Ji Bai held the sweating little han

Ji Bai held the sweating little hand tightly, the other hand finally held the fragile waist that he had looked at countless times.
After a few seconds being hand in hand, his heart surged up a pleasant feeling that was calming. Xu Xu’s body slightly trembled. Ji Bai felt that, and he quietly clasped her so her body stuck even closer to his.
The sound of music was right beside their ears but seemed very far away. The silhouette around them kept moving but everything became an irrelevant background. Xu Xu’s whole body was in his arms and she felt an unprecedented dizziness.
In fact, they weren’t all that good at dancing and their movements were not very compatible. But not to the point where Xu Xu would step on his shoes but from time to time, she would move in the opposite direction to him. Whenever it happened, Ji Bai would use his hand to forcefully pull her right back into his arms immediately, not a moment of separation. At this time, Ji Bai subtly revealed his strength more than he usually did. Xu Xu looked up at his calm and dark eyes, she wanted to look straight into his heart. She obviously was just a little dizzy since she couldn’t think clearly about anything.
The song ended then another song started.
From the song “Pink memories” to “ The most dazzling folk style” and to “the first snow of 2002”.
When Dolan sang to the verse “ Like a butterfly flying…” Xu Xu suddenly felt Ji Bai hug her waist a bit tighter, his hot breaths indistinctively blew on the short hair on her head

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไบจิจัดเหงื่อออกเล็กน้อยมือแน่น อีกสุดท้าย จัดขึ้นเอวกรอบที่เขาได้ดูเวลานับไม่ถ้วนหลังจากกี่วินาทีถูกมือ หัวใจเพิ่มขึ้นความรู้สึกพอใจที่สงบเงียบ Trembled Xu Xu ร่างกายเล็กน้อย ไบจิรู้สึกที่ และเขาเงียบ ๆ clasped เธอเพื่อให้ร่างกายของเธอติดอยู่แม้จะใกล้ชิดกับเขาเสียงเพลงสิงหูของพวกเขา แต่ดูเหมือนไกลมาก เงานั้นยังคงเคลื่อนไหว แต่ทุกอย่างกลายเป็นภูมิหลังเกี่ยวข้อง Xu Xu ร่างในอ้อมแขนของเขา และเธอรู้สึกเวียนหัวเป็นประวัติการณ์ในความเป็นจริง พวกเขาไม่ดีทั้งหมดที่ที่เต้นรำ และเคลื่อนไหวของพวกเขาไม่ได้เข้ากันได้มาก แต่ไม่ถึงจุดที่ Xu Xu จะขั้นตอน ในรองเท้าของเขา แต่เวลา เธอจะย้ายในทิศทางตรงกันข้ามกับเขา เมื่อใดก็ ตามที่เกิดขึ้น ไบจิจะใช้มือของเขาเพื่อดึงประขวาเธอกลับเข้าไปในแขนของเขาทันที ไม่มีช่วงเวลาของการแยก ตอนนี้ ไบจิอย่างละเอียดเผยความแข็งแกร่งของเขามากกว่าว่าเขามักจะทำ Xu Xu