Our studies show that people are of

Our studies show that people are often unable to escape
the pull of their prior attitudes and beliefs,whichguide the
processing of new information in predictable and sometimes
insidious ways. But what does this mean for citizens
in a democracy? From one perspective the average citizen
would appear to be both cognitively and motivationally
incapable of fulfilling the requirements of rational behavior
in a democracy. Far from the rational calculator
portrayed in enlightenment prose and spatial equations,
homo politicus would seem to be a creature of simple likes
and prejudices that are quite resistant to change. Can this
possibly be rational? The normative question, it seems,
turns on whether the processing of new information and
the updating of one’s attitude needs to be independent of
one’s priors.

From one point of view with which we are sympathetic,
it can be argued that the attitude strength effect and
disconfirmation bias are rational responses to attituderelevant
information; it is perfectly reasonable to give
heavyweight to one’s own carefully constructed attitudes.
This perspective, which would substitute the word “skepticism”
wherever “bias” appears in this article, suggests
that beliefs and attitudes may be thought of metaphorically
as possessions to be protected (Abelson and Prentice
1989). This belief, this feeling, is mine! Like other possessions
we paid a purchasing price in terms of time and
cognitive resources spent forming and updating our impressions.
Many political attitudes, especially those linked
to identity (Conover 1988), are worthy of such defense in their own right. To the extent one’s attitude reflects considerable
prior thought, it may well be more trustworthy
than new information, especially if—as is so often the
case in the political realm—that new information reflects
the strategic behavior of political opponents. Simply put,
if one thinks (more pointedly, feels) that the veracity of
the evidence is dubious, the opposition is wrong, or the
media hostile, then why pay them heed?
From another perspective, with which we also have
sympathy, Bayesian updating requires independence between
priors and new evidence (Evans and Over 1996;
Green and Shapiro 1994; but seeGerber andGreen 1998).
In the extreme, if one distorts new information so that it
always supports one’s priors, one cannot be rationally responsive
to the environment; similarly, manipulating the
information stream to avoid any threat to one’s priors is
no more rational than the proverbial ostrich.
For many citizens, perhaps, the bias may be less extreme,
but there are certainly ideologues and bigots who
fit both of these descriptions. Luker (1984), for example,
found that attitudes among abortion activists are so
linked to their beliefs and feelings about sexuality, gender,
religion, and family, that they have become completely incapable
of entertaining points of view that challenge their
own. Sears andWhitney (1973) have found similar stubborn
adherence to prior attitudes among those watching
a political debate. Our own evidence, presented above,
presents a compelling case that motivated biases come to
the fore in the processing of political arguments even for
nonzealots.
On the other hand and contrary to the intuitions of
normative theory (but consistent with the predictions of
cognitive psychology), we do find that those with weak
and uninformed attitudes showless bias in processing political
arguments. This finding may tempt the conclusion
that objectivity and tolerance rest more on ignorance and
apathy than on the elite skills of ideal citizens. Perhaps we
have been looking for rational citizenship in all the wrong
places, and it is the great unwashed who save democracy!
Provocative though itmay be, this interpretation does not
stand up to normative, theoretical, or empirical scrutiny.
First, we find no empirical evidence of principledmoderation
among the bottom or middle thirds of our sample,
