Connection to Inner SelfWith respec

Connection to Inner Self
With respect to the theme “I connect with my inner self and elicit new insights through art,” several participants described how they create a connection to their inner self through immersion in the creative process. Sam (all names used in this article are pseudonyms) referred to the experience of immersion as “a meditative process, which works like a mindfulness or a dialectical behavior therapy exercise.” Kathryn explained: “I find that no matter what else is going on, especially stresses in my life, which can include so-called mental health issues, when I am here doing art nothing else exists.” Alex took a slightly different stance, stating “I just sort of let it flow without censoring myself; I don't sort of judge what comes out of my [drawing] pen.”
Becoming immersed involved what Sam called a “follow your nose” process that takes her “into a place where [art] evolves on its own.” Kathryn saw such immersion as a connection to her unconscious self where “ideas just come and then they disappear.” She remarked that as a result “some bits really form my expression, particularly when I am expressing things that I am not conscious of.”
Once participants were immersed in their creative process they were able to resolve inner conflicts or problem solve. For example, Sam found that becoming completely absorbed in art making provided her with relief from her “demons.” Sam's unique insight was that she created art not just to be distracted but also to actually diminish her “self-destructive energies.” Another participant, Sean, explained that he used art to “challenge core things within” himself, saying that his artwork was “part of the development of who I am and how I feel about myself.” Had he not created certain artworks, Sean asserted, he would not be where he is today. As a result of his internal work, he saw that selling his artworks would disrupt his sense of self, “like selling my finger.”
Kathryn recounted a similar processing of her experience through art making, explaining that she “wanted to show there was trauma … that it was being stitched up” (Figure 1). For her, the stitching up process “took time to repair” her self and throughout such a time she found there was “something very exposing about it.” Expressing these kinds of internal experiences through art making had wider implications that extended to how the participants communicated to others. Clare found that she could use her artworks to communicate with her therapists and doctors. She reflected: “In the end I realized I was helping myself by sharing more. So it was I who was going to benefit from telling them all about it and a lot changed.