John J. Rosenberg, of the Massachus

John J. Rosenberg, of the Massachusetts Bar, admitted pro hac vice, for movants. Frederic C. Weiss, New York City, for Dream Street Entertainment, Inc.
In March of 2000, five teenagers who wished to embark upon a music career, with the support of their parents, sought and secured judicial approval of several agreements regarding the group and a recording contract under the procedures applicable to contracts for child performers (New York Arts & Cultural Affairs Law § 35.03).   Despite the apparent great success of the group, discord arose between the parents of three of the five youths and the group's producer-manager.

Although both sides consent to end the future professional relationship between these three young men and the producer-manager, as stated on the record, each side asks to be permitted to retain rights to the group name and the right to perform together under that name, which are significant rights in the music and recording industry.

The essential facts are undisputed.   The young men performed under the music group name of Dream Street and Dream Street became a hit.   Their album “Dream Street” was listed on Billboard as the Top Independent Album on July 28, 2001;  their video was a Most Requested Video on Nickelodeon's internet site Nick.com. Appearances were sponsored or sponsorship offered by such prestigious corporations as McDonalds, Nabisco, Kraft and K Mart. New recording opportunities were presented by Disney and Sony.
This success was not merely fortuitous.   Dream Street is a “concept group” created by a manager-promoter who hires performers to play the roles in the group and directs its performance, much like Menudo, the Monkees and the Spice Girls.   In this case, Dream Street Entertainment, Inc., was the organizer, promoter and manager, and was responsible for the group's style and characteristics.   As acknowledged in the contracts signed by these parents and the promoter which were approved by the court, Dream Street Entertainment, Inc. (“Producer”), “conceived of” and “created” a group known as “Dream Street” and selected the five teenagers originally making up Dream Street;  the agreement between the parents of these three teenagers and the Producer acknowledged that, even if any youth or youths were to depart from the group, the Producer “shall continue to own all right, title and interest in the name Dream Street, at all times, solely and exclusively, including all associated trademark and trade name interests” (Exclusive Services Agreement, article 1 [b], approved by order of September 8, 2000, Weissberg, J.).   It stands unrefuted that the Producer expended over two million dollars to create, produce and promote the group, from the Producer's first open call for prospective members of the group in November of 1998, through the selection and training of group members, and to date.   The rights of the Producer extend somewhat beyond the term of the recording contract (Exclusive Services Agreement, article 4[a] ).

This proceeding primarily concerns three group members, i.e. Frank John Galasso, Matthew Ballinger and Gregory Raposo.   Christopher Pask, known as Christopher Trousdale, remains as the lead singer and does not desire to leave Dream Street.   Jesse McCartney resigned from the group to pursue other highly attractive opportunities and is found to lack standing to join in this application.1

 Given that there is no dispute that these three musicians are free to leave Dream Street, the first critical issue is that they and their parents, apparently with the support of their personal managers, request that they be able to continue to use the name Dream Street.   The use of a group name by departing members cannot be authorized here.   The clear concepts applicable to ownership of a common-law mark in a group name are detailed in Marshak v. Treadwell, 240 F.3d 184 (3rd Cir.2001), which concerned “The Drifters,” a singing group particularly well known for their 1950s and early 1960s hit songs “Under the Boardwalk,” “On Broadway,” and “Save the Last Dance for Me.” Although not a concept group, The Drifters' composition changed over the course of time, giving rise to a dispute as to who had rights to the group name.   The court held that, to demonstrate ownership of a common-law mark in a group name, a claimant must show “(1) that [the] mark was valid and legally protectable;  (2) that they owned the mark;  and (3) that [another's] use of the mark to identify his group was likely to create confusion concerning their origin” (240 F.3d at 200, see also 240 F.3d at 198).   Once created, the right to the mark continues until the mark is clearly abandoned (id., at 199;  accord, The Kingsmen v. K-Tel Int'l, Ltd., 557 F.Supp. 178, 183 [S.D.N.Y.1983] ).   This statement of the law is consistent with governing copyright, trademark and Lanham Act concepts (see, Traphagen and Litowitz, The Song Remains The Same-But Not Necessarily The Name, 39 Am. U.L.Rev. 975 (1990), and Singer, A Rose by Any Other Name:  Trademark Protection of the Names of Popular Music Groups, 14 Hastings Comm/Ent L.J. 331 (1992)).2