whose extremity scores were statistically indistinguishable
from those of the most sophisticated participants.
Second, our theory predicts less bias for unsophisticated
and uncommitted respondents not because they possess a
greater sense of evenhandedness, but rather because they
lack the motivation and ability to engage in attitude defense.
Finally, this same lack of motivation and knowledge
undermines the ability to apply individual preferences
to public policy that underlies a normatively secure democracy, so it would be a dysfunctional objectivity at
best.
If we push either side of the rationality argument too
stronglywe endupplaying the clown. Sohowdowe reconcile
these positions? Skepticism is valuable and attitudes
should have inertia. But skepticism becomes bias when it
becomes unreasonably resistant to change and especially
when it leads one to avoid information as with the confirmation
bias. And polarization seems to us difficult to
square with a normatively acceptable model (especially
since the supporters and opponents in the policy debate
will diverge after processing exactly the same information).
Moreover, up to some tipping point for persuasion,
our model predicts polarization even from unbalanced
and counterattitudinal streams of information (see also
Rahn, Aldrich, and Borgida 1993; Redlawsk 2001).
How we determine the boundary line between rational
skepticism and irrational bias is a critical normative
question, but one that empirical research may not be
able to address. Research can explore the conditions under
which persuasion occurs (as social psychologists have
for decades), but it cannot establish the conditions under
which it should occur. It is, of course, the latter question
that needs answering if we are to resolve the controversy
over the rationality of motivated reasoning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาของเราแสดงว่า คนมักไม่สามารถหลบหนีดึงพวกเขาทราบทัศนคติ และความเชื่อ whichguideการประมวลผลข้อมูลใหม่ได้ และบางครั้งวิธี insidious แต่สิ่งที่ทำนี้หมายถึงพลเมืองในประชาธิปไตย จากมุมมองหนึ่งประชาชนโดยเฉลี่ยจะปรากฏ เป็นทั้ง cognitively และ motivationallyตอบสนองความต้องการของลักษณะการทำงานเชือดหมันในประชาธิปไตย จากเครื่องคิดเลขเชือดเซ็กส์ในร้อยแก้วตรัสรู้และสมการปริภูมิดูเหมือนเป็น สิ่งมีชีวิตของชอบอย่างตุ๊ด politicusและอคติที่ค่อนข้างทนทานต่อการเปลี่ยนแปลง สามารถนี้อาจมีเหตุผลหรือไม่ คำถาม normative เหมือนเปิดว่าการประมวลผลของข้อมูลใหม่ และปรับปรุงท่าทีต้องการเป็นอิสระของของ priorsจากมุมหนึ่งมองซึ่งเราจะเห็นอกเห็นใจมันสามารถจะโต้เถียงที่ผลแรงทัศนคติ และdisconfirmation อคติมีเหตุผลคำตอบ attituderelevantข้อมูล ได้อย่างเหมาะสมให้เฮฟวี่เวทกับตัวเองอย่างรอบคอบสร้างทัศนคติมุมมองนี้ ซึ่งจะใช้แทนคำว่า "สงสัย"ไหนก็ได้ "อคติ" ที่ปรากฏในบทความนี้ แนะนำว่า ความเชื่อและทัศนคติอาจคิด metaphoricallyเป็นทรัพย์สินที่จะได้รับการป้องกัน (Abelson และ Prentice1989) . นี้ความเชื่อ ความรู้สึกนี้ คือฉัน เช่นทรัพย์สินอื่น ๆเราจ่ายราคาซื้อในด้านเวลา และรับรู้ทรัพยากรใช้ขึ้นรูป และปรับปรุงการแสดงผลของเราในทางการเมืองทัศนคติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เชื่อมโยงรหัสประจำตัว (โฮปมิลส์ 1988), มีการป้องกันสิทธิของตนเองดังกล่าว การ ท่าทีสะท้อนมากก่อนคิด มันอาจจะดีน่าเชื่อถือมากขึ้นกว่าข้อมูลใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้า — เป็นบ่อยกรณีในขอบเขตทางการเมือง — ข้อมูลใหม่สะท้อนการทำงานเชิงกลยุทธ์ของฝ่ายตรงข้ามทางการเมือง เพียงแค่ใส่ถ้าหนึ่งคิด (เพิ่มเติม pointedly รู้สึก) ที่ veracity ของหลักฐานคือสงสัย ฝ่ายค้านผิด หรือสื่อศัตรู แล้วทำไมต้องจ่ายเงินให้เคร่งครัดจากมุมมองอื่น ซึ่งเรายังมีเห็นใจ ปรับปรุงทฤษฎีต้องมีความเป็นอิสระระหว่างpriors และหลักฐานใหม่ (อีวานส์และกว่า 1996สีเขียวและ Shapiro 1994 แต่ seeGerber andGreen 1998)สุด ถ้าหนึ่ง distorts ข้อมูลใหม่ดังนั้นสนับสนุนของ priors เสมอหนึ่งไม่สามารถตอบสนองต่อลูกสิ่งแวดล้อม ในทำนองเดียวกัน มีการจัดการเป็นกระแสข้อมูลเพื่อหลีกเลี่ยงภัยคุกคามใด ๆ ของ priorsไม่มีเหตุผลกว่านกกระจอกเทศเป็นที่เลื่องลือสำหรับประชาชนมาก บางที ความโน้มเอียงอาจจะน้อยมากแต่มีแน่นอน ideologues และ bigots ที่พอดีคำอธิบายเหล่านี้ทั้งสอง Luker (1984), ตัวอย่างพบว่า