INTRODUCTION What are Good Agricult

INTRODUCTION
 
What are Good Agricultural Practices?

 A multiplicity of Good Agricultural Practices (GAP) codes, standards and regulations have been developed in recent years by the food industry and producers organizations but also governments and NGOs, aiming to codify agricultural practices at farm level for a range of commodities. Their purpose varies from fulfilment of trade and government regulatory requirements (in particular with regard to food safety and quality), to more specific requirements of specialty or niche markets. The objective of these GAP codes, standards and regulations include, to a varying degree:

ensuring safety and quality of produce in the food chain
capturing new market advantages by modifying supply chain governance
improving natural resources use, workers health and working conditions, and/or
creating new market opportunities for farmers and exporters in developing countries.
Good Agricultural Practices are "practices that address environmental, economic and social sustainability for on-farm processes, and result in safe and quality food and non-food agricultural products" (FAO COAG 2003 GAP paper) (html).

These four 'pillars' of GAP (economic viability, environmental sustainability, social acceptability and food safety and quality) are included in most private and public sector standards, but the scope which they actually cover varies widely.

The concept of Good Agricultural Practices may serve as a reference tool for deciding, at each step in the production process, on practices and/or outcomes that are environmentally sustainable and socially acceptable. The implementation of GAP should therefore contribute to Sustainable Agriculture and Rural Development (SARD) (html).


Potential benefits and challenges related to Good Agricultural Practices

Potential benefits of GAP

Appropriate adoption and monitoring of GAP helps improve the safety and quality of food and other agricultural products.
It may help reduce the risk of non-compliance with national and international regulations, standards and guidelines (in particular of the Codex Alimentarius Commission (html), World Organisation for Animal Health (OIE) (html) and the International Plant Protection Convention IPPC (html)) regarding permitted pesticides, maximum levels of contaminants (including pesticides, veterinary drugs, radionuclide and mycotoxins) in food and non-food agricultural products, as well as other chemical, microbiological and physical contamination hazards.
Adoption of GAP helps promotes sustainable agriculture and contributes to meeting national and international environment and social development objectives.
Challenges related to GAP

In some cases GAP implementation and especially record keeping and certification will increase production costs. In this respect, lack of harmonization between existing GAP-related schemes and availability of affordable certification systems has often led to increased confusion and certification costs for farmers and exporters.
Standards of GAP can be used to serve competing interests of specific stakeholders in agri-food supply chains by modifying supplier-buyer relations.
There is a high risk that small scale farmers will not be able to seize export market opportunities unless they are adequately informed, technically prepared and organised to meet this new challenge with governments and public agencies playing a facilitating role.
Compliance with GAP standards does not always foster all the environmental and social benefits which are claimed.
Awareness raising is needed of 'win-win' practices which lead to improvements in terms of yield and production efficiencies as well as environment and health and safety of workers. One such approach is Integrated Production and Pest Management (IPPM).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำ วิธีปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีมีอะไรบ้าง มากมายหลายหลากของรหัสดีเกษตรปฏิบัติที่ดี (GAP) มาตรฐาน และกฎระเบียบได้รับการพัฒนาในปีที่ผ่านมาอุตสาหกรรมอาหาร และผู้ผลิตองค์กร แต่ยังรัฐบาล และองค์กรพัฒนา เอกชน เล็งประมวลการปฏิบัติทางการเกษตรในระดับฟาร์มสำหรับช่วงของสินค้าโภคภัณฑ์ วัตถุประสงค์ของพวกเขาตั้งแต่ปฏิบัติตามพันธกรณีทางการค้าและรัฐบาลตามกฎหมาย (ในเฉพาะเกี่ยวกับคุณภาพและความปลอดภัยของอาหาร), ไปจนถึงความต้องการเฉพาะเจาะจงมากขึ้นของตลาดพิเศษหรือโพรง วัตถุประสงค์ช่วงรหัส การบังคับรวม ระดับแตกต่างกัน:ความปลอดภัยและคุณภาพของการผลิตในห่วงโซ่อาหารจับเปรียบตลาดใหม่ โดยการปรับเปลี่ยนการบริหารห่วงโซ่อุปทานปรับปรุงการใช้ทรัพยากรธรรมชาติ สุขภาพผู้ปฏิบัติงาน และ สภาพการทำงาน และ/หรือสร้างโอกาสทางการตลาดใหม่สำหรับเกษตรกรและผู้ส่งออกในประเทศกำลังพัฒนาวิธีปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีคือ "ปฏิบัติที่ความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อม เศรษฐกิจ และสังคมสำหรับกระบวนการในฟาร์ม และทำให้ปลอดภัย และคุณภาพอาหาร และสินค้าเกษตร-อาหาร" (FAO COAG 2003 ช่องว่างของกระดาษ) (html)เหล่านี้สี่ 'เสา' ของช่องว่าง (ชีวิตทางเศรษฐกิจ ความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อม สังคม acceptability และอาหารคุณภาพ และความปลอดภัย) จะรวมอยู่ในมาตรฐานภาครัฐและเอกชนส่วนใหญ่ แต่ขอบเขตซึ่งจะครอบคลุมจริงแตกต่างกันแนวคิดของวิธีปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีอาจใช้เป็นเครื่องมืออ้างอิงในการตัดสินใจ ในแต่ละขั้นตอนในกระบวนการผลิต ปฏิบัติและ/หรือผลที่มีต่อสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน และสังคมยอมรับ นำช่องว่างควรมีส่วนร่วมดังนั้นเกษตรยั่งยืนและชนบทที่พัฒนา (SARD) (html)ประโยชน์และความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับวิธีปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นของช่องว่างยอมรับที่เหมาะสมและตรวจสอบช่องว่างช่วยปรับปรุงความปลอดภัยและคุณภาพของอาหารและผลิตภัณฑ์เกษตรอื่น ๆอาจช่วยลดความเสี่ยงของการไม่ปฏิบัติตามกฎระเบียบ และนานาชาติ มาตรฐาน และแนวปฏิบัติ (เฉพาะ นาย Alimentarius ตซูบิชิ (html), องค์กรโลกสำหรับสัตว์สุขภาพสัตว์ระหว่างประเทศ) (html) และนานาพืชป้องกันอนุสัญญา IPPC (html)) เกี่ยวกับสารกำจัดศัตรูพืชอนุญาต ระดับสูงสุดของสารปนเปื้อน (รวมทั้งยาฆ่าแมลง ยาเสพติดสัตวแพทย์ radionuclide และ mycotoxins) ในอาหารและไม่ใช่อาหารเกษตร เคมีภัณฑ์อื่น ๆ อันตรายจากการปนเปื้อนทางจุลชีววิทยา และทางกายภาพของช่องว่างช่วยส่งเสริมการเกษตรยั่งยืน และสนับสนุนการประชุมสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ และนานาชาติและวัตถุประสงค์ของการพัฒนาสังคมความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับช่องว่างในบางกรณี ใช้ช่องว่าง และเก็บบันทึกโดยเฉพาะ และรับรองจะเพิ่มต้นทุนการผลิต ประการนี้ ขาดความปรองดองระหว่างแผนงานที่เกี่ยวข้องกับช่องว่างที่มีอยู่และความพร้อมของระบบรับรองราคาไม่แพงได้มักจะนำไปเพิ่มความสับสนและรับรองต้นทุนสำหรับเกษตรกรและผู้ส่งออกสามารถใช้มาตรฐานของช่องว่างเพื่อประโยชน์แข่งขันของเสียเฉพาะ agri-อาหารห่วงโซ่อุปทาน โดยการปรับเปลี่ยนความสัมพันธ์ของผู้ซื้อมีความเสี่ยงสูงที่เกษตรกรขนาดเล็กจะไม่สามารถแย่งโอกาสทางการตลาดส่งออกเว้นแต่จะมีเพียงพอทราบ เทคนิคเตรียม และจัดเพื่อตอบสนองความท้าทายใหม่นี้กับรัฐบาลและหน่วยงานสาธารณะบทบาท facilitatingปฏิบัติตามมาตรฐาน GAP ไม่สร้างทุกสิ่งแวดล้อม และสังคมประโยชน์ซึ่งจะอ้างเสมอสร้างความตื่นตัวเป็นสิ่งจำเป็น 'ชนะ' แนวทางปฏิบัติที่นำไปสู่การปรับปรุงในด้านประสิทธิภาพการผลิตและผลผลิตตลอดจนสภาพแวดล้อม และสุขภาพ และความปลอดภัยของผู้ปฏิบัติงาน หนึ่งวิธีดังกล่าวเป็นการผลิตแบบบูรณาการและการจัดการศัตรูพืช (IPPM)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำอะไรคือปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี?  หลายหลากของการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี (GAP) รหัสมาตรฐานและกฎระเบียบที่ได้รับการพัฒนาในปีที่ผ่านมาโดยอุตสาหกรรมอาหารและองค์กรผู้ผลิต แต่ยังรัฐบาลและองค์กรพัฒนาเอกชนที่มีวัตถุประสงค์เพื่อประมวลการปฏิบัติทางการเกษตรในระดับฟาร์มสำหรับ ช่วงของสินค้าโภคภัณฑ์ วัตถุประสงค์ของพวกเขาแตกต่างจากการปฏิบัติตามของการค้าและรัฐบาลข้อกำหนดด้านกฎระเบียบ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องเกี่ยวกับความปลอดภัยของอาหารและคุณภาพ) เพื่อต้องการที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้นของพิเศษหรือตลาดเฉพาะ วัตถุประสงค์ของการเหล่านี้รหัส GAP, มาตรฐานและกฎระเบียบรวมถึงในระดับที่แตกต่างกัน: การสร้างความมั่นใจด้านความปลอดภัยและคุณภาพของการผลิตในห่วงโซ่อาหารจับข้อได้เปรียบทางการตลาดใหม่โดยการปรับเปลี่ยนการกำกับดูแลห่วงโซ่อุปทานการปรับปรุงทรัพยากรทางธรรมชาติใช้สุขภาพคนงานและสภาพการทำงานและ/ หรือการสร้างโอกาสทางการตลาดใหม่สำหรับเกษตรกรและผู้ส่งออกในประเทศกำลังพัฒนา. ปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีคือ "วิธีปฏิบัติที่อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ยั่งยืนทางเศรษฐกิจและสังคมสำหรับกระบวนการในฟาร์มและส่งผลให้อาหารที่ปลอดภัยและมีคุณภาพและไม่ใช่อาหารสินค้าเกษตร" (FAO COAG 2003 กระดาษ GAP) (html) ใน. เหล่านี้สี่เสาหลักของ GAP (ศักยภาพทางเศรษฐกิจสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน, การยอมรับทางสังคมและความปลอดภัยของอาหารและคุณภาพ) จะรวมอยู่ในภาคเอกชนและมาตรฐานภาครัฐมากที่สุด แต่ขอบเขตที่พวกเขาจริงครอบคลุมแตกต่างกัน. แนวคิดของการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีอาจใช้เป็นเครื่องมืออ้างอิงสำหรับการตัดสินใจในแต่ละขั้นตอนในกระบวนการผลิตเกี่ยวกับการปฏิบัติและ / หรือผลที่มีต่อสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืนและการยอมรับของสังคม การดำเนินงานของ GAP ดังนั้นจึงควรมีส่วนร่วมในการเกษตรและการพัฒนาชนบทอย่างยั่งยืน (SARD) (html) ใน. ผลประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นและความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีผลประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นจาก GAP การนำไปใช้ที่เหมาะสมและการตรวจสอบของ GAP จะช่วยปรับปรุงความปลอดภัยและคุณภาพของอาหารและอื่น ๆ ที่การเกษตร ผลิตภัณฑ์. มันอาจช่วยลดความเสี่ยงจากการไม่ปฏิบัติตามกฎระเบียบของประเทศและต่างประเทศที่มาตรฐานและแนวทาง (โดยเฉพาะของ Alimentarius Codex คณะกรรมาธิการ (html) ในโลกองค์การเพื่อสุขภาพสัตว์ (OIE) (html) ในและอารักขาพืชระหว่างประเทศการประชุม IPPC (html) ใน) เกี่ยวกับสารกำจัดศัตรูพืชที่ได้รับอนุญาตในระดับสูงสุดของสารปนเปื้อน (รวมทั้งสารกำจัดศัตรูพืชยาเสพติดสัตวแพทย์ radionuclide และสารพิษจากเชื้อรา) ในอาหารและไม่ใช่อาหารสินค้าเกษตรเช่นเดียวกับสารเคมีอื่น ๆ ที่ทางจุลชีววิทยาและอันตรายปนเปื้อนทางกายภาพ. การยอมรับของ GAP จะช่วยส่งเสริม การเกษตรที่ยั่งยืนและก่อให้เกิดสภาพแวดล้อมที่ประชุมระดับชาติและนานาชาติและวัตถุประสงค์ของการพัฒนาสังคม. ความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับช่องว่างในบางกรณีการดำเนินการ GAP และบันทึกโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเก็บรักษาและการรับรองจะเพิ่มต้นทุนการผลิต ในแง่นี้การขาดการประสานกันระหว่างรูปแบบที่มีอยู่ที่เกี่ยวข้องกับช่องว่างและความพร้อมของระบบการรับรองราคาไม่แพงได้มักจะนำไปสู่ความสับสนที่เพิ่มขึ้นและค่าใช้จ่ายที่ได้รับการรับรองสำหรับเกษตรกรและผู้ส่งออก. มาตรฐาน GAP สามารถนำมาใช้ในการให้บริการความสนใจที่แข่งขันของผู้มีส่วนได้เสียที่ระบุในเกษตรอาหาร ห่วงโซ่อุปทานโดยการปรับเปลี่ยนความสัมพันธ์ระหว่างผู้ผลิตผู้ซื้อ. มีความเสี่ยงสูงที่เกษตรกรรายย่อยจะไม่สามารถที่จะคว้าโอกาสตลาดส่งออกจนกว่าพวกเขาจะได้รับแจ้งอย่างเพียงพอในทางเทคนิคเตรียมความพร้อมและการจัดระเบียบเพื่อตอบสนองความท้าทายใหม่นี้กับรัฐบาลและหน่วยงานภาครัฐเล่นอำนวยความสะดวก บทบาท. การปฏิบัติตามมาตรฐาน GAP ไม่เคยส่งเสริมให้เกิดผลประโยชน์ต่อสิ่งแวดล้อมและสังคมที่มีการอ้างว่า. การสร้างความตระหนักเป็นสิ่งจำเป็นของการปฏิบัติ 'ชนะ' ที่นำไปสู่การปรับปรุงในแง่ของผลผลิตและประสิทธิภาพการผลิตเช่นเดียวกับสิ่งแวดล้อมและสุขภาพและความปลอดภัย ของคนงาน วิธีการหนึ่งที่จะบูรณาการเช่นการผลิตและการจัดการศัตรูพืช (IPPM)
 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ

มีอะไรเหรอการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี

อะไรหลายหลากของการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี ( GAP ) รหัสมาตรฐานและกฎระเบียบได้ถูกพัฒนาในปีล่าสุดโดยองค์กรอุตสาหกรรมอาหารและผู้ผลิต แต่ยังรัฐบาลและองค์กรพัฒนาเอกชน เพื่อประมวลแนวทางการเกษตรในระดับฟาร์ม สำหรับช่วงของสินค้าโภคภัณฑ์วัตถุประสงค์ของพวกเขาแตกต่างจากการตอบสนองของการค้าและรัฐบาลกำหนด ( โดยเฉพาะในเรื่องของความปลอดภัยและคุณภาพอาหาร เพื่อที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้น ความต้องการของตลาดเฉพาะหรือช่อง วัตถุประสงค์ของรหัสช่องว่างเหล่านี้ มาตรฐานและกฎระเบียบ รวมถึง การเปลี่ยนแปลงระดับ :

รับรองความปลอดภัยและคุณภาพของการผลิตในห่วงโซ่อาหาร
จับข้อดีตลาดใหม่โดยการปรับเปลี่ยนการบริหารโซ่อุปทาน
การปรับปรุงการใช้ทรัพยากรสุขภาพคนงาน และสภาพการทำงาน และ / หรือ
สร้างโอกาสตลาดใหม่สำหรับเกษตรกรและผู้ส่งออกในประเทศกำลังพัฒนา .
การปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี คือ " การปฏิบัติที่อยู่ในสิ่งแวดล้อม สังคม เศรษฐกิจ และความยั่งยืนในกระบวนการที่ฟาร์มและผลในที่ปลอดภัย และคุณภาพของอาหารและไม่ใช่อาหารผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร ( FAO coag 2003 ช่องว่างกระดาษ ) ( HTML )

4 ' pillars ' ช่องว่าง ( ชีวิต เศรษฐกิจ สังคม และความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อม ด้านความปลอดภัยและคุณภาพอาหาร ) จะรวมอยู่ในมาตรฐานของภาคเอกชนมากที่สุด และที่สาธารณะ แต่ขอบเขตที่พวกเขาจริง ๆ ปก

แตกต่างกันไปอย่างกว้างขวางแนวคิดของการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี อาจใช้เป็นเครื่องมืออ้างอิงสำหรับการตัดสินใจในแต่ละขั้นตอนในกระบวนการผลิต ในการปฏิบัติและ / หรือผลที่มีต่อสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน และสังคมยอมรับได้ การใช้ช่องว่าง จึงควรสนับสนุนเกษตรกรรมยั่งยืน และพัฒนาชนบท ( ปีศาจ )

( HTML )ศักยภาพและความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับศักยภาพของเกษตร



ที่เหมาะสมการตรวจสอบช่องว่างและช่องว่างจะช่วยปรับปรุงความปลอดภัยและคุณภาพอาหารและผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรอื่น ๆ .
มันอาจช่วยลดความเสี่ยงของการไม่ให้ความร่วมมือกับประเทศและระหว่างประเทศ กฎระเบียบมาตรฐานและแนวทาง ( โดยเฉพาะของ Codex Alimentarius Commission ( HTML )องค์การสุขภาพสัตว์โลก ( OIE ) ( HTML ) และอนุสัญญาอารักขาพืชระหว่างประเทศ ( HTML ) ในเวลาที่ได้รับอนุญาตสูงสุดของสารปนเปื้อนยาฆ่าแมลง ระดับ ( รวมทั้งยาฆ่าแมลง สัตวแพทย์ยา และค่าไมโครท็อกซิน ) ในอาหารและผลิตภัณฑ์อาหารเกษตรกร ตลอดจนสารเคมีอื่น จุลชีววิทยาและกายภาพ
อันตรายปนเปื้อน