Psychosocial mediatorsRecently, pai

Psychosocial mediators
Recently, pain research has recognized the interplay of
psychosocial factors and physiological factors in the pain experience (Gatchel et al., 2007). It follows that these
psychosocial factors may contribute to the perceived
severity of DOMS symptoms. Biopsychosocial proponents
suggest that the pain experience does not necessarily result
from tissue damage; rather each individual’s pain is
dependent upon their genetics, history, current mental
status, patient expectations, and socio-cultural influences
(Gatchel et al., 2007; George et al., 2007). In one study,
researchers took 19 males and 23 females with no history of
shoulder pain, and naı¨ve to exercise. Subjects were asked
to complete surveys which measured fear of pain, pain
catastrophizing and anxiety. Pain catastrophizing has been
defined as an unrealistic interpretation of bodily sensations,
which leads to the preoccupation that one has a
serious problem, and is doomed for the worst outcome
(Gatchel et al., 2007). The volunteers underwent shoulder
external rotation exercises to induce DOMS and were
evaluated 24 h post exercise. Those that demonstrated a
high fear of pain had more pronounced DOMS symptoms
(George et al., 2007). This study was supported in 2008, as
George and others investigated the role of fear and a specific
gene associated with chronic pain. Subjects completed
self-report pain questionnaires and were screened for
having the COMT genotype (an enzyme linked to pain
modulation). DOMS was induced by having participants
perform shoulder exercises and were assessed 24, 48, and
72 h post exercise. Those demonstrating high pain catastrophizing
beliefs and having the gene associated with low
COMT enzyme activity (higher pain sensitivity), were more
likely to have elevated pain intensity (George et al., 2008).
Trost and colleagues demonstrated a connection between
fear avoidance beliefs and DOMS symptoms. Trost induced
DOMS to the trunk extensors of 30 participants. The researchers
found that fearful participants had lower
strength production and were hypervigilant to pain sensations
(Trost, 2011). It should be noted that the induction of
DOMS in theses studies served as an experimental model of
pain. Inducing DOMS provides more control over the
mechanism of injury in comparison to clinical pain. Intent
notwithstanding, these studies indicate that psychological
factors, including catastrophizing and fear, can influence
the perceived severity of DOMS.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อักเสบ psychosocialล่าสุด วิจัยปวดได้รู้จักล้อของปัจจัย psychosocial และสรีรวิทยาปัจจัยประสบการณ์ความเจ็บปวด (Gatchel et al., 2007) เป็นไปตามที่เหล่านี้ปัจจัย psychosocial อาจนำไปสู่การรับรู้ความรุนแรงของอาการ DOMS Biopsychosocial proponentsแนะนำว่า ประสบการณ์ความเจ็บปวดไม่จำเป็นต้องทำจากความเสียหายของเนื้อเยื่อ แทนที่จะ เป็นความเจ็บปวดของแต่ละบุคคลขึ้นของพันธุศาสตร์ ประวัติศาสตร์ ปัจจุบันจิตสถานะ ความคาดหวังของผู้ป่วย และสังคมวัฒนธรรมที่มีอิทธิพลต่อ(Gatchel et al., 2007 จอร์จเอ็ด al., 2007) ในหนึ่งการศึกษานักวิจัยเอาชาย 19 และ 23 หญิงที่ไม่มีประวัติของปวดไหล่ และ naı¨ve ออกกำลังกาย เรื่องที่ถามกรอกแบบสำรวจที่วัดกลัวความเจ็บปวด ความเจ็บปวดcatastrophizing และวิตกกังวล Catastrophizing เจ็บได้กำหนดเป็นการตีที่ไม่ความรู้สึกร่างกายซึ่งนำไปสู่การ preoccupation มีการปัญหาร้ายแรง และถึงวาระสำหรับผลเลวร้ายที่สุด(Gatchel et al., 2007) อาสาสมัครแต่ละไหล่ออกกำลังกายเพื่อก่อให้เกิด DOMS หมุนภายนอก และมีประเมิน 24 ชมหลังการฝึก ที่แสดงให้เห็นว่าการความสูงกลัวความเจ็บปวดได้ชัดเจนยิ่งขึ้นอาการ DOMS(จอร์จเอ็ด al., 2007) การศึกษานี้ได้รับการสนับสนุนในปี 2008 เป็นจอร์จและอื่น ๆ ตรวจสอบบทบาทของความกลัวและการยีนที่เกี่ยวข้องกับอาการปวดเรื้อรัง เรื่องที่เสร็จสมบูรณ์ตนเองรายงานแบบสอบถามอาการปวด และได้ฉายในมี COMT ลักษณะทางพันธุกรรม (เป็นเอนไซม์กับความเจ็บปวดเอ็ม) DOMS ถูกเหนี่ยวนำ โดยมีผู้เข้าร่วมการออกกำลังกายไหล่ และถูกประเมิน 24, 48 และ72 h ลงออกกำลังกาย ผู้เห็นความเจ็บปวดสูง catastrophizingความเชื่อและมียีนที่เกี่ยวข้องกับต่ำกิจกรรมของเอนไซม์ COMT (ไวปวดสูง), ถูกมากแนวโน้มที่จะมีการยกระดับความรุนแรงของอาการปวด (จอร์จเอ็ด al., 2008)Trost และร่วมแสดงการเชื่อมต่อระหว่างความเชื่อการหลีกเลี่ยงความกลัวและอาการ DOMS เกิด TrostDOMS เพื่อ extensors ลำตัวของผู้เข้าร่วม 30 นักวิจัยพบว่า ผู้เข้าร่วมที่น่ากลัวมีต่ำกว่ากำลังผลิตและ hypervigilant จะรู้สึกเจ็บปวด(Trost, 2011) ควรสังเกตที่เหนี่ยวนำของบริการ DOMS ในผลงานศึกษาเป็นรูปแบบการทดลองความเจ็บปวด Inducing DOMS มีการเพิ่มการกลไกการบาดเจ็บโดยอาการปวดทางคลินิก เจตนาถึงกระนั้น ศึกษาเหล่านี้แสดงว่า จิตใจปัจจัย catastrophizing และความหวาดกลัว สามารถมีอิทธิพลต่อความรุนแรงการรับรู้ของ DOMS