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เชื่อมต่อด้วยตนเองภายในกับชุดรูปแบบ "ฉันเชื่อมต่อกับภายในของฉันด้วยตนเอง และบอกความเข้าใจใหม่ผ่านศิลปะ หลายคนอธิบายว่า พวกเขาสร้างการเชื่อมต่อของตนเองภายในผ่านการแช่ในกระบวนการสร้างสรรค์ สาม (ชื่อที่ใช้ในบทความนี้ทั้งหมดเป็น pseudonyms) อ้างถึงประสบการณ์ของการแช่เป็น "สมาธิกระบวนการ ที่ทำงานเช่นมีสติหรือการออกกำลังกายบำบัดพฤติกรรม dialectical " แคทรินอธิบาย: "พบว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเครียดในชีวิตของฉัน ซึ่งอาจรวมถึงปัญหาสุขภาพจิตเรียก เมื่อฉันนี่ทำศิลปะอะไร อยู่" อเล็กซ์ได้ท่าทางที่แตกต่างกันเล็กน้อย ระบุ "ฉันเพียงเรียงของให้มันไหลโดยไม่ censoring ตัวเอง ผมไม่เรียงลำดับของผู้พิพากษาที่มาจากปากกาของฉัน [วาด] "เป็นไปเกี่ยวข้องอะไรสามเรียกว่ากระบวนการ "การทำจมูกของคุณตาม" ที่เธอ "เป็นสถานที่ [ศิลปะ] วิวัฒนาการนั้น" แคทรินเห็นแช่ดังกล่าวเป็นการเชื่อมต่อเพื่อตนเองสติของเธอที่ "ความคิดเพิ่งมาแล้ว ก็หายไป" เธอกล่าวว่า เป็นผล "บิตบางจริง ๆ รูปแบบนิพจน์ของฉัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อฉันกำลังแสดงสิ่งที่ฉันไม่ได้ตระหนัก"เมื่อได้ไปร่วม ในกระบวนการสร้างสรรค์ของพวกเขา พวกเขาสามารถแก้ไขความขัดแย้งภายใน หรือแก้ปัญหา ตัวอย่าง สามพบว่ากลายเป็นสมบูรณ์ดูดซึมในศิลปะทำให้เธอกับบรรเทาจากเธอ "ปีศาจ" ความเข้าใจเฉพาะของสามเธอสร้างศิลปะไม่เพียงเหม่อ แต่จริง หรอเธอ "self-destructive พลังงาน" ผู้เข้าร่วมอื่น ฌอน อธิบายว่า เขาใช้ศิลปะ "ท้าทายหลักสิ่งภายใน" ตนเอง บอกว่า งานศิลปะของเขาเป็น "ส่วนหนึ่งของการพัฒนาของฉันคือใครและวิธีการที่ฉันรู้สึกเกี่ยวกับตัวเอง" มีเขาไม่มีสร้างงานศิลปะบาง ฌอนคน เขาจะไม่ได้ที่เขามีวันนี้ จากการทำงานภายในของเขา เขาเห็นว่า ขายงานศิลปะของเขาจะรบกวนเขาความรู้สึกของตนเอง "เช่นขายนิ้วมือของฉัน"แคทริน recounted ประมวลผลคล้ายของประสบการณ์ทางศิลปะทำ อธิบายว่า เธอ "ต้องการแสดงมีบาดเจ็บ...ที่จะมีการเย็บ" (รูปที่ 1) สำหรับเธอ เย็บค่ากระบวนการ "ใช้เวลาในการซ่อมแซม" ของเธอเอง และตลอด เวลาเช่นเวลาที่เธอพบว่า มี "บางสิ่งบางอย่างมากเปิดเผยเกี่ยวกับเรื่องนี้" กำลังภายในประสบการณ์ทางศิลปะต่าง ๆ เหล่านี้ทำให้มีผลกระทบกว้างที่ขยายวิธีผู้เรียนสื่อสารกับผู้อื่น แคลร์พบว่า เธอสามารถใช้งานศิลปะของเธอสื่อสารกับนักบำบัดและแพทย์ของเธอ เธอสะท้อน: "ในสุด ฉันตระหนักฉันได้ช่วยตัวเอง โดยการใช้ร่วมกันเพิ่มเติม เพื่อให้ ได้ผมที่กำลังจะได้รับประโยชน์จากการบอกพวกเขาเกี่ยวกับมันและเปลี่ยนแปลง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเชื่อมต่อกับภายในตัวเอง
ด้วยความเคารพกับรูปแบบ "ผมเชื่อมต่อกับตัวตนภายในของฉันและล้วงเอาข้อมูลเชิงลึกใหม่ผ่านงานศิลปะ" ผู้เข้าร่วมหลายอธิบายว่าพวกเขาสร้างการเชื่อมต่อกับตัวตนภายในของพวกเขาผ่านการแช่ในกระบวนการสร้างสรรค์ แซม (ชื่อทั้งหมดที่ใช้ในบทความนี้เป็นนามแฝง) เรียกว่าประสบการณ์ของการแช่เป็นแคทรีนกล่าวว่า "กระบวนการสมาธิซึ่งทำงานเหมือนสติหรือพฤติกรรมวิภาษการออกกำลังกายการรักษา.": "ฉันพบว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเน้นในชีวิตของฉันซึ่งอาจรวมถึงปัญหาสุขภาพจิตที่เรียกว่าเมื่อฉันไม่มีอะไรที่นี่ทำศิลปะอื่น ๆ ที่มีอยู่ "อเล็กซ์เอาท่าทางแตกต่างกันเล็กน้อยเซน" ฉันเพียงแค่การจัดเรียงของปล่อยให้มันไหลโดยไม่ต้องเซ็นเซอร์ตัวเอง. ผมไม่ได้เรียงลำดับของการตัดสินสิ่งที่ออกมาจาก [วาดภาพ] ปากกาของฉัน. "
กลายเป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับการแช่แซมเรียกว่า "ทำตามจมูกของคุณ" กระบวนการที่ต้องใช้ของเธอ "ในสถานที่ที่ [ศิลปะ] วิวัฒนาการของมันเอง." แคทรีนเห็น แช่เช่นการเชื่อมต่อกับตัวเองไม่ได้สติของเธอที่ "ความคิดเพียงแค่มาและพวกเขาก็หายไป." เธอตั้งข้อสังเกตว่าเป็นผลมาจาก "บางบิตจริงๆรูปแบบการแสดงออกของฉันโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อฉันแสดงสิ่งที่ผมไม่ได้สติ."
