A third reason isthe possibility fo

A third reason is
the possibility for working on several language goals together.
When Kamhi (2014) chose narratives as a priority goal,
he emphasized that narratives provided an “umbrella” for
working on lexical, sentence, and text goals at the same time.
The same is true for expository text. SLPs can consult several
resources for details on teaching expository language
to children with language disorders (Ehren, 2010; WardLonergran,
2010; Westby, Culatta, & Hall-Kenyon, in press).
Before leaving the topic of language goals appropriate
for older children, it is necessary to invoke the heterogeneity
caveat. All clinicians with experience in language disorders
know that a goal that is tailor-made for one child may not be
appropriate for or needed by another child. This fact was
aptly demonstrated in a study in which the researchers compared
content and form in narratives produced by children
with SLI (Colozzo, Gillam, Wood, Schnell, & Johnston,
2011). The researchers uncovered content–form disassociations
in a majority of children with SLI. Some had relative
strengths in content elaboration but not grammatical accuracy;
in others, the reverse pattern was seen—strengths in
grammar but not in content. Age-matched peers showed far
fewer disassociations of content and form. Although the
authors (Colozzo et al., 2011) argued that intervention within
a broad narrative framework could benefit children with both
patterns, the details of treatment will need to be adjusted.
In the BCL project, we have seen considerable variation
in writing abilities in the areas of spelling, vocabulary
sophistication, sentence fluency, and text structure for
children with similar scores on norm-referenced tests of oral
language. Although I have described three types of goals
(complex sentences, verb structure, and expository text)
as priorities for older children with language disorders,
I believe strongly that all intervention work must be appropriately
individualized.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหตุผลที่สามความเป็นไปได้สำหรับการทำงานในหลายภาษาเป้าหมายร่วมกันเมื่อ Kamhi (2014) เลือก narratives เป็นเป้าหมายลำดับความสำคัญเขาเน้นว่า narratives ให้ "ร่ม" สำหรับทำเกี่ยวกับคำศัพท์ ประโยค และข้อความเป้าหมายในเวลาเดียวกันเหมือนกันเป็นจริงสำหรับข้อ expository SLPs สามารถให้คำปรึกษาต่าง ๆทรัพยากรสำหรับรายละเอียดเกี่ยวกับการสอนภาษา expositoryเด็กมีความผิดปกติของภาษา (Ehren, 2010 WardLonergran2010 Westby, Culatta และฮอลล์-Kenyon ในข่าว)ก่อนออกจากหัวข้อของภาษาเป้าหมายที่เหมาะสมสำหรับเด็ก จำเป็นต้อง heterogeneity เรียกcaveat Clinicians ทั้งหมด ด้วยประสบการณ์ในความรู้ว่า