Meng Hao took a deep breath. Having

Meng Hao took a deep breath. Having laid eyes on the Black Sieve Sect and the Solitary Sword Sect, he had now seen two of the great Sects of the Southern Domain. The Black Sieve Sect was undeniably influential. The dread caused by their power would cause anyone to bow before them.

However, the Solitary Sword Sect’s sheer, raw might didn’t cause others to bow before them, but to fear them!

“I wonder what the other great Sects look like…” thought Meng Hao to himself as he gazed at the Solitary Sword Sect.

The group of people flew along quickly. As they approached Solitary Dao Mountain, they reached an area that was protected by a beautiful field of colorful light. Up ahead, the man named Li looked back coldly at Meng Hao and then gave a cold snort. With that, his disappeared into the light.

Meng Hao watched coolly as he left. In his estimation, the man was someone who couldn’t really see to the heart of things. If Chen Fan hadn’t stopped him earlier, the man would either have been injured or killed. It all would have depended on Meng Hao’s mood.

“Don’t worry,” said Chen Fan, clearly worried for Meng Hao. “Once Master accepts you as a novitiate, then Elder Brother Li won’t dare to bother you.” He gave a comforting smile, and then pulled Meng Hao in through the colorful field of light. He pulled out a glowing jade slip. The light swirled up around the two of them. It flickered, and then they disappeared.

When they reappeared, they were at the foot of Solitary Dao Mountain. The air was filled with the scent of blooming flowers and the sounds of birds singing. Gurgling streams could be seen. There were quite a few Solitary Sword Sect disciples going to and fro. When they saw Chen Fan, each and every one gave him respectful salutes.

Chen Fan led Meng Hao to the courtyard of a house. “Little Junior Brother,” he said, “you wait for me here. I’m going to go pay my respects to the Elders. After that, I’ll go look for Master. I probably won’t return until after nightfall. You rest a bit here, or go walk around if you’d like. Don’t go too far, though. When I get back, we can stay up all night chatting.” He clasped Meng Hao’s shoulder, and then turned and flew off in a beam of colorful light.

Meng Hao watched him depart, then looked around at his surroundings. He opened the gate of the courtyard and entered the house. It was decorated tastefully, although not extravagantly. Everything emanated refinement. This was especially true of the vast collection of scrolls. Meng Hao selected one of the ancient texts and sat down cross-legged to examine it.

After some time passed, he put the ancient scroll down, and a thoughtful look gleamed in his eyes.

“Maybe I should join the Solitary Sword Sect…” he thought, his brow furrowed. It wasn’t his first choice. However, the Black Sieve Sect surely wouldn’t just let go the matter of the meat jelly. Entering the Solitary Sword Sect might not be a bad choice.

His eyes glittered stubbornly at the thought of the Violet Fate Sect. Dispelling his poison wasn’t the only reason he wished to do so. “I’m still inclined toward the Violet Fate Sect,” he thought. “I really want to learn Violet Qi from the East…” With that technique, he could form a Violet Core, which was the pinnacle of Core Formation.

“Furthermore, I need to study alchemy. I can’t rely on others to do it for me every time I need a pill concocted. That’s especially true of the Perfect Core Pill….” Meng Hao sat there for some time lost in thought. Soon, evening began to fall. Sunlight streamed in from outside. Meng Hao took a deep breath and, seeing that Chen Fan hadn’t returned, decided to step outside of the house for a bit to look at Solitary Dao Mountain.

The setting sun shone onto the mountain, giving it a somewhat hazy appearance. Mist began to rise up around the mountain, and as Meng Hao looked closer, his eyes narrowed.

He suddenly caught sight of a woman wearing a blue-green garment, floating down a path on Solitary Dao Mountain.

The appearance of this woman made the haziness of the surroundings suddenly seem clear. The sound of people dropping to their knees and prostrating themselves to her could be heard.

“It’s Elder Sister Shan Ling.” 1

“It’s really Elder Sister Shan Ling. I’ve heard that on the ninth day of every month, at dusk, she descends the mountain to collect dewdrops…”

“Greetings, Elder Sister Shan Ling.”

The sound of voices drifted down to Meng Hao. He watched as the woman slowly floated down the mountain, and his heart trembled as suddenly, the voice of the Demon Sealing Jade sounded out in his head.