 Under this standard, the Producer has a clear common-law right to the Dream Street name, and the use of that name by another would constitute infringement.   Indeed, the performers and their parents originally acknowledged that Dream Street is a trademarked name and they have no rights to such name even under a partnership or joint venture theory (Production Agreement, article 20[a] ).   Explicit recognition of ownership of a group name by the promoters of a concept group is legally appropriate where, as here, it is undisputed that, (1) the public associates with the group characteristics or a style which (2) is or are controlled by the promoter (Bell v. Streetwise Records Ltd., 640 F.Supp. 575, 581 [D.Mass.1986], group New Edition was not a concept group, band members controlled distinctive personality and performing style of the individual members and owned group name).

The second issue is the professed desire of the departing members to continue to perform together, which was advanced without the presentation of details of the planned operation of a new group.   The failure to address the name to be used by such a group is reason to forestall judicial action, for many possible group names could trample on the Producer's rights addressed above.   Even former group members must be prohibited from using a variation of a group's original name (see, collecting cases, McPherson, What's in a Name? The Use, Misuse, and Trademark Protection of Band Names, 18 Ent. & Sports Law. 3 [Spring 2000];  see also, McCarthy on Trademarks and Unfair Competition § 16:45, Dissolution and Change of Performing Groups [4th ed.] ).

Further, without placing concrete details before the court, the request merely seeks an advisory opinion.   The court has insufficient basis to frame and issue a binding determination which would block the Producer from the future assertion of a claim of improper conduct or wrongful interference (see, as to limits on artist conduct in new group, Cesare v. Work, 36 Ohio App.3d 26, 520 N.E.2d 586 [Summit Co.1987], where manager found to hold name and marks of the group, court enjoined former group members from use of name and distinctive style or “trade dress”;  see, as to interference claims, Partlett,From Victorian Opera to Rock and Rap:  Inducement to Breach of Contract In the Music Industry, 66 Tul. L.Rev. 771 [1992] ).   The lack of a proposal also leaves the Producer at a disadvantage, for it wishes to retain any contractual exclusivity rights it may have and is willing to make concessions, but cannot frame any particularized response because of the unstructured nature of the applicant's request.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จอห์น J. Rosenberg แถบรัฐแมสซาชูเซตส์ ยอมรับรองโปฮงแฮ็ค สำหรับ movants เฟรดเดมีร์ C. นิวยอร์ก ในฝันถนนบันเทิง Inc.
ในเดือน 2000 มีนาคม วัยรุ่นห้าคนต้องการเริ่มดำเนินการเมื่องานเพลง ด้วยการสนับสนุนของพ่อแม่ ค้นหา และปลอดภัยยุติธรรมอนุมัติข้อตกลงต่าง ๆ เกี่ยวกับกลุ่มและการบันทึกสัญญาภายใต้ขั้นตอนที่ใช้กับสัญญาสำหรับนักแสดงเด็ก (ศิลปะนิวยอร์ก&กฎหมายกิจการวัฒนธรรมแท้ 35.03)   แม้จะชัดเจนดีความสำเร็จของกลุ่ม ความบาดหมางที่เกิดขึ้นระหว่างผู้ปกครองของเยาวชนห้าสามและเป็นโปรดิวเซอร์ผู้จัดการ

แม้ว่าทั้งสองฝ่ายยินยอมจะจบความสัมพันธ์มืออาชีพในอนาคตระหว่างเหล่านี้สามหนุ่มโปรดิวเซอร์ผู้จัดการ ตามที่ระบุไว้ในเรกคอร์ดที่ ถามแต่ละด้านต้องได้รับอนุญาตเพื่อรักษาสิทธิในชื่อกลุ่มและสิทธิในการดำเนินการร่วมกันภายใต้ชื่อ ซึ่งเป็นสิทธิสำคัญในเพลงและบันทึกอุตสาหกรรม

