Book 3, Mountain Range of Magical B

Book 3, Mountain Range of Magical Beasts – Chapter 23, Her Name Was Alice (part 1)

On the return journey, the magical beasts which Linley encountered grew progressively weaker. By the time Linley stepped into the outer regions, all of the monsters he encountered were of the third and fourth ranks. They posed no threat to him at all. But despite this, Linley didn’t dare to relax his vigilance.

Doehring Cowart travelled alongside Linley, but in his mind, Doehring Cowart was worrying. Right now, Linley carried within him a steady, stable presence, but when he made his move, he showed no mercy at all. His eyes also carried within them a cold, forbidding aura.

Doehring Cowart still remembered how, when he first entered the Mountain Range of Magical Beasts, Linley’s eyes were filled with sincerity. He was a very trusting person.

After hesitating for a while, Doehring Cowart mentally spoke to Linley. “Linley.”

Making his way through the mountains, Linley turned his head to look questioningly at Doehring Cowart. “Grandpa Doehring, what is it?”

Doehring Cowart nodded as he spoke seriously. “Linley, before entering the Mountain Range of Magical Beasts, I had warned you that people were not to be easily trusted, as people’s intentions are not easily understood. I told you to be wary of others, to have a cautious mind.”

Linley nodded. “Grandpa Doehring, your words were very correct. One really cannot easily trust others. If I had listened to Grandpa Doehring’s words early on, my chest most likely wouldn’t have this knife scar.”

Doehring Cowart shook his head. “Although one cannot easily trust others, one also cannot be over-cautious. The way you are currently, how will you be able to interact with people in the future? Remember, you can’t be too cold and callous towards others, even if you can’t be overly trusting either. Trust is something which is built up through a long period of time. Do not easily trust the words of others.”

Linley was very smart. Both at home and at the Ernst Institute, he had read many books. Upon hearing Doehring Cowart’s words, he somewhat understood. But the merciless life he had experienced over these past two months, the human cruelty he had witnessed and experienced, was something he had seen so clearly. For him to trust people again would be very hard.

“Doehring Cowart, I understand.” Linley nodded.

Doehring Cowart secretly sighed, but at the same time, he was also happy. “It’s a good thing that Linley has this little Shadowmouse, Bebe, for a companion, as well as those friends of his at the Ernst Institute. At least he shouldn’t become excessively unfeeling.”

Doehring Cowart could still remember how, thousands of years ago, when the Pouant Empire was still around, another Saint-level combatant of the Pouant Empire who also dressed in white. That white-robed man was a famous Sword Saint, and he was also an extremely proud, reclusive person.

“Grandpa Doehring, when father sees all of these magicite cores, what do you think his reaction will be?” Linley suddenly looked at Doehring Cowart, smiling as he asked the question. At this moment, Linley’s eyes were filled with eagerness for his father’s praise.

He looked just like a kid who had just performed stellarly on a test and was awaiting his father’s praise.

“Linley, are you planning to give all of this money to your father?” Doehring Cowart asked with a smile.

Linley nodded. “Of course. These magicite cores are worth around 70,000 gold coins. All I need is enough to feed myself. A few dozen coins each year is enough. But father needs to manage all of our clan’s affairs, and also provide for Wharton’s tuition. Of course I’ll give these magicite cores to father.”

Linley didn’t want to personally sell these magicite cores. After all, in terms of buying and selling, he had no experience at all. He probably wouldn’t even know if he got cheated.

“Haha, I trust your father will be so excited that he’ll be jumping up and down,” Doehring Cowart said, laughing loudly.

Linley couldn’t help but grin as well. He immediately sped up the pace on his journey back.

By now, Linley couldn’t even be bothered to kill magical beasts of the third and fourth ranks. He quickly made his way through the mountains. When he arrived next to a small creek, he paused as he heard the furious bellows of a magical beast, intermixed with the shouts of humans engaged in battle with it.

“Hrm? If they dare come to the Mountain Range of Magical Beasts, they must be at least combatants of the fifth rank. But in the surrounding areas, the local beasts are of the third or fourth ranks at most. How could the battle sound so prolonged and frenetic?” Linley was rather curious.

Within the inner areas of the Mountain Range of Magical Beasts, where beasts of the fifth, sixth, and sometimes even the seventh rank would appear, there would often be many frantic battles. But in the outer areas, this was quite rare. Battles would generally end extremely quickly.

With a jump, Linley leapt 7-8 meters up. Landing on a tree, he began tree-walking his way towards the scene of the battle.

Upon arriving, Linley surveyed the battle from his position on the tree.

He saw that there were two young men and two young women engaged in a bloody battle with a Bloodthirsty Warpig. One of the youths, wearing a white armor, was shouting out loudly while directing the course of battle. “Second bro, don’t run around so wildly! Protect Alice [Ai’li’si]! I’ll draw this stupid pig’s attention away. Niya [Ni’ya], don’t panic, aim your arrows at its vitals!”

