Therefore, if you want to know some

Therefore, if you want to know someone's age, can be seen from the number of beads that stick in your ear. If the number 60, then he certainly 60 years since the installation beads can not be done carelessly, but once a year. The goal of making the ear length is not to show the status kebangsawanan, but had to practice patience. Just imagine, how the severity of beads, which depends on the ear. But, as is used every day, patience and sense of suffering they become trained. Despite becoming one of the characteristics or the identity of a very prominent as a native Kalimantan, but this tradition now seemed increasingly abandoned. Even if that survive, only a small group of old generation Dayak aged above 60 years old. In addition to the amount is very small, they are originally ear length deliberately cut the tip of the ear leaves them. Reasons that are often raised, is considered behind the era of fear or worry that their children feel ashamed. Only a small part of the Dayak people who still adhere to a tradition of long-leaved ear, and it is very minimal amount.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น ถ้าคุณต้องการทราบอายุของคนอื่น เห็นได้จากจำนวนลูกปัดที่ติดอยู่ในหูของคุณ ถ้าหมายเลข 60 แล้วเขานอน 60 ปีตั้งแต่ลูกปัดติดตั้งไม่ได้พิจารณา แต่ปีละครั้ง เป้าหมายของการทำให้ความยาวหูจะไม่แสดง kebangsawanan สถานะ แต่มีการฝึกความอดทน แค่คิด วิธีรุนแรงของลูกปัด ซึ่งขึ้นกับหู แต่ เป็นใช้ทุกวัน ความอดทน และความทุกข์เป็นการฝึกอบรม แม้จะกลายเป็น หนึ่งของลักษณะหรือตัวตนของโดดเด่นมากเป็นกาลิมันตันแบบดั้งเดิม แต่ประเพณีนี้ตอนนี้ ดูเหมือนถูกทอดทิ้งมากขึ้น แม้ว่าที่อยู่รอด เฉพาะกลุ่มขนาดเล็กรุ่นเก่า Dayak อายุมากกว่า 60 ปี นอกจากจำนวนเงินมีขนาดเล็กมาก พวกเขามีที่แต่เดิมตั้งใจตัดปลายหูยาวหูใบพวกเขา เหตุผลที่มักยก ถือว่าหลังยุคของความกลัวหรือกังวลว่า เด็กของพวกเขารู้สึกละอายใจ เพียงส่วนเล็ก ๆ ของ Dayak คนยังคง ยึดตามประเพณีของหูใบยาว และมันเป็นจำนวนน้อยมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นถ้าคุณต้องการที่จะรู้อายุของใ​​ครบางคนสามารถเห็นได้จากจำนวนของลูกปัดที่ติดอยู่ในหูของคุณ หากหมายเลข 60 แล้วเขาแน่นอน 60 ปีนับตั้งแต่ลูกปัดติดตั้งไม่สามารถทำลวก แต่ปีละหนึ่งครั้ง เป้าหมายของการทำให้ความยาวของหูคือจะไม่แสดงสถานะ kebangsawanan แต่ต้องฝึกความอดทน แค่คิดว่าความรุนแรงของลูกปัดซึ่งขึ้นอยู่กับหู แต่เป็นที่ใช้ทุกวันความอดทนและความรู้สึกของพวกเขากลายเป็นความทุกข์ทรมานได้รับการฝึกฝน แม้จะกลายเป็นหนึ่งในลักษณะหรือตัวตนของที่โดดเด่นมากเป็นชาวกาลิมันตัน แต่ประเพณีนี้ในขณะนี้ดูเหมือนจะถูกทอดทิ้งมากขึ้น ถึงแม้ว่าจะอยู่รอดเพียงคนกลุ่มเล็ก ๆ ของคนรุ่นเก่า Dayak อายุสูงกว่า 60 ปี นอกเหนือไปจากจำนวนที่มีขนาดเล็กมากที่พวกเขามีพื้นเพมาความยาวหูจงใจตัดปลายของหูใบพวกเขา เหตุผลที่มักจะมีการยกกำลังถืออยู่เบื้องหลังยุคของความกลัวหรือกังวลว่าเด็กของพวกเขารู้สึกละอายใจ เพียงส่วนเล็ก ๆ ของคน Dayak ที่ยังคงยึดมั่นในประเพณีของหูยาวใบและมันเป็นจำนวนเงินที่น้อยมาก