Regarding the first reform of decol

Regarding the first reform of decollectivization and the privatizing of land-use rights, two modeled benchmarks apply: (1) equal allocation of each commune’s land per capita and (2) a consumption-efficient allocation equalizing expected consumption or utility that coincides with market-based land allocation (Ravaillon and van de Walle 2008). Efficient and equal land allocation together hypothetically would have resulted in slightly lower poverty rates (two percentage points) than the actual rates. If, however, the poverty lines used at that time (early 1990s) were applied—and if a purely market-based land allocation were implemented—instead of the ones used in the model, poverty incidence would have been higher. When differentiating among the rural poor, the result become more evident: Nationally, mean consumption gains from privatizing land rights are about 15 percent for the poorest, with losses of about 20 percent for the richest. However, interregional differences apply, reflecting the specific pre-socialist situation in South Vietnam. Decentralized reform resulted in a more equitable outcome than would have been expected from a purely consumption-efficient one through land markets. In general, “it seems that an effort was made to protect the poorest and reduce overall inequality at the expense of overall consumption (Ravaillon and van de Walle 2008, 97).” The researchers went on to say that, “Clearly, both equity and efficiency were valued positively.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกี่ยวกับการปฏิรูปครั้งแรกของ decollectivization และ privatizing ของสิทธิ์การใช้ที่ดิน ใช้การสร้างแบบจำลองมาตรฐานสอง: การจัดสรร (1) เท่ากับสนทนาแต่ละที่ดินประชากรและ (2) การปันส่วนปริมาณการใช้มีประสิทธิภาพ equalizing คาดปริมาณการใช้หรือประโยชน์ที่เกิดขึ้นพร้อมกับจัดสรรที่ดินตามตลาด (Ravaillon และ van de Walle 2008) มีประสิทธิภาพ และเท่ากับที่ดินจัดสรรกัน hypothetically จะทำให้อัตราความยากจนต่ำเล็กน้อย (สองเปอร์เซ็นต์จุด) กว่าราคาแท้จริง ถ้า อย่างไรก็ตาม ความยากจนบรรทัดที่เวลา (ช่วงต้นทศวรรษ 1990) ใช้ — และ หากมีดำเนินการปันส่วนที่ดินตลาดตาม — แทนที่ใช้ในแบบ อุบัติการณ์ความยากจนจะได้สูงขึ้น เมื่อบอกความแตกต่างระหว่างคนจนชนบท ผลกลายเป็นชัดเจนมากขึ้น: ทั่วประเทศ หมายถึง การใช้กำไรจาก privatizing สิทธิในที่ดินอยู่ประมาณ 15 เปอร์เซ็นต์สำหรับเพียง กับการสูญเสียประมาณร้อยละ 20 สำหรับรวยที่สุด อย่างไรก็ตาม หย่อนใจต่างใช้ สะท้อนสถานการณ์สังคมนิยมล่วงหน้าเฉพาะในประเทศเวียดนาม ปฏิรูปการกระจายอำนาจส่งผลให้เกิดผลเป็นธรรมมากขึ้นกว่าที่จะได้คาดว่าจากหนึ่งแท้จากประสิทธิภาพการใช้ผ่านตลาดที่ดิน ทั่วไป "ดูเหมือนว่า ความพยายามที่ทำการปกป้องยากจนที่สุด และลดความไม่เท่าเทียมกันโดยรวมค่าใช้จ่ายของการใช้โดยรวม (Ravaillon และ van