวิตของเชื้อ E. coli วัดความสัมพันธ์ของกิจกรรมเสริมที่ได้รับการประเมินโดยการคำนวณความแตกต่างระหว่างเวลาสูงสุดของการวัด (เท่ากับ4 ชั่วโมง) และเวลาที่จำเป็นในการฆ่า 50% ของเชื้อ E. coli โดยสมบูรณ์ (ในชั่วโมง) กิจกรรมการระเบิดทางเดินหายใจวัดเป็น chemiluminescence ลูมินอลที่เพิ่มการใช้ luminometer LM01-T (Immunotech, สาธารณรัฐเช็ก) และ opsonized Zymosan เป็นกระตุ้น สั้น ๆ , ผสมปฏิกิริยาที่มีอยู่ 50 ×เจือจางเลือดในสารละลายเกลือที่สมดุลของแฮงค์, ลูมินอล (Probes โมเลกุล, ออริกอนสหรัฐอเมริกา Leiden, เนเธอร์แลนด์ละลายในบัฟเฟอร์ borate ค่า pH = 9, ความเข้มข้นสุดท้าย10-3 นางสาว-1 ) และ Zymosan A (จาก Saccharomyces cerevisiae; ซิกสหรัฐอเมริกา opsonized โดยการบ่มด้วยเซรั่ม) ความเข้มข้นสุดท้ายของ Zymosan เป็น 0.25 mg ·มล-1 ผสมปฏิกิริยา ความเข้มสูงสุดของการระเบิดทางเดินหายใจ (สูงสุดในหน่วยแสงสัมพัทธ์ - RLU) และความรุนแรงของการระเบิดรวมระบบทางเดินหายใจกำหนดให้เป็นหนึ่งของพื้นที่โค้งปฏิกิริยา (RLU * s) ถูกรวมเป็นมาตรการของการระเบิดทางเดินหายใจในการศึกษานี้ ดูรายละเอียดBuchtíková et al, (2011). ระดับ IgM รวมถูกกำหนดโดยใช้การตกตะกอนด้วยสังกะสีซัลเฟต (0.7 มิลลิ ZnSO4 · 7H2O ค่า pH = 5.8) (แม็กอีแวน et al., 1970) ปริมาณ IgM ก็ขึ้นอยู่กับระดับของโปรตีนรวมในตัวอย่างกำหนดโดยใช้ชุดใช้ได้ในเชิงพาณิชย์ (Bio-Rad สหรัฐอเมริกา) ก่อนและหลังการตกตะกอน ความเข้มข้นของ IgM ในตัวอย่าง (ใน g / l) ที่คำนวณได้เป็นความแตกต่างระหว่างโปรตีนรวมและโปรตีนในสารละลายหลังจากตกตะกอนและการปั่นแยก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.3 การวิเคราะห์

ไลโซไซม์ของเมือกผิว ( inmg ด้วยมล− 1 ) ถูกกำหนดโดยรัศมีการแพร่กระจายใน containingmicrococcus luteus ( CCM ( 169 ) ตาม poisot et al . ( 2009 ) กิจกรรมเสริมได้ตาม bucht í Mar . kgm et al . ( 2011 )กิจกรรมเสริมทั้งหมด ( รวมทั้งแนวทางการกระตุ้นทั้งหมด ) ของพลาสมาใช้วิเคราะห์สายพันธุ์ไบโอลูมิเนสเซนต์ของ Escherichia coli K12 ( luxamp กรุณาให้โดยมหาวิทยาลัย Turku , ฟินแลนด์ วัดแสงโดยการ lm01-t ลูมิโนมิเตอร์มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับศักยภาพของ E . coliวัดพระญาติของกิจกรรมเสริมถูกประเมินโดยการคำนวณความแตกต่างระหว่างเวลาสูงสุดของการวัด ( เท่ากับ
4 H ) และเวลาที่จำเป็นเพื่อฆ่าเชื้อ อีโคไล โดยกว่า 50% ของ ( H ) กิจกรรมทางวัดออกมาเป็นนโยบายแรงงานเพิ่มฆ้องมอญใช้ lm01-t ลูมิโนมิเตอร์ ( immunotech , สาธารณรัฐเช็ก ) และ opsonized zymosan เป็นกิจกรรม สั้น ๆปฏิกิริยาผสมที่มีอยู่ 50 ×เจือจางเลือดในแฮงก์สมดุลเกลือสารละลายลูมินอล ( โมเลกุลโพรบ ยูจีน ออริกอน สหรัฐอเมริกา ไลเดน ประเทศเนเธอร์แลนด์ละลายในบอเรตบัฟเฟอร์ pH = 9 , สุดท้ายความเข้มข้น 10 − 3 โมลด้วย
L − 1 ) และ zymosan ( จาก Saccharomyces cerevisiae ; Sigma , สหรัฐอเมริกา opsonized โดยการบ่มด้วยเซรั่ม ) ความเข้มข้นสุดท้าย zymosan เป็น 0.25 มก. ด้วย− 1 มิลลิลิตร ในส่วนผสมของปฏิกิริยาสูงสุดความเข้มของระบบทางเดินหายใจระเบิด ( สูงสุดในหน่วย - แสงสัมพัทธ์ rlu ) และความเข้มของระบบทางเดินหายใจออกมาทั้งหมด หมายถึง ผลรวมของปฏิกิริยากราฟพื้นที่ ( rlu * s ) ถูกรวมเป็นมาตรการของระบบทางเดินหายใจระเบิดในการศึกษานี้ สำหรับรายละเอียดดู bucht í Mar . kgm et al . ( 2011 )
ระดับ IgM ทั้งหมดถูกกำหนดโดยใช้การตกตะกอนด้วยซิงค์ซัลเฟต ( 0.7 มม. znso4 ด้วย 7h2o pH = 58 ) ( แม็กอีแวน et al . , 1970 ) จำนวนปริมาณ ขึ้นอยู่กับระดับของโปรตีนรวมในตัวอย่างกำหนดใช้ในเชิงพาณิชย์ชุด ( สหรัฐอเมริกาไบแรด ) ก่อนและหลังการตกตะกอน ความเข้มข้นของอิมในตัวอย่าง ( กรัม / ลิตร ) คำนวณได้ เช่น ความแตกต่างระหว่างโปรตีนรวมและโปรตีนในน่าน หลังการปั่นเหวี่ยง