Many studies have claimed that air

Many studies have claimed that air transport makes a strong, positive contribution to economic development. In
addition, some commentators have argued that, whilst that contribution is made at the cost of considerable environmental
impacts, and with mixed social impacts, it nevertheless far outweighs the environmental and social
costs of aviation (OEF, 2006, pp. 83, 86). The purpose of this article has not been to dispute the empirical basis
of those claims, but rather to question some of the assumptions that are implicit in their conclusions. In particular,
policymakers should beware of assuming (on the strength of such studies) that the relationship between air
transport and economic development is straightforward and that aviation invariably delivers strong, positive benefi
ts that are evenly distributed throughout economies and places. In this article, such assumptions have been
critically evaluated; in fact, the distribution of the economic benefi ts of air transport is highly uneven and most of
these benefi ts accrue to countries and regions that already have well developed air transport systems. In contrast,
many developing countries and regions face signifi cant obstacles to participation in international air transport
markets on an equitable basis and, even if such participation were possible, it is not clear that it would necessarily
result in progress towards sustainable development and poverty alleviation.
Given that air transport is frequently celebrated for its potential to bridge gaps between people and places and
to deliver substantial development benefi ts, this article has used a range of UN documents and statements to
investigate whether – and how – air transport actually functions in this role. Some criteria have been proposed
that could be used to evaluate whether air transport is an effective tool for sustainable development. In particular,
it is unclear whether, and to what extent, air transport assists in achieving the Millennium Development Goals,
or whether it contributes to improving human well-being in developing countries. Further research is needed in
order to develop these criteria into specifi c research approaches and methods; in turn, these approaches and
methods could be applied to a range of places and to various sections of the air transport system in order to
evaluate the actual development benefi ts yielded in particular situations. These studies would ideally form part of
an integrated research programme into the effectiveness of air transport as a tool for sustainable development.
Such an approach could potentially allow policy measures to be devised to ensure that the benefi ts of air transport
are effectively targeted at those most urgently in need of them: the poorest people in the global economy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาหลายแห่งได้อ้างว่า ที่ ขนส่งทำให้การร่วมพัฒนาเศรษฐกิจแข็งแกร่ง บวก ใน
นอกจากนี้ แสดงบางได้โต้เถียงที่ ขณะที่ส่วนที่ทำค่ามากแวดล้อม
ผลกระทบ และ มีผลกระทบต่อสังคมผสม มันไกลแต่ก่อนสิ่งแวดล้อม และสังคม
ต้นทุนของการบิน (OEF, 2006 นำ 83, 86) วัตถุประสงค์ของบทความนี้ไม่ได้เถียงพื้นฐานรวม
ของเรียกร้องเหล่านั้น แต่ค่อนข้าง จะถามบางสมมติฐานที่มีนัยในบทสรุปของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง,
ผู้กำหนดนโยบายควรระวัง (ความแรงของการศึกษาดังกล่าว) โดยที่ความสัมพันธ์ระหว่างอากาศ
