Julius Robert Oppenheimer[note 1] (

Julius Robert Oppenheimer[note 1] (April 22, 1904 – February 18, 1967) was an American theoretical physicist and professor of physics at the University of California, Berkeley. As the wartime head of the Los Alamos Laboratory, he is among those who are often called the "father of the atomic bomb" for their role in the Manhattan Project, the World War II project that developed the first nuclear weapons. The first atomic bomb was detonated on July 16, 1945, in the Trinity test in New Mexico; Oppenheimer remarked later that it brought to mind words from the Bhagavad Gita: "Now I am become Death, the destroyer of worlds."[2][note 2]

After the war Oppenheimer became chairman of the influential General Advisory Committee of the newly created United States Atomic Energy Commission, and used that position to lobby for international control of nuclear power to avert nuclear proliferation and a nuclear arms race with the Soviet Union. After provoking the ire of many politicians with his outspoken opinions during the Second Red Scare, he had his security clearance revoked in a much-publicized hearing in 1954, and was effectively stripped of his direct political influence; he continued to lecture, write and work in physics. Nine years later President John F. Kennedy awarded (and Lyndon B. Johnson presented) him with the Enrico Fermi Award as a gesture of political rehabilitation.

Oppenheimer's notable achievements in physics include the Born–Oppenheimer approximation for molecular wavefunctions, work on the theory of electrons and positrons, the Oppenheimer–Phillips process in nuclear fusion, and the first prediction of quantum tunneling. With his students he also made important contributions to the modern theory of neutron stars and black holes, as well as to quantum mechanics, quantum field theory, and the interactions of cosmic rays. As a teacher and promoter of science, he is remembered as a founding father of the American school of theoretical physics that gained world prominence in the 1930s. After World War II, he became director of the Institute for Advanced Study in Princeton.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จูเลียโรเบิร์ตออพ [หมายเหตุ 1] (22 เมษายน 1904 - 18 กุมภาพันธ์ 1967) เป็นนักฟิสิกส์ทฤษฎีชาวอเมริกันและศาสตราจารย์ฟิสิกส์ที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียเบิร์กลีย์ ในฐานะที่เป็นหัวหน้าสงครามของห้องปฏิบัติการ Los Alamos เขาเป็นหนึ่งในผู้ที่มักจะเรียกว่า "บิดาแห่งระเบิดปรมาณู" สำหรับบทบาทของพวกเขาในโครงการแมนฮัตตันโครงการสงครามโลกครั้งที่สองที่พัฒนาอาวุธนิวเคลียร์ครั้งแรก ระเบิดปรมาณูครั้งแรกที่ถูกจุดชนวน 16 กรกฏาคม 1945 ในการทดสอบทรินิตี้ในเม็กซิโก; ออพกล่าวในภายหลังว่ามันนำมาให้คำใจจากภควัทคีตา ". ตอนนี้ผมกลายเป็นความตายพิฆาตของโลก" [2] [หมายเหตุ 2] หลังจากที่สงครามออพกลายเป็นประธานคณะกรรมการที่มีอิทธิพลทั่วไปที่ปรึกษาของที่สร้างขึ้นใหม่ สหรัฐอเมริกาคณะกรรมาธิการพลังงานปรมาณูและใช้ตำแหน่งเพื่อล็อบบี้สำหรับการควบคุมระหว่างประเทศของพลังงานนิวเคลียร์ที่จะหลีกเลี่ยงการแพร่กระจายนิวเคลียร์และการแข่งขันอาวุธนิวเคลียร์กับสหภาพโซเวียต หลังจากที่กระตุ้นความกริ้วโกรธของนักการเมืองหลายคนที่มีความคิดเห็นที่ตรงไปตรงมาของเขาในช่วงที่สองแดงตกใจเขามีการกวาดล้างการรักษาความปลอดภัยของเขาในการเพิกถอนการได้ยินมากประชาสัมพันธ์ในปี 1954 และถูกปลดออกได้อย่างมีประสิทธิภาพของอิทธิพลทางการเมืองของเขาโดยตรง เขายังคงบรรยายเขียนและทำงานในสาขาฟิสิกส์ เก้าปีต่อมาประธานาธิบดี John F. Kennedy ได้รับรางวัล (และลินดอนบีจอห์นสันนำเสนอ) เขาด้วยรางวัลเอนรีโกแฟร์เป็นสัญญาณของการฟื้นฟูทางการเมือง. ออพของความสำเร็จที่โดดเด่นในสาขาฟิสิกส์รวมประมาณเกิดออพสำหรับ wavefunctions โมเลกุลทำงานในทฤษฎีของ อิเล็กตรอนและโพสิตรอนกระบวนการออพฟิลลิปในนิวเคลียร์ฟิวชันและการคาดการณ์ครั้งแรกของการขุดเจาะอุโมงค์ควอนตัม กับนักเรียนของเขานอกจากนี้เขายังได้มีส่วนร่วมสำคัญต่อทฤษฎีใหม่ของดาวนิวตรอนและหลุมดำเช่นเดียวกับกลศาสตร์ควอนตัทฤษฎีสนามควอนตัและปฏิสัมพันธ์ของรังสีคอสมิก ในฐานะที่เป็นครูและโปรโมเตอร์ของวิทยาศาสตร์ที่เขาจำได้ว่าเป็นบิดาผู้ก่อตั้งของโรงเรียนอเมริกันของฟิสิกส์ทฤษฎีที่มีชื่อเสียงระดับโลกในช่วงทศวรรษที่ 1930 หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองเขาก็กลายเป็นผู้อำนวยการสถาบันการศึกษาระดับสูงในพรินซ์ตัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จูเลีย โรเบิร์ต ออปเพนไฮเมอร์ [ 1 ] ( 22 เมษายน 1904 – 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2510 ( ค.ศ. 1967 ) เป็นนักฟิสิกส์ทฤษฎี ชาวอเมริกัน และศาสตราจารย์ฟิสิกส์ที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กลีย์ เป็นสงครามหัวหน้าห้องปฏิบัติการ Los Alamos , เขาเป็นหนึ่งในนั้นที่มักถูกเรียกว่า " บิดาแห่งระเบิดปรมาณู " สำหรับบทบาทของพวกเขาในโครงการ แมนฮัตตันสงครามโลกครั้งที่ 2 โครงการพัฒนาอาวุธ นิวเคลียร์ก่อน ระเบิดปรมาณูครั้งแรกเป็นระเบิดที่เมื่อวันที่ 16 กรกฎาคม 1945 ใน Trinity ทดสอบในเม็กซิโก ; Oppenheimer กล่าวภายหลังว่า มันพาให้ระวังคำพูดจากภควัทคีตา : " ตอนนี้ฉันกลายเป็นความตาย ผู้ทำลายโลก " [ 2 ] [ 2 ]

หลังจากที่สงคราม Oppenheimer กลายมาเป็นประธานของคณะกรรมการที่ปรึกษาของผู้มีอิทธิพลทั่วไปที่สร้างขึ้นใหม่สหรัฐอเมริกาคณะกรรมาธิการพลังงานปรมาณู และใช้ตำแหน่งเพื่อล็อบบี้นานาชาติควบคุมพลังงานนิวเคลียร์เพื่อหลีกเลี่ยงการแข่งขันอาวุธนิวเคลียร์และอาวุธนิวเคลียร์กับสหภาพโซเวียตหลังจากกระตุ้นความเดือดดาลของนักการเมืองหลายคนที่มีความคิดเห็นของเขาเปิดเผยระหว่างแดงสองตกใจ เขาก็อนุญาต เพิกถอนในการเผยแพร่มาก ได้ยินใน 1954 และสามารถถอดจากอิทธิพลทางการเมืองของเขาโดยตรง เขายังคงสอนเขียนและทำงานในฟิสิกส์ เก้าปีต่อมา ประธานาธิบดีจอห์น เอฟ. เคนเนดีรางวัล ( และลินดอน บี.จอห์นสัน ) เขาเสนอกับเอนรีโก แฟร์มีรางวัล เป็นรูปแบบของการฟื้นฟูการเมือง

Oppenheimer เป็นเด่นเรียนฟิสิกส์รวมถึงเกิด– Oppenheimer สำหรับโมเลกุลประมาณฟังก์ชันคลื่น , ทำงานบนทฤษฎีของอิเล็กตรอนและโพซิตรอน , Oppenheimer และฟิลิปส์ในกระบวนการนิวเคลียร์ ฟิวชั่น และก่อนคำทำนายของควอนตัมอุโมงค์ .กับนักเรียนของเขา เขายังทำผลงานที่สำคัญในทฤษฎีสมัยใหม่ของดาวนิวตรอนและหลุมดำ รวมทั้ง กลศาสตร์ควอนตัม ทฤษฎีควอนตัม และการมีปฏิสัมพันธ์ของรังสีคอสมิก . เป็นครู และโปรโมเตอร์ของวิทยาศาสตร์ เขาจะถูกจดจำในฐานะของผู้ก่อตั้งของโรงเรียนอเมริกันของฟิสิกส์ทฤษฎีที่ได้รับโลกมีชื่อเสียงในช่วงทศวรรษที่ 1930 หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองเขาเป็นผู้อำนวยการของสถาบันเพื่อการศึกษาขั้นสูงในมหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน