3. METHODOLOGY3.1 Land suitability

3. METHODOLOGY
3.1 Land suitability for crops
Selected crops/plants (rice, sugar-cane, cassava and rubber trees) were evaluated based on the FAO land evaluation system(FAO, 1983). For each crop, different land units resulting from the spatially combined overlay of defined land qualities were digitally established using GIS. The crop requirements in terms of the land qualities to be used in the evaluation process were previously
reviewed (Sys et al., 1993; LDD, 1996; FAO, 1983;Mongkolsawat et al., 1999; Mongkolsawat, 1997; Paiboonsak et al., 2004a, 2004b). In the Chi Watershed, some of the FAO defined land qualities that yielded negligible difference within the region were excluded from the evaluation. Furthermore, various experimental field reports and regional experiences were also reviewed to help define the land qualities. In the Chi Watershed, the qualities used in the evaluation were selected with reference to the land uses considered and the nature of the land units. The land qualities used in this evaluation included water availability (W), Nutrient Availability Index (NAI),Water retention (I), Rooting Conditions(R), Oxygen availability(O), Salt hazard (Sa), Flood hazard (F), Soil erosion (E) and Terrain (T). Each was treated as a thematic layer in the GIS database. Determinations of the factor rating values for individual land quality ranging from 1.0, 0.8, 0.4 and 0.1 for highly suitable (S1), moderately suitable (S2), marginally suitable (S3) and unsuitable (N). The overall suitability evaluation for the crops in the Chi watershed isbased on the multiplication equation FAO (1983):

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. วิธี3.1 ที่ดินเหมาะสมสำหรับพืชเลือกพืช/พืช (ข้าว -อ้อย มันสำปะหลัง และยางพารา) มีประเมินตามระบบการประเมินที่ดินของ FAO (FAO, 1983) ในแต่ละพืช หน่วยที่ดินต่าง ๆ ที่เกิดจากการซ้อนทับ spatially รวมของที่ดินกำหนดคุณภาพเซ็นก่อใช้ GIS มีความต้องการพืชในแง่ของคุณภาพดินที่ใช้ในการประเมินก่อนหน้านี้สรุป (Sys et al., 1993 LDD, 1996 FAO, 1983Mongkolsawat et al., 1999 Mongkolsawat, 1997 Paiboonsak et al., 2004a, 2004b) ในลุ่มน้ำชี บางส่วนของ FAO ที่กำหนดคุณภาพที่หาระยะความแตกต่างในภูมิภาคถูกแยกออกจากการประเมินที่ดิน นอกจากนี้ ฟิลด์ทดลองรายงานและประสบการณ์ระดับภูมิภาคต่าง ๆ ถูกยังทานเพื่อช่วยกำหนดคุณภาพดิน ในลุ่มน้ำชี คุณภาพที่ใช้ในการประเมินได้เลือกโดยอ้างอิงถึงการใช้ที่ดินถือและลักษณะของหน่วยที่ดิน คุณภาพดินที่ใช้ในนี้พร้อมประเมินรวมน้ำ (W), ดัชนีพร้อมธาตุอาหาร (ไน), รักษาน้ำ (I), Rooting Conditions(R), availability(O) ออกซิเจน เกลืออันตราย (Sa), ภัยน้ำท่วม (F), การพังทลายของดิน (E) และภูมิประเทศ (T) แต่ละถือว่าเป็นชั้นเฉพาะเรื่องในฐานข้อมูล GIS Determinations ค่าคะแนนปัจจัยคุณภาพที่ดินแต่ละตั้งแต่ 1.0, 0.8, 0.4 และ 0.1 เหมาะ (S1), เหมาะสมปานกลาง (S2), เหมาะดี (S3) และไม่เหมาะสม (N) ประเมินความเหมาะสมโดยรวมสำหรับพืชใน isbased ลุ่มน้ำชีในสมการคูณ FAO (1983):