These four people clearly were very inexperienced. Upon encountering danger, they had panicked. Only the leader wearing the white armor seemed a bit more capable.”

“These four really have some guts. That youngster in white armor should be a warrior of the fifth rank, while the other three are just combatants of the fourth rank at best.” Linley shook his head. Those other three really were daring, to come here without even having reached the fifth rank.

A red-haired youngster began to shout frantically, “Big brother Kalan [Ka’lan], didn’t you say that the outer regions only had magical beasts of the third or fourth ranks? This is a magical beast of the fifth rank!”

The leader of the group of four, the fifth ranked warrior Kalan, also felt helpless. As a warrior of the fifth rank, it shouldn’t have been a dangerous affair for him to bring a number of friends to the outer regions of the Mountain Range of Magical Beasts. But he didn’t expect to run into a magical beast of the fifth rank.

“Whoosh!” More than ten earthen spears suddenly erupted from the ground beneath the Warpig, and three of them even pierced into the Warpig’s body, but they were all broken and shattered by the Warpig’s tough hide.

“Roar!”

The Bloodthirsty Warpig immediately turned its enraged attention upon the only magus in the group, before charging forward at the magus rapidly. The Warpig’s charge was truly too fearsome, and what’s more, flicks of flame could be seen coming from its nostrils. Immediately, it caused the remaining youngster to panic.

“Run! Alice, quick, dodge!” Kalan shouted loudly.

The girl named Alice had a head full of long, golden hair and a pair of hazy eyes. Seeing the danger, Alice too tried to flee in panic, but the Bloodthirsty Warpig was a magical beast of the fifth rank, after all. Although it was not very intelligent, it was much smarter than a normal animal.

The Bloodthirsty Warpig chased after Alice.

Seeing the Warpig charge after her, Alice was going to flee, but as she did, she slipped and tripped on a vine and fell face-forward into the ground. Turning her head, she saw the furious eyes of the Warpig draw closer and closer to her. Based on Alice’s weak physical conditioning, the Bloodthirsty Warpig probably was capable of killing her with just one stomp.

Alice was struck dumb with terror.

The other two boys and the girl were also stupefied, not knowing what to do. There was no way they could rescue her in time.

“Alice!” The youngster called Kalan shouted loudly with anguish. Although he was a warrior of the fifth rank, he simply didn’t have enough experience.

“Rumble!”

Seven or eight sharp earthen spears suddenly jutted out of the ground. Although the Bloodthirsty Warpig, a magical beast of the fifth rank, did have thick skin, two of the spears still managed to penetrate its thick skin and into its flesh, causing fresh blood to flow from the wound.

But alas…

The earthen spears only pierced its flesh. They didn’t actually cause any injury to its vitals or organs.

“Grrrrrrrrr!” The Bloodthirsty Warpig lifted its head up and bellowed in pain.

“Swish!” A black dagger suddenly fell down from above, piercing into the Warpig’s eye like a bolt of lightning. The Warpig’s eyeball exploded, and the black dagger penetrated directly into the Warpig’s brain. Agonized, the Warpig’s entire body shuddered as it collapsed. Shortly afterwards, it no longer moved.

Kalan, Niya, and Alice were all so terrified, their hearts almost leapt out of their bodies.

