Aspergillus, Penicillium, and Fusar

Aspergillus, Penicillium, and Fusarium that grow in a wide range of
agricultural goods before, during and after harvest (Krska &
Molinelli, 2007). They have been considered as the most important
chronic dietary risk factor, and many of them are classified as cytotoxic,
carcinogenic, mutagenic, or immunosuppressive compounds
(Cigic´ & Prosen, 2009). Cereals are among the mayor food commodities
affected by mycotoxin contamination (Cigic´ & Prosen, 2009),
involving a serious risk for public and livestock health. Mycotoxins
may also be found in cereal syrups resulting from the use of contaminated
raw material. Depending on the properties of different
mycotoxins (mainly stability and water solubility), carry over from
contaminated grains to different fractions during cereal processing
may take place (Hazel & Patel, 2004), therefore increasing the
chances of final food product contamination. Some studies carried
out at laboratory scale to study the fate of mycotoxin contamination
through the wet-milling of maize, concluded that very low
levels of toxins were detected in the starch fractions (Lauren &
Ringrose, 1997). However, a study carried out at plant scale demonstrated
that about 30% of deoxynivalenol (DON) was transferred
to the starch fraction in the commercial wet milling process of
maize (Patey & Gilbert, 1989). In addition to the raw material
(cereals) employed, another potential source of mycotoxin contamination
of the final manufactured cereal syrups is the invasion
by microorganisms. In the case of sugar cane molasses, a matrix
with similar characteristics as cereal syrups, prolonged storage
could cause mould growth (Scott, 1989). These moulds exhibit
the potential to produce toxic metabolites (Northolt, Frisvad, &

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Aspergillus, Penicillium และ Fusarium ที่เติบโตในหลากหลายสินค้าเกษตรก่อน ระหว่าง และ หลังการเก็บเกี่ยว (Krska &Molinelli, 2007) พวกเขาได้รับการพิจารณาเป็นสำคัญสุดปัจจัยเสี่ยงอาหารเรื้อรัง และหลายประเภทเป็น cytotoxicสาร carcinogenic, mutagenic หรือ immunosuppressive(Cigic´ & Prosen, 2009) ธัญพืชมีสินค้าโภคภัณฑ์อาหารนายกเทศมนตรีรับผลกระทบจากการปนเปื้อนพิษจากเชื้อรา (Cigic´ & Prosen, 2009),เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่ร้ายแรงสำหรับสาธารณะและปศุสัตว์ Mycotoxinsอาจพบในธัญพืช syrups ที่เกิดจากการใช้ของปนเปื้อนวัตถุดิบ ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของแตกต่างกันดำเนินผ่าน mycotoxins (ส่วนใหญ่เป็นความมั่นคงและน้ำละลาย), จากธัญพืชที่ปนเปื้อนกับเศษส่วนที่แตกต่างกันระหว่างประมวลผลธัญพืชอาจทำได้ (ท & Patel, 2004), เพิ่มดัง นี้โอกาสการปนเปื้อนของผลิตภัณฑ์อาหารสุดท้าย บางการศึกษาดำเนินการออกในระดับห้องปฏิบัติการศึกษาของพิษจากเชื้อราปนเปื้อนถึงในเปียกสีของข้าวโพด สรุปที่ต่ำมากตรวจพบระดับของสารพิษในส่วนแป้ง (ลอเรนและRingrose, 1997) อย่างไรก็ตาม การศึกษาดำเนินการในระดับโรงงานสาธิตว่า มีการโอนย้ายประมาณ 30% ของ deoxynivalenol (ดอน)ให้เป็นเศษส่วนแป้งในเปียกพาณิชย์ที่กัดกระบวนการข้าวโพด (Patey และกิลเบิร์ต 1989) นอกจากวัตถุดิบ(ธัญพืช) จ้าง แหล่งอื่นอาจเกิดการปนเปื้อนพิษจากเชื้อราsyrups ธัญพืชผลิตสุดท้ายเป็นการบุกรุกโดยจุลินทรีย์ ในกรณีของอ้อยกากน้ำตาล เมทริกซ์มีลักษณะคล้ายเป็นธัญพืช syrups จัดเก็บที่เป็นเวลานานอาจทำให้เชื้อเจริญเติบโต (สก็อต 1989) แสดงแม่พิมพ์เหล่านี้ศักยภาพในการผลิตพิษ metabolites (Northolt, Frisvad, &

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Aspergillus , Penicillium และ Fusarium ที่เติบโตในช่วงกว้างของ
สินค้าเกษตร ก่อน ระหว่าง และหลังการเก็บเกี่ยว ( krska &
molinelli , 2007 ) พวกเขาได้รับการพิจารณาที่สำคัญที่สุดอาหารเรื้อรัง
ปัจจัยเสี่ยงและมากของพวกเขาจะจัดเป็นสารก่อมะเร็งเป็นพิษ
, , อาหารหรือเซลล์สารประกอบ
( cigic ใหม่& prosen , 2009 ) ธัญพืชเป็นหนึ่งในสินค้าอาหารนายกเทศมนตรี
ผลกระทบจากการปนเปื้อนของสารพิษจากเชื้อรา ( cigic ใหม่& prosen , 2009 ) ,
เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่ร้ายแรงต่อสัตว์และสุขภาพ ไมโคทอกซิน
นอกจากนี้ยังอาจจะพบในธัญพืช syrups ซึ่งเกิดจากการใช้วัตถุดิบที่ปนเปื้อน

ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของไมโครท็อกซินที่แตกต่างกัน
( ส่วนใหญ่มีความมั่นคงและน้ำ Solubility ) พกมาจาก
ปนเปื้อนธัญพืชเศษส่วนที่แตกต่างกันระหว่าง
แปรรูปธัญพืชอาจจะใช้สถานที่ ( Hazel & Patel , 2004 ) จึงเพิ่มโอกาสของการปนเปื้อนในผลิตภัณฑ์อาหาร
สุดท้าย บางการศึกษาดำเนินการ
ที่ห้องปฏิบัติการ เพื่อศึกษาความเป็นไปของสารพิษจากเชื้อราปนเปื้อน
ผ่านการสีเปียกของข้าวโพด พบว่าระดับของสารพิษมากน้อย
ถูกตรวจพบในแป้งเศษส่วน ( ลอเรน &
ringrose , 1997 ) อย่างไรก็ตาม การศึกษาในระดับโรงงานสาธิต
เกี่ยวกับ 30% ของ deoxynivalenol ( ไม่ ) ถูกย้าย
ไปในโฆษณาแป้งโม่เปียก ส่วนกระบวนการ
ข้าวโพด ( ป๋าเต้ย& Gilbert , 1989 ) นอกจากวัตถุดิบ
( ธัญพืช ) ใช้ศักยภาพแหล่งอื่นของสารพิษจากเชื้อราปนเปื้อน
ครั้งสุดท้ายผลิตธัญพืช syrups คือการรุกราน
โดยจุลินทรีย์ ในกรณีของอ้อยกากน้ำตาลเมทริกซ์
ที่มีลักษณะคล้ายกัน เช่น น้ำเชื่อมจากแป้งนานกระเป๋า
อาจก่อให้เกิดการเจริญเติบโตรา ( Scott , 1989 ) แม่พิมพ์เหล่านี้มีศักยภาพที่จะผลิตสารพิษ
( Northolt frisvad & , ,