ทัศนคติในหมู่นักเคลื่อนไหวทำแท้งอยู่นั้นเชื่อมโยงกับความเชื่อของพวกเขาและความรู้สึกเกี่ยวกับเพศ เพศศาสนา และครอบครัว ว่า พวกเขาเป็นหมันทั้งหมดของบันเทิงจุดของมุมมองที่ท้าทายของพวกเขาเป็นเจ้าของ Sears andWhitney (1973) พบคล้ายปากแข็งต่าง ๆ เพื่อทราบทัศนคติระหว่างผู้ชมการอภิปรายทางการเมือง หลักฐานของเราเอง นำเสนอข้างต้นนำเสนอกรณีน่าสนใจที่ว่าแรงจูงใจยอมมาลำเลียงสาในการประมวลผลอาร์กิวเมนต์ทางการเมืองสำหรับnonzealotsในทางกลับกัน และขัด กับ intuitions คิดของทฤษฎี normative (แต่สอดคล้องกับการคาดการณ์ของรับรู้จิตวิทยา), เราพบว่าผู้อ่อนแอและไม่รู้ทัศนคติอคติ showless ในการประมวลผลทางการเมืองอาร์กิวเมนต์ ค้นหานี้อาจยั่วยวนใจข้อสรุปว่า ปรวิสัยและเผื่อเหลือไม่รู้ที่เพิ่มมากขึ้น และapathy กว่าบนยอดทักษะของประชาชนเหมาะ บางทีเรามีการค้นหาสัญชาติเชือดไม่ถูกต้องทั้งหมดสถาน และเป็นมหาราช unwashed ที่บันทึกประชาธิปไตยยุแหย่ว่าจะ itmay ตีความนี้ไม่ได้ยืนขึ้นเพื่อ scrutiny normative ทฤษฎี หรือประจักษ์ครั้งแรก เราค้นหาไม่มีหลักฐานประจักษ์ principledmoderationระหว่างด้านล่างหรือตรงกลางสามของตัวอย่างของเราคะแนนส่วนปลายถูกจำแนกไม่ได้ทางสถิติจากผู้คนทันสมัยที่สุดสอง ทฤษฎีของเราทำนายความโน้มเอียงน้อยสำหรับวันและยังตอบไม่ได้ เพราะพวกเขามีความสัมผัสความรู้สึกของ evenhandedness แต่เป็นเพราะพวกเขาขาดแรงจูงใจและความสามารถในการมีส่วนร่วมในการป้องกันทัศนคติสุดท้าย เดียวขาดแรงจูงใจและความรู้ทำลายความสามารถในการใช้แต่ละคนนโยบายสาธารณะที่ underlies normatively ทางประชาธิปไตย ดังนั้นมันจะเป็นปรวิสัยนบาที่ดีที่สุดถ้าเราผลักดันด้านใดด้านหนึ่งของอาร์กิวเมนต์ rationality เกินไปstronglywe endupplaying ตลก กระทบยอด Sohowdoweตำแหน่งเหล่านี้ สงสัยเป็นค่ะและทัศนคติควรมีความเฉื่อย แต่สงสัยกลายเป็น อคติเมื่อนั้นจะทนผ่านการเปลี่ยนแปลง และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อจะนำไปสู่การหลีกเลี่ยงข้อมูลเป็นการยืนยันความโน้มเอียง และโพลาไรซ์เรายากตร. ด้วยแบบจำลอง normatively ยอมรับ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้สนับสนุนและฝ่ายตรงข้ามในการอภิปรายนโยบายจะ diverge หลังจากประมวลผลกับข้อมูลเดียวกัน)นอกจากนี้ ถึงจุดบางทิปปิ้งสำหรับจูงใจแบบจำลองของเราทำนายโพลาไรซ์ได้จากสมดุลและกระแสข้อมูล counterattitudinal ข้อมูล (โปรดดูRahn, Aldrich และ Borgida 1993 Redlawsk 2001)วิธีการที่เรากำหนดเส้นเขตแดนระหว่างเชือดสงสัยและโต้เถียงความโน้มเอียงมีความจำเป็น normativeคำถาม แต่ที่ผลการวิจัยอาจไม่สามารถอยู่ วิจัยสามารถสำรวจสภาพภายใต้จูงใจที่เกิดขึ้น (ตามที่นักจิตวิทยาสังคมได้สำหรับทศวรรษที่ผ่านมา), แต่มันไม่สามารถสร้างเงื่อนไขภายใต้ซึ่งควรเกิดขึ้น มันเป็น หลักสูตร คำถามหลังที่ต้องตอบถ้าเราจะแก้ปัญหาการถกเถียงมากกว่า rationality ของเหตุผลแรงจูงใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าผู้คนมักจะไม่สามารถที่จะหลบหนีการดึงของทัศนคติของพวกเขาก่อนและความเชื่อที่ whichguide การประมวลผลของข้อมูลใหม่ในการคาดการณ์และบางครั้งวิธีที่ร้ายกาจ แต่สิ่งนี้หมายความว่าสำหรับประชาชนในระบอบประชาธิปไตยหรือไม่? จากมุมมองของประชาชนโดยเฉลี่ยจะปรากฏเป็นทั้ง cognitively motivationally และความสามารถในการตอบสนองความต้องการของพฤติกรรมที่มีเหตุผลในระบอบประชาธิปไตย ห่างไกลจากเครื่องคิดเลขที่มีเหตุผลในภาพร้อยแก้วตรัสรู้และสมการเชิงพื้นที่Politicus ตุ๊ดก็ดูเหมือนจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่เรียบง่ายของชอบและอคติที่ค่อนข้างทนต่อการเปลี่ยนแปลง นี้อาจจะมีเหตุผล? คำถามกฎเกณฑ์ดูเหมือนว่าจะเปิดไม่ว่าจะเป็นการประมวลผลของข้อมูลใหม่และการปรับปรุงทัศนคติหนึ่งของความต้องการที่จะเป็นอิสระจากไพรเออร์อย่างใดอย่างหนึ่ง. จากจุดหนึ่งของมุมมองที่เราจะขี้สงสาร, มันสามารถจะแย้งว่าผลกระทบความแข็งแรงทัศนคติและอคติ disconfirmation มีการตอบสนองที่มีเหตุผลที่จะ attituderelevant ข้อมูล มันเป็นอย่างดีที่เหมาะสมที่จะให้หนาเพื่อตัวของตัวเองสร้างทัศนคติอย่างระมัดระวัง. มุมมองนี้ซึ่งจะใช้แทนคำว่า "ความสงสัย" ทุกที่ "อคติ" ที่ปรากฏในบทความนี้แสดงให้เห็นว่าความเชื่อและทัศนคติที่อาจจะคิดว่าการเปรียบเทียบเป็นทรัพย์สินที่จะได้รับการคุ้มครอง( Abelson และศิษย์1989) ความเชื่อนี้เป็นความรู้สึกนี้เป็นของฉัน! เช่นเดียวกับดินแดนอื่น ๆที่เราจ่ายราคาที่จัดซื้อในแง่ของเวลาและทรัพยากรทางปัญญาใช้เวลาการขึ้นรูปและการปรับปรุงการแสดงผลของเรา. ทัศนคติทางการเมืองหลายคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเชื่อมโยงกับตัวตน (คอนโอเวอร์ 1988) มีความคุ้มค่าของการป้องกันดังกล่าวในสิทธิของตนเอง