They watched as a powerfully built young warrior dressed in blue used the knife to extract the magicite core of the Warpig in a very practiced manner, and then turn to leave. But Kalan was the first amongst the four to recover, and he immediately shouted out, “Friend, please stay!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จอง 3 เทือกเขาของขลังสัตว์ – บทที่ 23 เธอชื่อเป็นอลิซ (ตอน 1)ในการเดินทางส่งคืน สัตว์มหัศจรรย์ที่พบ Linley โตแข็งแกร่งความก้าวหน้า โดยเวลา Linley ก้าวเข้าสู่พื้นที่ภายนอก ทั้งหมดของมอนสเตอร์ที่เขาพบได้ของอันดับสาม และสี่ พวกเขาเกิดภัยคุกคามกับเขาเลย แต่แม้นี้ Linley ไม่กล้าผ่อนระมัดระวังของเขาDoehring Cowart เดินทางควบคู่ไปกับ Linley แต่ในจิตใจของเขา Doehring Cowart กังวล ตอนนี้ Linley ดำเนินภายในเขาอยู่นิ่ง มั่นคง แต่เมื่อเขาทำไป เขาได้พบความเมตตาไม่เลย ตาของเขายังดำเนินอยู่ภายในหวัด ห้ามปรามทำอูราDoehring Cowart ยังคงจดจำอย่างไร เมื่อก่อนเขาใส่ในเทือกเขาของขลังสัตว์ ตาของ Linley เต็มไป ด้วยความจริงใจ เขาเป็นคนเชื่อถือมากหลังจาก hesitating ขณะ Doehring Cowart จิตใจพูดเพื่อ Linley "Linley"ทำให้ทางของเขาผ่านภูเขา Linley เปิดหัวดู Doehring Cowart questioningly "ปู่ Doehring มันคืออะไร"Doehring Cowart พยักหน้า ตามที่เขาพูดอย่างจริงจัง "Linley ก่อนที่จะใส่ในเทือกเขาของขลังสัตว์ ฉันมีเตือนคุณว่า คนไม่ให้ เป็นที่เชื่อถือได้ เป็นความตั้งใจของคนไม่เข้าใจ ฉันบอกคุณจะระมัดระวังของผู้อื่น มีใจระมัดระวัง"Linley พยักหน้า "ปู่ Doehring คำของคุณได้ถูกต้องมาก หนึ่งจริง ๆ ไม่ได้ใจผู้อื่น ถ้าฉันได้ฟังคำของปู่ Doehring ช่วงต้น หน้าอกของฉันมักจะไม่มีรอยมีดนี้"Doehring Cowart จับศีรษะของเขา "แม้ว่าหนึ่งง่าย ๆ ไม่ไว้ใจผู้อื่น หนึ่งยังไม่ได้ระมัดระวังมากเกินไป วิธีการคุณอยู่ วิธีคุณจะสามารถโต้ตอบกับคนในอนาคต จำ คุณไม่เย็นเกินไป และไม่รู้สึกต่อผู้อื่น ถ้าคุณไม่ได้มากเกินไปโดยอย่างใดอย่างหนึ่ง ความน่าเชื่อถือเป็นสิ่งที่สร้างขึ้นโดยใช้เวลานาน ทำไม่ได้เชื่อถือคำพูดของผู้อื่น"Linley ได้สมาร์ทมาก ทั้งที่บ้าน และ ที่ สถาบันเอิร์นสท์ เขาได้อ่านหนังสือมาก เมื่อได้ยินคำ Doehring Cowart เขาค่อนข้างเข้าใจ แต่ชีวิตไร้ความปรานีที่เขามีประสบการณ์มากกว่านี้ผ่านมาสองเดือน โหดร้ายของมนุษย์เขาได้เห็น และมีประสบการณ์ เป็นสิ่งที่ เขาได้เห็นอย่างชัดเจนดังนั้น เขาจะไว้ใจคนอีกจะยากมาก"Doehring Cowart ผมเข้าใจ" Linley พยักหน้าDoehring Cowart แอบถอนหายใจ แต่ในเวลาเดียวกัน เขายังมีความสุข "มันเป็นสิ่งดีว่า Linley มีนี้ Shadowmouse น้อย แจ็คกี้ สหาย เช่นเดียวกับเหล่าเพื่อนของเขาที่ สถาบันเอิร์นสท์ น้อย เขาไม่ควรจะมากเกินไป unfeeling "ยังสามารถจำ Doehring Cowart วิธี พันปีที่ผ่านมา เมื่อจักรวรรดิ Pouant ยังคงรอบ combatant เซนต์ระดับอื่นของจักรวรรดิ Pouant ที่ยัง แต่งตัวขาว ผู้ชายคนนั้นขาว robed เซนต์ ดาบมีชื่อเสียง และเขายังเป็นคนรู้สึกอุ่นใจ ภูมิใจมาก"Doehring ปู่ เมื่อพ่อเห็นแกน magicite เหล่านี้ทั้งหมด คุณคิดจะเป็นปฏิกิริยาของเขา" Linley ก็มองที่ Doehring Cowart ยิ้มเขาถามคำถาม ตอนนี้ Linley ของตาเต็มไป ด้วย eagerness สำหรับบิดาสรรเสริญเขาดูเหมือนเด็ก ที่ได้ทำ stellarly ในการทดสอบเพียงถูกรอสรรเสริญบิดา"Linley คุณวางแผนที่จะให้เงินนี้ทั้งหมดของคุณพ่อ" Doehring Cowart ถาม ด้วยรอยยิ้มLinley พยักหน้า "แน่นอน Magicite แกนเหล่านี้มีมูลค่าประมาณ 70000 เหรียญทอง ทั้งหมดต้องมีพอที่จะเลี้ยงตัวเอง เหรียญกี่โหลแต่ละปีก็พอ แต่พ่อต้องจัดการทั้งหมดของกิจการของตระกูลของเรา และยัง ให้ค่าเล่าเรียนของซีวาร์ตัน แน่นอนฉันจะให้แกน magicite เหล่านี้ให้พ่อ"Linley ไม่ได้ต้องการขายแกน magicite เหล่านี้เอง หลังจากที่ทุก ซื้อ และขาย เขามีประสบการณ์ที่ เขาอาจจะไม่ได้รู้ถ้าเขาได้โกง"ฮาฮา ฉันเชื่อถือพ่อคุณจะตื่นเต้นมากว่า เขาจะสามารถกระโดดขึ้นและลง Cowart Doehring ที่กล่าวว่า ที่หัวเราะดังด้วยLinley ไม่สามารถช่วย ได้เช่น grin เขาทันที sped จะก้าวบนเขาเดินทางตอน Linley ไม่ได้ควร bothered ฆ่าสัตว์มหัศจรรย์ของอันดับสาม และสี่ เขาได้อย่างรวดเร็วทำทางของเขาผ่านภูเขา เมื่อเขามาถึงติดครีเล็ก เขาหยุดชั่วคราวเขาได้ยินเครื่องเป่าลมรุนแรงของสัตว์วิเศษ ปลูก ด้วยการตะโกนของมนุษย์ในการต่อสู้กับมัน"Hrm ถ้าเขากล้ามาเทือกเขาของขลังสัตว์ จะต้องมีอย่างน้อยคู่อันดับห้า แต่ในพื้นที่โดยรอบ สัตว์ในท้องถิ่นเป็นอันดับที่สาม หรือสี่มากที่สุด วิธีสามารถรบเสียงดังนาน และแรง" Linley ได้ค่อนข้างอยากรู้อยากเห็นภายในพื้นที่ภายในของเทือกเขาของขลังสัตว์ สัตว์ที่ห้า หก และบางครั้งอันดับเจ็ดจะปรากฏขึ้นที่ใด มีมักจะต่อสู้คลั่งมาก แต่ในพื้นที่ภายนอก นี้ก็หายากมาก สงครามจะสิ้นสุดโดยทั่วไปได้อย่างรวดเร็วมากมีกระโดด Linley หลุดออกมา 7-8 เมตรขึ้น เชื่อมโยงไปถึงบนต้นไม้ เริ่มต้นเดินเขาสู่ฉากของการต่อสู้เมื่อมาถึง Linley สำรวจการต่อสู้จากตำแหน่งของเขาบนต้นไม้เขาเห็นว่า มีสองชายหนุ่ม และหญิงสาวสองคนในการต่อสู้นองเลือดกับ Bloodthirsty Warpig เยาวชน สวมเกราะสีขาว หนึ่งตะโกนออกมาดังในขณะที่ผู้กำกับหลักสูตรรบ "สอง bro อย่าวิ่งให้อาละวาด ป้องกันอลิ [Ai'li' ศรี] ฉันจะดึงความสนใจของหมูนี้โง่ไป Niya [Ni'ya], ไม่หวาดกลัว จุดมุ่งหมายลูกศรที่ของ vitals "คนเหล่านี้สี่อย่างชัดเจนได้มือใหม่มาก เมื่อพบกับอันตราย พวกเขามีพอสิ่งนั้น เฉพาะผู้นำสวมเกราะสีขาวประจักษ์สามารถเป็นบิตเพิ่มเติม""สี่เหล่านี้จริง ๆ ได้เข้าบาง Youngster ที่เกราะสีขาวควรจะออกรบอันดับห้า ในขณะที่อีก 3 มีเพียงคู่ของอันดับสี่ดีที่สุด" Linley จับศีรษะของเขา บรรดาสามจริง ๆ ถูกอัน มาที่นี่ไม่ มีแม้กระทั่งถึงอันดับห้าRed-haired youngster เริ่มเมามัน ตะโกน "พี่ใหญ่ Kalan [Ka'lan], ไม่ได้คุณพูดว่า ภูมิภาครอบนอกมีสัตว์วิเศษของอันดับสาม หรือสี่เท่านั้น นี้เป็นสัตว์วิเศษของอันดับห้า"ผู้นำของกลุ่ม 4, 5 อันดับนักรบ Kalan ยัง รู้สึกกำพร้า เป็นนักรบของอันดับห้า มันไม่ได้เป็นเรื่องที่อันตรายสำหรับเขาที่จะนำจำนวนเพื่อนกับแคว้นเทือกเขาของขลังสัตว์นอก แต่เขาไม่ได้คาดว่าจะเรียกเป็นสัตว์วิเศษของอันดับห้า"เสียงหวือ" หอกเป็นมากกว่าสิบก็ปะทุจากพื้นดินใต้ Warpig และสาม pierced แม้ในร่างกายของ Warpig