Storage assignment policiesThere ar

Storage assignment policies
There are numerous ways to assign products to storage locations within the forward and reserve storage areas.
We describe five frequently used types of storage assignment: random storage, closest open location storage,
dedicated storage, full turnover storage and class based storage. For random storage every incoming pallet (or
an amount of similar products) is assigned a location in the warehouse that is selected randomly from all
eligible empty locations with equal probability (see e.g. Petersen, 1997). The random assignment method
results in a high space utilisation (or low space requirement) at the expense of increased travel distance (Choe
and Sharp, 1991). The random storage policy will only work in a computer-controlled environment. If the
order pickers can choose the location for storage themselves we would probably get a system known as
closest open location storage. The first empty location that is encountered by the employee will be used to
store the products. This typically leads to a warehouse where racks are full around the depot and gradually
more empty towards the back (if there is excess capacity). Hausman et al. (1976) argue that closest open
location storage and random storage have a similar performance if products are moved by full pallets only.
Another possibility is to store each product at a fixed location, which is called dedicated storage. A
disadvantage of dedicated storage is that a location is reserved even for products that are out of stock.
Moreover, for every product sufficient space has to be reserved such that the maximum inventory level can be
stored. Thus the space utilisation is lowest among all storage policies. An advantage is that order pickers
become familiar with product locations. In retail warehouses often the product-to-location assignment
matches the layout of the stores (De Koster and Neuteboom, 2001). This can save work in the stores because
the products are logically grouped. Finally, dedicated storage can be helpful if products have different

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เก็บข้อมูลการกำหนดนโยบายมีหลายวิธีในการกำหนดผลิตภัณฑ์สถานจัดเก็บในพื้นที่จัดเก็บไปข้างหน้า และจองเราอธิบายกำหนดเก็บห้าชนิดที่ใช้บ่อย: สุ่มเก็บ จัดเก็บตำแหน่งเปิดสุดเก็บเฉพาะ เก็บยอดขายเต็มรูปแบบ และระดับการเก็บ สำหรับการจัดเก็บแบบสุ่มทุกแท่นวางสินค้าขาเข้า (หรือจำนวนผลิตภัณฑ์ที่คล้ายกัน) กำหนดสถานที่เก็บในคลังสินค้าที่เลือกโดยการสุ่มจากทั้งหมดมีตำแหน่งว่าง มีพอ ๆ กัน (ดูเช่น Petersen, 1997) วิธีการกำหนดค่าแบบสุ่มผลการจัดสรรพื้นที่สูง (หรือความต้องการเนื้อที่ต่ำสุด) ค่าใช้จ่ายเดินทางเพิ่มขึ้น (ลชเวและความคม ชัด 1991) นโยบายการจัดเก็บแบบสุ่มจะทำงานในสภาพแวดล้อมที่ควบคุมด้วยคอมพิวเตอร์เท่านั้น ถ้าการสั่งคนขับสามารถเลือกตำแหน่งสำหรับจัดเก็บ เองเราอาจได้รับการเรียกว่าระบบใกล้เปิดสถานเก็บ ตำแหน่งว่างครั้งแรกที่พบ โดยพนักงานที่จะใช้ในการเก็บผลิตภัณฑ์ นี้มักจะนำไปสู่การคลังที่ชั้นวางเต็ม สถาน depot และค่อย ๆเพิ่มเติมว่างไปทางด้านหลัง (ถ้ามีกำลังการผลิตส่วนเกิน) เปิดที่สุดโต้เถียง Hausman et al. (1976)สถานจัดเก็บและการจัดเก็บแบบสุ่มมีประสิทธิภาพคล้ายกันถ้าสินค้าจะถูกย้ายไปตามแท่นวางสินค้าที่เต็มรูปแบบเท่านั้นอีกประการหนึ่งคือการ เก็บแต่ละผลิตภัณฑ์ที่ ซึ่งจะเรียกเก็บเฉพาะ Aข้อเสียของเก็บเฉพาะคือ มีจองสถานที่สำหรับสินค้าที่หมดสต๊อกนอกจากนี้ สำหรับผลิตภัณฑ์ทุก พื้นที่ว่างเพียงพอเป็นจองที่สามารถคงเก็บไว้ ดังนั้น การจัดสรรพื้นที่เป็นต่ำสุดระหว่างนโยบายการเก็บข้อมูลทั้งหมด ข้อดีคือที่สั่งคนขับคุ้นเคยกับสถานที่เก็บสินค้า ในคลังสินค้ามักจะกำหนดตำแหน่งผลิตภัณฑ์ที่ตั้งตรงกับเค้าโครงของร้านค้า (De Koster และ Neuteboom, 2001) นี้สามารถบันทึกงานในร้านค้าเนื่องจากมีเหตุผลมีการจัดกลุ่มผลิตภัณฑ์ สุดท้าย เก็บเฉพาะจะเป็นประโยชน์ถ้าผลิตภัณฑ์มีความแตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นโยบายการกำหนดจัดเก็บ. มีหลายวิธีที่จะกำหนดให้สินค้าไปยังสถานที่จัดเก็บภายในไปข้างหน้าและสำรองพื้นที่จัดเก็บอยู่ที่เราอธิบายห้าชนิดที่ใช้บ่อยของงานการจัดเก็บ: การจัดเก็บข้อมูลแบบสุ่มการจัดเก็บสถานที่เปิดใกล้เคียงที่สุด, การจัดเก็บข้อมูลโดยเฉพาะการจัดเก็บผลประกอบการเต็มรูปแบบและการจัดเก็บตามระดับ สำหรับการจัดเก็บแบบสุ่มทุกพาเลทที่เข้ามา (หรือจำนวนของผลิตภัณฑ์ที่คล้ายกัน) มีการกำหนดสถานที่ในคลังสินค้าที่มีการสุ่มเลือกจากทุกสถานที่ว่างเปล่ากับความน่าจะมีสิทธิ์เท่าเทียมกัน (ดูเช่นปีเตอร์เสน 1997) วิธีการกำหนดแบบสุ่มจะส่งผลให้การใช้พื้นที่สูง (หรือใช้พื้นที่ต่ำ) ค่าใช้จ่ายของระยะการเดินทางที่เพิ่มขึ้น (โชและคม1991) นโยบายการจัดเก็บข้อมูลแบบสุ่มจะทำงานในสภาพแวดล้อมที่ควบคุมด้วยคอมพิวเตอร์ ถ้าแจ่มเพื่อสามารถเลือกสถานที่สำหรับการจัดเก็บของตัวเองเราอาจจะได้รับระบบที่รู้จักกันในการจัดเก็บข้อมูลสถานที่เปิดใกล้เคียงที่สุด สถานที่ว่างเปล่าแรกที่พบโดยพนักงานจะใช้ในการจัดเก็บสินค้า นี้มักจะนำไปสู่การคลังสินค้าที่ชั้นวางเต็มไปรอบสถานีและค่อยๆว่างมากขึ้นไปทางด้านหลัง (ถ้ามีความจุเกิน) Hausman et al, (1976) ยืนยันว่าการเปิดให้บริการที่ใกล้เคียงที่สุดการจัดเก็บสถานที่และการจัดเก็บข้อมูลแบบสุ่มมีประสิทธิภาพการทำงานที่เหมือนกันถ้าผลิตภัณฑ์ที่มีการเคลื่อนย้ายโดยการพาเลทเต็มเท่านั้น. เป็นไปได้ก็คือการเก็บแต่ละผลิตภัณฑ์ในตำแหน่งที่คงที่ซึ่งเรียกว่าการจัดเก็บข้อมูลเฉพาะ ข้อเสียของการจัดเก็บข้อมูลเฉพาะที่เป็นสถานที่ที่สงวนไว้แม้สำหรับผลิตภัณฑ์ที่จะออกจากสต็อก. นอกจากนี้สำหรับผลิตภัณฑ์ทุกพื้นที่เพียงพอจะต้องมีลิขสิทธิ์ดังกล่าวว่าระดับสินค้าคงคลังสูงสุดสามารถเก็บไว้ ดังนั้นการใช้พื้นที่เป็นต่ำสุดในทุกนโยบายการจัดเก็บข้อมูล ข้อได้เปรียบคือว่าแจ่มเพื่อทำความคุ้นเคยกับสถานที่ผลิตภัณฑ์ ในคลังสินค้าค้าปลีกมักจะได้รับมอบหมายสินค้าไปยังสถานที่ตรงกับรูปแบบของร้านค้า (De Koster และ Neuteboom, 2001) นี้สามารถประหยัดการทำงานในร้านเพราะผลิตภัณฑ์ที่มีการจัดกลุ่มเหตุผล ในที่สุดการจัดเก็บข้อมูลความมุ่งมั่นที่จะเป็นประโยชน์ถ้ามีผลิตภัณฑ์ที่แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นโยบายงานกระเป๋า
มีหลายวิธีที่จะกำหนดให้ผลิตภัณฑ์ไปยังสถานที่จัดเก็บภายในไปข้างหน้าและจองพื้นที่จัดเก็บ .
