PARTY WALL
There will be four of them. Daniel decides this immediately;two girls, two men. Last year there men. They were very quiet and worked hard at their books. He didn't see them very often because of the high wall between the gardens behind the houses.
Daniel's garden is very small but it's full of full of flowers. The garden of the next house isn't like that and the first words that Daniel hears this September afternoon are, 'What a terrible place!' It's a girl's voice, high and sweet.
'Oh, it's all right, Jenny; a man replies.
Now the detective work begins; it is important to listen carefully. Daniel sits in his small back room by the open window, through the open windows of next door he can hear the voices easily. He begins to know them.
'Which room do you want?' someone asks. A third voice. A second girl
'It doesn't matter, but I want some sun. 'That's Jenny again.
'Next to me, 'Daniel thinks. He touches the party wall.
On the other side of it is the back bedroom of the house next door.
of his window, but sees only her slim brown hand on the window-sill.
'Duncan, are you having the upstairs front room or the downstairs front room?'
'Downstairs. Nearer the bathroom.'
The window of Daniel's small back room is only about a metre away from the window of the next house. When he and his family first moved into the house, Daniel thought that he could make friends with someone through these windows. But there were always students in the other house, not families with children like himself.
He doesn't know the name of the second girl and there's no one in the fourth bedroom yet, so perhaps there"ll be another later.
'Anna! Duncan calls. So the second girl is Anna.
Because the house is on the corner, the front door opens onto a different street from Daniel's, and he can't see people when they come in or go out of the house. But the next morning he hears Jenny call from somewhere inside.
'What time's Russell going to get here?'
'His plane arrives at nine,' Anna answers.
So Russell will be the fourth student.
The quick way to school does not go past the house next door, but Daniel prefers to go the long way. He wants to walk past their front door. He comes back that way too. No one goes in; no one comes out. But Jenny's window is open.
Daniel goes upstairs. The house is silent. His mother won't be home from work until six o'clock and his father until eight. He lies down on the bed and listens. Perhaps Jenny is lying beside him on her bed. There is only one possible place for the bed in these small rooms, so her bed will be by the wall, like his.
A door closes noisily. Someone has come in. A voice calls, a man, not Duncan. 'Anyone here? But no one answers him. Russell has come home to an empty house. Ten minutes later he goes out again
The house is still empty when Daniel goes out to do some running, but when he come back two hours later there are lights on. Duncan and Russell are in their rooms, and from the garden he can hear Anna's voice in the kitchen. She's looking for a bottle-opener and can't find one. Then Jenny calls, 'I'll go next door and borrow one.'
Daniel is just going to run to his kitchen to find a bottle- opener for her when he hears Duncan's voice, now in the kitchen too.
'I've found one. In this cupboard.'
Daniel goes up to his room, sits by the open window, and listens while they eat their supper in the garden.
When the weather gets cold and the windows are closed, Daniel no longer feels that Anna and Russell and Duncan are near. But Jenny feels neat, very near in the bed next to him. He can hear her when she moves around her room. She plays her music and sings along with it-not very well. One day, from the bottom of street, Daniel sees a man in the yellow streetlight, outside the house. Russell? Duncan? He's doing something to his bicycle, but he rides away round the corner before Daniel can get there. In early December there are a few warm days and the windows are open again. The others get angry with Jenny and shout at her because of the big electricity bill.
It's all that hot water for your baths - every night!
So it's Jenny's bath every night, when Daniel hears the water running.
Duncan is the first to go away for the holidays. On Saturday Daniel sees a green car outside and that evening Duncan's window is dark and Daniel doesn't hear his voice But Christmas is coming, and Anna and Jenny sing in the kitchen, Russell begins to sing too and soon Anna and Jenny stop to listen to him.
Oh, Russell, Jenny cries. "What a wonderful voice you've got! Sing for us again.'
And Russell sings again. He must be a big man because he has a very strong, deep voice.
