Corrosion of the catalyst support r

Corrosion of the catalyst support reduces PEM fuel cell performance via catalyst layer (CL) degradation (loss of porosity, catalyst connectivity, and active catalyst surface area). Carbon corrosion was investigated in a segmented cell for cathode gas diffusion layers (GDLs) with and without a microporous layer (MPL) to investigate the spatial aspects of GDL effect on corrosion. The cells were aged in situ using an accelerated stress test (AST) for carbon-support corrosion consisting of consecutive holds at 1.3 V. Carbon corrosion was quantified by measuring CO2 evolution during the AST.

Performance degradation was substantial both with and without cathode MPL, but the degradation of the CL after prolonged corrosion was lower in the presence of an MPL. This was corroborated by better cell performance, higher remaining Pt active area, lower kinetic losses and smaller Pt particle size. The cell with an MPL showed increasingly nonuniform current distribution with corrosion time, which is correlated to the distribution of the Pt particle growth across the active area. This cell also showed an increase in mass-transport resistance due to MPL degradation. Without an MPL, GDL carbon fibers caused localized thinning in the cathode CL, originating from the combined effects of compression and corrosion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กัดกร่อนสนับสนุนเศษลดประสิทธิภาพของเซลล์เชื้อเพลิง PEM ผ่านการย่อยสลายชั้น (CL) เศษ (ขาดทุน porosity เชื่อมต่อเศษ และพื้นที่ใช้งานเศษ) กัดกร่อนคาร์บอนถูกสอบสวนในเซลล์แบ่งส่วนสำหรับแคโทดก๊าซแพร่ชั้น (GDLs) มี และไม่ มีชั้น microporous (MPL) การตรวจสอบด้านพื้นที่ของ GDL ผลกัดกร่อน เซลล์มีอายุใน situ โดยใช้การทดสอบความเครียดเร่ง (AST) สำหรับกัดกร่อนคาร์บอนสนับสนุนประกอบด้วยถือต่อเนื่องที่กัดกร่อน V. คาร์บอนถูก quantified โดยวัด CO2 วิวัฒนาการระหว่าง AST 1.3ประสิทธิภาพมีทั้งมี และไม่ มีแคโทด MPL แต่การสลายตัวของ CL พบหลังจากกัดกร่อนเป็นเวลานานไม่ต่ำกว่าในต่อหน้าของ MPL นี้ถูก corroborated โดยเซลล์ประสิทธิภาพ สูงเหลือ พื้นที่ใช้งาน Pt ขาดล่างเดิม ๆ และขนาดอนุภาค Pt มี MPL ที่พบกระจายมาก nonuniform ปัจจุบัน ด้วยเวลา กัดกร่อนซึ่งมี correlated การกระจายของอนุภาคขั้นเจริญเติบโตในพื้นที่ที่ใช้งานอยู่ เซลล์นี้ยัง แสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นในการขนส่งมวลชนต้านทานเนื่องจากการลดประสิทธิภาพของ MPL ไม่ มี MPL เส้นใยคาร์บอน GDL เกิดบางถิ่นในแคโทด CL