Han’er!” Ye Zong felt extremely gui

Han’er!” Ye Zong felt extremely guilty. Ever since he came in contact with Nie Li, he has understood that the belief that he has was wrong. He should give more concern for Yun’er and Ye Han, and not constantly force them to reach his expectations. He took a step forward and hugged Ye Han, “Han’er, I understand all the grievances in your heart, it’s my mistake. I shouldn’t have put such a heavy responsibility onto your shoulders, forcing you to meet my expectations. You should have a better life, and not what I’ve forced upon you.”

Just when Ye Zong was holding onto Ye Han, Ye Han’s eyes flashed with a ray of chill, his expression suddenly turned ferocious.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Han'er " เย Zong รู้สึกผิดมาก ตั้งแต่ที่เขามากับ Nie Li เขาได้เข้าใจว่า ความเชื่อว่าเขาผิด เขาควรให้ความกังวลเพิ่มเติมสำหรับ Yun'er และเยฮัน และเวลาบังคับพวกเขาให้บรรลุความคาดหวังของเขา เขาได้ก้าวไปข้างหน้า และ hugged เยฮัน "Han'er ฉันเข้าใจข้อร้องทุกข์ในหัวใจของคุณ มันเป็นความผิดของฉัน ฉันไม่ได้ใส่เช่นความหนักรับผิดชอบไว้บนไหล่ของคุณ บังคับให้คุณเพื่อตอบสนองความคาดหวังของฉัน คุณควรมีชีวิตที่ดีขึ้น และไม่ว่าฉันได้บังคับคุณ"เพียงเมื่อเย Zong ได้จับไปเยฮั่น เยฮาตาถ่ายกับมีแสงเย็น นิพจน์ของเขาก็เปิดชายฉกรรจ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Han'er! "เจ้าซงรู้สึกผิดมาก นับตั้งแต่เขาเข้ามาในการติดต่อกับ Nie ลี่เขาได้เข้าใจว่าความเชื่อที่ว่าเขามีความผิด เขาควรจะให้ความกังวลมากขึ้นสำหรับ Yun'er และเจ้าฮันและไม่ต่อเนื่องบังคับให้พวกเขาไปถึงความคาดหวังของเขา เขาเอาก้าวไปข้างหน้าและกอดเจ้าฮัน "Han'er ผมเข้าใจข้อกล่าวหาทั้งหมดที่อยู่ในหัวใจของคุณมันเป็นความผิดพลาดของฉัน ผมไม่ควรจะนำดังกล่าวเป็นความรับผิดชอบหนักลงบนไหล่ของคุณบังคับให้คุณตอบสนองความคาดหวังของฉัน คุณควรจะมีชีวิตที่ดีขึ้นและไม่สิ่งที่ฉันได้บังคับให้คุณ. "เพียงเมื่อเจ้าซงถือลงบนเจ้าฮันตาเยฮันประกายด้วยรังสีของความเย็นการแสดงออกของเขาหันขวับดุร้าย