The idea of a body so massive that

The idea of a body so massive that even light could not escape was briefly proposed by astronomical pioneer John Michell in a letter published in 1783-4. Michell's simplistic calculations assumed that such a body might have the same density as the Sun, and concluded that such a body would form when a star's diameter exceeds the Sun's by a factor of 500, and the surface escape velocity exceeds the usual speed of light. Michell correctly noted that such supermassive but non-radiating bodies might be detectable through their gravitational effects on nearby visible bodies.[9][10][11] Scholars of the time were initially excited by the proposal that giant but invisible stars might be hiding in plain view, but enthusiasm dampened when the wavelike nature of light became apparent around the early eighteenth century; if light were a wave rather than a "corpuscle", it became unclear what, if any, influence gravity would have on escaping light waves.[10][11] In any case, thanks to modern relativity, we now know that Michell's picture of a light ray shooting directly out from the surface of a supermassive star, being slowed down by the star's gravity, stopping, and then free-falling back to the star's surface, is fundamentally incorrect.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดของร่างกายขนาดใหญ่อาจไม่รอดแสงได้ถูกนำมาเสนอสั้น ๆ โดยผู้บุกเบิกดาราศาสตร์ John Michell ในจดหมายที่ตีพิมพ์ใน 1783-4 การคำนวณง่าย ๆ ของ Michell สันนิษฐานว่า ร่างกายอาจมีความหนาแน่นเดียวกันเป็นดวงอาทิตย์ และสรุปว่า ร่างกายที่จะฟอร์มเมื่อเป็นดาวเส้นผ่าศูนย์กลางเกินของดวงอาทิตย์ โดยปัจจัยที่ 500 และความเร็วหนีพื้นเกินกว่าความเร็วปกติของแสง Michell ถูกตั้งข้อสังเกตว่า ดังกล่าวมวลยวดยิ่ง แต่ร่างกายไม่ใช่แผ่อาจตรวจจับได้ผ่านร่างกายที่มองเห็นได้ใกล้เคียงผลแรงโน้มถ่วง [9] [10] [11] นักปราชญ์เวลาถูกตอนแรกตื่นเต้น โดยข้อเสนอที่ยักษ์ แต่มองไม่เห็นดาวอาจซ่อนในมุมมองธรรมดา แต่ความกระตือรือร้นชุบเมื่อแสงธรรมชาติ wavelike กลายปรากฏรอบสิบแปดศตวรรษที่ผ่านมา ถ้าแสง เป็นคลื่นแทนที่จะ "เม็ดโลหิต" กลายเป็นชัดเจนอะไร ถ้ามี อิทธิพลแรงโน้มถ่วงจะมีในหนีคลื่นแสง [10] [11] ในกรณีใด ๆ จากทฤษฎีสัมพัทธภาพที่ทันสมัย ตอนนี้เรารู้ว่า ภาพของ Michell แสงยิงตรงออกจากพื้นผิวของดาวมวลยวดยิ่ง การชะลอตัวลงของดาวแรงโน้มถ่วง หยุด