ข้อเท็จจริงสำคัญที่ว่า   ชายหนุ่มที่ดำเนินการภายใต้ชื่อกลุ่มเพลงถนนฝันและฝันถนนกลายเป็น ตี   ของพวกเขาอัลบั้ม "ฝันถนน" ปรากฏบนบิลบอร์ดเป็นอัลบั้มอิสระด้านบน 28 กรกฎาคม 2001  วิดีโอของพวกเขาเป็นสุดขอวิดีโอบนอินเทอร์เน็ตไซต์ของขอให้โชค Nick.com นัดมีผู้ให้สนับสนุน หรือสปอนเซอร์ที่นำเสนอ โดยบริษัทดังกล่าวคุณต้องเป็น McDonalds, Nabisco คราฟท์และ K มินิมาร์ท โอกาสบันทึกใหม่ถูกนำเสนอ โดยดิสนีย์และ Sony
ความสำเร็จครั้งนี้ไม่เพียง fortuitous   ฝันถนนเป็น "แนวคิดกลุ่ม" สร้างขึ้น โดยผู้จัดการโปรโมเตอร์ hires นักแสดงกับบทบาทในกลุ่ม และกำหนดประสิทธิภาพ มากเช่น Menudo, Monkees และสไปซ์เกิลส์   ในกรณีนี้ ฝันถนนบันเทิง Inc. จัดระเบียบ โปรโมเตอร์และผู้จัดการ และก็ชอบรูปแบบและลักษณะของกลุ่ม   ยอมรับสัญญาที่ลงนาม โดยผู้ปกครองเหล่านี้และโปรโมเตอร์ที่ซึ่งได้รับการอนุมัติจากศาล ฝันถนนบันเทิง Inc. ("ผู้ผลิต"), "รู้สึกของ" และ "สร้าง" กลุ่มที่เรียกว่า "สตรีม" และเลือกวัยรุ่น 5 ที่เดิม สร้างฝันถนน  ข้อตกลงระหว่างผู้ปกครองของวัยรุ่นเหล่านี้สามและผู้ผลิตรับทราบที่ แม้ว่าเยาวชนหรือเยาวชนใด ๆ ได้ออกจากกลุ่ม ผู้ผลิต "ต่อไปเองขวาทั้งหมด ชื่อเรื่อง และสนใจในชื่อดรีม Street ตลอดเวลา แต่เพียงผู้เดียว และขอนำ เสนอ รวมทั้งสนใจเครื่องหมายการค้าและชื่อทางการค้าที่เกี่ยวข้องทั้งหมด" (ตกลงบริการพิเศษ บทความ 1 [b], อนุมัติ by order of 8 กันยายน 2000, Weissberg เจ)   มันยืน unrefuted ว่า ผู้ผลิตเงินกว่าสองล้านดอลลาร์ เพื่อสร้าง ผลิต และส่งเสริมกลุ่ม จากเรียกเปิดครั้งแรกของโปรดิวเซอร์ในอนาคตสมาชิกของกลุ่มในเดือน 1998 พฤศจิกายน เลือกและฝึกอบรมสมาชิกกลุ่ม และวันที่สิ้นสุด   สิทธิของผู้ผลิตขยายค่อนข้างนอกเหนือจากเงื่อนไขการบันทึกสัญญา (เฉพาะบริการข้อตกลง บทความ 4 [a]) .

ดำเนินนี้ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับสมาชิกกลุ่ม 3 เช่น Frank จอห์น Galasso, Matthew Ballinger และเกรกอรี Raposo   คริสโตเฟอร์ Pask เรียกว่าคริสโตเฟอร์ Trousdale ยังคงเป็นนักร้องนำ และไม่ต้องไปฝันถนน   เจสซีลาออกจากตำแหน่งจากกลุ่มไล่โอกาสอื่น ๆ น่าสนใจอย่างมาก และจะพบการขาดยืนร่วมใน application.1