แต่พวกเขาทั้งหมดเสีย และมลาย โดยซ่อนยากของ Warpig"เสียงคำราม"Bloodthirsty Warpig หันความสนใจของสนั่นเมื่อ magus เท่าทันทีในกลุ่ม ก่อนชาร์จไปที่ magus รวดเร็ว ค่าธรรมเนียมของ Warpig แท้จริงพิลึกเกินไป และแก่ ตวัดของเปลวไฟอาจได้มาจากจมูกของมัน ทันที เกิด youngster เหลือให้หวาดกลัว“Run! Alice, quick, dodge!” Kalan shouted loudly.The girl named Alice had a head full of long, golden hair and a pair of hazy eyes. Seeing the danger, Alice too tried to flee in panic, but the Bloodthirsty Warpig was a magical beast of the fifth rank, after all. Although it was not very intelligent, it was much smarter than a normal animal.The Bloodthirsty Warpig chased after Alice.Seeing the Warpig charge after her, Alice was going to flee, but as she did, she slipped and tripped on a vine and fell face-forward into the ground. Turning her head, she saw the furious eyes of the Warpig draw closer and closer to her. Based on Alice’s weak physical conditioning, the Bloodthirsty Warpig probably was capable of killing her with just one stomp.Alice was struck dumb with terror.The other two boys and the girl were also stupefied, not knowing what to do. There was no way they could rescue her in time.“Alice!” The youngster called Kalan shouted loudly with anguish. Although he was a warrior of the fifth rank, he simply didn’t have enough experience.“Rumble!”Seven or eight sharp earthen spears suddenly jutted out of the ground. Although the Bloodthirsty Warpig, a magical beast of the fifth rank, did have thick skin, two of the spears still managed to penetrate its thick skin and into its flesh, causing fresh blood to flow from the wound.But alas…The earthen spears only pierced its flesh. They didn’t actually cause any injury to its vitals or organs.“Grrrrrrrrr!” The Bloodthirsty Warpig lifted its head up and bellowed in pain.“Swish!” A black dagger suddenly fell down from above, piercing into the Warpig’s eye like a bolt of lightning. The Warpig’s eyeball exploded, and the black dagger penetrated directly into the Warpig’s brain. Agonized, the Warpig’s entire body shuddered as it collapsed. Shortly afterwards, it no longer moved.Kalan, Niya, and Alice were all so terrified, their hearts almost leapt out of their bodies.They watched as a powerfully built young warrior dressed in blue used the knife to extract the magicite core of the Warpig in a very practiced manner, and then turn to leave. But Kalan was the first amongst the four to recover, and he immediately shouted out, “Friend, please stay!