- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Whereas many genetically modified c
Whereas many genetically modified crops today contain a single engineered gene, synthetic biology makes it easier to generate larger clusters of genes and gene parts. These synthetic clusters can then be engineered by more conventional methods into plants or microbes. As a result, today’s iGEM competitors may be tomorrow’s developers of a new generation of GMOs. By assembling biological systems from genetic code catalogued in online databases and fine-tuned through computer modeling, they could deliver more-nutritious crops that thrive with less water, land, and energy, and fewer chemical inputs, in more variable climates and on lands that otherwise would not support intensive farming.
To some, it is a frightening future that has synthesized DNA coming to the farm, market, and dinner table.
Synthesized DNA can be harnessed for food production in a few ways. Foods and flavorings created through fermentation with engineered yeast are one option. A startup called Muufri, for example, is working on an animal-free milk product; a crowd-funded group of “biohackers” collaborating in community labs in the Bay Area aim to create a vegan cheese; and the Swiss company Evolva is using synthetic biology to develop saffron, vanillin, and stevia. Other companies, like Solazyme, are engineering microalgae to produce algal “butter,” protein-rich flour, and a vegan protein. And in academia, research is under way for clusters of synthesized genes to eventually be inserted directly into plants or into microbes in soil and roots that affect plant growth.
To some, it is a frightening future that has synthesized DNA coming to the farm, market, and dinner table. Environmental blog Grist has called synthetic biology “the next front in the GMO war.” Friends of the Earth, an environmental organization that views genetically modified crops as “a direct extension of chemical agriculture,” calls synbio an “extreme form” of genetic engineering.
According to Dana Perls, food and technology campaigner for Friends of the Earth, the group is not opposed to the technology, but rather for its responsible use. “We’re at this crossroad,” she said. “We have the opportunity to look back at history and learn from our mistakes.” Transparency is key. “Before synthetic biology gets rubber-stamped as sustainable or natural or a technology which could help mitigate climate change, we need international and national regulations specific to these technologies,” she said. “We need to make sure it’s not going to do more harm than good.”
Indeed, we’re only beginning to unravel the ecological implications of the technology. Experts consulted for a recent report from the Woodrow Wilson Center’s Synthetic Biology Project say potential risks demanding more research range from the creation of “new or more vigorous pests and pathogens” to “causing irreparable loss or changes in species diversity or genetic diversity within species.”
But assessing these risks in the real world is complex. While some engineered traits “will clearly have great benefit to the environment with little risk, each gene or trait must be assessed on a case by case basis,” said plant geneticist Pamela Ronald, who directs the Laboratory for Crop Genetics Innovation at the University of California, Davis. Experimental organisms are typically be tested in a lab or confined field trials, which may be inadequate to foretell the co-evolution and interplay of a full ecosystem. According to the Wilson Center report, some of the most advanced models in use today for eco-evolutionary dynamics falter beyond a 10-year time frame.
“We don’t know how these organisms will interact with pollinators, soil systems, other organisms,” Perls said. And a self-replicating organism with synthetic DNA, released into an ecosystem could swap genes with wild counterparts. “We need to expect escape; and when that happens, we need to be prepared to deal with it,” she said.
While many people involved with synthetic biology say existing regulation of engineered plants—generally split in the United States among the EPA, FDA, and USDA—will extend adequately to synbio, others see a need to shore up oversight. Policy analysts with the J. Craig Venter Institute, the European Molecular Biology Organization, and the University of Virginia, for example, concluded earlier this year that the shift to synthetic biology could leave “many engineered plants without any premarket regulatory review,” because the USDA’s authority depends on a technique that’s outdated for many applications. And the increasing number and diversity of microbes expected to be engineered for commercial use, the authors warned, will challenge the “EPA’s resources, expertise, and perhaps authority to regulate them.”
That report came on the heels of a Kickstarter project called Glowing Plantsaimed at producing “sustainable natural lighting” through synthetic biology, which exposed some possible loopholes. The company laid out a plan to derive DNA from fireflies, modify it to work in a flowering plant related to mustard, order the reprogrammed sequence from a company that laser-prints DNA, coat it onto metal particles, and inject it into seeds using a device called a gene gun. And they promised to distribute some 600,000 of these seeds to supporters.
“Is it legal? Yes it is!” the Glowing Plants team wrote. FDA regulation was out the window here because the plant was not meant to be eaten, and EPA said the project would be a matter for the USDA. But because the genes are transferred via gene-gun (a technique developed after guidelines were established in the late 1980s), the plant falls outside the USDA’s purview. As a spokesperson for the agency later told the journal Nature, “Regarding synthetic biologics, if they do not pose a plant risk, APHIS [the Animal and Plant Health Inspection Service] does not regulate it.” The landscape is different overseas. “Regrettably,” the Glowing Plants team wrote, “the European Union has tighter restrictions in place so we can’t send seeds there as a reward.”