“A stone of the Ninth Mountain descended and became a new mountain (山.) The mountain (山) has a spirit (灵,) and the spirit (灵) is demonic. Its will is not of this world. If you encounter it… allow it to transform magically if it is good. Seal and exterminate it if it is violent. Make your choice after careful consideration.”

The sound echoed out in Meng Hao’s mind. He stood there silently for a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมงเฮาเอาลมหายใจลึก ไม่วางตาในนิกายตะแกรงสีดำและนิกายดาบโดดเดี่ยว เขาได้ตอนนี้เห็นสองนิกายดีใต้โดเมน นิกายตะแกรงสีดำถูกอิทธิพลปฏิ เกิดจากอำนาจของพวกเขากลัวจะทำให้เกิดการโค้งคำนับก่อนที่พวกเขาทุกคนอย่างไรก็ตาม นิกายดาบโดดเดี่ยวโปร่ง ดิบอาจไม่ทำให้ผู้อื่น การโค้งคำนับก่อนที่พวกเขา แต่กลัวพวกเขา"ฉันสงสัยสิ่งนิกายอื่นดีเหมือน..." คิดว่า เมงเฮาจะตัวเองเป็นเขาจ้องนิกายดาบโดดเดี่ยวกลุ่มคนบินไปอย่างรวดเร็ว ขณะที่พวกเขาเข้าภูเขาดาวโดดเดี่ยว พวกเขามาถึงพื้นที่ที่ได้รับการป้องกัน ด้วยฟิลด์ของแสงที่มีสีสันสวยงาม ขึ้นไปข้างหน้า คนหนึ่งที่ชื่อหลี่มองกลับจ้างงานเฮาเมงแล้ว ให้ snort เย็น กับที่ เขาหายไปกลายเป็นเบาเมงเฮาดูเฉยเป็นเขาซ้าย ในการประเมินของเขา คนเป็นคนที่ไม่เห็นถึงหัวใจของสิ่งที่ ถ้าผวนไม่หยุดเขาก่อนหน้านี้ คนจะได้รับบาดเจ็บ หรือฆ่า ทั้งหมดจะมีขึ้นอยู่กับอารมณ์เมงเฮา"ไม่ต้องกังวล ชัดเจนว่า ผวน กังวลสำหรับเฮาเมง "เมื่อหลักยอมรับคุณเป็นโกรฟฟอเรสท์ แล้วพี่น้องหลี่ไม่กล้ารบกวนคุณ" เขาให้รอยยิ้มปลอบโยน แล้ว ดึงเมงเฮาในผ่านฟิลด์มีสีสันของแสง เขาดึงออกใบหยกเรืองแสง แสงปั่นขึ้นเขาทั้งสอง มัน flickered และจากนั้น หายไปเมื่อพวกเขากลับมา พวกเขาได้ที่เท้าของภูเขาดาวเดี่ยว อากาศก็เต็มไป ด้วยกลิ่นหอมของดอกไม้ที่ผลิบานและเสียงนกร้อง กระแสข้อมูลที่ท่านอาจจะเห็น มีสาวกนิกายดาบโดดเดี่ยวค่อนข้างน้อยที่จะไปเทียวมา เมื่อเห็นเฉินพัดลม ทุกหนึ่งให้เขาเคารพ salutesผวนนำเฮาเมงลานภายในของบ้าน "จูเนียร์น้องชาย, " เขากล่าวว่า "คุณรอฉันที่นี่ จะไปจ่ายของฉันเคารพผู้อาวุโสการ หลังจากนั้น ฉันจะไปหาหลัก ผมคงจะไม่กลับจนกว่าหลังจากรัตติกาล คุณพักผ่อนที่นี่เป็นบิต หรือไปเที่ยวจะได้ ไม่ไปไกล แม้ว่า เมื่อฉันกลับ เราสามารถพักค่าแชคืนทั้งหมด" เขาเมงเฮาไหล่ clasped และเปิด แล้วบินปิดในลำแสงที่มีสีสันเมงเฮาดูเขาออก แล้วมองไปรอบ ๆ ที่สภาพแวดล้อมของเขา เขาเปิดประตูของลาน และเข้าไปในบ้าน มันมีตกแต่งห้อง แม้ว่าไม่ได้ระดับ ประณีตทุกอย่างเล็ดลอดออกมา นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งของคอลเลกชันของเลื่อน เมงเฮาเลือกหนึ่งข้อความโบราณ และนั่งไขว่ห้างลงตรวจสอบมันหลังจากเวลาผ่านไป เขาใส่เลื่อนโบราณลง และดูแท้ gleamed ในสายตาของเขา"บางทีฉันควรร่วมดาบโดดเดี่ยวอ..." เขาคิดว่า ตางุ่นง่าน มันไม่ได้เลือกครั้งแรกของเขา อย่างไรก็ตาม นิกายตะแกรงสีดำก็จะไม่เพียงปล่อยเรื่องของเนื้อเจลลี่ เข้านิกายดาบโดดเดี่ยวอาจไม่ดีมากตาแวววาวดื้อในความคิดของนิกายชะตากรรมสีม่วง ปัดเป่าความพิษของเขาไม่ใช่เหตุผลเดียวที่เขาอยากจะทำเช่นนั้น เขาคิดว่า "ฉันฉันยังคงเอียงไปทางนิกายชะตากรรมสีม่วง "ผมอยากจะเรียนรู้ฉีม่วงจากตะวันออก..." ด้วยที่เทคนิค เขาอาจจะแกนม่วง ซึ่งเป็นสุดยอดของการสร้างหลัก"นอกจากนี้ ต้องการเรียนเล่นแร่แปรธาตุ ฉันไม่สามารถพึ่งคนอื่น ๆ ที่จะทำมันสำหรับฉันทุกครั้งที่ต้องการยาที่เสกสรร นั่นเป็นเรื่องจริงของยาหลักสมบูรณ์แบบ..." เฮา เมงส.มีบางเวลาที่หายไปในความคิด เร็ว ๆ นี้ ช่วงเย็นเริ่มตก แสงแดดสตรีมในจากภายนอก เมงเฮาเอาลมหายใจลึก แล้ว เห็นว่าผวนไม่กลับ ตัดสินใจที่จะอยู่นอกบ้านสำหรับบิตการดูโดดเดี่ยวดาวภูเขาดวงอาทิตย์ส่องลงบนภูเขา ให้มันค่อนข้างเป็นลักษณะฟ้าหลัว หมอกเริ่มขึ้นรอบภูเขา และเป็นเมงเฮามองใกล้ชิด narrowed ตาเขาก็จับสายตาของผู้หญิงสวมใส่เสื้อผ้าเป็นสีเขียว ลอยล่องเส้นทางบนภูเขาดาวเดี่ยวลักษณะของผู้หญิงคนนี้ทำการสับสนของบริเวณโดยรอบก็ดูเหมือนชัดเจน สามารถได้ยินเสียงของคนวางเข่า และ prostrating ตัวเองกับเธอ"ก็พี่น้องซานหลิง" 1"ได้จริง ๆ พี่น้องฉานหลิง ผมเคยได้ยินว่า ในวันเก้าของเดือน พลบค่ำ เธอลงมาภูเขาเก็บ dewdrops...""ทักทาย พี่น้องซานหลิง"เสียงของเสียงที่ลอยลงมาเฮาเมง เขาดูเป็นผู้หญิงค่อย ๆ ลอยลงจากภูเขา และหัวใจของเขา trembled ตามทันใดนั้น เสียงของปีศาจปิดผนึกหยกฟังออกในหัวของเขา"หินของภูเขาเก้าลงมา และกลายเป็น ภูเขา (山) ใหม่ ภูเขา (山) มีจิตวิญญาณ (灵), และจิตวิญญาณ (灵) เป็นปีศาจ มันจะไม่ได้ของโลกนี้ ถ้าคุณพบมัน... อนุญาตให้เปลี่ยนแปลงอย่างน่าอัศจรรย์ก็ดี ประทับตรา และกำจัดมันก็รุนแรง ให้คุณเลือกพิจารณาอย่างถี่ถ้วน"เสียงดังก้องออกในใจเมงเฮา เขายืนที่มีเบื้องหลังการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เม้งเฮาเอาลมหายใจลึก