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไกล่เกลี่ยทางจิตสังคมเมื่อเร็ว ๆ นี้การวิจัยได้รับการยอมรับความเจ็บปวดมีอิทธิพลซึ่งกันและกันของปัจจัยทางจิตสังคมและปัจจัยทางสรีรวิทยาในประสบการณ์ความเจ็บปวด(Gatchel et al., 2007) มันตามที่เหล่านี้ปัจจัยทางจิตสังคมที่อาจนำไปสู่การรับรู้ความรุนแรงของอาการDOMS ผู้เสนอ biopsychosocial ชี้ให้เห็นว่าประสบการณ์ความเจ็บปวดไม่ได้ส่งผลให้เกิดจากความเสียหายของเนื้อเยื่อ; ค่อนข้างเจ็บปวดของแต่ละบุคคลเป็นขึ้นอยู่กับพันธุกรรมของพวกเขาประวัติศาสตร์จิตปัจจุบันสถานะความคาดหวังของผู้ป่วยและอิทธิพลทางสังคมวัฒนธรรม(Gatchel et al, 2007;.. จอร์จ et al, 2007) ในการศึกษานักวิจัย 19 เพศชายและเพศหญิง 23 มีประวัติไม่ปวดไหล่และไร้เดียงสาที่จะออกกำลังกาย วิชาที่ถูกถามตอบแบบสำรวจที่วัดความกลัวของการปวดcatastrophizing และความวิตกกังวล ปวด catastrophizing ได้รับการกำหนดให้เป็นความหมายที่ไม่สมจริงของความรู้สึกของร่างกายซึ่งนำไปสู่ความลุ่มหลงที่หนึ่งเป็นปัญหาที่ร้ายแรงและเป็นวาระสำหรับผลที่เลวร้ายที่สุด(Gatchel et al., 2007) อาสาสมัครได้รับการไหล่การออกกำลังกายการหมุนภายนอกที่จะทำให้เกิด DOMS และได้รับการประเมิน24 ชั่วโมงการออกกำลังกายที่โพสต์ ผู้ที่แสดงให้เห็นถึงความกลัวที่สูงของความเจ็บปวดที่มีอาการเด่นชัดมากขึ้น DOMS (จอร์จ et al., 2007) การศึกษาครั้งนี้ได้รับการสนับสนุนในปี 2008 ในขณะที่จอร์จและอื่นๆ การตรวจสอบบทบาทของความกลัวและความเฉพาะของยีนที่เกี่ยวข้องกับอาการปวดเรื้อรัง วิชาเสร็จแบบสอบถามความเจ็บปวดรายงานตนเองและได้รับการคัดกรองที่มียีนCOMT นี้ (เอนไซม์ที่เชื่อมโยงกับความเจ็บปวดการปรับ) DOMS ถูกชักนำโดยมีผู้เข้าร่วมดำเนินการออกกำลังกายไหล่และได้รับการประเมิน24, 48, และ72 ชั่วโมงหลังการออกกำลังกาย ผู้ที่แสดงให้เห็นถึงความเจ็บปวดสูง catastrophizing ความเชื่อและมีการแสดงออกของยีนที่เกี่ยวข้องกับการต่ำเอนไซม์ COMT (ไวความเจ็บปวดที่สูงขึ้น) ได้มากขึ้นแนวโน้มที่จะมีความปวดสูง(จอร์จ et al., 2008). Trost และเพื่อนร่วมงานแสดงให้เห็นถึงการเชื่อมต่อระหว่างความกลัวความเชื่อและการหลีกเลี่ยงDOMS อาการ Trost เหนี่ยวนำให้เกิดDOMS กับ extensors ลำต้นของผู้เข้าร่วม 30 นักวิจัยพบว่าผู้เข้าร่วมมีความกลัวที่ต่ำกว่าการผลิตมีความแข็งแรงและมีความรู้สึกที่จะhypervigilant เจ็บปวด(Trost 2011) มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่าการเหนี่ยวนำของDOMS ในการศึกษาวิทยานิพนธ์ทำหน้าที่เป็นรูปแบบการทดลองของความเจ็บปวด การกระตุ้นให้เกิด DOMS ให้การควบคุมที่มากกว่ากลไกของการบาดเจ็บในการเปรียบเทียบกับความเจ็บปวดทางคลินิก เจตนาแม้จะมีการศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าทางจิตวิทยาปัจจัยรวมทั้งcatastrophizing และความหวาดกลัวจะมีผลต่อความรุนแรงของการรับรู้DOMS