To some, it is a frightening future that has synthesized DNA coming to the farm, market, and dinner table.
Synthesized DNA can be harnessed for food production in a few ways. Foods and flavorings created through fermentation with engineered yeast are one option. A startup called Muufri, for example, is working on an animal-free milk product; a crowd-funded group of “biohackers” collaborating in community labs in the Bay Area aim to create a vegan cheese; and the Swiss company Evolva is using synthetic biology to develop saffron, vanillin, and stevia. Other companies, like Solazyme, are engineering microalgae to produce algal “butter,” protein-rich flour, and a vegan protein. And in academia, research is under way for clusters of synthesized genes to eventually be inserted directly into plants or into microbes in soil and roots that affect plant growth.
To some, it is a frightening future that has synthesized DNA coming to the farm, market, and dinner table. Environmental blog Grist has called synthetic biology “the next front in the GMO war.” Friends of the Earth, an environmental organization that views genetically modified crops as “a direct extension of chemical agriculture,” calls synbio an “extreme form” of genetic engineering.
According to Dana Perls, food and technology campaigner for Friends of the Earth, the group is not opposed to the technology, but rather for its responsible use. “We’re at this crossroad,” she said. “We have the opportunity to look back at history and learn from our mistakes.” Transparency is key. “Before synthetic biology gets rubber-stamped as sustainable or natural or a technology which could help mitigate climate change, we need international and national regulations specific to these technologies,” she said. “We need to make sure it’s not going to do more harm than good.”
Indeed, we’re only beginning to unravel the ecological implications of the technology. Experts consulted for a recent report from the Woodrow Wilson Center’s Synthetic Biology Project say potential risks demanding more research range from the creation of “new or more vigorous pests and pathogens” to “causing irreparable loss or changes in species diversity or genetic diversity within species.”
But assessing these risks in the real world is complex. While some engineered traits “will clearly have great benefit to the environment with little risk, each gene or trait must be assessed on a case by case basis,” said plant geneticist Pamela Ronald, who directs the Laboratory for Crop Genetics Innovation at the University of California, Davis. Experimental organisms are typically be tested in a lab or confined field trials, which may be inadequate to foretell the co-evolution and interplay of a full ecosystem. According to the Wilson Center report, some of the most advanced models in use today for eco-evolutionary dynamics falter beyond a 10-year time frame.
“We don’t know how these organisms will interact with pollinators, soil systems, other organisms,” Perls said. And a self-replicating organism with synthetic DNA, released into an ecosystem could swap genes with wild counterparts. “We need to expect escape; and when that happens, we need to be prepared to deal with it,” she said.
While many people involved with synthetic biology say existing regulation of engineered plants—generally split in the United States among the EPA, FDA, and USDA—will extend adequately to synbio, others see a need to shore up oversight. Policy analysts with the J. Craig Venter Institute, the European Molecular Biology Organization, and the University of Virginia, for example, concluded earlier this year that the shift to synthetic biology could leave “many engineered plants without any premarket regulatory review,” because the USDA’s authority depends on a technique that’s outdated for many applications. And the increasing number and diversity of microbes expected to be engineered for commercial use, the authors warned, will challenge the “EPA’s resources, expertise, and perhaps authority to regulate them.”
That report came on the heels of a Kickstarter project called Glowing Plantsaimed at producing “sustainable natural lighting” through synthetic biology, which exposed some possible loopholes. The company laid out a plan to derive DNA from fireflies, modify it to work in a flowering plant related to mustard, order the reprogrammed sequence from a company that laser-prints DNA, coat it onto metal particles, and inject it into seeds using a device called a gene gun. And they promised to distribute some 600,000 of these seeds to supporters.
“Is it legal? Yes it is!” the Glowing Plants team wrote. FDA regulation was out the window here because the plant was not meant to be eaten, and EPA said the project would be a matter for the USDA. But because the genes are transferred via gene-gun (a technique developed after guidelines were established in the late 1980s), the plant falls outside the USDA’s purview. As a spokesperson for the agency later told the journal Nature, “Regarding synthetic biologics, if they do not pose a plant risk, APHIS [the Animal and Plant Health Inspection Service] does not regulate it.” The landscape is different overseas. “Regrettably,” the Glowing Plants team wrote, “the European Union has tighter restrictions in place so we can’t send seeds there as a reward.”