มีตาวางอยู่บนตะแกรงสีดำนิกายและโดดเดี่ยวดาบนิกายเขาได้เห็นตอนนี้ทั้งสองนิกายที่ดีของภาคใต้โดเมน สีดำตะแกรงนิกายเป็นผู้มีอิทธิพลอย่างปฏิเสธไม่ได้ ความกลัวที่เกิดจากอำนาจของพวกเขาจะทำให้ทุกคนที่จะคำนับก่อนที่พวกเขา. แต่โดดเดี่ยวดาบของนิกายที่แท้จริงอาจดิบไม่ก่อให้เกิดคนอื่น ๆ จะก้มศีรษะให้พวกเขา แต่ต้องกลัวพวกเขา! "ผมสงสัยว่านิกายที่ดีอื่น ๆ มีลักษณะเช่น ... "คิดว่าเม้งเฮาให้กับตัวเองในขณะที่เขาจ้องมองโดดเดี่ยวดาบนิกาย. กลุ่มคนที่บินไปได้อย่างรวดเร็ว ขณะที่พวกเขาเดินเข้ามาใกล้โดดเดี่ยวดาวภูเขาพวกเขามาถึงพื้นที่ที่ได้รับการคุ้มครองโดยสนามที่สวยงามของแสงที่มีสีสัน ขึ้นข้างหน้าคนที่ชื่อหลี่หันกลับไปมองอย่างเย็นชาที่เม้งเฮาแล้วให้ Snort เย็น กับที่เขาหายไปในแสง. เม้งเฮาดูเฉยขณะที่เขาออก ในการประมาณค่าของคนที่เป็นคนที่ไม่สามารถจริงๆดูการเต้นของหัวใจของสิ่งที่ ถ้าแฟนเฉินไม่ได้หยุดเขาก่อนหน้านี้คนที่ทั้งสองจะได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิต ทุกอย่างจะต้องขึ้นอยู่กับอารมณ์ของเม้งเฮา. "ไม่ต้องกังวล" เฉินพัดลม, กังวลอย่างเห็นได้ชัดสำหรับเม้งเฮากล่าวว่า "เมื่อโทยอมรับว่าคุณเป็นสามเณรแล้วพี่หลี่บราเดอร์จะไม่กล้าที่จะรบกวนคุณ." เขายิ้มปลอบโยนแล้วดึงเม้งเฮาผ่านสนามที่มีสีสันของแสง เขาดึงออกใบหยกเรืองแสง แสงหมุนวนขึ้นรอบสองของพวกเขา มัน flickered และพวกเขาก็หายไป. เมื่อพวกเขากลับมาพวกเขาที่เท้าของ Solitary ดาวภูเขา อากาศก็เต็มไปด้วยกลิ่นหอมของดอกไม้และเสียงของนกร้องที่ gurgling ลำธารอาจจะเห็น มีค่อนข้างน้อยสาวกนิกายโดดเดี่ยวดาบไปได้เทียวไปเทียวมา เมื่อพวกเขาเห็นเฉินแฟนแต่ละคนและทุกคนให้เขาเคารพคารวะ. เฉินพัดลมนำเม้งเฮาไปยังลานของบ้าน "ลิตเติ้ลจูเนียร์บราเดอร์" เขากล่าวว่า "คุณรอผมมาที่นี่ ฉันจะไปแสดงความเคารพของฉันเพื่อผู้สูงอายุ หลังจากนั้นฉันจะไปหาโท ฉันอาจจะไม่กลับมาจนกระทั่งหลังจากค่ำ ส่วนที่เหลือเป็นบิตที่นี่หรือไปเดินไปรอบ ๆ หากคุณต้องการ อย่าไปไกลเกินไปแม้ว่า เมื่อฉันได้รับกลับมาเราสามารถอยู่ได้คืนสนทนาทั้งหมด. "เขากุมไหล่เม้ง Hao และจากนั้นก็หันและบินออกไปในลำแสงที่มีสีสัน. เม้งเฮาดูเขาออกไปแล้วมองไปรอบ ๆ ที่สภาพแวดล้อมของเขา เขาเปิดประตูลานและเดินเข้าไปในบ้าน มันได้รับการตกแต่งอย่างมีรสนิยมแม้จะไม่ฟูมฟาย ทุกสิ่งที่เล็ดลอดออกมาปรับแต่ง นี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่แท้จริงของคอลเลกชันที่กว้างใหญ่ของม้วน