de Walle 2008, 97)" นักวิจัยก็ไปพูดที่ "ชัดเจน หุ้นและประสิทธิภาพได้ให้บวก"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกี่ยวกับการปฏิรูปแรกของ decollectivization และแปรรูปของสิทธิในการใช้ที่ดินสองมาตรฐานย่อมใช้: (1) การจัดสรรที่ดินแต่ละจังหวัดต่อหัวและ (2) การจัดสรรอีควอไลคาดว่าการบริโภคการบริโภคอย่างมีประสิทธิภาพหรือโปรแกรมที่สอดคล้องกับตลาด การจัดสรรที่ดินตาม (Ravaillon และแวนเดอ Walle 2008) การจัดสรรที่ดินอย่างมีประสิทธิภาพและเท่าเทียมกันด้วยกันสมมุติฐานจะมีผลในอัตราความยากจนลดลงเล็กน้อย (ร้อยละสองจุด) กว่าอัตราที่เกิดขึ้นจริง แต่ถ้าเส้นความยากจนที่ใช้ในเวลานั้น (ต้นปี 1990) ถูกนำไปใช้และหากมีการจัดสรรที่ดินอย่างหมดจดการตลาดที่ใช้ถูกนำมาใช้แทนการที่ใช้ในรูปแบบที่ยากจนจะได้รับที่สูงขึ้น เมื่อความแตกต่างในหมู่คนยากจนในชนบทผลที่ได้กลายเป็นที่ชัดเจนมากขึ้น: ชาติหมายถึงกำไรจากการบริโภคแปรรูปสิทธิในที่ดินมีประมาณร้อยละ 15 ที่ยากจนที่สุดกับการสูญเสียประมาณร้อยละ 20 สำหรับที่ร่ำรวยที่สุด อย่างไรก็ตามความแตกต่าง interregional ใช้สะท้อนให้เห็นถึงสถานการณ์ก่อนสังคมนิยมเฉพาะในเวียดนามใต้ การปฏิรูปการกระจายอำนาจส่งผลให้ผลเท่าเทียมกันมากขึ้นกว่าที่จะได้รับการคาดหวังจากการบริโภคอย่างหมดจดอย่างมีประสิทธิภาพผ่านตลาดที่ดิน โดยทั่วไป "มันดูเหมือนว่าเป็นความพยายามที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อปกป้องยากจนและลดความไม่เท่าเทียมกันโดยรวมที่ค่าใช้จ่ายของการบริโภคโดยรวม (Ravaillon และแวนเดอ Walle 2008 97)." นักวิจัยกล่าวต่อไปว่าว่า "เห็นได้ชัดว่าผู้ถือหุ้นทั้งสอง และมีประสิทธิภาพมีมูลค่าในเชิงบวก. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องแรกของการปฏิรูปและแปรรูป decollectivization สิทธิการใช้ที่ดิน สองแบบมาตรฐานที่ใช้ : ( 1 ) การจัดสรรที่ดินของแต่ละจังหวัดไม่เท่ากัน ต่อคน และ ( 2 ) การจัดสรร equalizing คาดว่าการบริโภคที่มีประสิทธิภาพหรือโปรแกรมที่สอดคล้องกับการจัดสรรที่ดิน ( และตลาดตาม ravaillon แวนเดอวอลุ 2008 ) ที่มีประสิทธิภาพและการจัดสรรที่ดินเท่าด้วยกัน ซึ่งจะมีผลในอัตราความยากจนลดลงเล็กน้อย ( จุดสองจุดเปอร์เซ็นต์ ) สูงกว่าราคาที่แท้จริง แต่ถ้าการใช้เส้นในตอนนั้น ( 1990 ) มาใช้ และถ้าเป็นการจัดสรรที่ดินแบบอิงตลาดถูกนำมาใช้แทนของวัตถุที่ใช้ในโมเดล ความยากจนจะได้สูงกว่า เมื่อความแตกต่างในหมู่คนจนในชนบท ผลกลายเป็นชัดเจนมากขึ้น : โอเปอเรเตอร์ หมายถึง การได้รับสิทธิในที่ดินจากแปรรูปประมาณ 15 เปอร์เซ็นต์ สำหรับที่ยากจนที่สุดจากประมาณร้อยละ 20 สำหรับคนรวย . อย่างไรก็ตาม ความแตกต่าง ความเชื่อมโยงที่ใช้สะท้อนให้เห็นถึงสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจงก่อนสังคมนิยมในเวียดนามใต้ การปฏิรูปการกระจายอำนาจทำให้ผลธรรมมากกว่าจะถูกคาดหวังจากการบริโภคมีประสิทธิภาพหมดจดหนึ่งผ่านตลาดที่ดิน ในทั่วไป , " ดูเหมือนว่าความพยายามสร้างการปกป้องที่ยากจนที่สุดและลดความเหลื่อมล้ำ โดยรวมค่าใช้จ่ายในการบริโภคโดยรวม ( ravaillon และแวนเดอวอลุ 2008 , 97 ) " นักวิจัยกล่าวว่า " เห็นได้ชัดว่า ทั้งหุ้น และมีมูลค่าในเชิงบวกประสิทธิภาพ”