The results from Fivelstad et al. (

The results from Fivelstad et al. (2004) indicated that pH in the range 5.4–6.8 does not affect growth or mortality in Atlantic salmon when Al toxicity is reduced or eliminated by complexation with citrate. In the present experiment, both the gill Al concentration and the concentration of labile Al in the water were found to be low in all groups. Gill Al concentration may be a more sensitive indicator for aluminium toxicity than the water chemical analysis (Kroglund et al., 2001a,b), and this parameter was therefore used to control the effect of the citrate addition.
The reduction in plasma chloride in the experimental groups in the present experiment was probably the result of an electroneutral ion exchange with HCO−3 (Lloyd and White, 1967; Fivelstad et al., 2003b; Hosfeld et al., 2008). According to Heisler (1984) plasma osmolarity is kept constant during hypercapnia which means that there is an equivalent reduction in plasma chloride as the bicarbonate concentration increases. The correlation between carbon dioxide concentration and plasma chloride was highly significant and thus makes it possible to estimate the carbon dioxide concentration in the water from the plasma chloride concentration in the fish. The specific growth rate of the fish was also correlated with plasma chloride concentration. This indicates that parr with a plasma chloride concentration lower than about 125 mM also might have reduced specific growth rate. It should however be noted that other water quality parameters also can cause reduced plasma chloride such as labile Al (Kroglund et al., 2001a,b; Fivelstad et al., 2003a). In the land-based production of Atlantic salmon parr and smolt with elevated concentrations of carbon dioxide, the plasma chloride concentration will be lower than in fish living in water with low concentrations of carbon dioxide. It seems like the fish can cope with this situation. However, the change in the composition of the body fluids in fish in intensive aquaculture production may give rise to important questions regarding fish welfare (Huntingford et al., 2006).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์จาก Fivelstad et al. (2004) แสดงว่า ค่า pH ในช่วง 5.4-6.8 ไม่ไม่มีผลต่อการเจริญเติบโตหรือตายในปลาแซลมอนแอตแลนติกเมื่ออัลพิษจะลดลง หรือการ complexation กับซิเตรท ในการทดสอบอยู่ ปลาอัลความเข้มข้นและความเข้มข้นของอัล labile ในน้ำพบว่าต่ำในกลุ่มทั้งหมด ความเข้มข้นของอัลเหงือกอาจเป็นตัวบ่งชี้ที่สำคัญมากสำหรับความเป็นพิษของอะลูมิเนียมกว่าเคมีวิเคราะห์น้ำ (Kroglund et al. 2001a, b), และพารามิเตอร์นี้จึงใช้ในการควบคุมผลของการเพิ่มซิเตรทลดในพลาสม่าคลอไรด์ในกลุ่มทดลองในการทดลองอยู่อาจจะถูกผลของการแลกเปลี่ยนไอออนของ electroneutral กับ HCO−3 (Lloyd และขาว 1967 Fivelstad et al. 2003b Hosfeld et al. 2008) ตาม Heisler (1984) พลา osmolarity จะเก็บคงในระหว่าง hypercapnia ซึ่งหมายความ ว่า มีการลดพลาคลอไรด์เท่ากับเป็นการเพิ่มความเข้มข้นของไบคาร์บอเนต ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และพลาคลอไรด์ถูกสำคัญสูง และจึง ช่วยให้สามารถประเมินความเข้มข้นของคาร์บอนไดออกไซด์ในน้ำความเข้มข้นคลอไรด์พลาสม่าในปลา เจริญเฉพาะปลาถูกยังสัมพันธ์กับความเข้มข้นคลอไรด์พลา บ่งชี้ว่า พารร์กับความเข้มข้นคลอไรด์พลาสม่าต่ำกว่า 125 มม.นอกจากนี้ยังอาจมีลดอัตราการเติบโตเฉพาะ อย่างไรก็ตามควรบันทึกไว้ว่า พารามิเตอร์คุณภาพน้ำอื่น ๆ ยังสามารถทำให้เกิดพลาสมาลดคลอไรด์เช่นอัล labile (Kroglund et al. 2001a, b Fivelstad et al. 2003a) ในการใช้ที่ดินผลิตพารร์ปลาแซลมอนแอตแลนติกและ smolt พร้อมยกระดับความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ พลาคลอไรด์ความเข้มข้นจะต่ำกว่าในปลาที่อาศัยอยู่ในน้ำมีความเข้มข้นต่ำของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ดูเหมือนว่าปลาสามารถรับมือกับสถานการณ์นี้ อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบของสารเนื้อในปลาสัตว์น้ำเร่งรัดผลิตอาจก่อให้เกิดคำถามสำคัญเกี่ยวกับปลาสวัสดิการ (Huntingford et al. 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลจากการ Fivelstad et al, (2004) ชี้ให้เห็นว่าค่า pH 5.4-6.8 ในช่วงไม่ส่งผลกระทบต่อการเจริญเติบโตหรือการตายของปลาแซลมอนแอตแลนติกในเมื่อความเป็นพิษอัลจะลดลงหรือโดยการกำจัดสารประกอบเชิงซ้อนกับซิเตรต ในการทดลองในปัจจุบันทั้งความเข้มข้นของอัลกิลล์และความเข้มข้นของ labile อัลในน้ำพบว่ามีระดับต่ำในทุกกลุ่ม ความเข้มข้นของกิลล์อัลอาจจะเป็นตัวบ่งชี้ที่สำคัญมากสำหรับความเป็นพิษของอลูมิเนียมกว่าการวิเคราะห์ทางเคมีของน้ำ (Kroglund et al., 2001a, B) และพารามิเตอร์นี้ถูกนำมาใช้จึงจะควบคุมผลกระทบของนอกจากนี้ซิเตรตได้.
การลดลงของพลาสม่าคลอไรด์ใน กลุ่มทดลองในการทดลองในปัจจุบันอาจจะเป็นผลมาจากการแลกเปลี่ยนไอออน electroneutral กับ HCO-3 (ลอยด์และสีขาว, 1967; Fivelstad, et al, 2003b;.. Hosfeld et al, 2008) ตามที่ Heisler (1984) osmolarity พลาสม่าจะถูกเก็บไว้อย่างต่อเนื่องในช่วง hypercapnia ซึ่งหมายความว่าจะมีการลดเทียบเท่าในพลาสม่าคลอไรด์เป็นไบคาร์บอเนตความเข้มข้นเพิ่มขึ้น ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และพลาสม่าคลอไรด์อย่างมีนัยสำคัญอย่างมากและจึงทำให้มันเป็นไปได้ที่จะประเมินความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในน้ำจากความเข้มข้นในพลาสมาคลอไรด์ในปลา อัตราการเจริญเติบโตจำเพาะของปลาก็มีความสัมพันธ์กับความเข้มข้นในพลาสมาคลอไรด์ นี้บ่งชี้ว่า Parr มีความเข้มข้นในพลาสมาคลอไรด์ต่ำกว่าประมาณ 125 มิลลิเมตรนอกจากนี้ยังอาจมีการลดอัตราการเจริญเติบโตที่เฉพาะเจาะจง แต่มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่าพารามิเตอร์ที่มีคุณภาพน้ำอื่น ๆ ยังสามารถทำให้เกิดการลดการพลาสม่าคลอไรด์เช่น labile อัล (Kroglund, et al, 2001a, ข.. Fivelstad, et al, 2003a) ในการผลิตที่ใช้ที่ดินของมหาสมุทรแอตแลนติกพาร์ปลาแซลมอนและปลา smolt ที่มีความเข้มข้นสูงของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ความเข้มข้นของพลาสม่าคลอไรด์จะต่ำกว่าในปลาที่อาศัยอยู่ในน้ำที่มีความเข้มข้นต่ำของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ดูเหมือนว่าปลาสามารถรับมือกับสถานการณ์เช่นนี้ อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบของของเหลวในร่างกายในปลาเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำในการผลิตอย่างเข้มข้นที่อาจก่อให้เกิดคำถามสำคัญเกี่ยวกับสวัสดิภาพสัตว์น้ำ (Huntingford et al., 2006)