ขนส่งและการพัฒนาเศรษฐกิจคือตรงไปตรงมา และบินที่คงเส้นคงวาให้แข็งแกร่ง benefi บวก
ts ที่กระจายอย่างสม่ำเสมอทั่วประเทศและสถาน ในบทความนี้ สมมติฐานดังกล่าวได้รับ
เหลือประเมิน ในความเป็นจริง การกระจายของ ts benefi เศรษฐกิจของขนจะไม่สม่ำเสมอสูง และส่วนใหญ่ของ
ts benefi เหล่านี้รับรู้ไปยังประเทศ และภูมิภาคที่แล้วได้ดีพัฒนาระบบขนส่งอากาศ ในทางตรงกันข้าม,
ภูมิภาคและประเทศกำลังพัฒนาจำนวนมากเผชิญความต้อนอุปสรรคการมีส่วนร่วมในการขนส่งระหว่างประเทศ
ตลาดในการเป็นตัวแทนและ ถ้าเช่นนี้แม้มีส่วนร่วมก็ได้ จึงไม่ชัดเจนว่ามันจะจำเป็นต้อง
ผลความคืบหน้าต่อการบรรเทาความยากจนและการพัฒนาที่ยั่งยืน
ที่มักจะมีการเฉลิมฉลองขนสำหรับศักยภาพในการสะพานข้ามช่องว่างระหว่างประชาชนและสถาน และ
ส่งพัฒนาพบ benefi ts บทความนี้ได้ใช้เอกสาร UN และงบการ
– และ วิธี – ขนจริงหน้าที่ในบทบาทนี้ตรวจสอบ ได้รับการเสนอเงื่อนไขบาง
ที่สามารถใช้ประเมินว่าจากขนส่ง เป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับการพัฒนาที่ยั่งยืน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง,
มันไม่ชัดเจนหรือไม่ และขอบ เขต ขนส่งช่วยในการบรรลุเป้าหมายการพัฒนามิลเลนเนียม,
หรือว่ารวมทั้งมนุษย์เป็นอยู่ในประเทศกำลังพัฒนาปรับปรุง วิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นใน
สั่งการพัฒนาเกณฑ์เหล่านี้เป็นแนวทางวิจัย c specifi และวิธี ในการเปิด วิธีเหล่านี้ และ
วิธีสามารถใช้ได้หลากหลายสถาน และส่วนต่าง ๆ ของระบบการขนส่งอากาศเพื่อ
ประเมิน ts benefi พัฒนาจริงที่ผลโดยเฉพาะในสถานการณ์การ ศึกษาเหล่านี้จะฟอร์มของดาว
โครงการวิจัยแบบบูรณาการที่เป็นประสิทธิภาพของการขนส่งเป็นเครื่องมือในการพัฒนาอย่างยั่งยืนได้
วิธีการดังกล่าวอาจทำให้มาตรการนโยบายที่ถูกกำหนดเพื่อให้แน่ใจว่า ts benefi ของขน
ได้อย่างมีประสิทธิภาพได้กำหนดเป้าหมายที่พักเหล่านั้นอย่างเร่งด่วนที่สุด: คนจนที่สุดในเศรษฐกิจโลกได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาหลายแห่งมีการอ้างว่าการขนส่งทางอากาศที่ทำให้แข็งแกร่งสนับสนุนในเชิงบวกต่อการพัฒนาเศรษฐกิจ ใน
นอกจากนี้บางคนได้ถกเถียงกันอยู่ว่าในขณะที่การมีส่วนร่วมที่จะทำค่าใช้จ่ายในด้านสิ่งแวดล้อมมาก
ผลกระทบและมีผลกระทบทางสังคมที่หลากหลาย แต่กระนั้นมันก็มากเมื่อเทียบกับสิ่งแวดล้อมและสังคม
ค่าใช้จ่ายของการบิน (ยี้ 2006, pp. 83, 86) . วัตถุประสงค์ของบทความนี้ยังไม่ได้รับที่จะโต้แย้งพื้นฐานเชิงประจักษ์
ของเรียกร้องเหล่านั้น แต่จะถามบางส่วนของสมมติฐานที่มีนัยในข้อสรุปของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ผู้กำหนดนโยบายควรระวังของสมมติ (กับความแรงของการศึกษาดังกล่าว) ที่ความสัมพันธ์ระหว่างอากาศ
การขนส่งและการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่มีความซับซ้อนและการบินที่สม่ำเสมอให้แข็งแรงผลประโยชน์ที่ดี
ทีเอสที่มีการกระจายไปทั่วประเทศและสถานที่ ในบทความนี้สมมติฐานดังกล่าวได้รับ
การประเมินจากนักวิจารณ์; ในความเป็นจริงการกระจายตัวของผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของการขนส่งทางอากาศที่มีความไม่สมดุลอย่างมากและส่วนใหญ่ของ
เหล่านี้ผลประโยชน์เกิดขึ้นกับประเทศและภูมิภาคที่มีอยู่แล้วได้มีการพัฒนาทั้งระบบการขนส่งทางอากาศ ในทางตรงกันข้าม
ประเทศกำลังพัฒนาหลายประเทศและภูมิภาคเผชิญกับอุปสรรคลาดเทคัญที่จะมีส่วนร่วมในการขนส่งทางอากาศระหว่างประเทศ
ตลาดบนพื้นฐานความเท่าเทียมกันและแม้ว่าการมีส่วนร่วมดังกล่าวเป็นไปได้มันจะไม่ชัดเจนว่ามันจำเป็นต้องจะ
ส่งผลให้เกิดความคืบหน้าไปสู่การพัฒนาอย่างยั่งยืนและการบรรเทาความยากจน
ระบุว่าการขนส่งทางอากาศที่มีชื่อเสียงบ่อยสำหรับศักยภาพที่จะสร้างสะพานเชื่อมช่องว่างระหว่างผู้คนและสถานที่และ
การส่งมอบผลประโยชน์อย่างมากในการพัฒนาบทความนี้ได้นำมาใช้ช่วงของเอกสารและงบของสหประชาชาติที่จะ
ตรวจสอบว่า - และวิธีการ - การขนส่งทางอากาศการทำงานจริงในบทบาทนี้ . เกณฑ์บางคนได้รับการเสนอ