เท่าทัศนคติของคนที่สะท้อนให้เห็นถึงมากคิดก่อนมันอาจจะน่าเชื่อถือมากขึ้นกว่าข้อมูลใหม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเป็นเป็นมักจะเป็นดังนั้นกรณีที่อยู่ในดินแดนที่การเมืองข้อมูลใหม่สะท้อนให้เห็นถึงพฤติกรรมเชิงกลยุทธ์ของฝ่ายตรงข้ามทางการเมือง ใส่เพียงแค่ถ้าใครคิดว่า (เพิ่มเติมเขม็งรู้สึก) ที่ความจริงของหลักฐานเป็นที่น่าสงสัยฝ่ายค้านที่ไม่ถูกต้องหรือไม่เป็นมิตรสื่อแล้วทำไมจ่ายพวกเขาฟัง? จากมุมมองหนึ่งที่เรายังมีความเห็นอกเห็นใจการปรับปรุงแบบเบย์ต้องมีความเป็นอิสระระหว่างไพรเออร์และหลักฐานใหม่ (อีแวนส์และกว่า 1996; สีเขียวและชาปิโรส์ 1994 แต่ seeGerber andGreen 1998). ในที่สุดถ้าใครบิดเบือนข้อมูลใหม่เพื่อที่จะให้การสนับสนุนไพรเออร์ของคนหนึ่งไม่สามารถจะมีเหตุผลที่ตอบสนองต่อสิ่งแวดล้อม; ในทำนองเดียวกันการจัดการกับกระแสข้อมูลเพื่อหลีกเลี่ยงภัยคุกคามใด ๆ ที่ไพรเออร์หนึ่งคือไม่มีเหตุผลมากขึ้นกว่านกกระจอกเทศที่เลื่องลือ. สำหรับประชาชนจำนวนมากอาจจะอคติอาจจะรุนแรงน้อยกว่าแต่มีแน่นอนพฤติกรรมและ bigots ที่เหมาะสมทั้งของคำอธิบายเหล่านี้ ลูเกอร์ (1984) ตัวอย่างเช่นพบว่าทัศนคติในหมู่นักเคลื่อนไหวการทำแท้งจึงเชื่อมโยงกับความเชื่อและความรู้สึกของพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องเพศเพศศาสนาและครอบครัวที่พวกเขาได้กลายเป็นที่สมบูรณ์ไม่สามารถจุดในมุมมองของความบันเทิงที่ท้าทายของพวกเขาเอง เซียร์ andWhitney (1973) พบปากแข็งที่คล้ายกันยึดมั่นในทัศนคติก่อนในหมู่ผู้ที่เฝ้าดูการอภิปรายทางการเมือง หลักฐานของเราเองที่นำเสนอข้างต้นนำเสนอเป็นกรณีที่น่าสนใจที่มีอคติแรงบันดาลใจมาก่อนในการประมวลผลของการขัดแย้งทางการเมืองแม้สำหรับnonzealots. บนมืออื่น ๆ และขัดกับสัญชาติญาณของทฤษฎีกฎเกณฑ์(แต่สอดคล้องกับการคาดการณ์ของจิตวิทยาองค์) เราจะพบว่าผู้ที่มีความอ่อนแออคติทัศนคติและไม่รู้showless ในการประมวลผลทางการเมืองข้อโต้แย้ง การค้นพบนี้อาจล่อใจให้ข้อสรุปที่เป็นกลางและความอดทนส่วนที่เหลือเพิ่มเติมเกี่ยวกับความไม่รู้และความไม่แยแสกว่าทักษะยอดของประชาชนที่เหมาะ บางทีเราได้รับการมองสำหรับการเป็นพลเมืองที่มีเหตุผลในทุกผิดสถานที่และมันก็เป็นไม่เคยอาบน้ำที่ดีที่บันทึกประชาธิปไตย! ยั่วยุ แต่ itmay จะตีความหมายนี้ไม่ได้ยืนขึ้นเพื่อกฎเกณฑ์ทฤษฎีหรือการตรวจสอบข้อเท็จจริงเชิงประจักษ์. ครั้งแรกที่เราพบว่าการทดลองไม่มี หลักฐานของ principledmoderation หมู่ด้านล่างหรือสามตรงกลางของกลุ่มตัวอย่างของเรามีสุดคะแนนก็แยกไม่ออกทางสถิติจากบรรดาผู้เข้าร่วมที่มีความซับซ้อนมากที่สุด. ประการที่สองทฤษฎีของเราคาดการณ์อคติน้อยลงสำหรับการตรงไปตรงมาผู้ตอบแบบสอบถามและปราศจากข้อผูกมัดไม่ได้เพราะพวกเขามีความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ของevenhandedness แต่ ค่อนข้างเพราะพวกเขาขาดแรงจูงใจและความสามารถในการมีส่วนร่วมในการป้องกันทัศนคติ. สุดท้ายนี้ขาดเดียวกันของแรงจูงใจและความรู้ที่ทำลายความสามารถในการใช้ความชอบของแต่ละบุคคลกับนโยบายสาธารณะที่รองรับประชาธิปไตยที่เชื่อถือnormatively ดังนั้นมันจะเป็นความผิดปกติที่เป็นกลางที่ดีที่สุดถ้าเราผลักดันด้านของการโต้แย้งเหตุผลอย่างใดอย่างหนึ่งมากเกินไปstronglywe endupplaying ตัวตลก Sohowdowe กระทบตำแหน่งเหล่านี้? สงสัยมีคุณค่าและทัศนคติที่ควรจะมีความเฉื่อย แต่สงสัยจะกลายเป็นอคติเมื่อมันกลายเป็นทนไม่มีเหตุอันสมควรที่จะเปลี่ยนแปลงและโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันนำไปสู่หนึ่งที่ควรหลีกเลี่ยงเช่นเดียวกับการยืนยันอคติ และโพลาไรซ์ดูเหมือนว่าเรายากที่จะเผชิญหน้ากับรูปแบบที่ยอมรับ normatively (โดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่ผู้สนับสนุนและฝ่ายตรงข้ามในการอภิปรายนโยบายจะแตกต่างหลังจากการประมวลผลว่าข้อมูลเดียวกัน). นอกจากนี้ยังขึ้นอยู่กับบางจุดให้ทิปสำหรับการโน้มน้าวใจ, รูปแบบของเราคาดการณ์โพลาไรซ์แม้จะมาจาก ไม่สมดุลลำธารและcounterattitudinal ข้อมูล (เห็นRahn, ดิชและ Borgida 1993; Redlawsk 2001). วิธีการที่เรากำหนดเส้นเขตแดนระหว่างเหตุผลความสงสัยและอคติไม่มีเหตุผลเป็นกฎเกณฑ์ที่สำคัญคำถามแต่อย่างหนึ่งที่การวิจัยเชิงประจักษ์อาจจะไม่สามารถที่จะอยู่. วิจัยสามารถสำรวจภายใต้เงื่อนไขที่ชักชวนเกิดขึ้น(ตามที่นักจิตวิทยาสังคมที่มีมานานหลายทศวรรษ) แต่มันไม่สามารถสร้างเงื่อนไขตามที่มันควรจะเกิดขึ้น มันเป็นของหลักสูตรคำถามหลังที่ต้องตอบถ้าหากเราจะแก้ปัญหาความขัดแย้งมากกว่าเหตุผลของเหตุผลแรงจูงใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าผู้คนมักจะไม่สามารถหนี
ดึงของทัศนคติของตนก่อน และความเชื่อ whichguide
การประมวลผลข้อมูลใหม่ในแบบฉบับ และบางครั้ง
ร้ายกาจวิธี แต่สิ่งนี้หมายความว่าสำหรับประชาชน
ในระบอบประชาธิปไตย ? จากมุมมองของคนทั่วไป จะปรากฏเป็น