0/5000
Whereas many genetically modified crops today contain a single engineered gene, synthetic biology makes it easier to generate larger clusters of genes and gene parts. These synthetic clusters can then be engineered by more conventional methods into plants or microbes. As a result, today’s iGEM competitors may be tomorrow’s developers of a new generation of GMOs. By assembling biological systems from genetic code catalogued in online databases and fine-tuned through computer modeling, they could deliver more-nutritious crops that thrive with less water, land, and energy, and fewer chemical inputs, in more variable climates and on lands that otherwise would not support intensive farming.To some, it is a frightening future that has synthesized DNA coming to the farm, market, and dinner table.Synthesized DNA can be harnessed for food production in a few ways. Foods and flavorings created through fermentation with engineered yeast are one option. A startup called Muufri, for example, is working on an animal-free milk product; a crowd-funded group of “biohackers” collaborating in community labs in the Bay Area aim to create a vegan cheese; and the Swiss company Evolva is using synthetic biology to develop saffron, vanillin, and stevia. Other companies, like Solazyme, are engineering microalgae to produce algal “butter,” protein-rich flour, and a vegan protein. And in academia, research is under way for clusters of synthesized genes to eventually be inserted directly into plants or into microbes in soil and roots that affect plant growth.To some, it is a frightening future that has synthesized DNA coming to the farm, market, and dinner table. Environmental blog Grist has called synthetic biology “the next front in the GMO war.” Friends of the Earth, an environmental organization that views genetically modified crops as “a direct extension of chemical agriculture,” calls synbio an “extreme form” of genetic engineering.According to Dana Perls, food and technology campaigner for Friends of the Earth, the group is not opposed to the technology, but rather for its responsible use. “We’re at this crossroad,” she said. “We have the opportunity to look back at history and learn from our mistakes.” Transparency is key. “Before synthetic biology gets rubber-stamped as sustainable or natural or a technology which could help mitigate climate change, we need international and national regulations specific to these technologies,” she said. “We need to make sure it’s not going to do more harm than good.”Indeed, we’re only beginning to unravel the ecological implications of the technology. Experts consulted for a recent report from the Woodrow Wilson Center’s Synthetic Biology Project say potential risks demanding more research range from the creation of “new or more vigorous pests and pathogens” to “causing irreparable loss or changes in species diversity or genetic diversity within species.”But assessing these risks in the real world is complex. While some engineered traits “will clearly have great benefit to the environment with little risk, each gene or trait must be assessed on a case by case basis,” said plant geneticist Pamela Ronald, who directs the Laboratory for Crop Genetics Innovation at the University of California, Davis. Experimental organisms are typically be tested in a lab or confined field trials, which may be inadequate to foretell the co-evolution and interplay of a full ecosystem. According to the Wilson Center report, some of the most advanced models in use today for eco-evolutionary dynamics falter beyond a 10-year time frame.
“We don’t know how these organisms will interact with pollinators, soil systems, other organisms,” Perls said. And a self-replicating organism with synthetic DNA, released into an ecosystem could swap genes with wild counterparts. “We need to expect escape; and when that happens, we need to be prepared to deal with it,” she said.
While many people involved with synthetic biology say existing regulation of engineered plants—generally split in the United States among the EPA, FDA, and USDA—will extend adequately to synbio, others see a need to shore up oversight. Policy analysts with the J. Craig Venter Institute, the European Molecular Biology Organization, and the University of Virginia, for example, concluded earlier this year that the shift to synthetic biology could leave “many engineered plants without any premarket regulatory review,” because the USDA’s authority depends on a technique that’s outdated for many applications. And the increasing number and diversity of microbes expected to be engineered for commercial use, the authors warned, will challenge the “EPA’s resources, expertise, and perhaps authority to regulate them.”
That report came on the heels of a Kickstarter project called Glowing Plantsaimed at producing “sustainable natural lighting” through synthetic biology, which exposed some possible loopholes. The company laid out a plan to derive DNA from fireflies, modify it to work in a flowering plant related to mustard, order the reprogrammed sequence from a company that laser-prints DNA, coat it onto metal particles, and inject it into seeds using a device called a gene gun. And they promised to distribute some 600,000 of these seeds to supporters.
“Is it legal? Yes it is!” the Glowing Plants team wrote. FDA regulation was out the window here because the plant was not meant to be eaten, and EPA said the project would be a matter for the USDA. But because the genes are transferred via gene-gun (a technique developed after guidelines were established in the late 1980s), the plant falls outside the USDA’s purview. As a spokesperson for the agency later told the journal Nature, “Regarding synthetic biologics, if they do not pose a plant risk, APHIS [the Animal and Plant Health Inspection Service] does not regulate it.” The landscape is different overseas. “Regrettably,” the Glowing Plants team wrote, “the European Union has tighter restrictions in place so we can’t send seeds there as a reward.”
“We don’t know how these organisms will interact with pollinators, soil systems, other organisms,” Perls said. And a self-replicating organism with synthetic DNA, released into an ecosystem could swap genes with wild counterparts. “We need to expect escape; and when that happens, we need to be prepared to deal with it,” she said.