ที่สามารถนำมาใช้ในการประเมินว่าการขนส่งทางอากาศเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับการพัฒนาอย่างยั่งยืน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
มันจะไม่ชัดเจนไม่ว่าจะเป็นและสิ่งที่ขอบเขต, การขนส่งทางอากาศช่วยในการบรรลุเป้าหมายการพัฒนาแห่งสหัสวรรษ
หรือไม่ว่าจะก่อให้เกิดการพัฒนาของมนุษย์เป็นอยู่ที่ดีในประเทศกำลังพัฒนา การวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นใน
การที่จะพัฒนาเกณฑ์เหล่านี้เป็นวิธีการวิจัย specifi คและวิธีการ; ในทางกลับกันวิธีการเหล่านี้และ
วิธีการที่สามารถนำไปใช้ช่วงของสถานที่และส่วนต่างๆของระบบการขนส่งทางอากาศเพื่อ
ประเมินผลประโยชน์การพัฒนาที่เกิดขึ้นจริง ts ผลในสถานการณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การศึกษาเหล่านี้อยู่จะเป็นส่วนหนึ่งของ
โครงการวิจัยแบบบูรณาการเข้าไปในประสิทธิภาพของการขนส่งทางอากาศเป็นเครื่องมือสำหรับการพัฒนาอย่างยั่งยืน
วิธีการดังกล่าวอาจช่วยให้มาตรการเชิงนโยบายที่จะวางแผนเพื่อให้แน่ใจว่าผลประโยชน์ของการขนส่งทางอากาศ
มีการกำหนดเป้าหมายได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุดที่บรรดา อย่างเร่งด่วนในความต้องการของพวกเขาคนที่ยากจนที่สุดในเศรษฐกิจโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายการศึกษาอ้างว่า การขนส่งทางอากาศ ทำให้แข็งแรง คุณประโยชน์ต่อการพัฒนาเศรษฐกิจ ใน
นอกจากนี้บางส่วนแสดงความเห็นได้ถกเถียงกันอยู่ว่า ขณะที่ผลงานถูกสร้างขึ้นในต้นทุนผลกระทบสิ่งแวดล้อม
มาก และผลกระทบทางสังคม ผสม จาก ไกล เมื่อเทียบกับสิ่งแวดล้อมและสังคม
ต้นทุนการบิน ( oef , 2006 , pp . 83 , 86 )วัตถุประสงค์ของบทความนี้ไม่ได้ที่จะโต้แย้งเชิงพื้นฐาน
เรียกร้องเหล่านั้น แต่คำถามบางสมมติฐานที่เป็นนัยในข้อสรุปของพวกเขา โดย
นอกจากนี้ ควรระวังทะลึ่ง ( ความแข็งแรงของการศึกษาดังกล่าวว่า ความสัมพันธ์ระหว่างการขนส่งทางอากาศ
และการพัฒนาเศรษฐกิจคือตรงไปตรงมาและการบินเสมอ ให้แข็งแรงTS benefi
บวกที่กระจายตัวทั่วประเทศและสถานที่ ในบทความนี้ , สมมติฐานดังกล่าวมี
ประมวล ประเมิน ในความเป็นจริง การกระจายของเศรษฐกิจ benefi TS ของการขนส่งทางอากาศสูงไม่เท่ากัน และส่วนใหญ่ของ
TS benefi เหล่านี้เกิดขึ้นกับประเทศและภูมิภาคที่มีการพัฒนาดี ขนส่ง ทางอากาศ ระบบ ในทางตรงกันข้าม
พัฒนาหลายประเทศและภูมิภาคใบหน้า signifi อุปสรรคไม่สามารถที่จะมีส่วนร่วมในตลาดการขนส่งทางอากาศระหว่างประเทศบนพื้นฐานเท่าเทียมกัน
และแม้ว่าการมีส่วนร่วมดังกล่าวเป็นไปได้ มันไม่ได้ชัดเจนว่ามันจะต้อง
ผลความคืบหน้าต่อการพัฒนาที่ยั่งยืนและการขจัดความยากจน .
ระบุว่า การขนส่งทางอากาศ เป็น บ่อย ซึ่งศักยภาพที่จะเชื่อมช่องว่างระหว่างผู้คนและสถานที่ต่าง ๆ และให้พัฒนา benefi เป็นชิ้นเป็นอัน
TS ของบทความนี้ได้ใช้ช่วงของสหประชาชาติและตรวจสอบว่าเอกสารงบ

) และวิธีการขนส่งทางอากาศ–จริงการทำงานในบทบาทนี้ เกณฑ์บางอย่างได้ถูกเสนอ
ที่สามารถใช้เพื่อประเมินว่า การขนส่งทางอากาศเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับการพัฒนาที่ยั่งยืน โดย
มันไม่ชัดเจนว่าและขอบเขตการขนส่งทางอากาศช่วยในการบรรลุเป้าหมายการพัฒนาสหัสวรรษ ,
หรือ ว่ามันมีส่วนช่วยในการปรับปรุงความเป็นอยู่ของมนุษย์ในการพัฒนาประเทศ การวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นใน
เพื่อพัฒนาเกณฑ์เหล่านี้ลงในของเหลว C การวิจัยแนวทางและวิธีการ จะ วิธีเหล่านี้และ
วิธี สามารถใช้กับช่วงของสถานที่และส่วนต่าง ๆของระบบการขนส่งทางอากาศ เพื่อประเมินการพัฒนาจริง

benefi TS และในสถานการณ์เฉพาะ การศึกษาเหล่านี้จะเป็นส่วนหนึ่งของ
จุดบูรณาการโครงการวิจัยถึงประสิทธิภาพของการขนส่งทางอากาศเป็นเครื่องมือเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน .
วิธีการดังกล่าวอาจช่วยให้นโยบายที่จะวางแผนเพื่อให้แน่ใจว่า benefi TS ของการขนส่งทางอากาศ
ได้อย่างมีประสิทธิภาพเป้าหมายที่บรรดาด่วนจี๋ ต้องการให้ประชาชนที่ยากจนที่สุดในเศรษฐกิจโลก