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. วิธี
3.1 ความเหมาะสมของที่ดินสำหรับพืช
ที่เลือกพืช / พืช (ข้าวอ้อยมันสำปะหลังและต้นยาง) ได้รับการประเมินอยู่บนพื้นฐานของระบบการประเมินที่ดิน FAO (FAO, 1983) สำหรับพืชแต่ละหน่วยที่ดินที่แตกต่างกันเป็นผลจากการซ้อนทับรวมเชิงพื้นที่ของการกำหนดคุณภาพของที่ดินที่ถูกจัดตั้งขึ้นในระบบดิจิตอลโดยใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ ความต้องการปลูกพืชในแง่ของคุณภาพที่ดินที่จะใช้ในขั้นตอนการประเมินก่อนหน้านี้ได้รับการ
ตรวจสอบ (Sys et al, 1993;. LDD 1996; FAO, 1983; Mongkolsawat et al, 1999;. Mongkolsawat 1997; Paiboonsak และคณะ , 2004a, 2004b) ในลุ่มน้ำชีบางส่วนของ FAO กำหนดคุณภาพที่ดินที่ให้ผลแตกต่างกันเล็กน้อยในภูมิภาคได้รับการยกเว้นจากการประเมิน นอกจากนี้รายงานข้อมูลการทดลองต่างๆและประสบการณ์ในระดับภูมิภาคได้รับการสอบทานเพื่อช่วยกำหนดคุณภาพที่ดิน ในลุ่มน้ำจิคุณภาพที่ใช้ในการประเมินได้รับการคัดเลือกมีการอ้างอิงถึงการใช้ที่ดินการพิจารณาและลักษณะของหน่วยที่ดิน คุณภาพที่ดินที่ใช้ในการประเมินผลนี้รวมถึงความพร้อมน้ำ (W), ดัชนีสถานะธาตุอาหาร (นาย), การเก็บน้ำ (I), เงื่อนไขราก (R) พร้อมใช้ออกซิเจน (O) อันตรายเกลือ (Sa) อันตรายจากน้ำท่วม (F) การกัดเซาะดิน (E) และภูมิประเทศ (T) แต่ละคนได้รับการรักษาเป็นชั้นต่าง ๆ ในฐานข้อมูลระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ การตรวจวัดของค่าคะแนนปัจจัยสำหรับคุณภาพของที่ดินแต่ละตั้งแต่ 1.0, 0.8, 0.4 และ 0.1 สำหรับที่เหมาะสมสูง (S1) ที่เหมาะสมในระดับปานกลาง (S2) ขอบเขตที่เหมาะสม (S3) และไม่เหมาะสม (N) การประเมินความเหมาะสมโดยรวมสำหรับพืชในลุ่มน้ำจิ isbased สมการคูณ FAO (1983):

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . วิธีการ
3.1 ความเหมาะสมของที่ดินสำหรับปลูกพืช
เลือกพืช ( ข้าว อ้อย มันสำปะหลัง และยางพารา ) ประเมินระบบประเมินที่ดินตาม FAO สหประชาชาติ ( FAO , 1983 ) สำหรับพืชแต่ละชนิดแตกต่างกันที่ดิน หน่วยที่เกิดจากการรวมกันของที่ดิน ทับเปลี่ยนกำหนดคุณภาพขึ้นแบบดิจิทัลโดยใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์พืชต้องการในแง่คุณภาพที่ดิน เพื่อใช้ในการประเมินก่อนหน้านี้
ดู ( SYS et al . , 1993 ; ldd , 1996 ; องค์การ , 1983 ; รัตน์ มงคลสวัสดิ์ et al . , 1999 ; รัตน์ มงคลสวัสดิ์ , 1997 ; paiboonsak et al . , 2004a 2004b , ) ในพื้นที่ลุ่มน้ำชี บางส่วนของ FAO กำหนดคุณภาพที่ดินที่ให้ผลแตกต่างเล็กน้อยในภูมิภาคที่ได้รับการยกเว้นจากการประเมินผล นอกจากนี้รายงานการทดลองและประสบการณ์ด้านต่าง ๆ ในภูมิภาค ยังตรวจสอบเพื่อช่วยกำหนดที่ดินคุณภาพ ในลุ่มน้ำชี , คุณภาพที่ใช้ในการประเมินครั้งนี้มีการอ้างอิงถึงการใช้ประโยชน์ที่ดินพิจารณาธรรมชาติของแผ่นดิน หน่วย คุณภาพที่ดินที่ใช้ในการประเมินครั้งนี้ คือ เครื่อง ( W ) , ดัชนีความพร้อมสารอาหาร ( NAI ) , น้ำกักเก็บ ( ฉัน )การขจัดเงื่อนไข ( R ) และออกซิเจน ( O ) และเกลือ ( ซา ) , ภัยน้ำท่วม ( F ) , การพังทลายของดิน ( E ) และภูมิประเทศ ( T ) แต่ละคนก็ถือว่าเป็นชั้นใจในระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ฐานข้อมูล หาค่าปัจจัยการจัดอันดับบุคคลแผ่นดินคุณภาพตั้งแต่ 1.0 0.8 0.4 0.1 สำหรับเหมาะสมมาก ( S1 ) เหมาะสมปานกลาง ( S2 ) ความเหมาะสม ( S3 ) และไม่เหมาะสม ( N )การประเมินความเหมาะสมโดยรวมของพืชในพื้นที่ลุ่มน้ำชี สร้างจากการคูณ สมการของ FAO ( 1983 ) :