While many people involved with synthetic biology say existing regulation of engineered plants—generally split in the United States among the EPA, FDA, and USDA—will extend adequately to synbio, others see a need to shore up oversight. Policy analysts with the J. Craig Venter Institute, the European Molecular Biology Organization, and the University of Virginia, for example, concluded earlier this year that the shift to synthetic biology could leave “many engineered plants without any premarket regulatory review,” because the USDA’s authority depends on a technique that’s outdated for many applications. And the increasing number and diversity of microbes expected to be engineered for commercial use, the authors warned, will challenge the “EPA’s resources, expertise, and perhaps authority to regulate them.”
That report came on the heels of a Kickstarter project called Glowing Plantsaimed at producing “sustainable natural lighting” through synthetic biology, which exposed some possible loopholes. The company laid out a plan to derive DNA from fireflies, modify it to work in a flowering plant related to mustard, order the reprogrammed sequence from a company that laser-prints DNA, coat it onto metal particles, and inject it into seeds using a device called a gene gun. And they promised to distribute some 600,000 of these seeds to supporters.
“Is it legal? Yes it is!” the Glowing Plants team wrote. FDA regulation was out the window here because the plant was not meant to be eaten, and EPA said the project would be a matter for the USDA. But because the genes are transferred via gene-gun (a technique developed after guidelines were established in the late 1980s), the plant falls outside the USDA’s purview. As a spokesperson for the agency later told the journal Nature, “Regarding synthetic biologics, if they do not pose a plant risk, APHIS [the Animal and Plant Health Inspection Service] does not regulate it.” The landscape is different overseas. “Regrettably,” the Glowing Plants team wrote, “the European Union has tighter restrictions in place so we can’t send seeds there as a reward.”
การแปล กรุณารอสักครู่..
ในขณะที่หลายพืชดัดแปลงพันธุกรรมในวันนี้มีการออกแบบยีนเดียวชีววิทยาสังเคราะห์ทำให้ง่ายต่อการสร้างกลุ่มใหญ่ของยีนและชิ้นส่วนของยีน กลุ่มสังเคราะห์เหล่านี้สามารถออกแบบโดยวิธีการทั่วไปมากยิ่งขึ้นในพืชหรือจุลินทรีย์ เป็นผลให้คู่แข่ง iGEM วันนี้อาจจะเป็นนักพัฒนาในวันพรุ่งนี้ของคนรุ่นใหม่ของ GMOs โดยการรวบรวมระบบชีวภาพจากรหัสพันธุกรรมรายชื่อในฐานข้อมูลออนไลน์และการปรับแต่งผ่านการสร้างแบบจำลองคอมพิวเตอร์ของพวกเขาสามารถส่งพืชมากขึ้นมีคุณค่าทางโภชนาการที่เจริญเติบโตที่มีน้ำน้อย, ที่ดินและพลังงานและน้อยกว่าปัจจัยการผลิตสารเคมีในสภาพอากาศตัวแปรมากขึ้นและในดินแดนที่ มิฉะนั้นจะไม่สนับสนุนการทำการเกษตรอย่างเข้มข้น.
บางมันเป็นอนาคตที่น่ากลัวที่มีการสังเคราะห์ดีเอ็นเอมาถึงฟาร์มตลาดและโต๊ะอาหารค่ำ.
ดีเอ็นเอสังเคราะห์สามารถถูกควบคุมในการผลิตอาหารในไม่กี่วิธี อาหารและรสสร้างขึ้นผ่านการหมักด้วยยีสต์วิศวกรรมเป็นหนึ่งในตัวเลือก เริ่มต้นที่เรียกว่า Muufri เช่นทำงานอยู่ในผลิตภัณฑ์นมสัตว์ฟรี; กลุ่มฝูงชนที่ได้รับการสนับสนุนของ "biohackers" การทำงานร่วมกันในห้องปฏิบัติการของชุมชนในบริเวณอ่าวมุ่งมั่นที่จะสร้างชีสมังสวิรัติ; และ บริษัท สวิส Evolva ใช้สังเคราะห์ชีววิทยาในการพัฒนาสีเหลือง, วานิลและหญ้าหวาน บริษัท อื่น ๆ เช่น Solazyme มีวิศวกรรมการผลิตสาหร่ายสาหร่าย "เนย" แป้งที่อุดมด้วยโปรตีนและโปรตีนมังสวิรัติ และในสถาบันการศึกษาวิจัยอยู่ภายใต้วิธีการที่กลุ่มของยีนสังเคราะห์ในที่สุดจะแทรกโดยตรงในพืชหรือเป็นจุลินทรีย์ในดินและรากที่มีผลต่อการเจริญเติบโตของพืช.