นี้กำหนดว่า มีข้อพิพาทไม่เหล่านักดนตรีสามฟรีปล่อยสตรีม ประเด็นสำคัญแรกคือพวกเขาและพ่อแม่ เห็นได้ชัด ด้วยการสนับสนุนของผู้บริหารบุคคล ขอให้ พวกเขาสามารถใช้ชื่อถนนความฝันต่อไป   ไม่อนุญาตการใช้ชื่อกลุ่มโดยยในสมาชิกที่นี่   การเป็นเจ้าของเครื่องหมาย common-law ในชื่อกลุ่มของแนวคิดที่ชัดเจนมีรายละเอียดใน Marshak v. Treadwell, 240 F.3d 184 (3 Cir.2001), ซึ่งเกี่ยวข้อง "The Drifters"กลุ่มร้องเพลงโดยเฉพาะอย่างยิ่งรู้จักของทศวรรษ 1950 และช่วงต้นปี 1960s ตีเพลง"ภายใต้เดอะ โทรทัศน์""ในบรอดเวย์" และ"ประหยัดสุดท้ายเต้นรำสำหรับ me" แม้ว่าไม่ใช่แนวคิดกลุ่ม The Drifters องค์ประกอบเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลา ให้ขึ้นกับข้อโต้แย้งกับผู้มีสิทธิในการชื่อกลุ่ม   ศาลจัดที่ แสดงให้เห็นถึงความเป็นเจ้าของเครื่องหมาย common-law ในชื่อกลุ่ม ผู้อ้างต้องแสดง "(1) [] เครื่องหมายได้ถูกต้อง และถูกต้องตามกฎหมาย protectable  (2) ว่า พวกเขาเป็นเจ้าของเครื่องหมาย  และ (3) ที่ใช้ [อื่นของ] ของเครื่องหมายจะระบุกลุ่มของเขามีแนวโน้มที่จะสร้างความสับสนเกี่ยวกับจุดกำเนิดของ" (F.3d 240 200 ดูยัง 240 F.3d ที่ 198)   สร้างครั้งเดียว ด้านขวาจะหมายอย่างต่อเนื่องจนหมาย ละทิ้งชัดเจน (รหัส ที่ 199  แอคคอร์ด เดอะ Kingsmen v. K โทรอินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด 557 F.Supp. 178, 183 [S.D.N.Y.1983])   คำชี้แจงนี้กฎหมายจะสอดคล้องกับการควบคุมลิขสิทธิ์ เครื่องหมายการค้า และแนวคิดของพระราชบัญญัติ Lanham (ดู Traphagen และ Litowitz อยู่ Same-But ไม่จำเป็นชื่อเพลง 39 น. U.L.Rev. 975 (1990), และนัก ร้อง A กุหลาบตามชื่อใด ๆ อื่น ๆ: คุ้มครองเครื่องหมายการค้าชื่อของยอดนิยมเพลงกลุ่ม 14 331 L.J. สาร/เอนท์เฮสติ้งส์ (1992)) . 2

มีการ common-law ล้างขวาไปชื่อถนนความฝันภายใต้มาตรฐานนี้ ผู้ผลิต และการใช้ชื่อที่อื่นจะเป็นการละเมิด   แน่นอน คือและพ่อเดิมยอมรับว่า ความฝันเป็นชื่อ trademarked และพวกเขาไม่มีสิทธิดังกล่าวชื่อแม้ภายใต้ทฤษฎีการจับคู่หรือการร่วมทุน (ผลิตข้อตกลง บทความ 20 [a])   การรับรู้ความเป็นเจ้าของชื่อกลุ่มโดยโปรโมเตอร์ของกลุ่มแนวคิดชัดเจนเหมาะสมตามกฎหมายที่ไหน ที่นี่ มันเป็น undisputed ที่ (1) ประชาชนที่เชื่อมโยงกับลักษณะกลุ่มหรือลักษณะที่ (2) หรือถูกควบคุม โดยโปรโมเตอร์ที่ (เบลล์ v. Streetwise คอร์ด จำกัด 640 F.Supp. 575, 581 [D.Mass.1986] กลุ่มรุ่นใหม่ไม่ใช่แนวคิดกลุ่ม สมาชิกวงควบคุมบุคลิกภาพโดดเด่นและทำสไตล์ของสมาชิกรายบุคคล และเป็นเจ้าของชื่อกลุ่ม)

ปัญหาที่สองคือ professed ความปรารถนาของสมาชิกสัมภาระต่อไปทำด้วยกัน ซึ่งเป็นขั้นสูง โดยนำเสนอรายละเอียดของการดำเนินงานตามแผนของกลุ่มใหม่   ความล้มเหลวชื่อกลุ่มดังกล่าวจะใช้เป็นเหตุผลในการขัดขวางการดำเนินการยุติธรรม ชื่อกลุ่มได้มากสามารถบาทาสามัคคีอยู่เหนือสิทธิของโปรดิวเซอร์   แม้อดีตสมาชิกต้องถูกห้ามใช้รูปแบบของชื่อเดิมของกลุ่ม (ดู รวบรวมกรณี แมคเฟอร์สัน สิ่งที่อยู่ในชื่อหรือไม่ ใช้ ผิด การคุ้มครองเครื่องหมายการค้าของวงดนตรีชื่อ 18 เอนท์ &กีฬากฎหมาย 3 [สปริง 2000];  ดู แมคคาร์ธีในเครื่องหมายการค้าและการแข่งขันที่ไม่เป็นธรรมแท้ 16:45 ยุบและเปลี่ยนแปลงของการกลุ่ม [4 ed])