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไกล่เกลี่ย -
เมื่อเร็ว ๆนี้ , การวิจัยความเจ็บปวดที่ได้รับอิทธิพลของปัจจัยทางจิตสังคมและปัจจัยทางสรีรวิทยา
ประสบการณ์ความเจ็บปวด ( gatchel et al . , 2007 ) มันเป็นไปตามที่เหล่านี้
ปัจจัยจิตสังคมที่อาจนำไปสู่การรับรู้ความรุนแรงของอาการหาก
. biopsychosocial ผู้เสนอ
แนะนำประสบการณ์ความเจ็บปวด ไม่จําเป็นต้องผล
จากความเสียหายเนื้อเยื่อค่อนข้างปวด
ประวัติของแต่ละบุคคลขึ้นอยู่กับพันธุกรรมของพวกเขา สถานะปัจจุบัน จิต
ความคาดหวังผู้ป่วย และสังคมวัฒนธรรม อิทธิพล
( gatchel et al . , 2007 ; จอร์จ et al . , 2007 ) ในการศึกษานักวิจัยได้
19 เพศชายและเพศหญิง 23 ไม่มีประวัติศาสตร์
ปวดไหล่และนา ı¨ได้ออกกำลังกายด้วย คนถูกถาม
สมบูรณ์การสำรวจซึ่งวัดความกลัวของความเจ็บปวด
catastrophizing และความกังวล ความเจ็บปวด catastrophizing ได้รับ
หมายถึงการตีความที่ไม่สมจริงของความรู้สึก ร่างกาย ซึ่งจะนำไปสู่
วุ่นว่า มี
ปัญหาร้ายแรง และเป็นหายนะสำหรับ
ผลที่เลวร้ายที่สุด ( gatchel et al . , 2007 ) อาสาสมัครได้รับการฝึกงอไหล่
ชวนชั่วและ
ประเมินการออกกำลังกายโพสต์ 24 H . ที่แสดงให้เห็น
ความกลัวที่สูงของความเจ็บปวดได้เด่นชัดมากขึ้นทุกอาการ
( จอร์จ et al . , 2007 ) การศึกษานี้ได้รับการสนับสนุนใน 2008 เป็น
จอร์จและคนอื่น ๆ ศึกษาบทบาทของความกลัวและเฉพาะ
ยีนที่เกี่ยวข้องกับอาการปวดเรื้อรัง วิชาเสร็จ
5 ความเจ็บปวดแบบสอบถามคัดกรอง
มี comt จีโนไทป์ ( เอนไซม์เชื่อมโยงกับการปรับความเจ็บปวด
) การรักษา โดยมีผู้เข้าร่วม
การทําแบบฝึกหัดไหล่และมีการประเมิน 24 , 48 และ 72 ชั่วโมง
โพสต์การออกกำลังกาย แสดงให้เห็นถึงความเจ็บปวดนั้นสูง catastrophizing
ความเชื่อและมียีนที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมของเอนไซม์ comt ต่ำ
( ความไวสูง )
, ความเจ็บปวด ) มีแนวโน้มที่จะมีการยกระดับความเข้มความเจ็บปวด ( จอร์จ et al . , 2008 ) .
trost และเพื่อนร่วมงานแสดงการเชื่อมต่อระหว่างความเชื่อและความกลัวบดบัง
อาการชั่ว .การรักษา trost
ไปไว้ท้ายรถ กล้ามเนื้อเหยียดนิ้ว 30 ราย นักวิจัยพบว่าผู้เข้าร่วมได้น่ากลัวกว่า

กำลังการผลิตและตื่นตกใจง่ายความเจ็บปวดความรู้สึก
( trost , 2011 ) มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่า การรักษาในวิทยานิพนธ์การศึกษาทำหน้าที่เป็น

ในการทดลองของความเจ็บปวด โดยหากมีการควบคุมมากกว่า
กลไกการบาดเจ็บในการเปรียบเทียบกับอาการทางคลินิกเจตนา
อย่างไรก็ตามการศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าจิต
ปัจจัยรวมทั้ง catastrophizing และความกลัว , สามารถมีอิทธิพลต่อการรับรู้ความรุนแรงของการรักษา
.