Most endangered species are threate

Most endangered species are threatened by multiple factors, but habitat
loss is generally implicated as a principal cause of biodiversity loss
worldwide (Sodhi and Ehrlich, 2010). Habitat loss reduces prey populations
and other resources for species, and can also increase frequency of
human–wildlife conflicts, which represent significant threats to wildlife
worldwide (Woodroffe et al., 2005).While relatively undisturbed ecosystems
exist, they are nowoften heavily fragmented and isolated by agriculture,
urban, and industrial activities (Caro et al., 2012; Convention on
Biological Diversity, 2010). A recent evaluation ofmacro-economic effects
on current land use patterns predicts that land cover changewill continue
into the future, with dramatic increases in urbanization and peri-urban
development (vanAsselen andVerburg,2013). Consequently, identifying
priority sites for conservation characterized by minimal human conflict
that would require minimal direct investment of effort and resources
for effective protection is critical (Myers et al., 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนใหญ่พันธุ์ถูกคุกคาม โดยปัจจัยหลาย แต่การอยู่อาศัยขาดทุนเกี่ยวข้องโดยทั่วไปเป็นสาเหตุหลักของการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพทั่วโลก (Sodhi ก Ehrlich, 2010) ขาดทุนอยู่อาศัยลดประชากรเหยื่อและทรัพยากรอื่น ๆ สำหรับพันธุ์ และสามารถยังเพิ่มความถี่ของมนุษย์ – สัตว์ป่าความขัดแย้ง ซึ่งแสดงถึงคามสำคัญสัตว์ป่าทั่วโลก (Woodroffe et al., 2005) ในขณะที่ระบบนิเวศอย่างค่อนข้างมากมีอยู่ เป็น nowoften กระจัดกระจายมาก และแบ่งแยกเกษตรกิจกรรมเมือง และอุตสาหกรรม (Caro et al., 2012 อนุสัญญาว่าด้วยชีวภาพความหลากหลาย 2010) ผลการ ofmacro เศรษฐกิจประเมินล่าสุดในรูปแบบการใช้ที่ดินปัจจุบันทำนาย changewill ครอบคลุมที่ดินนั้นต่อไปในอนาคต กับการเพิ่มขึ้นอย่างมาก ในความเป็นเมือง และ เมือง periการพัฒนา (vanAsselen andVerburg, 2013) ดังนั้น มีการระบุไซต์ระดับความสำคัญของการอนุรักษ์โดยความขัดแย้งน้อยที่สุดที่มนุษย์ที่ต้องลงทุนโดยตรงน้อยที่สุดของความพยายามและทรัพยากรการป้องกันที่มีประสิทธิภาพเป็นสำคัญ (เยอร์สและ al., 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนใหญ่สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ถูกคุกคามโดยหลายปัจจัย แต่การสูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัย
โดยทั่วไปเกี่ยวข้องเป็นสาเหตุหลักของการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ
ทั่วโลก ( และ sodhi Ehrlich , 2010 ) การสูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัยลดเหยื่อประชากร
และทรัพยากรอื่น ๆ ชนิด และยังสามารถเพิ่มความถี่ของ
ความขัดแย้งมนุษย์และสัตว์ป่า ซึ่งแสดงความคุกคามสัตว์ป่า
ทั่วโลก ( woodroffe et al . , 2005 )ในขณะที่ค่อนข้างถูกรบกวนระบบนิเวศ
มีอยู่พวกเขา nowoften อย่างหนัก โดยแยกส่วนและแยกเกษตร
เมืองและกิจกรรมอุตสาหกรรม ( โร et al . , 2012 ; อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ
, 2010 ) ล่าสุดผลการประเมินเศรษฐกิจ ofmacro
ในรูปแบบการใช้ที่ดินปัจจุบันคาดการณ์ว่า changewill ครอบคลุมที่ดิน
ต่อไปในอนาคตที่มีเพิ่มขึ้นอย่างมากในความเป็นเมืองและการพัฒนารอบเมือง
( vanasselen andverburg 2013 ) ดังนั้นการระบุเว็บไซต์ที่สำคัญสำหรับการอนุรักษ์โดดเด่นด้วย

ความขัดแย้งของมนุษย์น้อยที่สุดที่จะต้องมีการลงทุนที่น้อยที่สุดของความพยายามและทรัพยากรเพื่อการป้องกันที่มีประสิทธิภาพเป็นสิ่งสำคัญ
( Myers et al . , 2000 )