motivationally การประมวลผลทั้งสองและไม่สามารถตอบสนองความต้องการของพฤติกรรมที่มีเหตุผลในประชาธิปไตย ไกลจากเหตุผลเครื่องคิดเลข
portrayed ในร้อยแก้วตรัสรู้และสมการเชิงพื้นที่
โฮโม politicus จะดูเหมือนเป็นสิ่งมีชีวิตที่เรียบง่ายและชอบ
อคติที่ค่อนข้างทนต่อการเปลี่ยนแปลง สามารถนี้
อาจจะเป็นเหตุผล ? โดยอ้างอิงคำถาม ดูเหมือน
เปิดว่าการประมวลผลของข้อมูลใหม่และ
อัพเดตของทัศนคติ ความต้องการที่จะเป็นอิสระของ


มีประวัติ จากจุดหนึ่งของมุมมองที่เราขี้สงสาร ,
มันสามารถจะแย้งว่า ทัศนคติ ความแข็งแรง และมีการตอบสนองต่อ
disconfirmation อคติ เหตุผล attituderelevant
ข้อมูล มันสมเหตุสมผลที่จะให้
รุ่นหนึ่งของอย่างระมัดระวัง สร้างทัศนคติ .
มุมมองนี้ซึ่งจะใช้แทนคำว่า " ความสงสัย "
" อคติ " ที่ปรากฏในบทความนี้ชี้ให้เห็น
ที่ความเชื่อและทัศนคติอาจจะคิดเปรียบเทียบ
เป็นข้าวของที่จะป้องกัน ( แอบิลสัน และเพรนทิส
1989 ) ความเชื่อนี้ ความรู้สึกนี้ของฉัน ชอบอื่น ๆข้าวของ
เราจ่ายราคารับซื้อ ในแง่ของเวลาและทรัพยากรทางปัญญาที่ใช้สร้างและปรับปรุง

