Seagrass meadows are highly product

Seagrass meadows are highly productive coastal habitats that
provide important ecological services including trapping and
cycling of nutrients, processing of pollutants, sediment stabilization
and wave attenuation, and thus play a key role in shoreline
stabilization and coastal and global biogeochemical cycles
(Costanza et al., 1997; Duarte, 2002; UNEP, 2006). Furthermore,
they support biomass and biodiversity of fish and invertebrate
species by providing food and shelter (Perkins-Visser et al., 1996;
Nagelkerken et al., 2000; Beck et al., 2001). Major declines in
seagrass meadows have been reported worldwide in the past few
decades (Orth et al., 2006; Waycott et al., 2009). Even though
seagrasses may be affected by different types of disturbance, the
impacts related to nutrient and organic matter (OM) enrichment
are amongst the major causes for loss and degradation of seagrass
meadows (Duarte, 1995; Short and Wyllie-Echeverria, 1996;
Duarte, 2002; Waycott et al., 2009).
Aquaculture has grown enormously over the past three decades
with an average annual rate of 8.8% (FAO, 2012). While increasing

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดวส์หญ้าทะเลเป็นที่อยู่อาศัยชายฝั่งสูงที่ให้บริการระบบนิเวศที่สำคัญรวมทั้งดัก และขี่จักรยานของสารอาหาร การประมวลผลของสารมลพิษ ตะกอนเสถียรภาพคลื่นอ่อน และดังนั้นจึง มีบทบาทสำคัญในชายฝั่งเสถียรภาพและชายฝั่ง และโลกรอบ biogeochemical(Costanza และ al., 1997 Duarte, 2002 UNEP, 2006) นอกจากนี้พวกเขาสนับสนุนชีวมวลและความหลากหลายทางชีวภาพของปลาและกระดูกสันหลังพันธุ์ โดยให้อาหารและที่พักพิง (Visser ระบุวัน et al., 1996Nagelkerken และ al., 2000 เบ็คและ al., 2001) ลดอัตราการสำคัญหญ้าทะเลโดวส์รายงานทั่วโลกในสิ่งผ่านมาทศวรรษ (Orth และ al., 2006 Waycott et al., 2009) ถึงแม้ว่าseagrasses อาจได้รับผลกระทบ โดยรบกวน แตกในผลกระทบที่เกี่ยวข้องกับธาตุอาหาร และอินทรีย์เรื่องโดดเด่น (ออม)มีบรรดาสาเหตุสำคัญการสูญเสียของหญ้าทะเลโดวส์ (Duarte, 1995 สั้น และ Echeverria Wyllie, 1996Duarte, 2002 Waycott et al., 2009)มีพัฒนาเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำมหาศาลกว่าสามทศวรรษโดยมีอัตราเฉลี่ยปี 8.8% (FAO, 2012) ในขณะที่เพิ่มขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุ่งหญ้าทะเลเป็นแหล่งที่อยู่อาศัยตามแนวชายฝั่งที่มีประสิทธิผลสูงที่ให้บริการของระบบนิเวศที่สำคัญรวมทั้งการวางกับดักและการขี่จักรยานของสารอาหารในการประมวลผลของสารมลพิษเสถียรภาพตะกอนและการลดทอนคลื่นและทำให้มีบทบาทสำคัญในชายฝั่งเสถียรภาพและรอบbiogeochemical ชายฝั่งและระดับโลก(Costanza et al., 1997; อาร์เต, 2002; UNEP 2006) นอกจากนี้พวกเขาสนับสนุนชีวมวลและความหลากหลายทางชีวภาพของปลาและสัตว์ที่ไม่มีกระดูกสันหลังชนิดโดยการให้อาหารและที่พัก(เพอร์กิน-ไขควง et al, 1996;.. Nagelkerken et al, 2000;. เบ็ค, et al, 2001) การลดลงที่สำคัญในทุ่งหญ้าทะเลได้รับรายงานทั่วโลกในอดีตที่ผ่านมาไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา(Orth et al, 2006;.. Waycott et al, 2009) แม้ว่าหญ้าทะเลอาจจะได้รับผลกระทบจากความแตกต่างของความวุ่นวายที่ผลกระทบที่เกี่ยวข้องกับสารอาหารและสารอินทรีย์(OM) การตกแต่งเป็นหมู่ในสาเหตุสำคัญสำหรับการสูญเสียและการย่อยสลายของหญ้าทะเลทุ่งหญ้า(อาร์เต, 1995; ระยะสั้นและ Wyllie-Echeverria 1996; อาร์เต 2002.. Waycott et al, 2009) เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำมีการเติบโตอย่างมากในช่วงสามทศวรรษที่ผ่านมามีอัตราเฉลี่ยรายปีจาก 8.8% (FAO 2012) ในขณะที่เพิ่มขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุ่งหญ้าเป็นแหล่งหญ้าทะเลชายฝั่งทะเลที่มีประสิทธิภาพที่ให้บริการทางนิเวศวิทยาที่สำคัญรวมทั้ง

จักรยานของสารอาหารและการประมวลผลของมลพิษ การลดทอนคลื่น
ตะกอนจึงมีบทบาทสำคัญในการรักษาเสถียรภาพของชายฝั่งและชายฝั่งวัฏจักรชีวธรณีเคมี (

( ค แทนซา et al . , 1997 ; Duarte , 2002 ; UNEP , 2549 . ) นอกจากนี้
พวกเขาสนับสนุนชีวมวลและความหลากหลายของปลาและชนิดที่ไม่มีกระดูกสันหลัง
โดยการให้อาหารและที่พัก ( Perkins วิสเซอร์ et al . , 1996 ;
nagelkerken et al . , 2000 ; Beck et al . , 2001 ) ลดลงที่สำคัญใน
ทุ่งหญ้าหญ้าทะเลมีรายงานทั่วโลกในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา
( ตรง et al . , 2006 ; waycott et al . , 2009 ) แม้ว่า
seagrasses อาจได้รับผลกระทบตามประเภทของการรบกวน
ผลกระทบที่เกี่ยวข้องกับสารอาหารและอินทรีย์วัตถุ ( OM ) เสริม
อยู่ในหมู่สาเหตุหลักสำหรับการสูญเสียและความเสื่อมโทรมของทุ่งหญ้าหญ้าทะเล
( Duarte , 1995 ; สั้นและ วิลลี echeverria , 1996 ;
Duarte , 2002 ; waycott et al . , 2009 ) .
เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำมีการเติบโตอย่างมากในช่วงสามทศวรรษ
เฉลี่ยปีอัตรา 8.8% ( FAO , 2012 ) ในขณะที่เพิ่มขึ้น