เกิดจากผลรวมของการบีบอัดและการกัดกร่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกัดกร่อนของการสนับสนุนตัวเร่งปฏิกิริยาจะลดประสิทธิภาพของเซลล์เชื้อเพลิง PEM ผ่านชั้นตัวเร่งปฏิกิริยา (CL) การย่อยสลาย (การสูญเสียของความพรุน, การเชื่อมต่อตัวเร่งปฏิกิริยาและพื้นที่ผิวของตัวเร่งปฏิกิริยาที่ใช้งาน) การกัดกร่อนคาร์บอนถูกตรวจสอบในเซลล์ที่แบ่งกลุ่มสำหรับชั้นการแพร่กระจายก๊าซแคโทด (GDLs) ที่มีและไม่มีชั้นพรุน (MPL) เพื่อตรวจสอบด้านอวกาศของผลกระทบ GDL ในการกัดกร่อน เซลล์มีอายุในแหล่งกำเนิดโดยใช้การทดสอบความเครียดเร่ง (AST) สำหรับการกัดกร่อนคาร์บอนสนับสนุนประกอบด้วยติดต่อกันถือที่ 1.3 V. กัดกร่อนคาร์บอนถูกวัดโดยการวัดวิวัฒนาการ CO2 ในช่วง AST. เสื่อมสมรรถภาพเป็นอย่างมากทั้งที่มีและไม่มีแคโทด MPL, แต่การสลายตัวของการกัดกร่อน CL เป็นเวลานานหลังจากลดลงในการปรากฏตัวของ MPL นี้ได้รับการยืนยันโดยผลการดำเนินงานที่ดีขึ้นของเซลล์สูงที่เหลือพื้นที่ใช้งาน Pt สูญเสียการเคลื่อนไหวลดลงและขนาดอนุภาคขนาดเล็ก Pt มือถือที่มี MPL แสดงให้เห็นว่าการจัดจำหน่ายในปัจจุบันไม่สม่ำเสมอมากขึ้นกับเวลาการกัดกร่อนซึ่งมีความสัมพันธ์กับการกระจายของการเจริญเติบโตของอนุภาค Pt ทั่วพื้นที่ใช้งาน มือถือนี้ยังแสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นของความต้านทานมวลขนส่งเนื่องจากการย่อยสลาย MPL โดยไม่ต้อง MPL, เส้นใยคาร์บอนที่เกิด GDL ผอมบางที่แปลเป็นแคโทด CL, ต้นกำเนิดมาจากผลรวมของการบีบอัดและการกัดกร่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกัดกร่อนของตัวเร่งปฏิกิริยาช่วยลดประสิทธิภาพของเซลล์เชื้อเพลิง PEM ผ่านชั้นตัวเร่งปฏิกิริยา ( CL ) การย่อยสลาย ( สูญเสียความพรุนตัวเร่งการเชื่อมต่อ และการใช้งานพื้นที่ผิวของตัวเร่งปฏิกิริยา ) การกัดกร่อนและถูกสอบสวนในเซลล์แบ่งการกระจายก๊าซแคโทดชั้น ( gdls ) ที่มีและไม่มีชั้นด ( MPL ) ศึกษาลักษณะทางพื้นที่ของผลมีความหมายในการกัดกร่อนเซลล์มีอายุในแหล่งกำเนิด โดยใช้การทดสอบความเครียด ( AST ) สำหรับการกัดกร่อนสนับสนุนคาร์บอนประกอบด้วยถือติดต่อกันที่ 1.3 V คาร์บอนการกัดกร่อนเป็น quantified โดยการวัดวิวัฒนาการ CO2 ระหว่าง AST

ประสิทธิภาพการย่อยสลายมาก ทั้งมีแคโทด MPL แต่การย่อยสลายของ CL นานหลังจากการกัดกร่อนลดลง ต่อหน้า ของ MPL .นี้ถูกยืนยันโดยประสิทธิภาพของเซลล์ดีขึ้น สูงกว่าพื้นที่ใช้งานเหลือ PT สูญเสียพลังงานจลน์ลดลงและขนาดเล็ก PT อนุภาคขนาด เซลล์ที่มีมากขึ้นในปัจจุบัน ที่มีการกระจายสม่ำเสมอ MPL แสดงเวลาการกัดกร่อน ซึ่งมีความสัมพันธ์กับการกระจายของอนุภาคของ PT ข้ามพื้นที่ใช้งานเซลล์นี้มีการเพิ่มความต้านทานการขนส่งมวลเนื่องจากการย่อยสลาย MPL . โดยไม่มี MOZ GDL , คาร์บอนไฟเบอร์ที่ทำให้ผอมบางถิ่นในแคโทด CL , ที่มาจากผลรวมของการบีบอัดและการกัดกร่อน