เมื่อผู้เข้าร่วม ถูกแช่อยู่ในกระบวนการความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขาก็สามารถที่จะแก้ปัญหาความขัดแย้งภายในหรือการแก้ปัญหา ตัวอย่างเช่นแซมพบว่ากลายเป็นดูดซึมอย่างสมบูรณ์ในการทำศิลปะให้เธอด้วยความโล่งอกจากเธอ "ปีศาจ." ความเข้าใจที่ไม่ซ้ำกันของแซมก็คือการที่เธอสร้างงานศิลปะที่ไม่ได้เป็นเพียงที่จะฟุ้งซ่าน แต่ยังจริงลดลงของเธอ "พลังทำลายตนเอง." ผู้เข้าร่วมอีก ฌอนอธิบายว่าเขาใช้ศิลปะ "สิ่งที่ท้าทายหลักภายใน" ตัวเองบอกว่างานศิลปะของเขาก็คือ "เป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาของฉันเป็นใครและวิธีการที่ฉันรู้สึกเกี่ยวกับตัวเอง." เขายังไม่ได้สร้างงานศิลปะบางอย่างฌอนกล่าวหาเขา จะไม่เป็นที่เขาเป็นอยู่ในปัจจุบัน อันเป็นผลมาจากการทำงานภายในของเขาเขาเห็นว่าการขายงานศิลปะของเขาจะส่งผลกระทบต่อความรู้สึกของเขาเอง "เช่นขายนิ้วของฉัน."
แคทรีนเล่าให้ฟังในการประมวลผลที่คล้ายกันของประสบการณ์ของเธอผ่านการทำศิลปะอธิบายว่า "อยากจะแสดงให้มีการบาดเจ็บ ... ที่มันถูกเย็บขึ้น "(รูปที่ 1) สำหรับเธอขั้นตอนการเย็บขึ้น "เอาเวลาที่จะซ่อมแซม" ตัวตนของเธอและตลอดเวลาดังกล่าวเธอก็พบว่ามี "อะไรบางอย่างที่เปิดเผยเกี่ยวกับเรื่องนี้." แสดงเหล่านี้ชนิดของประสบการณ์ภายในผ่านการทำศิลปะได้ผลกระทบในวงกว้างที่ขยายไปถึงวิธีการเข้าร่วม การสื่อสารกับคนอื่น ๆ แคลร์ก็พบว่าเธอสามารถใช้งานศิลปะของเธอในการสื่อสารกับนักบำบัดและแพทย์ของเธอ เธอสะท้อนให้เห็นว่า "ในที่สุดผมรู้ว่าผมกำลังช่วยตัวเองมากขึ้นด้วยการแบ่งปัน ดังนั้นมันเป็นผมที่กำลังจะได้รับประโยชน์จากการบอกพวกเขาทั้งหมดเกี่ยวกับมันและจำนวนมากมีการเปลี่ยนแปลง. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ติดต่อ
ภายในตนเองด้วยความเคารพในธีม " ฉันเชื่อมต่อกับตัวตนภายในของฉันและล้วงเอาข้อมูลเชิงลึกใหม่ผ่านศิลปะ " หลายคนอธิบายวิธีที่พวกเขาสร้างการเชื่อมต่อกับตัวตนภายในของพวกเขาผ่านการแช่ในกระบวนการที่สร้างสรรค์ แซม ( ชื่อที่ใช้ในบทความนี้เป็นนามแฝง ) อ้างถึงประสบการณ์ของการเป็น " กระบวนการเข้าฌาน ,ซึ่งทำงานเหมือนสติหรือวิภาษพฤติกรรมบำบัดการออกกำลังกาย " แคทอธิบาย : " ฉันพบว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น