The characterisation of patterns of

The characterisation of patterns of genetic diversity within species, and among populations, is a fundamental necessity to establish any program aimed at preservation of biodiversity. Genetic markers are basic for supplying information on the genetic structure of populations, to analyse the pattern of within-species variability distribution [4] and to support the management of seed supply [5]. In particular, knowledge of genetic variation should be the basis for actions of ecological restoration [6]. This is even more important where the preservation of local, marginal and probably well adapted and/or differentiated gene pools must be achieved, through the management of small, marginal and inbreed populations [7], [8]. As a consequence, the goal is to focus not only on scattered and rare species, but also on those characterised by wide distribution that could appear to be less sensitive to genetic erosion [9].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตรวจลักษณะเฉพาะของของรูปแบบของความหลากหลายทางพันธุกรรม ในพันธุ์ และ ระหว่าง ประชากร เป็นพื้นฐานความจำเป็นในการสร้างโปรแกรมมุ่งอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ เครื่องหมายพันธุเป็นพื้นฐานสำหรับการจัดหาข้อมูลเกี่ยวกับโครงสร้างทางพันธุกรรมของประชากร การวิเคราะห์รูปแบบของการแจกจ่ายสำหรับความผันผวนภายในพันธุ์ [4] และ เพื่อสนับสนุนการบริหารจัดหาเมล็ดพันธุ์ [5] โดยเฉพาะ ความผันแปรทางพันธุกรรมความรู้ควรเป็นข้อมูลพื้นฐานสำหรับการดำเนินการของระบบนิเวศ [6] ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญยิ่งอนุรักษ์ของท้องถิ่น กำไร และคงดีดัดแปลง หรือแยกแยะยีนต้อง ได้ ผ่านการบริหารของเล็ก กำไร และ inbreed ประชากร [7], [8] ผล เป้าหมายคือการโฟกัสไม่เพียง บนชนิดการกระจาย และหายาก แต่ยังผู้รนีกระจายกว้างที่อาจจะมีน้อยกว่าความไวต่อการกัดเซาะทางพันธุกรรม [9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลักษณะของรูปแบบความหลากหลายทางพันธุกรรมภายในชนิดและในหมู่ประชากรเป็นความจำเป็นพื้นฐานที่จะสร้างโปรแกรมที่มุ่งเป้าไปที่การอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ เครื่องหมายทางพันธุกรรมเป็นพื้นฐานสำหรับการจัดหาข้อมูลเกี่ยวกับโครงสร้างทางพันธุกรรมของประชากรในการวิเคราะห์รูปแบบของที่อยู่ในสายพันธุ์กระจายแปรปรวน [4] และให้การสนับสนุนการจัดการของการจัดหาเมล็ดพันธุ์ [5] โดยเฉพาะอย่างยิ่งความรู้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมควรจะเป็นพื้นฐานสำหรับการดำเนินการของการฟื้นฟูระบบนิเวศ [6] นี้เป็นสิ่งสำคัญยิ่งที่การเก็บรักษาของท้องถิ่นร่อแร่และอาจจะปรับตัวได้ดีและ / หรือสระว่ายน้ำของยีนที่แตกต่างกันจะต้องประสบความสำเร็จผ่านการจัดการที่มีขนาดเล็กและประชากรชายขอบเพาะปุ่ม [7] [8] เป็นผลให้มีเป้าหมายที่จะให้ความสำคัญไม่เพียง แต่ในสายพันธุ์กระจายและหายาก แต่ยังเกี่ยวกับผู้ที่โดดเด่นด้วยการกระจายกว้างที่อาจดูเหมือนจะน้อยไวต่อการกัดเซาะทางพันธุกรรม [9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทบาทของรูปแบบของความหลากหลายทางพันธุกรรมภายในสปีชีส์และในหมู่ประชากร คือความจำเป็นพื้นฐานเพื่อสร้างโปรแกรมใด ๆที่มุ่งอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ เครื่องหมายพันธุกรรมเป็นพื้นฐานสำหรับการจัดหาข้อมูลเกี่ยวกับโครงสร้างทางพันธุกรรมของประชากร วิเคราะห์ความแปรปรวนรูปแบบภายในชนิดกระจาย [ 4 ] และเพื่อสนับสนุนการจัดการจัดหาเมล็ด [ 5 ]โดยเฉพาะความรู้ของการแปรผันทางพันธุกรรมควรจะเป็นพื้นฐานสำหรับการกระทำของการฟื้นฟูระบบนิเวศ [ 6 ] นี่คือสิ่งสําคัญยิ่งที่อนุรักษ์ท้องถิ่น ขอบและอาจจะดี ดัดแปลงและ / หรือจากยีนสระว่ายน้ำต้องประสบความสำเร็จผ่านการจัดการขนาดเล็ก ขอบและถึกประชากร [ 7 ] , [ 8 ] อย่างไรก็ดีเป้าหมายคือการมุ่งเน้นไม่เพียง แต่ในการกระจายและชนิดที่หายาก แต่ยังในลักษณะกระจายกว้างที่สามารถปรากฏเป็นสำคัญน้อยกว่าการกัดกร่อนพันธุวิศวกรรม [ 9 ]