The next day Anna goes too. It's the last day of school for Daniel. In a week's time it will be Christmas. Daniel's father doesn't understand why he
ของผนัง จะมีสี่ของพวกเขา แดเนียลตัดสินใจนี้ทันที สองสาว ผู้ชายสองคนนี้ ปีมีคน พวกเขาก็เงียบ และทำงานอย่างหนักที่หนังสือของพวกเขา เขาไม่ได้เห็นพวกเขาบ่อยมากเนื่องจากผนังสูงระหว่างสวนหลังบ้าน สวนของ Daniel มีขนาดเล็กมาก แต่ก็เต็มไปด้วยดอกไม้ สวนของบ้านถัดไปไม่เช่นนั้น และ เป็นคำแรกว่า ดาเนียลได้ยินกันยายนนี้บ่าย 'สิ่งที่น่ากลัว ' มันเป็นเสียงของผู้หญิง สูง และหวาน ' โอ้ มันเป็นสิทธิ เจนนี่ คนตอบกลับ ตอนนี้ ทำงานนักสืบเริ่มต้น จำเป็นต้องรอบคอบ แดเนียลอยู่ในห้องพักหลังเล็กเปิดหน้าต่าง ผ่านหน้าต่างเปิดประตูถัดไป เขาได้ยินเสียงได้อย่างง่ายดาย เขาเริ่มรู้ว่าพวกเขา 'ที่ห้องไหม' มีคนถาม สามเสียง สาวสอง ' ไม่เป็นไร แต่ฉันต้องแดด ' ที่เป็นเจนนี่อีกครั้ง ' ถัดจากฉัน, ' แดเนียลคิด เขาสัมผัสกับผนังของ ในด้านอื่น ๆ ของมันเป็นห้องนอนหลังบ้านประตูถัดไปหน้าต่างของเขา แต่เห็น เฉพาะสีน้ำตาลของเธอบางมือบนหน้าต่างงัว 'ดันแคน ให้คุณมีหน้าห้องชั้นบนหรือชั้นล่างหน้าห้อง' ' ชั้นล่าง ใกล้ห้องน้ำ.' หน้าต่างของห้องเล็กของ Daniel เป็นเพียงเกี่ยวกับเมตรห่างจากหน้าต่างของบ้านถัดไป เมื่อเขาและครอบครัวก่อนย้ายเข้าบ้าน แดเนียลคิดว่า เขาจะทำให้คนผ่านหน้าต่างเหล่านี้ แต่รับนักเรียนในบ้านอื่น ๆ ครอบครัวที่ มีเด็กไม่ชอบตัวเอง He doesn't know the name of the second girl and there's no one in the fourth bedroom yet, so perhaps there"ll be another later. 'Anna! Duncan calls. So the second girl is Anna.Because the house is on the corner, the front door opens onto a different street from Daniel's, and he can't see people when they come in or go out of the house. But the next morning he hears Jenny call from somewhere inside. 'What time's Russell going to get here?' 'His plane arrives at nine,' Anna answers. So Russell will be the fourth student.The quick way to school does not go past the house next door, but Daniel prefers to go the long way. He wants to walk past their front door. He comes back that way too. No one goes in; no one comes out. But Jenny's window is open. Daniel goes upstairs. The house is silent. His mother won't be home from work until six o'clock and his father until eight. He lies down on the bed and listens. Perhaps Jenny is lying beside him on her bed. There is only one possible place for the bed in these small rooms, so her bed will be by the wall, like his. A door closes noisily. Someone has come in. A voice calls, a man, not Duncan. 'Anyone here? But no one answers him. Russell has come home to an empty house. Ten minutes later he goes out again บ้านเปล่ายังคงเมื่อแดเนียลออกไปให้ทำงานบางอย่าง แต่เมื่อเขามากลับสองชั่วโมงต่อมา มีไฟ ดันแคนและรัสเซลในห้องพัก และจากสวน เขาสามารถได้ยินเสียงแอนนาในครัว เธอกำลังมองหาที่เปิดขวด และไม่เจอ แล้ว เจนนี่เรียก 'ผมจะไปประตูถัดไป และยืมหนึ่ง'แดเนียลเป็นเพียงไปวิ่งไปห้องครัวของเขาเพื่อหาที่เปิดขวดของเธอเมื่อเขาได้ยินเสียงของ Duncan ในครัวตอนนี้เกินไป ' ฉันพบหนึ่ง ในตู้นี้ ' แดเนียลไปห้องของเขา ตั้งอยู่บนหน้าต่างที่เปิด และฟังในขณะที่พวกเขากินอาหารเย็นของพวกเขาในสวน เมื่อสภาพอากาศเย็น ๆ และปิดหน้าต่าง แดเนียลไม่รู้สึกว่า แอนนา และรัสเซล และดันแคนอยู่ใกล้ แต่เจนนี่รู้สึกเรียบร้อย ใกล้เตียงกับเขา เขาได้ยินเธอเมื่อเธอย้ายไปรอบ ๆ ห้องของเธอ เธอเล่นเพลง และร้องเพลงพร้อมกับมันไม่ดี วันหนึ่ง จากด้านล่างของถนน ดาเนียลเห็นคนในเหมือนเหลือง นอกบ้าน รัสเซลล์ ดันแคน เขาจะทำอะไรกับจักรยานของเขา แต่เขาขี่ไปกลับก่อน Daniel จะได้รับมี ในต้นเดือนธันวาคม จะมีกี่วันอบอุ่น และหน้าต่างเปิดอีกครั้ง คนอื่น ๆ ได้รับโกรธกับเจนนี่ และตะโกนเธอเนื่องจากไฟฟ้าใหญ่ มันคือทั้งหมดที่ทำน้ำอุ่นสำหรับห้องอาบน้ำ - ทุกคืนดังนั้น จึงเป็นของ Jenny อาบทุกคืน เมื่อแดเนียลได้ยินเสียงน้ำไหล ดันแคนเป็นคนแรกที่หายไปสำหรับวันหยุด เสาร์ แดเนียลเห็นรถสีเขียวด้านนอก มา และตอนเย็นของ Duncan หน้าต่างเป็นสีเข้ม และแดเนียลไม่ได้ยินเสียงของเขาแต่คริสต์มาส และแอนนาและเจนนี่ร้องเพลงในครัว รัสเซลเริ่มร้องเพลงด้วย และแอนนาและเจนนี่หยุดฟังเขา โอ้ รัสเซล เจนนี่ร้องไห้ "ดีเสียงคุณได้ ร้องเพลงสำหรับเราอีก ' และรัสเซลร้องอีกครั้ง เขาต้องเป็นคนใหญ่ เพราะมีเสียงแข็งแกร่งมาก ลึก ในวันถัดไปที่แอนนามากเกินไป มันเป็นวันสุดท้ายของโรงเรียนสำหรับแดเนียล ในเวลาหนึ่งสัปดาห์ มันจะคริสมาสต์ พ่อของแดเนียลไม่เข้าใจว่าทำไมเขา
การแปล กรุณารอสักครู่..