โดยเฉพาะความเครียดในชีวิตของเรา ซึ่งอาจรวมถึงปัญหาสุขภาพจิตที่เรียกว่า เมื่อฉันมาที่นี่โดยไม่ทำอะไรศิลปะอื่นอยู่แล้ว " อเล็กซ์ก็ท่าทางแตกต่างกันเล็กน้อย ระบุว่า " ฉันแค่ ก็ปล่อยให้มันไหลโดยไม่ต้องตัดเองฉันไม่เหมือนตัดสินสิ่งที่ออกมาจากของฉัน [ วาดรูป ] ปากกา "
กลายเป็นแช่ที่เกี่ยวข้องว่า แซม เรียกว่า " ตามจมูกของคุณ " กระบวนการที่ใช้เวลาของเธอ " เป็นสถานที่ [ ศิลปะ ] วิวัฒนาการของมันเอง " แคทเห็นแช่เช่นการเชื่อมต่อกับสติของเธอเองว่า " ความคิด เพียง มา และพวกเขาก็หายไป . . . " เธอกล่าวว่า ผล " บิตบางจริงๆรูปแบบการแสดงออกของฉันโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผมแสดงสิ่งที่ผมไม่ได้สติ "
เมื่อผู้เข้าร่วมถูกแช่อยู่ในกระบวนการสร้างสรรค์ของพวกเขาพวกเขาสามารถที่จะแก้ไขปัญหาความขัดแย้งภายใน หรือแก้ ตัวอย่างเช่น แซม พบว่ากลายเป็นหมกมุ่นอยู่กับศิลปะ ทำให้เธอโล่งจากปีศาจของเธอ "" แซม เฉพาะข้อมูลเชิงลึกที่เธอสร้างศิลปะไม่เพียง แต่จะฟุ้งซ่านแต่ก็จริง ทำให้เธอ " ตัวทำลายพลัง " อีกอย่าง ฌอน อธิบายว่า เขาใช้ศิลปะเพื่อ " ความท้าทายหลักสิ่งภายใน " ตัวเองว่า งานศิลปะของเขาคือ " ส่วนหนึ่งของการพัฒนาของผู้ฉัน ฉันรู้สึกยังไงเกี่ยวกับตัวเอง . " เขาไม่ได้สร้างงานศิลปะ , ฌอน อ้างบาง ,เขาจะไม่เป็นที่ที่เขาเป็นในวันนี้ ผลของการทำงานภายในของเขา เขาเห็นการขายงานศิลปะของเขาจะส่งผลกระทบต่อความรู้สึกของตนเอง เหมือนกับที่ขายนิ้วของฉัน "
แคทเล่าเรื่องการประมวลผลที่คล้ายกันประสบการณ์ของเธอผ่านการศิลปะ อธิบายว่า เธอต้องการแสดงให้เห็นว่า มีแผล . . . มันถูกเย็บขึ้น " ( รูปที่ 1 ) สําหรับเธอเย็บขึ้นกระบวนการ " เอาเวลาที่จะซ่อมแซมตัวเอง " และตลอดช่วงเวลาที่เธอพบว่ามีบางอย่างเปิดเผยมากเกี่ยวกับมัน . " การแสดงเหล่านี้ชนิดของประสบการณ์ภายในผ่านศิลปะ ทำให้มีผลกระทบที่ขยายกว้างขึ้น วิธีการที่ผู้สื่อสารกับผู้อื่น แคลร์ พบว่า เธอสามารถใช้งานศิลปะของเธอเพื่อสื่อสารกับเธอนักบำบัดและแพทย์เธอสะท้อนให้เห็น " ในที่สุดฉันตระหนักฉันได้ช่วยเหลือตัวเองด้วยการแบ่งปันมากขึ้น ดังนั้น ฉันเป็นคนที่กำลังจะได้รับประโยชน์จากการบอกพวกเขาเกี่ยวกับมันและมากเปลี่ยนไป "