There's a block on the edge of this

There's a block on the edge of this town no one
talks about
Where the train doesn't stop and the kids know
they're not getting out
You live in the loop, the smokes on the stoop
Counting the coins you got
You work at a bar where all that you are is
everything you're not
Someone tell me when
I can start again
And rewrite this story
How long can I stay
Lost without a way to rewrite
I wish I could rewrite this story

[Karen:]
Pretty face, pretty voice; pretty much someone they
forget
Hard to tell me apart from the ten other girls they
just met
"We can't see the hook, we can't sell the look"
I hear it every day
"You won't be a star if you're who you are"
So I just fade away
Make me someone new
Tell me what I do to rewrite this story

[Both:]
How long can I stay
Lost without a way to rewrite
I wish I could rewrite this story
Change every word of every line
Write any story but mine
Someone tell me when
Can I start again
And rewrite this story
Yeah, Yeah
How long can I stay
Lost without a way to rewrite
Rewrite
I wish I could rewrite this story

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บล็อกบนขอบของเมืองนี้หนึ่งไม่มีพูดถึงรถไฟไม่หยุด และรู้ว่าเด็กที่พวกเขาไม่ได้ออกคุณอยู่ในลูป smokes ในการก้มนับเหรียญรึคุณทำงานที่บาร์ทั้งหมดที่คุณมีอยู่ทุกอย่างที่คุณไม่บางคนบอกเมื่อฉันสามารถเริ่มต้นอีกครั้งและเขียนเรื่องนี้ระยะสามารถเข้าพักได้หรือไม่หายไปไม่ มีวิธีการเขียนฉันต้องการฉันได้เขียนเรื่องนี้[กะเหรี่ยง:]หน้าสวย สวยเสียง สวยมากคนพวกเขาลืมยากที่จะบอกจากสิบอื่น ๆ หญิงเหล่านั้นเพียงพบ"เราไม่เห็นเบ็ด เราไม่ขายหน้าตา"ฉันได้ยินมันทุกวัน"คุณจะไม่เป็นดาราถ้าคุณคุณเป็นใคร"ดังนั้น ผมเพียงเลือนทำให้ฉันมีคนใหม่บอกสิ่งที่ฉันเขียนเรื่องนี้[ทั้ง:]ระยะสามารถเข้าพักได้หรือไม่หายไปไม่ มีวิธีการเขียนฉันต้องการฉันได้เขียนเรื่องนี้เปลี่ยนทุกคำทุกบรรทัดเขียนเรื่องราวใด ๆ แต่ฉันบางคนบอกเมื่อฉันสามารถเริ่มต้นอีกครั้งหรือไม่และเขียนเรื่องนี้ใช่ ใช่ระยะสามารถเข้าพักได้หรือไม่หายไปไม่ มีวิธีการเขียนตรวจแก้ฉันต้องการฉันได้เขียนเรื่องนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีบล็อกบนขอบของเมืองนี้ไม่มีใครเป็น
พูดคุยเกี่ยวกับ
ที่รถไฟไม่หยุดและเด็กรู้ว่า
พวกเขาจะไม่ได้รับการออก
คุณอาศัยอยู่ในวงที่สูบบุหรี่ในก้ม
นับเหรียญที่คุณได้รับ
คุณทำงานที่ บาร์ที่ทั้งหมดที่คุณมีคือ
ทุกสิ่งที่คุณไม่ได้
มีคนบอกฉันเมื่อ
ฉันจะเริ่มต้นอีกครั้ง
และเขียนเรื่องนี้
นานเท่าไหร่ฉันสามารถอยู่
ได้โดยไม่ต้องลืมวิธีการเขียน
ผมอยากจะเขียนเรื่องนี้[กะเหรี่ยง:] ใบหน้าของพริตตี้สวย เสียง; คนที่สวยมากที่พวกเขาลืมยากที่จะบอกฉันนอกเหนือจากสิบผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่พวกเขาเพิ่งพบกัน"เราไม่สามารถดูเบ็ดที่เราไม่สามารถขายรูปลักษณ์" ฉันได้ยินมันทุกวัน"คุณจะไม่ได้เป็นดาราถ้าคุณ กำลังว่าคุณเป็นใคร " ดังนั้นฉันเพิ่งจางหายไปทำให้ฉันคนใหม่บอกฉันสิ่งที่ฉันทำจะเขียนเรื่องนี้[ทั้งสอง:] นานแค่ไหนที่ฉันสามารถอยู่ได้โดยไม่ต้องลืมวิธีการเขียนผมอยากจะเขียนเรื่องนี้เปลี่ยนคำของทุก ทุกบรรทัดเขียนเรื่องใด ๆ แต่ของผมมีคนบอกฉันเมื่อฉันสามารถเริ่มต้นอีกครั้งและเขียนเรื่องนี้ใช่ใช่นานแค่ไหนที่ฉันสามารถอยู่ได้โดยไม่ต้องลืมวิธีการเขียนRewrite ฉันอยากจะเขียนเรื่องนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีบล็อกบนขอบของเมืองนี้ไม่มีใครพูดถึง

ที่รถไฟไม่หยุด และเด็ก ๆว่าพวกเขาจะไม่ออกไป

คุณอาศัยอยู่ในการวนรอบ บุหรี่บนพื้น

นับเหรียญที่คุณมี คุณทำงานที่บาร์ ที่ทุกสิ่งที่คุณเป็นคือ
ทุกอย่าง คุณไม่ได้

ใครบอกฉันเมื่อฉันสามารถเริ่มต้นอีกครั้งและเขียนเรื่องราวนี้

ผมอยู่ได้นานแค่ไหน

หายไปโดยวิธีการเขียนฉันอยากจะเขียนเรื่องนี้

[ ]
กะเหรี่ยง : สวยหน้าสวยเสียง ; สวยมากคนลืม

ยากที่จะบอกนอกเหนือจากสิบคนอื่นเขา

แค่เจอ& quot ; เราไม่สามารถมองเห็นตะขอ เราขายไม่ได้ ดู& quot ;
ฉันได้ยิน มันทุกวัน
& quot ; คุณจะไม่ได้เป็นดารา ถ้าคุณเป็นคนที่คุณจะ& quot ;
ดังนั้นฉันเพิ่งจางหายไป

ทำให้ฉันคนใหม่ บอก ว่า ฉัน ทำ เพื่อเขียนเรื่องราวนี้

[ ]
ทั้ง :ผมอยู่ได้นานแค่ไหน

หายไปโดยวิธีการเขียน อยากเขียนเรื่องนี้
เปลี่ยนทุกคำทุกบรรทัด
เขียนเรื่องราวใด ๆแต่ของผม

ใครบอกฉันเมื่อฉันเริ่มเขียนเรื่องราวนี้และอีกครั้ง

เย้ เย้

หายไปนานแค่ไหน ผมสามารถอยู่ได้โดยไม่ต้องวิธี เขียนใหม่

ฉันหวังว่าฉันสามารถเขียนเขียนเรื่องราวนี้