Classification of proteases by SDS-

Classification of proteases by SDS-PAGE
SDS-PAGE electrophoresis (Laemmli, 1970) was also used to characterize the
proteases present in the enzyme extract. This technique combines the usage of
zymograms for substrate SDS-PAGE electrophoresis, the application of molecular
weight markers and specific protease inhibitors as described earlier (Garcia-Carreno
and Haard, 1993; Chong et al., 2002b). Crude enzyme extract was mixed with loading
sample buffer (Tris–HCl 1 M pH 6.8, glycerol, SDS, bromophenol blue) at a ratio of
2:1 (v/v). A total of 20 Al of this mixture was loaded into SDS-PAGE gels (6.0
8.0
cm) consisting of 4% stacking and 12% separation region. Electrophoresis was
conducted at 120jV using the Mini Protean IIIR electrophoresis system (BIORAD
Laboratories, California) for approximately 90 min at temperature of 4–6 jC with
Tris–glycine–SDS electrophoresis buffer. Preparation of zymograms was as described
elsewhere (Chong et al., 2002b). Molecular weight marker (SDS-PAGE Standards, Low
Range, BIORADR Laboratories) with molecular weight range of 14.4–97.4 kDa was
also used for protease molecular weight determination. Further characterization was also
carried out using specific inhibitors mentioned earlier. Here, enzyme extract was
incubated together with the various inhibitors, respectively, for 60 min at 27 jC prior
to electrophoresis.
Fig.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การจัดประเภท proteases โดย SDS-หน้าSDS-หน้า electrophoresis (Laemmli, 1970) ถูกใช้เพื่อกำหนดลักษณะการproteases ในเอนไซม์สกัด เทคนิคนี้รวมการใช้zymograms สำหรับพื้นผิวหน้า SDS electrophoresis แอพลิเคชันของโมเลกุลน้ำหนักเครื่องหมายและรติเอสเฉพาะ inhibitors เป็นอธิบายไว้ก่อนหน้านี้ (การ์เซีย-CarrenoHaard, 1993 และ จงร้อยเอ็ด al., 2002b) สารสกัดจากเอนไซม์ดิบถูกผสมกับการโหลดตัวอย่างบัฟเฟอร์ (ตรี – HCl 1 M pH 6.8 กลีเซอร SDS, bromophenol blue) ที่อัตราส่วนของ2:1 (v/v) จำนวน 20 อัลของผสมนี้ถูกโหลดลงใน SDS หน้าเจ (6.0 8.0ซม.) ประกอบด้วยการซ้อน 4% และ 12% แยกภูมิภาค Electrophoresis เป็นดำเนินการใน 120jV ใช้ระบบมินิ Protean IIIR electrophoresis (BIORADห้องปฏิบัติการ แคลิฟอร์เนีย) สำหรับประมาณ 90 นาทีอุณหภูมิของเจซี 4 – 6 มีบัฟเฟอร์ electrophoresis ตรี – glycine-SDS เตรียมของ zymograms ได้อธิบายไว้อื่น ๆ (จงร้อยเอ็ด al., 2002b) น้ำหนักโมเลกุลเครื่องหมาย (มาตรฐานหน้า SDS ต่ำช่วง ห้องปฏิบัติการ BIORADR) มีน้ำหนักโมเลกุล ของ kDa 14.4 – 97.4 ถูกนอกจากนี้ยัง ใช้สำหรับการกำหนดน้ำหนักโมเลกุลรติเอส ยังจำแนกต่อไปได้นำออกใช้เฉพาะ inhibitors ที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ ที่นี่ สารสกัดจากเอนไซม์ได้incubated กับ inhibitors ต่าง ๆ ตามลำดับ ใน 60 นาทีที่ 27 เจซีก่อนการ electrophoresisฟิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจำแนกประเภทของโปรตีเอสโดยวิธี SDS-PAGE
electrophoresis SDS-PAGE (Laemmli, 1970) ก็ยังใช้ลักษณะ
โปรตีเอสที่มีอยู่ในสารสกัดจากเอนไซม์ เทคนิคนี้จะรวมการใช้งานของ
zymograms สำหรับอิตั้งต้น SDS-PAGE การใช้โมเลกุล
เครื่องหมายน้ำหนักและน้ำย่อยโปรตีนที่เฉพาะเจาะจงตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ (การ์เซี-Carreno
และ Haard 1993;. ปากช่องและคณะ, 2002b) สารสกัดจากเอนไซม์ผสมกับการโหลด
บัฟเฟอร์ตัวอย่าง (Tris-HCl 1 M พีเอช 6.8, กลีเซอรีน, SDS, Bromophenol สีฟ้า) ที่อัตราส่วน
2: 1 (v / v) ทั้งหมด 20 อัของส่วนผสมนี้ถูกโหลดลงในเจล SDS-PAGE (6.0? 8.0
ซม.) ประกอบด้วยซ้อน 4% และ 12% ในภูมิภาคแยก Electrophoresis ได้รับการ
ดำเนินการที่ 120jV ใช้ระบบอิเล็ก Protean IIIR (Biorad
ห้องปฏิบัติการ, แคลิฟอร์เนีย) ประมาณ 90 นาทีที่อุณหภูมิ 4-6 JC กับ
Tris-Glycine SDS-บัฟเฟอร์ electrophoresis เตรียม zymograms เป็นตามที่อธิบายไว้
ในที่อื่น (ช่อง et al., 2002b) น้ำหนักโมเลกุลเครื่องหมาย (มาตรฐาน SDS-PAGE, ต่ำ
ช่วง BIORADR ห้องปฏิบัติการ) ที่มีช่วงน้ำหนักโมเลกุลของ 14.4-97.4 กิโลดาลตันถูก
นำมาใช้สำหรับโปรติเอสมุ่งมั่นที่มีน้ำหนักโมเลกุล ลักษณะต่อไปก็ยัง
ดำเนินการโดยใช้สารยับยั้งเฉพาะที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ นี่คือสารสกัดจากเอนไซม์ที่ได้รับการ
บ่มร่วมกับสารยับยั้งต่างๆตามลำดับสำหรับ 60 นาทีวันที่ 27 JC ก่อน
กระแสไฟฟ้า.
รูป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมวดหมู่ของ SDS-PAGE electrophoresis ( SDS-PAGE น้ำหนักโมเลกุลโดย
laemmli , 1970 ) ยังใช้เพื่อแสดงลักษณะ
ทางที่มีอยู่ในเอนไซม์ สารสกัด เทคนิคนี้รวมการใช้
zymograms สำหรับพื้นผิว SDS-PAGE electrophoresis , การใช้เครื่องหมายโมเลกุลและตัวยับยั้งโปรติเอส
เฉพาะตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ ( การ์เซียและ carreno
haard , 1993 ; ชอง et al . , 2002b )