ประทับใจของเราทัศนคติทางการเมืองมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เชื่อมโยง
ตัวตน ( Conover 1988 ) , มีค่าป้องกัน เช่น ในด้านขวาของตนเอง ทัศนคติในขอบเขตหนึ่งสะท้อนมาก
คิดก่อน มันอาจจะดีน่าเชื่อถือ
กว่าข้อมูลใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเป็นบ่อยๆ
กรณีในแง่การเมืองข้อมูลใหม่ สะท้อนให้เห็นถึงพฤติกรรมเชิงกลยุทธ์ของคู่แข่งทางการเมือง
. ใส่เพียงแค่
ถ้าใครคิดว่า ( เพิ่มเติมอย่างชัดเจน รู้สึกว่าคำพูดของ
หลักฐานน่าสงสัย ฝ่ายค้านผิดหรือ
สื่อฝ่ายตรงข้าม แล้วจ่ายให้ฟัง ?
จากมุมมองอื่น ซึ่งเราก็มี
เห็นใจแบบปรับปรุงต้องความเป็นอิสระระหว่าง
ประวัติและหลักฐานใหม่ ( อีแวนส์และผ่าน 1996 ;
สีเขียวและ Shapiro 1994 ; แต่ seegerber andgreen 1998 ) .
ในสุดโต่งหากบิดเบือนข้อมูลใหม่ เพื่อให้รองรับ
เสมอหนึ่งลำดับ หนึ่งไม่สามารถตอบสนองต่อสิ่งแวดล้อมอย่างมีเหตุมีผล

