Still more general, the Project for

Still more general, the Project for Public Spaces (PPS) suggests that certain design principles (i.e. best practices) have near-universal applicability, noting for example that many different public spaces fail due to lack of seating or that public space redesign need not be monumental but rather can simply ‘start with petunias’ (PPS, 2000: p. 33). Finally, documents such as the charter of the Congress for New Urbanism (CNU, 2001) propose a holistic philosophy of urban design that encompasses not only public space but also other land use issues

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยังทั่วไป โครงการสำหรับพื้นที่สาธารณะ (PPS) แนะนำว่า หลักการออกแบบบางอย่าง (เช่นแนวทางปฏิบัติ) มีความใกล้สากล สังเกตเช่นว่า พื้นที่ว่างสาธารณะแตกต่างกันล้มเหลวเนื่องจากขาดการนั่งหรือการออกแบบพื้นที่สาธารณะที่ไม่จำเป็นอนุสาวรีย์ แต่จะ สามารถ 'เริ่มต้น ด้วย petunias' (PPS, 2000: p. 33) สุดท้าย เอกสารเช่นข้อบังคับของการประชุมสำหรับ Urbanism ใหม่ (CNU, 2001) เสนอปรัชญาองค์รวมของการออกแบบเมืองที่ครอบคลุมพื้นที่สาธารณะไม่เพียง แต่ยังปัญหาการใช้ที่ดินอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยังคงทั่วไปมากขึ้นโครงการสำหรับพื้นที่สาธารณะ (PPS) แสดงให้เห็นว่าหลักการออกแบบบางอย่าง (เช่นการปฏิบัติที่ดีที่สุด) มีการบังคับใช้ใกล้สากลสังเกตเช่นที่หลายพื้นที่สาธารณะที่แตกต่างกันล้มเหลวเนื่องจากการขาดการนั่งเล่นหรือที่ออกแบบพื้นที่สาธารณะไม่จำเป็นต้องเป็น อนุสาวรีย์ แต่สามารถเพียงแค่ 'เริ่มต้นด้วยพิทูเนีย (PPS 2000: พี. 33) สุดท้ายเอกสารเช่นกฎบัตรของรัฐสภาเพื่อวิถีชีวิตใหม่ (CNU, 2001) เสนอปรัชญาแบบองค์รวมของการออกแบบชุมชนเมืองที่ครอบคลุมไม่เพียง แต่พื้นที่สาธารณะ แต่ยังมีปัญหาการใช้ที่ดินอื่น ๆ