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เล่ม 3 เทือกเขาของสัตว์วิเศษ - บทที่ 23 ชื่อของเธอคืออลิซ (ตอนที่ 1) ระหว่างเดินทางกลับ, สัตว์วิเศษที่พบ Linley เติบโตที่อ่อนแอมีความก้าวหน้า ตามเวลา Linley ก้าวเข้าไปในภูมิภาคด้านนอกทั้งหมดของมอนสเตอร์ที่เขาพบเป็นของการจัดอันดับที่สามและสี่ พวกเขาเป็นภัยคุกคามที่จะไม่มีเขาเลย แต่อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ Linley ไม่กล้าที่จะผ่อนคลายความระมัดระวังของเขา. Doehring Cowart เดินทางข้าง Linley แต่ในใจของเขา Doehring Cowart ถูกต้องกังวล ตอนนี้ Linley ดำเนินการภายในตัวเขาคงสถานะที่มั่นคง แต่เมื่อเขาได้ย้ายเขาแสดงให้เห็นถึงความเมตตาที่ไม่ทั้งหมด ดวงตาของเขายังดำเนินการภายในพวกเขาเย็นห้ามกลิ่นอาย. Doehring Cowart ยังคงจำได้ว่าเมื่อครั้งแรกที่เขาเข้ามาในเทือกเขาของสัตว์วิเศษตา Linley ของเขาเต็มไปด้วยความจริงใจ เขาเป็นคนที่ไว้วางใจมาก. หลังจากที่ลังเลในขณะที่ Doehring Cowart ใจพูดกับ Linley "Linley." ทำทางของเขาผ่านภูเขา Linley หันหัวของเขาจะมองอย่างสงสัยที่ Doehring Cowart "คุณปู่ Doehring มันคืออะไร?" Doehring Cowart พยักหน้าในขณะที่เขาพูดอย่างจริงจัง "Linley ก่อนที่จะเข้าเทือกเขาของสัตว์วิเศษที่ผมเคยเตือนคุณว่าคนที่ไม่ได้เป็นที่เชื่อถือได้อย่างง่ายดายเป็นความตั้งใจของผู้คนไม่ได้เข้าใจได้ง่าย ผมบอกให้คุณต้องระวังคนอื่น ๆ ที่จะมีใจความระมัดระวัง. " Linley พยักหน้า "คุณปู่ Doehring, คำพูดของคุณมีความถูกต้องมาก หนึ่งจริงๆไม่สามารถไว้วางใจคนอื่น ๆ ถ้าผมได้ฟังคำพูดของคุณปู่ Doehring บนต้นหน้าอกของฉันส่วนใหญ่จะไม่ได้มีแผลเป็นมีดนี้. " Doehring Cowart ส่ายหัว "แม้ว่าเราไม่สามารถไว้วางใจคนอื่น ๆ ก็ยังไม่สามารถจะระมัดระวังมากกว่า วิธีการที่คุณมีอยู่ในปัจจุบันวิธีการที่คุณจะสามารถโต้ตอบกับผู้คนในอนาคต? จำไว้ว่าคุณไม่สามารถจะเย็นเกินไปและความรู้สึกที่มีต่อคนอื่น ๆ แม้ว่าคุณจะไม่สามารถไว้วางใจมากเกินไปอย่างใดอย่างหนึ่ง ความน่าเชื่อถือเป็นสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นผ่านช่วงเวลาที่ยาวนานของเวลา อย่าไว้วางใจได้อย่างง่ายดายคำพูดของคนอื่น ๆ . " Linley เป็นสมาร์ทมาก ทั้งที่บ้านและที่เอิร์นส์สถาบันเขาได้อ่านหนังสือหลายเล่ม เมื่อได้ยินคำ Doehring Cowart เขาค่อนข้างเข้าใจ แต่ชีวิตความเมตตาเขาเคยมีประสบการณ์ที่ผ่านมาทั้งสองเดือน, ความโหดร้ายของมนุษย์ที่เขาได้เห็นและมีประสบการณ์เป็นสิ่งที่เขาได้เห็นอย่างชัดเจน สำหรับเขาที่จะไว้ใจคนอีกครั้งจะเป็นเรื่องยากมาก. "Doehring Cowart ฉันเข้าใจ." Linley พยักหน้า. Doehring Cowart แอบถอนหายใจ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ยังมีความสุข "มันเป็นสิ่งที่ดีที่มี Linley นี้ Shadowmouse น้อย Bebe สำหรับสหายเช่นเดียวกับบรรดาเพื่อน ๆ ของเขาที่สถาบันเอิร์นส์ อย่างน้อยเขาไม่ควรจะกลายเป็นไม่มีความรู้สึกมากเกินไป. " Doehring Cowart ยังคงจำได้ว่าเป็นพัน ๆ ปีที่ผ่านมาเมื่อจักรวรรดิ Pouant ยังคงเป็นรอบอีกสู้ Saint-ระดับของจักรวรรดิ Pouant ที่แต่งตัวยังอยู่ในสีขาว ที่คนเสื้อคลุมสีขาวเป็นนักบุญดาบที่มีชื่อเสียงและเขาก็ยังภูมิใจอย่างยิ่งคนสันโดษ. "ปู่ Doehring เมื่อพ่อเห็นทั้งหมดของแกน magicite เหล่านี้สิ่งที่คุณคิดว่าปฏิกิริยาของเขาจะเป็นอย่างไร" Linley ก็มองไปที่ Doehring Cowart