; ในทำนองเดียวกัน จัดการกระแสข้อมูลเพื่อหลีกเลี่ยงภัยคุกคามใด ๆที่ก่อนหน้านี้คือไม่มีเหตุผลมากกว่า

สำหรับนกกระจอกเทศที่เลื่องลือ ประชาชนมากมาย บางทีอาจจะมากหรือน้อยกว่า
แต่ไม่มีอย่างแน่นอน และพวกทิฐิสูง ใคร
ความคิดนี้พอดี ทั้งสองลักษณะเหล่านี้ ลูเคอร์ ( 1984 ) , ตัวอย่าง พบว่า ทัศนคติของการทำแท้ง

กิจกรรมเพื่อเชื่อมโยงกับความเชื่อ และความรู้สึกเกี่ยวกับเรื่องเพศ , เพศ ,
ศาสนาและครอบครัวที่พวกเขาได้กลายเป็นที่สมบูรณ์ความสามารถ
จุดความบันเทิงของมุมมองที่ท้าทายของพวกเขา
เอง เซียร์ andwhitney ( 1973 ) ได้พบว่าทัศนคติที่คล้ายกันปากแข็ง

ก่อนในหมู่ผู้ดูการอภิปรายทางการเมือง ของเราเอง หลักฐานที่นำเสนอข้างต้น
แสดงกรณีที่น่าสนใจกระตุ้นอคติมา

ก่อนในการประมวลผลของการขัดแย้งทางการเมือง แม้จะ nonzealots
.
บนมืออื่น ๆและขัดกับสัญชาตญาณของ
ทฤษฎีเชิงบรรทัดฐาน ( แต่สอดคล้องกับการคาดการณ์ของ
จิตวิทยาปัญญา ) เราจะพบว่า ผู้ที่อ่อนแอ
showless รู้ทัศนคติและอคติในการประมวลผลอาร์กิวเมนต์ทางการเมือง

การค้นพบนี้อาจให้ข้อสรุปว่า ความเป็นกลาง และความอดทนมากขึ้น

พักผ่อนในความไม่รู้และความไม่แยแสกว่าทักษะชั้นยอดของพลเมืองในอุดมคติ บางทีเรา
ตามหาการเชือดในสิ่งที่ผิด
สถานที่ และมันเยี่ยมที่บันทึกผ่านประชาธิปไตย ! แม้มีความเชื่อมั่น
เร้าใจ ,การตีความนี้ไม่ได้
ยืนขึ้นเพื่ออ้างอิงทฤษฎีหรือการตรวจสอบเชิงประจักษ์
ครั้งแรก เราไม่พบหลักฐานเชิงประจักษ์ของ principledmoderation
ระหว่างล่างหรือกลางในสามของตัวอย่างของเรา

( ใครคะแนนอย่างมีนัยสำคัญไม่ต่างอะไรจากบรรดาผู้เข้าร่วมที่ซับซ้อนมากที่สุด .
2 ทฤษฎีของเราคาดการณ์อคติตรงไปตรงมา
น้อย