เป้าหมายที่ดีเสมอสำหรับเด็กอาจไม่ความเหมาะสม หรือจำเป็น โดยเด็กอื่น ความจริงได้แสดงให้เห็นว่าในการศึกษาวิจัยการเปรียบเทียบ aptlyเนื้อหาและรูปแบบในการผลิต โดยเด็ก narrativesด้วย SLI (Colozzo, Gillam ไม้ Schnell และจอห์น สตัน2011) วิจัยการเปิดเนื้อหา – แบบฟอร์ม disassociationsในส่วนใหญ่ของเด็กกับ SLI บางคนมีญาติจุดแข็งในทุก ๆ เนื้อหาแต่ไวยากรณ์ไม่ถูกต้องได้เห็นรูปแบบกลับคนอื่น ซึ่งจุดแข็งในไวยากรณ์แต่ไม่ได้อยู่ในเนื้อหา เพื่อนจับคู่อายุพบมากdisassociations น้อยกว่าเนื้อหาและแบบฟอร์ม แม้ว่าการผู้เขียน (Colozzo et al., 2011) โต้เถียงที่แทรกแซงภายในกว้างบรรยายกรอบการทำงานมีประโยชน์กับเด็กทั้งสองรูปแบบ รายละเอียดของการรักษาจะต้องปรับปรุงในโครงการ BCL เราได้เห็นการเปลี่ยนแปลงมากในการเขียนความสามารถในด้านการสะกดคำ คำศัพท์ซับซ้อน แคล่วประโยค และโครงสร้างข้อความเด็กคล้ายคะแนนทดสอบอ้างอิงปกติของช่องปากภาษา แม้ว่าพิธีกรรมการเป้าหมาย(ประโยคที่ซับซ้อน โครงสร้างกริยา และข้อความ expository)เป็นสำคัญสำหรับเด็กมีความผิดปกติของภาษาผมเชื่ออย่างยิ่งว่า แทรกแซงทุกงานต้องเหมาะสมเป็นรายบุคคล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหตุผลที่สามคือ
ความเป็นไปได้สำหรับการทำงานบนเป้าหมายหลายภาษาด้วยกัน
เมื่อ kamhi ( 2014 ) เลือกเรื่องเล่าเป็นสําคัญ เป้าหมาย
เขาเน้นว่าเรื่องเล่าให้ " ร่ม " สำหรับ
ทำศัพท์ ประโยค และข้อความที่เป้าหมายในเวลาเดียวกัน
เดียวกันเป็นจริงสำหรับข้อความภาษาไทย . slps สามารถปรึกษารายละเอียดการสอนทรัพยากรหลาย

เรียนวิชาภาษาไทยเด็กที่มีความผิดปกติทางภาษา ( เอเรน wardlonergran 2010 , 2010 ;
; culatta Westby , ห้องโถง , & Kenyon ในกด ) .
ก่อนออกจากหัวข้อของภาษาเป้าหมายเหมาะสม
สำหรับเด็ก จำเป็นต้องเรียกใช้ความหลากหลาย
ข้อแม้ . แพทย์ที่มีประสบการณ์ในความผิดปกติทางภาษา
รู้ว่าเป้าหมายที่สั่งตัดพิเศษสำหรับเด็กอาจไม่ถูก
ที่เหมาะสมหรือจำเป็นโดยเด็กอื่น ความเป็นจริงนี้
aptly แสดงในการศึกษาที่นักวิจัยเปรียบเทียบ
เนื้อหาและรูปแบบในเรื่องเล่าที่ผลิตโดยเด็ก
กับ SLI ( colozzo กิลเลิ่ม ไม้ ชเนล , ,
&จอห์นสัน , 2011 ) นักวิจัยค้นพบเนื้อหาและรูปแบบ disassociations
ในส่วนใหญ่ของเด็กกับ SLI . บางคนมีญาติ
จุดแข็งในเนื้อหารายละเอียด แต่ความถูกต้องไม่ใช่ไวยากรณ์ ;
ผู้อื่น กลับเห็นจุดแข็งในรูปแบบ
ไวยากรณ์แต่ไม่ได้อยู่ในเนื้อหา เพื่อนอายุใกล้เคียงพบไกล
disassociations น้อยลง เนื้อหาและรูปแบบ แม้ว่า
เขียน ( colozzo et al . , 2011 ) แย้งว่า การแทรกแซงภายใน
กรอบกว้าง ได้ประโยชน์ทั้งการเล่าเรื่องเด็ก
รูปแบบรายละเอียดของการรักษาจะต้องมีการปรับเปลี่ยน
ในโครงการ BCL , เราได้เห็นการเปลี่ยนแปลงมากในการเขียน
ความสามารถในด้านการสะกดคำ คำศัพท์
ความซับซ้อน เคียงกับประโยคและโครงสร้างข้อความ
เด็กที่มีคะแนนที่คล้ายกันบนบรรทัดฐานอ้างอิงการทดสอบปากเปล่า
ภาษา ถึงแม้ว่าผมจะอธิบายสามประเภทของเป้าหมาย
( ประโยคกริยาโครงสร้างซับซ้อน และข้อความภาษาไทย )
เป็นสิ่งสำคัญสำหรับเด็กที่มีความผิดปกติทางภาษา ,
ฉันเชื่ออย่างยิ่งว่า งานกิจกรรมทั้งหมดต้องเหมาะสม
รายบุคคล .