บางมันเป็นอนาคตที่น่ากลัวที่มีการสังเคราะห์ดีเอ็นเอมาถึงฟาร์มตลาด และโต๊ะอาหารค่ำ บล็อกสิ่งแวดล้อมข้าวได้เรียกชีววิทยาสังเคราะห์ "หน้าต่อไปในสงครามจีเอ็มโอ." เพื่อนของโลกซึ่งเป็นองค์กรด้านสิ่งแวดล้อมว่ามุมมองพืชดัดแปลงพันธุกรรมเป็น "นามสกุลโดยตรงของสารเคมีทางการเกษตร" เรียกซินฟอร์ม "ที่สุด" ของพันธุวิศวกรรม .
ตามที่ Dana Perls รณรงค์และเทคโนโลยีการอาหารสำหรับเพื่อนของโลกกลุ่มที่ไม่ได้ตรงข้ามกับเทคโนโลยี แต่สำหรับการใช้งานความรับผิดชอบของตน "เราอยู่ที่ทางแยกนี้" เธอกล่าว "เรามีโอกาสที่จะมองกลับไปที่ประวัติศาสตร์และเรียนรู้จากความผิดพลาดของเรา." ความโปร่งใสเป็นสำคัญ "ก่อนที่จะสังเคราะห์ชีววิทยาได้รับประทับตรายางเป็นอย่างยั่งยืนหรือธรรมชาติหรือเทคโนโลยีซึ่งจะช่วยลดการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่เราต้องกฎระเบียบระหว่างประเทศและระดับชาติที่เฉพาะเจาะจงกับเทคโนโลยีเหล่านี้" เธอกล่าว "เราจำเป็นต้องให้แน่ใจว่ามันจะไม่ทำอันตรายมากกว่าดี."
แท้จริงเราเป็นเพียงจุดเริ่มต้นในการคลี่คลายความหมายของระบบนิเวศของเทคโนโลยี ผู้เชี่ยวชาญด้านการให้คำปรึกษาสำหรับรายงานล่าสุดจากโครงการชีววิทยาสังเคราะห์วูดโรว์วิลสันศูนย์ว่าความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นเรียกร้องช่วงการวิจัยมากขึ้นจากการสร้างของ "ศัตรูพืชใหม่หรือแข็งแรงมากขึ้นและเชื้อโรค" ที่จะ "ก่อให้เกิดการสูญเสียไม่สามารถแก้ไขหรือการเปลี่ยนแปลงในความหลากหลายของสายพันธุ์หรือความหลากหลายทางพันธุกรรมภายในสปีชีส์ "
แต่การประเมินความเสี่ยงเหล่านี้ในโลกแห่งความจริงที่มีความซับซ้อน ในขณะที่บางลักษณะการออกแบบ "อย่างชัดเจนจะมีประโยชน์ที่ดีในสภาพแวดล้อมที่มีความเสี่ยงน้อยแต่ละยีนหรือลักษณะต้องได้รับการประเมินในกรณีพื้นฐาน" กล่าวว่าโรงงานผาดพาเมล่าโรนัลด์ผู้อำนวยการห้องปฏิบัติการนวัตกรรมพันธุศาสตร์พืชที่มหาวิทยาลัย แคลิฟอร์เนียเดวิส สิ่งมีชีวิตทดลองมักจะได้รับการทดสอบในห้องปฏิบัติการหรือถูกคุมขังการทดลองภาคสนามซึ่งอาจจะไม่เพียงพอที่จะทำนายวิวัฒนาการร่วมและปฏิสัมพันธ์ของระบบนิเวศที่เต็มรูปแบบ ตามรายงานศูนย์วิลสันบางรุ่นที่ทันสมัยที่สุดในวันนี้ใช้สำหรับการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมวิวัฒนาการอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ เกินกรอบเวลา 10 ปี.
"เราไม่ทราบว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านี้จะมีปฏิสัมพันธ์กับการถ่ายละอองเรณูระบบดินสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ "Perls กล่าวว่า และสิ่งมีชีวิตที่ทำสำเนาตัวเองกับดีเอ็นเอสังเคราะห์ปล่อยเข้าไปในระบบนิเวศสามารถแลกเปลี่ยนยีนกับคู่ป่า "เราจำเป็นต้องคาดหวังหลบหนี; และเมื่อที่เกิดขึ้นเราจะต้องมีการเตรียมที่จะจัดการกับมัน "เธอกล่าว.
ขณะที่หลายคนที่เกี่ยวข้องกับการสังเคราะห์ชีววิทยากล่าวว่ากฎระเบียบที่มีอยู่ของวิศวกรรมพืชโดยทั่วไปแบ่งออกในประเทศสหรัฐอเมริกาในหมู่ EPA, FDA และ USDA-จะขยาย เพียงพอที่จะซินคนอื่น ๆ เห็นความจำเป็นที่จะขึ้นฝั่งกำกับดูแล นักวิเคราะห์นโยบายกับเครกเจพุงสถาบันอณูชีววิทยาองค์การยุโรปและมหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียเช่นสรุปปีก่อนหน้านี้ที่เปลี่ยนไปชีววิทยาสังเคราะห์สามารถออกจาก "พืชการออกแบบจำนวนมากโดยไม่ premarket การตรวจสอบกำกับดูแลใด ๆ " เพราะ อำนาจของ USDA ขึ้นอยู่กับเทคนิคที่ล้าสมัยสำหรับการใช้งานจำนวนมาก และจำนวนที่เพิ่มขึ้นและความหลากหลายของจุลินทรีย์ที่คาดว่าจะได้รับการออกแบบมาเพื่อใช้ในเชิงพาณิชย์ผู้เขียนเตือนจะท้าทาย "ทรัพยากรของ EPA เชี่ยวชาญและผู้มีอำนาจอาจจะควบคุมพวกเขา."
