The neophobia test followed the pro

The neophobia test followed the procedure designed by
Greenberg (1983), and compared the latency to feed in trials
randomly featuring either a novel object or no novel object
(control) placed next to a food dish. We conducted the neophobia
test over 3 consecutive days (two trials per day, 2 h
apart), with three novel object and three control trials, for a
total of six trials. Each day, we randomly determined if the
novel object or the control trial would be presented first; the second trial that day then involved the opposite condition.
During an experimental trial, subjects were given 20 g of
mixed seeds in their usual feeding dish, and latency to initiate
feeding was recorded (in seconds). If they did not feed
within 20 min, the trial was ended and another trial was attempted
later that day or on a subsequent day. Once the birds
had fed for 5 s, the experimenter slowly approached the
cage, opened the door, and placed one of five novel objects
2 cm away from the food dish. The experimenter then backed
away and returned behind the blind. We recorded the latency
to resume feeding after the introduction of the novel object.
If an individual did not feed within 20 min, we recorded a
ceiling latency of 1201 s. The novel objects were made of
artificial materials and unusual man-made items to minimise
the probability that subjects had encountered them in the
past (Greenberg 1990). We determined the order of presentation
of these objects randomly. We conducted control trials
exactly like novel object trials, but instead of introducing a
novel object, the experimenter put one hand in the cage for
3 s. To yield neophobia levels for each individual, latencies
to feed in control trials were averaged and subtracted from
mean latency to feed in novel object trials

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การทดสอบ neophobia ตามขั้นตอนการออกแบบโดยกูเต็นเบิร์ก (1983), และเวลาแฝงที่ให้อาหารในการทดลองเปรียบเทียบแบบสุ่มมีวัตถุเป็นนวนิยายหรือไม่วัตถุนวนิยาย(ตัวควบคุม) อยู่ติดกับจานอาหาร เราดำเนินการใน neophobiaทดสอบติดต่อกันมากกว่า 3 วัน (ทดลองทั้งสองต่อวัน 2 ชั่วโมงออกจากกัน), วัตถุสามนวนิยายและทดลองควบคุมสาม สำหรับการผลรวมของการทดลอง 6 แต่ละวัน เราสุ่มกำหนดถ้าการนวนิยายวัตถุหรือการทดลองควบคุมจะแสดงแรก การทดลองที่สองวันที่แล้วเกี่ยวข้องกับเงื่อนไขตรงข้ามในระหว่างการทดลองทดลอง วิชาที่ได้รับ 20 กรัมเมล็ดผสมในจานอาหารปกติ และเวลาแฝงในการเริ่มต้นให้อาหารถูกบันทึก (เป็นวินาที) ถ้าพวกเขาไม่กินอาหารภายใน 20 นาที สิ้นสุดการทดลอง และพยายามทดลองใช้อีกครั้งวันหลัง หรือวันต่อมา เมื่อนกมีอาหารสำหรับ 5 s, experimenter อย่างช้า ๆ เข้าหาตัวกรง เปิดประตู และวางห้านวนิยายวัตถุอย่างใดอย่างหนึ่ง2 ซม.ห่างจากจานอาหาร Experimenter สำรองแล้วเก็บ และส่งคืนหลังคนตาบอด เราบันทึกเวลาแฝงดำเนินต่อให้อาหารหลังจากการแนะนำของวัตถุใหม่ถ้าแต่ละคนไม่ได้กินอาหารภายใน 20 นาที เราบันทึกเป็นเวลาแฝงเพดานของ 1201 s ทำวัตถุนวนิยายประดิษฐ์วัสดุและรายการผิดปกติมนุษย์สร้างขึ้นเพื่อลดที่น่าจะถ่ายได้พบพวกเขาในการในอดีต (นเบิร์ก 1990) เรากำหนดลำดับของงานนำเสนอเหล่านี้วัตถุแบบสุ่ม เราดำเนินการควบคุมการทดลองเหมือนนวนิยายวัตถุทดลอง แต่แทนที่ จะแนะนำตัวนวนิยายวัตถุ experimenter การใส่มือในกรงสำหรับ3 s เพื่อให้ระดับ neophobia สำหรับเวลาที่แต่ละบุคคลการเลี้ยงในการควบคุมการ ทดลองเฉลี่ย และหักออกจากความหมาย แฝงในนวนิยายวัตถุทดลองเลี้ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดสอบ neophobia ตามขั้นตอนการออกแบบโดย
กรีนเบิร์ก (1983) และเมื่อเทียบกับความล่าช้าที่จะเลี้ยงในการทดลอง
แบบสุ่มที่มีทั้งวัตถุนวนิยายหรือไม่มีนวนิยายวัตถุ
(Control) จะอยู่ติดกับจานอาหาร เราดำเนินการ neophobia
ทดสอบมากกว่า 3 วันติดต่อกัน (สองการทดลองวันละ 2 ชั่วโมง
ออกจากกัน) โดยมีวัตถุสามนวนิยายและการควบคุมการทดลองสามสำหรับ
ทั้งหมดหกทดลอง ในแต่ละวันเราสุ่มกำหนดถ้า
วัตถุนวนิยายหรือการพิจารณาคดีการควบคุมจะถูกนำเสนอครั้งแรก; การพิจารณาคดีที่สองวันที่แล้วเกี่ยวข้องกับสภาพตรงข้าม.
