First, the results themselves may b

First, the results themselves may be underestimates of the true
Medicaid take-up rate as researchers may have only noisy proxies
of Medicaid eligibility. As Remler and Glied (2003) note, programs
with asset tests often appear to have low take-up rates in part
because individuals who appear eligible to the researcher—who
often only has data on individuals’ pre-tax income levels—are not
in fact eligible.7 Moreover, state-level rules on Medicaid eligibility
vary tremendously—including the deductions allowed in calculating
assets and income and how long one must be uninsured
before gaining eligibility—further complicating researchers’ efforts
to identify who is eligible for the program. In a similar setting,
Daponte et al. (1999) find that proxying eligibility with whether
an individual meets the income test creates substantial downward
bias in estimated take-up rates in the food stamp program: only
about half of a sample of households that met the income test met
the other requirements in the state of Pennsylvania.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งแรก ผลลัพธ์เองอาจ underestimates ความจริงอัตราการให้ง่ายต่อ Medicaid เป็นนักวิจัยอาจมีเพียงเสียงดังผู้รับมอบฉันทะมีสิทธิ์ Medicaid เป็น Remler และ Glied (2003) หมายเหตุ โปรแกรมมีสินทรัพย์ทดสอบมักจะ มีราคาพิเศษให้ง่ายต่อต่ำบางส่วนเนื่องจากบุคคลที่ปรากฏสิทธินักวิจัยซึ่งผู้มีข้อมูลระดับก่อนภาษีเงินได้ของบุคคลมักจะเท่า กันไม่ในความเป็นจริง eligible.7 นอกจากนี้ ระดับรัฐกฎสิทธิ Medicaidแตกต่างกันอย่างเช่นรวมหักในการคำนวณสินทรัพย์ และรายได้ และระยะหนึ่งต้องไม่มีประกันก่อนที่จะได้รับสิทธิ — complicating ความพยายามของนักวิจัยต่อไปเมื่อต้องการระบุผู้มีสิทธิสำหรับโปรแกรม ในการตั้งค่าที่คล้ายกันDaponte et al. (1999) พบว่าสิทธิ proxying ด้วยว่าตรงตามแต่ละการทดสอบรายได้สร้างราคาสำคัญลงตั้งในให้ง่ายต่อการประเมินราคาในโปรแกรมอาหารแสตมป์: เท่านั้นประมาณครึ่งหนึ่งของตัวอย่างของครัวเรือนซึ่งตรงกับการทดสอบรายได้ตามอื่น ๆ ความต้องการในรัฐเพนซิลวาเนีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งแรกที่ผลของตัวเองอาจจะดูถูกของจริง
Medicaid อัตรา take-up เป็นนักวิจัยอาจมีผู้รับมอบฉันทะที่มีเสียงดังเพียง
สิทธิ์ประกันสุขภาพของรัฐบาล ในฐานะที่เป็น Remler และ Glied (2003) บันทึกโปรแกรม
การทดสอบกับสินทรัพย์ที่มักจะปรากฏที่จะมีอัตราการ take-up ในระดับต่ำในส่วนหนึ่ง
เพราะบุคคลที่ปรากฏมีสิทธิ์นักวิจัยผู้ที่
มักจะมีข้อมูลเกี่ยวกับบุคคลที่มีรายได้ก่อนหักภาษีระดับไม่ได้
ใน eligible.7 ความเป็นจริงนอกจากนี้กฎระเบียบระดับรัฐในการมีสิทธิ์ประกันสุขภาพ
ที่แตกต่างกันอย่างมากรวมทั้งการหักเงินที่ได้รับอนุญาตในการคำนวณ
สินทรัพย์และรายได้และระยะเวลาที่ต้องได้รับการประกันภัย
ก่อนที่จะมีสิทธิ์ได้รับความพยายาม-ดําเนินต่อไปนักวิจัย
จะระบุผู้ที่มีสิทธิได้รับโปรแกรม ในการตั้งค่าที่คล้ายกัน
Daponte et al, (1999) พบว่ามีคุณสมบัติเหมาะสมกับ proxying ไม่ว่าจะเป็น
บุคคลที่มีคุณสมบัติตรงตามการทดสอบรายได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญสร้าง
อคติในอัตรา take-up ประมาณในโปรแกรมแสตมป์อาหารเพียง
ประมาณครึ่งหนึ่งของกลุ่มตัวอย่างของผู้ประกอบการที่ได้พบกับการทดสอบรายได้พบกับ
ความต้องการอื่น ๆ รัฐเพนซิล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งแรก ผลที่ตัวเองอาจจะยังดูถูกดูแคลนของจริง
Medicaid ใช้อัตราตามที่นักวิจัยอาจจะมีเสียงดังมอบฉันทะ
ของ Medicaid สิทธิ และเป็น remler glied ( 2003 ) หมายเหตุ โปรแกรม
ด้วยการทดสอบสินทรัพย์มักจะปรากฏมีอัตราการใช้ต่ำในส่วน
เพราะบุคคลที่ปรากฏมีนักวิจัยที่มักจะมีข้อมูลเกี่ยวกับบุคคล
' ก่อนภาษีระดับรายได้ไม่
ในความเป็นจริงสิทธิ 7 นอกจากนี้ กฎระดับรัฐ Medicaid มีสิทธิ์
แตกต่างกันอย่างมาก รวมทั้งการอนุญาตในการคำนวณ
สินทรัพย์และรายได้และระยะเวลาหนึ่งจะต้องประกัน
ก่อนสู่สิทธิแทรกซ้อนนอกจากนี้ความพยายามของนักวิจัย
เพื่อระบุผู้มีสิทธิสำหรับโปรแกรม ในการตั้งค่าที่คล้ายกัน
ดัปพาวน์เต้ et al . ( 2542 ) พบว่า proxying สิทธิไม่ว่า
บุคคลตามรายได้ที่ทดสอบสร้างอย่างมากลดลง
อคติในประมาณการใช้อัตราในโปรแกรมแสตมป์อาหาร :
ประมาณครึ่งหนึ่งของจำนวนครัวเรือน พบว่ารายได้ทดสอบเจอ
ความต้องการอื่น ๆ ในรัฐ เพนซิลวาเนีย