After a single treatment with the E

After a single treatment with the EO, mice showed a significant increase in LDB parameters, in contrast to long-term treatment, either with the EO or with the DZP, which produced no such increases (Fig. 1). In this procedure, only the animals repeatedly treated with saline that received DZP 30 min before the experimental procedure showed significant differences on the LDB anxiety parameters. Long- term treatment with the EO at 100 mg/kg produced a behavioral profile similar to that observed with DZP in the same conditions, with statistical significance in reducing the number of rearings and transitions between black and white compartments, without observable effects on motor coordination in the rota-rod test (Table 3). The reduction in efficacy after long-term treatment with DZP, and perhaps with the EO, could be due to the development of tolerance (Reynolds, 2008), as already described in mice after two weeks of continuous DZP use (Flaishon et al., 2003) and which is an EO hypothesis also assessed in other species (Pultrini et al., 2006).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากการรักษาเดียวกับอีโอ หนูพบว่าการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในพารามิเตอร์ LDB ตรงข้ามการรักษาระยะยาว กับอีโอ หรือ กับ DZP ที่ผลิตไม่ดังกล่าวเพิ่มขึ้น (Fig. 1) ในขั้นตอนนี้ เฉพาะสัตว์ซ้ำ ๆ รักษา ด้วยน้ำเกลือที่รับ DZP นาทีก่อนกระบวนการทดลองแสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญกับพารามิเตอร์ LDB วิตกกังวล การรักษาระยะยาวกับอีโอที่ 100 mg/kg ผลิตโปรไฟล์พฤติกรรมที่สังเกต ด้วย DZP ในเงื่อนไขเดียวกัน มีนัยสำคัญทางสถิติในการลดจำนวนของ rearings และการเปลี่ยนระหว่างช่องสีดำและสีขาว โดย observable ผลประสานงานรถยนต์ในการทดสอบณร็อด (ตาราง 3) การลดลงในประสิทธิภาพหลังการรักษาระยะยาว กับ DZP และอาจ มีอี โอ อาจเป็น เพราะการพัฒนาของการยอมรับ (เรย์โนลด์ส 2008), อธิบายไว้แล้วในหนูหลังจากสองสัปดาห์ของ DZP ต่อเนื่องใช้ (Flaishon et al., 2003) และซึ่งเป็นสมมติฐานที่อีโอยัง ประเมินในชนิดอื่น ๆ (Pultrini และ al., 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากการรักษาเดียวกับ EO หนูพบว่ามีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในพารามิเตอร์ LDB ในทางตรงกันข้ามกับการรักษาในระยะยาวทั้งที่มี EO หรือ DZP ซึ่งผลิตไม่มีการเพิ่มขึ้นดังกล่าว (รูปที่ 1). ในขั้นตอนนี้จะมีเพียงสัตว์ที่ได้รับการรักษาซ้ำด้วยน้ำเกลือที่ได้รับ DZP 30 นาทีก่อนที่จะมีขั้นตอนการทดลองแสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในพารามิเตอร์ความวิตกกังวล LDB การรักษาระยะยาวกับ EO ที่ 100 มก. / กก. ผลิตรายละเอียดพฤติกรรมที่คล้ายกับที่พบกับ DZP ในเงื่อนไขเดียวกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในการลดจำนวนของ rearings และการเปลี่ยนช่องระหว่างสีดำและสีขาวโดยไม่มีผลที่สังเกตได้ในการประสานงานมอเตอร์ ในการทดสอบโรตาคัน (ตารางที่ 3) การลดลงของประสิทธิภาพหลังการรักษาระยะยาวกับ DZP และอาจจะมี EO, อาจเป็นเพราะการพัฒนาของความอดทน (นาดส์ 2008) ตามที่อธิบายไว้แล้วในหนูหลังจากสองสัปดาห์ของการใช้ DZP ต่อเนื่อง (Flaishon et al., 2003) และซึ่งเป็นสมมติฐาน EO ยังประเมินในสายพันธุ์อื่น ๆ (Pultrini et al., 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังการรักษาเพียงครั้งเดียว มี โอ หนูแสดงผลการเพิ่มพารามิเตอร์ ldb ตรงกันข้ามกับการรักษาระยะยาว ให้กับ โอ หรือ กับ dzp ซึ่งผลิตไม่เพิ่มขึ้น เช่น ( รูปที่ 1 ) ในขั้นตอนนี้ , เฉพาะสัตว์ซ้ำได้รับน้ำเกลือที่ได้รับ dzp 30 นาทีก่อนที่จะทดลองจะเห็นความแตกต่างใน ldb กังวลพารามิเตอร์ในระยะยาวการรักษาด้วยออที่ 100 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ผลิตพฤติกรรมที่สังเกต dzp โปรไฟล์คล้ายกับที่มีในเงื่อนไขเดียวกัน มีสถิติในการลดจำนวน rearings และช่วงการเปลี่ยนภาพระหว่างช่องสีดำและสีขาวโดยไม่ต้องผลที่สังเกตในมอเตอร์ประสานงานใน Rota แท่งทดสอบ ( ตารางที่ 3 ) ลดประสิทธิภาพหลังการรักษาด้วย dzp ระยะยาว ,และบางที กับ ออ อาจจะเนื่องจากการพัฒนาของความอดทน ( Reynolds , 2008 ) ตามที่ได้อธิบายในหนู หลังจากสองสัปดาห์ของการใช้อย่างต่อเนื่อง dzp ( flaishon et al . , 2003 ) ซึ่งเป็น EO ยังประเมินสมมติฐานในชนิดอื่น ๆ ( pultrini et al . , 2006 )