ที่รายงานมาบนส้นเท้าของโครงการ Kickstarter เรียกเรือง Plantsaimed ในการผลิต "แสงธรรมชาติอย่างยั่งยืน" ผ่านทางชีววิทยาสังเคราะห์ซึ่งสัมผัสบางช่องโหว่ที่เป็นไปได้ บริษัท วางแผนให้ได้มาซึ่งดีเอ็นเอจากหิ่งห้อยปรับเปลี่ยนไปทำงานในโรงงานดอกที่เกี่ยวข้องกับมัสตาร์ดสั่งลำดับ reprogrammed จาก บริษัท ที่เลเซอร์พิมพ์ดีเอ็นเอเสื้อมันลงบนอนุภาคโลหะและฉีดเข้าไปในเมล็ดใช้ อุปกรณ์ที่เรียกว่าปืนยีน และพวกเขาสัญญาว่าจะแจกจ่ายบาง 600,000 ของเมล็ดเหล่านี้เพื่อสนับสนุน.
"มันเป็นกฎหมายหรือไม่ ใช่มันเป็น! "ทีมพืชเรืองเขียน กฎระเบียบขององค์การอาหารและยาได้รับการออกไปนอกหน้าต่างที่นี่เพราะโรงงานไม่ได้หมายความว่าจะต้องกินและ EPA กล่าวว่าโครงการนี้จะเป็นเรื่องของกระทรวงเกษตรของสหรัฐอเมริกา แต่เป็นเพราะยีนที่จะถูกโอนผ่านทางยีนปืน (เทคนิคที่พัฒนาขึ้นหลังจากแนวทางที่ถูกจัดตั้งขึ้นในช่วงปลายปี 1980), โรงงานอยู่นอกขอบเขตของ USDA ในฐานะที่เป็นโฆษกสำหรับหน่วยงานในภายหลังบอกวารสาร Nature, "เกี่ยวกับชีววิทยาสังเคราะห์ถ้าพวกเขาไม่ได้ก่อให้เกิดความเสี่ยงพืช, APHIS [สัตว์และพืชบริการตรวจสอบสุขภาพ] ไม่ได้กำหนดมัน." ภูมิทัศน์ที่แตกต่างกันในต่างประเทศ "น่าเสียใจ" ทีมพืชเรืองเขียน "สหภาพยุโรปมีข้อ จำกัด ที่เข้มงวดมากขึ้นในสถานที่ดังนั้นเราจึงไม่สามารถส่งเมล็ดมีเป็นรางวัล."
บางมันเป็นอนาคตที่น่ากลัวที่มีการสังเคราะห์ดีเอ็นเอมาถึงฟาร์มตลาดและโต๊ะอาหารค่ำ.
ดีเอ็นเอสังเคราะห์สามารถถูกควบคุมในการผลิตอาหารในไม่กี่วิธี อาหารและรสสร้างขึ้นผ่านการหมักด้วยยีสต์วิศวกรรมเป็นหนึ่งในตัวเลือก เริ่มต้นที่เรียกว่า Muufri เช่นทำงานอยู่ในผลิตภัณฑ์นมสัตว์ฟรี; กลุ่มฝูงชนที่ได้รับการสนับสนุนของ "biohackers" การทำงานร่วมกันในห้องปฏิบัติการของชุมชนในบริเวณอ่าวมุ่งมั่นที่จะสร้างชีสมังสวิรัติ; และ บริษัท สวิส Evolva ใช้สังเคราะห์ชีววิทยาในการพัฒนาสีเหลือง, วานิลและหญ้าหวาน บริษัท อื่น ๆ เช่น Solazyme มีวิศวกรรมการผลิตสาหร่ายสาหร่าย "เนย" แป้งที่อุดมด้วยโปรตีนและโปรตีนมังสวิรัติ และในสถาบันการศึกษาวิจัยอยู่ภายใต้วิธีการที่กลุ่มของยีนสังเคราะห์ในที่สุดจะแทรกโดยตรงในพืชหรือเป็นจุลินทรีย์ในดินและรากที่มีผลต่อการเจริญเติบโตของพืช.