เราอธิบายห้าบ่อยชนิดใช้งานกระเป๋า : สุ่มเปิดกระเป๋า , ใกล้สถานที่กระเป๋า ,
ทุ่มเทกระเป๋า , กระเป๋ากระเป๋ามูลค่าการซื้อขายเต็มรูปแบบ และระดับพื้นฐาน สำหรับการสุ่มกระเป๋าเข้ามาทุกวัน ( หรือ
พาเลทจำนวนของผลิตภัณฑ์ที่คล้ายกัน ) กำหนดสถานที่ในโกดังที่ถูกสุ่มเลือกจากทั้งหมด
สิทธิว่างสถานที่กับความน่าจะเป็นเท่ากับ ( เห็นเช่น Petersen , 1997 ) งานแบบวิธีในการใช้พื้นที่สูง
ผล ( หรือต้องการพื้นที่น้อย ) ที่ค่าใช้จ่ายเพิ่มระยะการเดินทาง ( เช
และคม 2534 )สุ่มกระเป๋านโยบายจะทำงานในสภาพแวดล้อมที่ถูกควบคุมโดยคอมพิวเตอร์ ถ้า
สั่ง pickers สามารถเลือกสถานที่จัดเก็บด้วยตนเอง เราอาจจะได้รับระบบที่รู้จักกันเป็น
ใกล้เปิดสถานที่เก็บ ครั้งแรกว่างเปล่าสถานที่ที่พบ โดยลูกจ้างจะใช้

เก็บผลิตภัณฑ์นี้มักจะนำไปสู่การเป็นโกดังที่ชั้นจะเต็มรอบคลังและค่อยๆ
ว่างเปล่าต่อคืน ( ถ้ามีความจุเกิน ) เฮาส์เมิ่น et al . ( 1976 ) ยืนยันว่าใกล้เปิด
สถานที่กระเป๋าแบบกระเป๋ามีการแสดงที่คล้ายกันหากผลิตภัณฑ์ถูกย้ายโดยเต็มพาเลทเดียว
ความเป็นไปได้อีกคือการ เก็บแต่ละผลิตภัณฑ์ในสถานที่ถาวรซึ่งเรียกว่ากระเป๋าโดยเฉพาะ เป็นข้อเสียของกระเป๋าโดยเฉพาะ
คือสถานที่ที่สงวนไว้สำหรับสินค้าที่หมดสต็อก
นอกจากนี้ ทุกผลิตภัณฑ์มีพื้นที่เพียงพอที่จะสงวนไว้ที่ระดับสินค้าคงคลังสูงสุดสามารถ
เก็บไว้ ดังนั้น การใช้พื้นที่น้อยที่สุดในนโยบายการจัดเก็บ ข้อดีคือ สั่งเก็บ
คุ้นเคยกับสถานที่ ผลิตภัณฑ์ ในคลังสินค้าค้าปลีกมักจะผลิตภัณฑ์สถานที่งาน
ตรงกับรูปแบบของร้านค้า ( เดอ คอสเตอร์ และ neuteboom , 2001 ) นี้สามารถช่วยทำงานในร้านเพราะ
สินค้ามี ตรรกะ กลุ่ม ในที่สุด กระเป๋าโดยเฉพาะจะเป็นประโยชน์ถ้าผลิตภัณฑ์มีแตกต่างกัน