Lice (Phthiraptera) chew characteri

Lice (Phthiraptera) chew characteristic holes on the remiges and rectrices of Barn swallows (Hirundo rustica). The number of these holes correlate positively with the intensity of louse infestation, hence hole counts are useful to quantify lousiness. Several papers showed that lice affect both life expectancy and reproductive success of hosts. In male Barn swallows, the length of the outermost tail feathers act as a sexual signal. Females prefer long-tailed males, which have significantly fewer feather holes. In this study we sampled breeding and migrating Barn swallows and compared their louse burden, and the relationship between tail length and the number of feather holes. We found significant negative correlation between feather holes and tail length in breeding males; however, we found non-significant correlation in migrating males. We suggest that attractive males have more physical interactions (e.g. extra-pair copulation) during the breeding season, than less attractive males, hence they are more exposed to louse transmission, and therefore the difference in the infestation declines towards the end of the breeding season. However, given that migrating swallow groups include colonial and solitary breeding birds, it cannot be excluded that a potentially different louse distribution on solitary breeding birds may contribute to the results.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหา (Phthiraptera) วเจตหลุมลักษณะ remiges และ rectrices swallows ยุ้งข้าว (Hirundo อลมา) จำนวนหลุมเหล่านี้สร้างความสัมพันธ์เชิงบวกกับความเข้มของ louse รบกวน ดังนั้น หลุมนับเป็นประโยชน์ต่อการกำหนดปริมาณ lousiness เอกสารต่าง ๆ พบว่า เหามีผลต่ออายุขัยและความสำเร็จสืบพันธุ์ของโฮสต์ ในชาย swallows ยุ้งข้าว ความยาวของขนหางชั้นนอกทำหน้าที่เป็นสัญญาณทางเพศ หญิงต้องหางยาวชาย ซึ่งมีหลุมขนน้อยลงอย่างมีนัยสำคัญ ในการศึกษานี้ เรา swallows ยุ้งข้าวปรับปรุงพันธุ์ และการย้ายตัวอย่าง และเปรียบเทียบภาระงานของ louse และความสัมพันธ์ระหว่างความยาวของหางและจำนวนรูขน เราพบความสัมพันธ์ติดลบอย่างมีนัยสำคัญระหว่างหลุมขนหางยาวในเพศชายผสมพันธุ์ อย่างไรก็ตาม เราพบความสัมพันธ์ที่ไม่สำคัญในการย้ายชาย เราขอแนะนำว่า ผู้ชายที่น่าสนใจได้ทางกายภาพมากขึ้นโต้ตอบ (เช่นเพิ่มคู่ปี้) ในระหว่างฤดูผสมพันธุ์ น้อยกว่าผู้ชายที่น่าสนใจ ดังนั้นพวกเขามีมากกว่าสัมผัสกับ louse ส่ง และดังนั้น ความแตกต่างในการทำลายปฏิเสธสิ้นฤดูผสมพันธุ์ อย่างไรก็ตาม ที่ย้ายสวอลโล่กลุ่มรวมโคโลเนียลและปัจเจกพันธุ์นก มันไม่สามารถแยกว่ากระจาย louse อาจแตกต่างกับนกพันธุ์ปัจเจกอาจนำไปสู่ผลลัพธ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหา (Phthiraptera) เคี้ยวหลุมในลักษณะ remiges และ rectrices ของนกนางแอ่น Barn (Hirundo Rustica) จำนวนหลุมเหล่านี้มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับความเข้มของการรบกวนเหาจึงนับหลุมมีประโยชน์ที่จะหาจำนวน lousiness เอกสารหลายแสดงให้เห็นว่าเหาส่งผลต่อทั้งความคาดหวังในชีวิตและภาพความสำเร็จของครอบครัว นกนางแอ่นใน Barn ชายความยาวของขนหางด้านนอกสุดทำหน้าที่เป็นสัญญาณทางเพศ ผู้หญิงชอบผู้ชายหางยาวที่มีอย่างมีนัยสำคัญน้อยลงหลุมขนนก ในการศึกษานี้เราทดลองเพาะพันธุ์และนกนางแอ่นอพยพโรงนาและเมื่อเทียบกับภาระเหาของพวกเขาและความสัมพันธ์ระหว่างความยาวหางและจำนวนหลุมขน เราพบความสัมพันธ์ทางลบอย่างมีนัยสำคัญระหว่างหลุมขนหางและระยะเวลาในเพศชายพันธุ์; แต่เราพบว่ามีความสัมพันธ์ที่ไม่ได้มีนัยสำคัญในการโยกย้ายเพศ เราขอแนะนำให้ผู้ชายที่น่าสนใจมีปฏิสัมพันธ์ทางกายภาพอื่น ๆ (เช่นคู่พิเศษมีเพศสัมพันธ์) ในช่วงฤดู​​ผสมพันธุ์กว่าเพศชายน่าสนใจน้อยลงจึงมีการสัมผัสมากขึ้นเพื่อเหาส่งและดังนั้นความแตกต่างในการรบกวนที่ลดลงในช่วงปลายของฤดูผสมพันธุ์ . แต่ให้ที่ย้ายกลุ่มนกนางแอ่นรวมถึงการปรับปรุงพันธุ์โคโลเนียลและโดดเดี่ยวก็ไม่สามารถที่ได้รับการยกเว้นการกระจายเหาที่แตกต่างกันที่อาจเกิดขึ้นในการเพาะพันธุ์นกโดดเดี่ยวอาจนำไปสู่​​ผลลัพธ์ที่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหา ( phthiraptera ) เคี้ยวลักษณะหลุมบน remiges และ rectrices บ้านนกนางแอ่น ( hirundo บ้าน ) จำนวนของหลุมเหล่านี้มีความสัมพันธ์ทางบวกความเข้มของเพลี้ยระบาด จึงนับเป็นหลุมที่มี lousiness . เอกสารต่าง ๆพบว่า เหามีผลต่อทั้งอายุขัยและความสำเร็จการสืบพันธุ์ของโฮสต์ ชายบ้านนกนางแอ่นความยาวของขนหางด้านนอกเป็นสัญญาณทางเพศ ผู้หญิงชอบผู้ชายยาวหางซึ่งมีมากน้อยกว่านกรู ในการศึกษาครั้งนี้เราตัวอย่างการผสมพันธุ์และการโยกย้ายบ้านนกนางแอ่นและเปรียบเทียบพวกเขาเหาภาระ และความสัมพันธ์ระหว่างความยาวของหาง และจำนวนของรูขนเราพบความสัมพันธ์ทางลบหลุมขนนกและความยาวหางตัวผู้ผสมพันธุ์ อย่างไรก็ตาม เราพบว่าไม่มีความสัมพันธ์ในการโยกย้ายตัวผู้ เราขอแนะนำให้ดึงดูดเพศชายมีปฏิสัมพันธ์ทางกายภาพเพิ่มเติม ( เช่นคู่พิเศษการสังวาส ) ในช่วงฤดูผสมพันธุ์ มากกว่าผู้ชายมีเสน่ห์น้อยลง ดังนั้นพวกเขาจะถูกส่งผ่านเหา ,ดังนั้น ความแตกต่างในที่มา ซึ่งในตอนท้ายของฤดูกาล ผสมพันธุ์ อย่างไรก็ตาม ระบุว่า การโยกย้ายกลืนกลุ่มรวมถึงอาณานิคมและโดดเดี่ยว ผสมพันธุ์นก มันไม่สามารถแยกออกว่าเหากระจายแตกต่างกันอาจบนโดดเดี่ยวพันธุ์นกอาจนำไปสู่ผลลัพธ์