บางมันเป็นอนาคตที่น่ากลัวที่มีการสังเคราะห์ดีเอ็นเอมาถึงฟาร์มตลาด และโต๊ะอาหารค่ำ บล็อกสิ่งแวดล้อมข้าวได้เรียกชีววิทยาสังเคราะห์ "หน้าต่อไปในสงครามจีเอ็มโอ." เพื่อนของโลกซึ่งเป็นองค์กรด้านสิ่งแวดล้อมว่ามุมมองพืชดัดแปลงพันธุกรรมเป็น "นามสกุลโดยตรงของสารเคมีทางการเกษตร" เรียกซินฟอร์ม "ที่สุด" ของพันธุวิศวกรรม .
ตามที่ Dana Perls รณรงค์และเทคโนโลยีการอาหารสำหรับเพื่อนของโลกกลุ่มที่ไม่ได้ตรงข้ามกับเทคโนโลยี แต่สำหรับการใช้งานความรับผิดชอบของตน "เราอยู่ที่ทางแยกนี้" เธอกล่าว "เรามีโอกาสที่จะมองกลับไปที่ประวัติศาสตร์และเรียนรู้จากความผิดพลาดของเรา." ความโปร่งใสเป็นสำคัญ "ก่อนที่จะสังเคราะห์ชีววิทยาได้รับประทับตรายางเป็นอย่างยั่งยืนหรือธรรมชาติหรือเทคโนโลยีซึ่งจะช่วยลดการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่เราต้องกฎระเบียบระหว่างประเทศและระดับชาติที่เฉพาะเจาะจงกับเทคโนโลยีเหล่านี้" เธอกล่าว "เราจำเป็นต้องให้แน่ใจว่ามันจะไม่ทำอันตรายมากกว่าดี."
แท้จริงเราเป็นเพียงจุดเริ่มต้นในการคลี่คลายความหมายของระบบนิเวศของเทคโนโลยี ผู้เชี่ยวชาญด้านการให้คำปรึกษาสำหรับรายงานล่าสุดจากโครงการชีววิทยาสังเคราะห์วูดโรว์วิลสันศูนย์ว่าความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นเรียกร้องช่วงการวิจัยมากขึ้นจากการสร้างของ "ศัตรูพืชใหม่หรือแข็งแรงมากขึ้นและเชื้อโรค" ที่จะ "ก่อให้เกิดการสูญเสียไม่สามารถแก้ไขหรือการเปลี่ยนแปลงในความหลากหลายของสายพันธุ์หรือความหลากหลายทางพันธุกรรมภายในสปีชีส์ "
แต่การประเมินความเสี่ยงเหล่านี้ในโลกแห่งความจริงที่มีความซับซ้อน ในขณะที่บางลักษณะการออกแบบ "อย่างชัดเจนจะมีประโยชน์ที่ดีในสภาพแวดล้อมที่มีความเสี่ยงน้อยแต่ละยีนหรือลักษณะต้องได้รับการประเมินในกรณีพื้นฐาน" กล่าวว่าโรงงานผาดพาเมล่าโรนัลด์ผู้อำนวยการห้องปฏิบัติการนวัตกรรมพันธุศาสตร์พืชที่มหาวิทยาลัย แคลิฟอร์เนียเดวิส สิ่งมีชีวิตทดลองมักจะได้รับการทดสอบในห้องปฏิบัติการหรือถูกคุมขังการทดลองภาคสนามซึ่งอาจจะไม่เพียงพอที่จะทำนายวิวัฒนาการร่วมและปฏิสัมพันธ์ของระบบนิเวศที่เต็มรูปแบบ ตามรายงานศูนย์วิลสันบางรุ่นที่ทันสมัยที่สุดในวันนี้ใช้สำหรับการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมวิวัฒนาการอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ เกินกรอบเวลา 10 ปี.
"เราไม่ทราบว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านี้จะมีปฏิสัมพันธ์กับการถ่ายละอองเรณูระบบดินสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ "Perls กล่าวว่า และสิ่งมีชีวิตที่ทำสำเนาตัวเองกับดีเอ็นเอสังเคราะห์ปล่อยเข้าไปในระบบนิเวศสามารถแลกเปลี่ยนยีนกับคู่ป่า "เราจำเป็นต้องคาดหวังหลบหนี; และเมื่อที่เกิดขึ้นเราจะต้องมีการเตรียมที่จะจัดการกับมัน "เธอกล่าว.