ในระหว่างการทดลองอาสาสมัครได้รับ 20 กรัมของ
เมล็ดผสมในจานให้อาหารปกติของพวกเขาและความล่าช้าในการเริ่มต้น
การให้อาหารที่ถูกบันทึกไว้ (เป็นวินาที) หากพวกเขาไม่ได้กิน
ภายใน 20 นาที, การพิจารณาคดีก็จบลงและการพิจารณาคดีอีกความพยายาม
ต่อมาในวันนั้นหรือในวันต่อมา เมื่อนก
เลี้ยงเป็นเวลา 5 วินาที, ทดลองช้าเดินเข้ามาใกล้
กรงเปิดประตูและวางหนึ่งในห้าของวัตถุนวนิยาย
2 ซม. ห่างจากจานอาหาร ทดลองแล้วได้รับการสนับสนุน
ออกไปและกลับมาอยู่เบื้องหลังคนตาบอด เราบันทึกแฝง
ที่จะกลับมาให้อาหารหลังจากการแนะนำของวัตถุนวนิยาย.
หากบุคคลไม่ได้กินภายใน 20 นาทีเราบันทึก
แฝงเพดานของ 1201 s วัตถุนวนิยายที่ทำจาก
วัสดุเทียมและรายการที่มนุษย์สร้างขึ้นผิดปกติเพื่อลดความ
น่าจะเป็นที่อาสาสมัครได้พบพวกเขาใน
อดีตที่ผ่านมา (กรีนเบิร์ก 1990) เราพิจารณาคำสั่งของการนำเสนอ
ของวัตถุเหล่านี้สุ่ม เราดำเนินการทดลองการควบคุม
เหมือนกับการทดลองวัตถุนวนิยาย แต่แทนที่จะแนะนำ
วัตถุนวนิยายทดลองใส่มือของหนึ่งในกรงสำหรับ
3 s ให้ผลผลิตระดับ neophobia สำหรับแต่ละบุคคล, ศักยภาพ
ที่จะเลี้ยงในการทดลองการควบคุมถูกเฉลี่ยและหักออกจาก
แฝงหมายถึงการให้อาหารในการทดลองวัตถุนวนิยาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทดสอบ neophobia ตามขั้นตอนที่ออกแบบโดยกรีนเบิร์ก ( 1983 ) และเมื่อเทียบศักยภาพเพื่อดึงข้อมูลในการทดลองสุ่มที่มีทั้งนวนิยายวัตถุหรือวัตถุใหม่ไม่( การควบคุม ) วางไว้ข้างจานอาหาร . เราทำการ neophobiaทดสอบผ่าน 3 วันติดต่อกัน ( 2 ครั้งต่อวัน , 2 ชั่วโมงกัน ) กับวัตถุสามนวนิยายสามควบคุมการทดลองสำหรับทั้งหมด 6 การทดลอง ในแต่ละวันที่เราสุ่มได้ยืนยันว่าวัตถุนิยายหรือควบคุมการทดลองจะถูกนำเสนอครั้งแรก 2 วันแล้ว คดีที่เกี่ยวข้องกับเงื่อนไขที่ตรงข้ามในระหว่างการพิจารณาคดีให้ทดลอง จำนวน 20 กรัมผสมเมล็ดในจานอาหารปกติของพวกเขาและศักยภาพที่จะเริ่มต้นอาหารที่ถูกบันทึกไว้ ( ในวินาที ) ถ้าพวกเขาไม่ได้กินภายใน 20 นาที การทดลองสิ้นสุดลงและทดลองอีกอย่างคือ พยายามต่อมาในวันนั้นหรือวันถัดไป เมื่อนกเลี้ยง 5 S , การทดลองช้าๆเข้าหากรง , เปิดประตู , และอยู่หนึ่งในห้านวนิยายวัตถุ2 ซม. ห่างจากจานอาหาร การทดลองสนับสนุนไปและกลับหลังม่าน เราบันทึกเวลาประวัติของอาหารหลังจากการเปิดตัวของวัตถุใหม่ถ้าแต่ละคนไม่ได้กินภายใน 20 นาที เราบันทึกเพดานแอบแฝง 1201 S ทำจากวัตถุใหม่วัสดุเทียมและรายการที่ผิดปกติเพื่อลดที่มนุษย์สร้างขึ้นโอกาสที่ได้พบพวกเขาในคนอดีต ( Greenberg , 1990 ) เรามุ่งมั่นเพื่อการนำเสนอของวัตถุโดยการสุ่ม เราทำการทดลองควบคุมเหมือนการทดลองวัตถุแต่แทนที่จะแนะนำนวนิยายวัตถุนิยาย การทดลองใส่มือเดียวในกรงสำหรับ3 . ผลผลิต neophobia ระดับสำหรับแต่ละบุคคล , ศักยภาพเพื่อดึงข้อมูลในการทดลองควบคุมเฉลี่ยและหักออกจากหมายถึงศักยภาพเพื่อดึงข้อมูลในการทดลองวัตถุใหม่