มองขึ้นที่ดวงตาของเขาสงบ และมืด เธอต้องการมองตรงเข้าไปในหัวใจของเขา เห็นได้ชัดว่าเธอวิงเวียนเพียงเล็กน้อยเนื่องจากเธอไม่สามารถคิดเกี่ยวกับอะไรที่ชัดเจนจบเพลง แล้วเริ่มต้นเพลงจากเพลง "สีชมพูความทรงจำ" เพื่อ "สไตล์พื้นบ้านสุดพราว" และ "หิมะแรกของ 2002"เมื่อ Dolan สังให้ข้อ "เช่นผีเสื้อบิน..." Xu Xu ก็รู้สึกไบจิกอดเอวของเธอเข้มงวดมากขึ้นบิต ลมหายใจของเขาร้อน indistinctively พัดบนผมบนหัวของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ji ตากใบจัดมือเล็ก ๆ น้อย ๆ เหงื่อออกแน่นมืออื่น ๆ ที่จัดขึ้นในที่สุดเอวเปราะบางที่เขาได้มองที่นับครั้งไม่ถ้วน
หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเป็นจับมือหัวใจของเขาเพิ่มขึ้นถึงความรู้สึกที่พอใจว่าเป็นที่สงบเงียบ ร่างกายเสี่ยวเสี่ยวกลัวจนตัวสั่นเล็กน้อย ji ตากใบรู้สึกว่าและเขาประสานอย่างเงียบ ๆ ของเธอเพื่อให้ร่างกายของเธอติดอยู่ได้ใกล้ชิดกับเขา
เสียงดนตรีเป็นข้างขวาหูของพวกเขา แต่ดูเหมือนห่างไกลมาก เงารอบตัวพวกเขาเก็บไว้ย้าย แต่ทุกอย่างกลายเป็นพื้นหลังที่ไม่เกี่ยวข้อง ร่างกายเสี่ยวเสี่ยวอยู่ในอ้อมแขนของเขาและเธอรู้สึกเวียนศีรษะเป็นประวัติการณ์
ในความเป็นจริงพวกเขาไม่ได้ทุกสิ่งที่ดีในการเต้นและการเคลื่อนไหวของพวกเขาเข้ากันไม่ได้มาก แต่ไม่ถึงจุดที่เสี่ยวเสี่ยวจะก้าวบนรองเท้าของเขา แต่เมื่อเวลาผ่านไปเธอก็จะย้ายไปในทิศทางตรงข้ามกับเขา เมื่อใดก็ตามที่มันเกิดขึ้น ji ตากใบจะใช้มือของเขาไปอย่างแข็งขันดึงขวาของเธอกลับเข้ามาในอ้อมแขนของเขาในทันทีไม่ได้ช่วงเวลาของการแยก ในเวลานี้อย่างละเอียด Ji ตากใบเปิดเผยความแข็งแรงของเขามากกว่าที่เขามักจะทำ เสี่ยวเสี่ยวมองมาที่ตาของความสงบและมืดของเขาเธออยากจะมองตรงเข้าไปในหัวใจของเขา เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นเพียงหวิวเล็ก ๆ น้อย ๆ เพราะเธอไม่สามารถคิดอย่างชัดเจนเกี่ยวกับอะไร
เพลงจบลงแล้วอีกเพลงเริ่มต้น
จากเพลง "ความทรงจำสีชมพู" กับ "สไตล์พื้นบ้านพราวมากที่สุด" และ "หิมะแรกปี 2002"
เมื่อ Dolan ร้องเพลงบทกวี "เหมือนผีเสื้อบิน ... " เสี่ยวเสี่ยวก็รู้สึก Ji ตากใบกอดเอวของเธอบิตที่เข้มงวดมากขึ้นลมหายใจของเขาร้อนพัดกำปั้นทุบดินบนผมสั้นบนศีรษะของเธอ ji ตากใบอย่างละเอียดเปิดเผยความแข็งแรงของเขามากกว่าที่เขามักจะทำ เสี่ยวเสี่ยวมองมาที่ตาของความสงบและมืดของเขาเธออยากจะมองตรงเข้าไปในหัวใจของเขา เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นเพียงหวิวเล็ก ๆ น้อย ๆ เพราะเธอไม่สามารถคิดอย่างชัดเจนเกี่ยวกับอะไร เพลงจบลงแล้วอีกเพลงเริ่มต้น จากเพลง "ความทรงจำสีชมพู" กับ "สไตล์พื้นบ้านพราวมากที่สุด" และ "หิมะแรกปี 2002" เมื่อ Dolan ร้องเพลงบทกวี "เหมือนผีเสื้อบิน ... " เสี่ยวเสี่ยวก็รู้สึก Ji ตากใบกอดเอวของเธอบิตที่เข้มงวดมากขึ้นลมหายใจของเขาร้อนพัดกำปั้นทุบดินบนผมสั้นบนศีรษะของเธอ ji ตากใบอย่างละเอียดเปิดเผยความแข็งแรงของเขามากกว่าที่เขามักจะทำ เสี่ยวเสี่ยวมองมาที่ตาของความสงบและมืดของเขาเธออยากจะมองตรงเข้าไปในหัวใจของเขา เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นเพียงหวิวเล็ก ๆ น้อย ๆ เพราะเธอไม่สามารถคิดอย่างชัดเจนเกี่ยวกับอะไร เพลงจบลงแล้วอีกเพลงเริ่มต้น จากเพลง "ความทรงจำสีชมพู" กับ "สไตล์พื้นบ้านพราวมากที่สุด" และ "หิมะแรกปี 2002" เมื่อ Dolan ร้องเพลงบทกวี "เหมือนผีเสื้อบิน ... " เสี่ยวเสี่ยวก็รู้สึก Ji ตากใบกอดเอวของเธอบิตที่เข้มงวดมากขึ้นลมหายใจของเขาร้อนพัดกำปั้นทุบดินบนผมสั้นบนศีรษะของเธอ เพลงจบลงแล้วอีกเพลงเริ่มต้น จากเพลง "ความทรงจำสีชมพู" กับ "สไตล์พื้นบ้านพราวมากที่สุด" และ "หิมะแรกของปี 2002" เมื่อ Dolan ร้องเพลงบทกวี "เหมือนผีเสื้อบิน ... " เสี่ยวเสี่ยวก็รู้สึก Ji ตากใบกอดเอวของเธอบิตที่เข้มงวดมากขึ้นลมหายใจของเขาร้อนพัดกำปั้นทุบดินบนผมสั้นบนศีรษะของเธอ เพลงจบลงแล้วอีกเพลงเริ่มต้น จากเพลง "ความทรงจำสีชมพู" กับ "สไตล์พื้นบ้านพราวมากที่สุด" และ "หิมะแรกปี 2002" เมื่อ Dolan ร้องเพลงบทกวี "เหมือนผีเสื้อบิน ... " เสี่ยวเสี่ยวก็รู้สึก Ji ตากใบกอดเอวของเธอบิตที่เข้มงวดมากขึ้นลมหายใจของเขาร้อนพัดกำปั้นทุบดินบนผมสั้นบนศีรษะของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จิไป๋จัดเหงื่อออกเล็กน้อยมือไว้แน่น อีกมือก็จับเอวบอบบางที่เขา มองที่นับไม่ถ้วนหลังจากไม่กี่วินาทีอยู่ในมือ หัวใจของเขาเพิ่มขึ้นถึงความรู้สึกรื่นรมย์ที่สงบเงียบ ร่างของ Xu Xu เล็กน้อยสั่นสะท้าน จิไป๋รู้สึกว่าเงียบๆไว้ และเขาของเธอ ร่างกายของเธอติดอยู่ที่ได้ใกล้ชิดกับเขาเสียงเพลงข้างหูแต่ดูไกลมาก เงารอบ ๆพวกเขาเดินต่อไป แต่ทุกอย่างก็กลายเป็นพื้นหลังไม่เกี่ยว ของ ซู ซู ร่างทั้งร่างก็อยู่ในอ้อมกอดของเขา และเธอรู้สึกวิงเวียนศีรษะ อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนในความเป็นจริงพวกเขาไม่ได้ว่าเต้นเก่งมาก และการเคลื่อนไหวของพวกเขาไม่ได้เหมาะสมกันมาก แต่ไม่ใช่จุดที่ Xu Xu จะเหยียบบนรองเท้าของเขา แต่เวลาเธอจะย้ายไปในทิศทางที่ตรงข้ามกับเขา เมื่อใดก็ตามที่มันเกิดขึ้น จิไป๋จะใช้มือของเขาเพื่อบังคับให้ดึงเธอกลับมาสู่อ้อมแขนของเขาทันที ไม่ใช่ช่วงเวลาของการแยก ในเวลานี้ จี ไบอย่างละเอียดพบความแข็งแรงของเขามากกว่าที่เขามักจะไม่ Xu Xu มองเขานิ่ง ตามืด เธอต้องการที่จะมองเข้าไปในจิตใจของเขา เธอก็แค่เวียนหัวนิดหน่อย เพราะเธอไม่ได้คิดอย่างชัดเจนเกี่ยวกับอะไรเพลงจบ แล้วอีกเพลงก็เริ่มขึ้นจากเพลง " ความทรงจำ " สีชมพู " สไตล์พื้นบ้านพราวมากที่สุด " และ " หิมะแรกของปี 2002 "เมื่อโดร้องท่อน " เหมือนมีผีเสื้อโบยบิน . . . . . . . " Xu Xu รู้สึกว่าจิไป๋กอดเอวนิดแน่น ลมหายใจร้อนของเขากล้อมแกล้มพัดบนผมสั้นบนศีรษะของเธอ