เม้งเฮาเลือกหนึ่งในตำราโบราณและนั่งลงไขว่ห้างเพื่อตรวจสอบมัน. หลังจากเวลาผ่านไปเขาวางโบราณเลื่อนลงและดูรอบคอบ gleamed ในสายตาของเขา. "บางทีฉันควรจะเข้าร่วมโดดเดี่ยวดาบนิกาย ... " เขาคิดว่าเขาขมวดคิ้ว มันไม่ได้เป็นตัวเลือกแรกของเขา แต่สีดำตะแกรงนิกายก็จะไม่เพียง แต่ปล่อยให้ไปเรื่องของเจลลี่เนื้อ เข้าสู่โดดเดี่ยวดาบนิกายไม่อาจเป็นทางเลือกที่ดี. ดวงตาของเขา glittered หัวชนฝาในความคิดของไวโอเล็ตโชคชะตานิกาย ปัดเป่าพิษของเขาไม่ได้เป็นเหตุผลเดียวที่เขาอยากจะทำเช่นนั้น "ฉันยังคงมีความโน้มเอียงไปทางสีม่วงโชคชะตานิกาย" เขาคิดว่า "ผมอยากที่จะเรียนรู้ม่วงฉีจากทางทิศตะวันออก ... " ด้วยเทคนิคที่เขาอาจจะในรูปแบบสีม่วงแกนซึ่งเป็นสุดยอดของการก่อตัวหลัก. "นอกจากนี้ฉันต้องศึกษาความขลัง ฉันไม่สามารถพึ่งพาผู้อื่นที่จะทำเพื่อฉันทุกครั้งที่ฉันต้องการยาแต่ง นั่นคือโดยเฉพาะอย่างยิ่งยาที่สมบูรณ์แบบหลัก ... . "เม้งเฮานั่งอยู่ที่นั่นบางครั้งหายไปในความคิด เร็ว ๆ นี้ในช่วงเย็นเริ่มลดลง แสงแดดสตรีมจากภายนอก เม้งเฮาเอาลมหายใจลึกและเห็นว่าเฉินแฟนไม่ได้กลับตัดสินใจที่จะก้าวนอกบ้านสำหรับบิตจะมองไปที่โดดเดี่ยวดาวภูเขา. ดวงอาทิตย์ส่องลงบนภูเขาให้เป็นลักษณะค่อนข้างสลัว หมอกเริ่มที่จะลุกขึ้นรอบ ๆ ภูเขาและเป็นเม้งเฮามองใกล้ชิดและดวงตาของเขาหรี่. ทันใดนั้นเขาก็จับสายตาของผู้หญิงคนหนึ่งสวมเสื้อผ้าสีเขียวที่ลอยลงเส้นทางโดดเดี่ยวดาวภูเขา. ลักษณะของผู้หญิงคนนี้ทำ การสับสนของสภาพแวดล้อมก็ดูเหมือนชัดเจน เสียงของคนลดลงไปที่หัวเข่าของพวกเขาและพินอบพิเทาตัวเองเพื่อเธออาจจะได้ยิน. "มันเป็นน้องสาวพี่ฉานหลิง." 1 "มันจริงๆพี่น้องสาวฉานหลิง ผมเคยได้ยินว่าในวันที่เก้าของทุกเดือนในตอนค่ำเธอลงมาจากภูเขาในการเก็บรวบรวม dewdrops ... " " สวัสดีพี่น้องสาวฉานหลิง. " เสียงของเสียงลอยลงไปเม้งเฮา เขาดูเป็นผู้หญิงค่อยๆลอยลงมาจากภูเขาและหัวใจของเขาสั่นสะท้านเป็นทันใดนั้นเสียงของปีศาจซีลหยกเป่าออกมาในหัวของเขา. "หินที่เก้าภูเขาลงมาและกลายเป็นภูเขาใหม่ (山.) ภูเขา (山) มีจิตวิญญาณ (灵) และจิตวิญญาณ (灵) เป็นปีศาจ น้ำพระทัยของมันไม่ได้อยู่ในโลกนี้ หากคุณพบมัน ... ให้มันได้อย่างน่าอัศจรรย์ที่จะเปลี่ยนถ้ามันเป็นสิ่งที่ดี ปิดผนึกและกำจัดมันถ้ามันเป็นความรุนแรง ให้คุณเลือกหลังจากพิจารณาอย่างรอบคอบ. " เสียงสะท้อนออกมาในใจเม้งเฮาส์ เขายืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ สำหรับ