ยิ้มในขณะที่เขาถามคำถาม ขณะนี้ตา Linley ของเขาเต็มไปด้วยความกระตือรือร้นสรรเสริญพ่อของเขา. เขามองเช่นเดียวกับเด็กที่ได้ดำเนินการเพียง stellarly ในการทดสอบและได้รับการรอการสรรเสริญพ่อของเขา. "Linley ที่คุณกำลังวางแผนที่จะให้เงินทั้งหมดนี้เพื่อคุณ พ่อ? "Doehring Cowart ถามด้วยรอยยิ้ม. Linley พยักหน้า "แน่นอน เหล่าแกน magicite มีมูลค่าประมาณ 70,000 เหรียญทอง ทั้งหมดที่ฉันต้องการก็คือพอที่จะเลี้ยงตัวเอง เหรียญไม่กี่โหลในแต่ละปีก็พอ แต่พ่อต้องมีการจัดการทั้งหมดของกิจการตระกูลของเราและยังจัดให้มีการเรียนการสอนที่วอร์ตัน แน่นอนฉันจะให้แกนเหล่านี้ magicite กับพ่อ. " Linley ไม่ต้องการที่จะขายเหล่านี้เองแกน magicite หลังจากที่ทุกคนในแง่ของการซื้อและขายเขามีประสบการณ์ที่ไม่ทั้งหมด เขาอาจจะไม่ได้รู้ว่าถ้าเขาได้โกง. "ฮ่า ๆ ผมเชื่อว่าคุณพ่อของคุณจะตื่นเต้นเพื่อที่เขาจะได้รับการกระโดดขึ้นและลง" Doehring Cowart กล่าวว่าหัวเราะเสียงดัง. Linley ไม่สามารถช่วย แต่ยิ้มได้เป็นอย่างดี . ทันทีที่เขาเร่งจังหวะในการเดินทางของเขากลับ. โดยขณะนี้ Linley อาจไม่ได้ใส่ใจที่จะฆ่าสัตว์ที่มีมนต์ขลังของการจัดอันดับที่สามและสี่ เขาทำอย่างรวดเร็วทางของเขาผ่านภูเขา เมื่อเขามาถึงที่ติดกับลำห้วยเล็ก ๆ ที่เขาหยุดในขณะที่เขาได้ยินสูบลมโกรธของสัตว์วิเศษผสมกับเสียงตะโกนของมนุษย์มีส่วนร่วมในการต่อสู้กับมัน. "Hrm? ถ้าพวกเขากล้าที่จะมาถึงเทือกเขาของสัตว์วิเศษที่พวกเขาจะต้องมีอย่างน้อยพลเรือนของการจัดอันดับที่ห้า แต่ในพื้นที่โดยรอบสัตว์ท้องถิ่นที่มีการจัดอันดับที่สามหรือสี่ที่มากที่สุด วิธีการต่อสู้อาจเสียงเพื่อให้เป็นเวลานานและแรง "Linley ค่อนข้างอยากรู้อยากเห็น. ภายในพื้นที่ชั้นในของเทือกเขาของสัตว์วิเศษที่สัตว์ป่าที่ห้าที่หกและบางครั้งก็อันดับที่เจ็ดจะปรากฏมีมักจะเป็นจำนวนมาก การต่อสู้ที่บ้าคลั่ง แต่ในพื้นที่ด้านนอกนี้เป็นค่อนข้างหายาก โดยทั่วไปการต่อสู้จะจบลงอย่างรวดเร็ว. ด้วยการกระโดด, กระโดด Linley 7-8 เมตรขึ้นไป เชื่อมโยงไปถึงต้นไม้ที่เขาเริ่มต้นเดินทางของเขาที่มีต่อฉากของการต่อสู้. เมื่อมาถึง, Linley สำรวจการต่อสู้จากตำแหน่งบนต้นไม้. เขาเห็นว่ามีชายหนุ่มสองคนและหญิงสาวสองคนมีส่วนร่วมในการต่อสู้ที่นองเลือด กับ Warpig กระหายเลือด หนึ่งในวัยรุ่นสวมเกราะสีขาวได้รับการตะโกนเสียงดังในขณะที่ผู้กำกับแน่นอนของการต่อสู้ "ครับประการที่สองไม่วิ่งไปรอบ ๆ เพื่อให้อย่างดุเดือด! ปกป้องอลิซ [Ai'li'si]! ฉันจะดึงความสนใจนี้หมูโง่ออกไป Niya [Ni'ya] ไม่ต้องตกใจจุดมุ่งหมายลูกศรของคุณที่ตับของมัน! " ทั้งสี่คนได้อย่างชัดเจนมีประสบการณ์มาก เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอันตรายที่พวกเขาได้ตื่นตระหนก เฉพาะผู้นำการสวมใส่ชุดเกราะสีขาวดูเหมือนบิตที่มีความสามารถมากขึ้น. " "ทั้งสี่คนนี้จริงๆมีความกล้าบาง เจ้าหนูในชุดเกราะสีขาวที่ควรจะเป็นนักรบของการจัดอันดับที่ห้าในขณะที่อีกสามเป็นเพียงพลเรือนที่สี่ของการจัดอันดับที่ดีที่สุด. "Linley ส่ายหัว ผู้ที่อีกสามคนจริงๆความกล้าหาญที่จะมาที่นี่โดยไม่ได้เมื่อมาถึงอันดับที่ห้า. เจ้าหนูผมสีแดงเริ่มที่จะตะโกนเมามัน "พี่ใหญ่กาลัน [Ka'lan] ไม่ได้คุณบอกว่าภูมิภาคด้านนอกมีเพียงที่มีมนต์ขลัง สัตว์ป่าอันดับที่สามหรือสี่? นี้เป็นสัตว์ที่มีมนต์ขลังของการจัดอันดับที่ห้า! " ผู้นำของกลุ่มสี่, อันดับที่ห้านักรบกาลันยังรู้สึกว่าทำอะไรไม่ถูก ในฐานะที่เป็นนักรบของการจัดอันดับที่ห้าก็ไม่ควรได้รับเป็นเรื่องอันตรายสำหรับเขาที่จะนำจำนวนเพื่อนในแต่ละพื้นที่ที่ด้านนอกของเทือกเขาของสัตว์วิเศษ แต่เขาไม่ได้คาดหวังที่จะใช้เป็นสัตว์ที่มีมนต์ขลังของการจัดอันดับที่ห้า. "หวือ!" กว่าสิบหอกดินก็ปะทุขึ้นมาจากพื้นดินใต้ Warpig และสามของพวกเขาแม้จะเจาะเข้าไปในร่างกาย Warpig แต่พวกเขาทั้งหมด หักและทำลายโดยซ่อนยาก Warpig ของ. "คำราม!" กระหายเลือด Warpig ทันทีหันมาสนใจแค้นที่มีต่อเพียงหมอผีในกลุ่มก่อนที่จะไปข้างหน้าในการเรียกเก็บเงินหมอผีอย่างรวดเร็ว ค่าใช้จ่ายของ Warpig เป็นจริงที่น่ากลัวเกินไปและสิ่งที่เพิ่มเติมการตวัดของเปลวไฟอาจจะเห็นมาจากรูจมูกของมัน ทันทีที่มันเกิดจากเด็กที่เหลือจะหวาดกลัว. "Run! อลิซรวดเร็วหลบ! "ตะโกนเสียงดังกาลัน. ผู้หญิงคนหนึ่งชื่ออลิซมีเต็มหัวผมยาวสีทองและคู่ของตาหมอก เห็นอันตรายอลิซพยายามเกินไปที่จะหนีไปในความหวาดกลัว แต่กระหายเลือด Warpig เป็นสัตว์ที่มีมนต์ขลังของการจัดอันดับที่ห้าหลังจากทั้งหมด แม้ว่ามันจะไม่ได้ฉลาดมากมันก็ฉลาดกว่าสัตว์ปกติ. กระหายเลือด Warpig ไล่หลังจากที่อลิซ. เห็นค่าใช้จ่าย Warpig หลังจากที่เธออลิซกำลังจะหลบหนี แต่เป็นที่เธอทำเธอลื่นสะดุดและล้มลงเถา ใบหน้าไปข้างหน้าลงไปที่พื้น เปิดหัวของเธอเธอเห็นสายตาโกรธของ Warpig วาดใกล้ชิดและใกล้ชิดกับเธอ ขึ้นอยู่กับสภาพร่างกายที่อ่อนแอของอลิซ, กระหายเลือด Warpig อาจจะเป็นความสามารถในการฆ่าเธอมีเพียงหนึ่งเหยียบ. อลิซหลงใบ้ด้วยความหวาดกลัว. อีกสองคนชายและหญิงสาวที่ยังมึนงงไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร ไม่มีทางที่พวกเขาจะได้ช่วยชีวิตของเธอในเวลา. "อลิซ" เจ้าหนูเรียกว่ากาลันตะโกนเสียงดังด้วยความเจ็บปวด แม้ว่าเขาจะเป็นนักรบของการจัดอันดับที่ห้าเขาก็ไม่ได้มีประสบการณ์มากพอ. "ก้อง" เจ็ดหรือแปดหอกคมดินก็ยื่นออกมาจากพื้นดิน แม้ว่า Warpig กระหายเลือด, สัตว์ที่มีมนต์ขลังของการจัดอันดับที่ห้าก็มีผิวหนาสองหอกยังคงจัดการที่จะผ่านเข้าไปในผิวหนังหนาและเข้าไปในเนื้อของมันทำให้เลือดใหม่ที่จะไหลจากแผล. แต่อนิจจา ... หอกดินเท่านั้น เจาะเนื้อ พวกเขาไม่ได้จริงทำให้เกิดการบาดเจ็บที่ตับหรืออวัยวะใด ๆ . "Grrrrrrrrr!" กระหายเลือด Warpig ยกหัวของมันขึ้นมาและตะโกนด้วยความเจ็บปวด. "หวด" กริชสีดำก็ล้มลงจากด้านบนเจาะเข้าไปในดวงตา Warpig เช่น สายฟ้า ลูกตาของ Warpig ระเบิดและกริชสีดำเจาะตรงเข้าไปในสมองของ Warpig ทุกข์ทรมานทั้งร่างกายของ Warpig สั่นในขณะที่มันทรุดตัวลง หลังจากนั้นไม่นานก็ย้ายไม่ได้. กาลัน, Niya และอลิซทุกคนกลัวดังนั้นหัวใจของพวกเขาเกือบจะกระโจนออกมาจากร่างกายของพวกเขา. พวกเขาดูเป็นนักรบหนุ่มที่สร้างขึ้นอย่างแข็งแรงในชุดสีฟ้าที่ใช้มีดที่จะดึงแกน magicite ของ Warpig ในลักษณะที่มีประสบการณ์มากและจากนั้นก็หันไปออก แต่กาลันเป็นครั้งแรกในระหว่างที่สี่ในการกู้คืนและทันทีที่เขาตะโกนออกมา "เพื่อนโปรดอยู่!"