ขณะที่หลายคนที่เกี่ยวข้องกับการสังเคราะห์ชีววิทยากล่าวว่ากฎระเบียบที่มีอยู่ของวิศวกรรมพืชโดยทั่วไปแบ่งออกในประเทศสหรัฐอเมริกาในหมู่ EPA, FDA และ USDA-จะขยาย เพียงพอที่จะซินคนอื่น ๆ เห็นความจำเป็นที่จะขึ้นฝั่งกำกับดูแล นักวิเคราะห์นโยบายกับเครกเจพุงสถาบันอณูชีววิทยาองค์การยุโรปและมหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียเช่นสรุปปีก่อนหน้านี้ที่เปลี่ยนไปชีววิทยาสังเคราะห์สามารถออกจาก "พืชการออกแบบจำนวนมากโดยไม่ premarket การตรวจสอบกำกับดูแลใด ๆ " เพราะ อำนาจของ USDA ขึ้นอยู่กับเทคนิคที่ล้าสมัยสำหรับการใช้งานจำนวนมาก และจำนวนที่เพิ่มขึ้นและความหลากหลายของจุลินทรีย์ที่คาดว่าจะได้รับการออกแบบมาเพื่อใช้ในเชิงพาณิชย์ผู้เขียนเตือนจะท้าทาย "ทรัพยากรของ EPA เชี่ยวชาญและผู้มีอำนาจอาจจะควบคุมพวกเขา."
ที่รายงานมาบนส้นเท้าของโครงการ Kickstarter เรียกเรือง Plantsaimed ในการผลิต "แสงธรรมชาติอย่างยั่งยืน" ผ่านทางชีววิทยาสังเคราะห์ซึ่งสัมผัสบางช่องโหว่ที่เป็นไปได้ บริษัท วางแผนให้ได้มาซึ่งดีเอ็นเอจากหิ่งห้อยปรับเปลี่ยนไปทำงานในโรงงานดอกที่เกี่ยวข้องกับมัสตาร์ดสั่งลำดับ reprogrammed จาก บริษัท ที่เลเซอร์พิมพ์ดีเอ็นเอเสื้อมันลงบนอนุภาคโลหะและฉีดเข้าไปในเมล็ดใช้ อุปกรณ์ที่เรียกว่าปืนยีน และพวกเขาสัญญาว่าจะแจกจ่ายบาง 600,000 ของเมล็ดเหล่านี้เพื่อสนับสนุน.
"มันเป็นกฎหมายหรือไม่ ใช่มันเป็น! "ทีมพืชเรืองเขียน กฎระเบียบขององค์การอาหารและยาได้รับการออกไปนอกหน้าต่างที่นี่เพราะโรงงานไม่ได้หมายความว่าจะต้องกินและ EPA กล่าวว่าโครงการนี้จะเป็นเรื่องของกระทรวงเกษตรของสหรัฐอเมริกา แต่เป็นเพราะยีนที่จะถูกโอนผ่านทางยีนปืน (เทคนิคที่พัฒนาขึ้นหลังจากแนวทางที่ถูกจัดตั้งขึ้นในช่วงปลายปี 1980), โรงงานอยู่นอกขอบเขตของ USDA ในฐานะที่เป็นโฆษกสำหรับหน่วยงานในภายหลังบอกวารสาร Nature, "เกี่ยวกับชีววิทยาสังเคราะห์ถ้าพวกเขาไม่ได้ก่อให้เกิดความเสี่ยงพืช, APHIS [สัตว์และพืชบริการตรวจสอบสุขภาพ] ไม่ได้กำหนดมัน." ภูมิทัศน์ที่แตกต่างกันในต่างประเทศ "น่าเสียใจ" ทีมพืชเรืองเขียน "สหภาพยุโรปมีข้อ จำกัด ที่เข้มงวดมากขึ้นในสถานที่ดังนั้นเราจึงไม่สามารถส่งเมล็ดมีเป็นรางวัล."
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- คุณถึงสุวรรณภูมิคืนวันที่19ใช่ไหม
- If enjoy movies that tell me. Because I
- มีความสุขกับทุกวัน.
- หลายคนจะมีช่วงเวลาที่ผ่อนคลายจากการทำงาน
- เหนื่อยไหมกับการใช้ชีวิตในการโกหก?
- รุ่นพี่รุ่นน้อง
- ฉันเอาเนื้อตุ๋นไปฝากเพื่อน
- จะขอสัมภาษณ์คุณหน่อย ได้ไหมคะ
- How do you do
- It's fun and great memories
- เธอจะกลับบ้านเมื่อไหร่
- วัฒนธรรมและลักษณะประจำชาติมีความซื่อสัตย
- Am I bothering you?Am I disturbing you?
- วัฒนธรรมและลักษณะประจำชาติมีความซื่อสัตย
- Analyzed for polyphenol and flavonoid co
- รุ่นพี่รุ่นน้อง
- เป็นพีธีกรรายการวีอาร์โซมีผลงานเพลง1เพลง
- I’ve always wanted to go to America. So
- attractioncosmeticseditoreventfakepedal
- Interpretation of Ambiguity.41 In this t
- สื่อส่งเสริมการเรียนรู้
- The authors thank the North Carolina Dep
- Don't put that damp towel into the bag.
- invoice