และจากนั้นล้มฟรีกลับไปที่พื้นผิวของดาว ไม่ถูกต้องพื้นฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดของร่างกายขนาดใหญ่เพื่อให้ได้แสงที่จะหนีไม่พ้นถูกเสนอโดยสังเขปบุกเบิกดาราศาสตร์จอห์นมิเชลล์ในหนังสือที่ตีพิมพ์ใน 1783-4 มิเชลล์คำนวณง่ายสันนิษฐานว่าร่างกายอาจจะมีความหนาแน่นเช่นเดียวกับดวงอาทิตย์และได้ข้อสรุปว่าร่างกายจะเกิดขึ้นเมื่อมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของดาวเกินของดวงอาทิตย์โดยปัจจัยที่ 500 และหนีเร็วพื้นผิวสูงกว่าความเร็วปกติของแสง มิเชลล์ได้อย่างถูกต้องดังกล่าวตั้งข้อสังเกตว่ามวลมหาศาล แต่ไม่ใช่แผ่ร่างกายอาจจะมีการตรวจพบผ่านผลกระทบจากแรงโน้มถ่วงของพวกเขาในร่างกายที่มองเห็นอยู่บริเวณใกล้เคียง. [9] [10] [11] นักวิชาการของเวลาที่มีความตื่นเต้นครั้งแรกโดยข้อเสนอที่ดาวยักษ์ แต่มองไม่เห็นอาจจะซ่อนตัวอยู่ในมุมมองธรรมดา แต่ความกระตือรือร้นชุบเมื่อธรรมชาติ wavelike ของแสงก็เห็นได้ชัดประมาณต้นศตวรรษที่สิบแปด; ถ้าแสงเป็นคลื่นมากกว่า "เม็ดโลหิต" มันก็กลายเป็นสิ่งที่ไม่ชัดเจนถ้ามีอิทธิพลแรงโน้มถ่วงจะมีการหลบหนีคลื่นแสง. [10] [11] ในกรณีใด ๆ ต้องขอบคุณความสัมพันธ์ที่ทันสมัยตอนนี้เรารู้ว่าภาพ Michell ของรังสีแสงถ่ายภาพโดยตรงออกจากพื้นผิวของดาวมวลมหาศาลที่ถูกชะลอตัวลงจากแรงโน้มถ่วงของดาวหยุดแล้วฟรีลดลงไปที่พื้นผิวของดาว ไม่ถูกต้องลึกซึ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดของร่างกายดังนั้นใหญ่ที่แม้แต่แสงไม่สามารถหลบหนีได้สั้น ๆ ที่เสนอโดย จอห์น มิเชล ผู้บุกเบิกดาราศาสตร์ในจดหมายที่ตีพิมพ์ใน 1783-4 . มิเชลเป็นแบบง่ายๆเช่นการคำนวณสันนิษฐานว่าร่างกายอาจมีความหนาแน่นเช่นเดียวกับดวงอาทิตย์ และสรุปได้ว่า สรีระจะฟอร์มเมื่อเส้นผ่านศูนย์กลางของดาวมากกว่าดวงอาทิตย์โดยปัจจัยที่ 500 , และพื้นผิวหนีความเร็วเกินความเร็วปกติของแสง มิเชลถูกตั้งข้อสังเกตว่า เช่น มวล แต่ไม่ใช่แผ่ร่างกายอาจตรวจจับได้ผ่านผลกระทบของแรงโน้มถ่วงบนร่างกายที่สามารถมองเห็นได้ใกล้เคียง [ 9 ] [ 10 ] [ 11 ] นักวิชาการของเวลาเป็นครั้งแรก ตื่นเต้น โดยข้อเสนอที่ยักษ์แต่มองไม่เห็นดาวอาจจะซ่อนอยู่ในมุมมองแบบธรรมดา แต่ความกระตือรือร้นชุบเมื่อธรรมชาติมีลักษณะหรือคุณสมบัติเหมือนคลื่นของแสง ก็ปรากฏ รอบศตวรรษที่สิบแปดต้น ถ้าแสงเป็นคลื่นมากกว่า " แก้ตัว " มันก็ไม่ชัดเจนอะไร ถ้ามี แรงโน้มถ่วงมีผลต่อจะหนีคลื่นแสง [ 10 ] [ 11 ] ในกรณีใด ๆ ต้องขอบคุณความสัมพันธ์สมัยใหม่ เราขณะนี้ทราบว่า มิเชล ในรูปของแสงยิงตรงจากเรย์ จากพื้นผิวของดาวมวลถูกหน่วงลง โดยแรงโน้มถ่วงของดาว , หยุด , และ แล้วฟรีเพลงกลับไปที่พื้นผิวของดาว เป็นพื้นฐานที่ไม่ถูกต้อง