เพิ่มเติม ไม่ มีการวางรายละเอียดคอนกรีตก่อนศาล คำขอความเห็นปรึกษาเพียง   ศาลมีพื้นฐานไม่เพียงพอ กับเฟรมออกกำหนดผูกซึ่งจะบล็อกโปรดิวเซอร์จากยืนยันในอนาคตการเคลมรบกวนผิดศีลธรรมหรือประพฤติไม่เหมาะสม (ดู เป็นขีดจำกัดบนปฏิบัติศิลปินในกลุ่มใหม่ Cesare v. App.3d โอไฮโอ 36 26, 520 งานเอ็นอี2d 586 [ซัม Co.1987], ตำแหน่งผู้จัดการพบชื่อและเครื่องหมายของกลุ่ม ศาลสั่งกลุ่มอดีตสมาชิกจากการใช้ชื่อ และรูปแบบโดดเด่น หรือ "ค้าแต่งตัว"  ดู เป็นสัญญาณเรียกร้อง Partlett จากวิกตอเรียโอเปร่าร็อค และแร็พ: Inducement การละเมิดสัญญาในเดอะเพลงอุตสาหกรรม 66 Tul 771 L.Rev. [1992])   ขาดข้อเสนอจากผู้ผลิตเป็นรอง ยังสำหรับก็ปรารถนาที่จะรักษาสิทธิ์ตามสัญญาผูกขาดใด ๆ ได้ และยินดีให้สัมปทาน แต่ไม่ตอบสนองใด ๆ particularized กรอบเนื่องจากลักษณะไม่มีโครงสร้างของคำขอของผู้สมัคร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จอห์น เจ โรเซนเบิร์ก ของบาร์ แมสซาชูเซต ยอมรับหดเหี่ยว , movants . เฟรเดอริกซีไวส์ นิวยอร์ก สำหรับถนนความฝัน Entertainment , Inc .
ในเดือนมีนาคม 2000 ห้าวัยรุ่นที่อยากออกเดินทางในอาชีพดนตรี ด้วยการสนับสนุนของพ่อแม่ค้นหาและการรักษาความปลอดภัยตุลาการอนุมัติข้อตกลงหลายอย่างที่เกี่ยวกับกลุ่มและสัญญาบันทึกภายใต้กระบวนการสามารถใช้ได้กับสัญญา สำหรับนักแสดงเด็ก ( นิวยอร์กศิลปะวัฒนธรรม&ฝ่ายกฎหมาย§  35.03 ) แม้จะมีความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ ชัดเจนของกลุ่มความขัดแย้งเกิดขึ้นระหว่างผู้ปกครองของเยาวชน และสามในห้าของกลุ่มผู้ผลิตผู้จัดการ .

ถึงแม้ว่าทั้งสองฝ่ายยินยอมที่จะยุติอาชีพในอนาคต ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสามหนุ่มและผู้จัดการผู้ผลิต ตามที่ระบุในบันทึกแต่ละด้านเพื่อขอให้ได้รับอนุญาตที่จะรักษาสิทธิในชื่อกลุ่มและสิทธิ์ที่จะดำเนินการร่วมกันภายใต้ชื่อที่แตกต่างกัน ซึ่งมีสิทธิในการบันทึกเพลงและอุตสาหกรรม .

ความจริงที่สําคัญที่ไม่มีปัญหา . ชายหนุ่มได้ดำเนินการภายใต้กลุ่ม เพลงชื่อฝันบนถนนและถนนความฝันกลายเป็นตี  อัลบั้ม " ถนน " ฝันถูกแสดงบนบิลบอร์ดเป็นอัลบั้มอิสระด้านบนที่กรกฎาคม 28 , 2001 ;  ของวิดีโอเป็นวิดีโอที่เป็นที่นิยมที่สุด Nickelodeon เว็บไซต์อินเทอร์เน็ต nick.com . ปรากฏเป็นผู้สนับสนุนหรือสปอนเซอร์เสนอโดย บริษัท ที่มีชื่อเสียงเช่น McDonalds 15 , ,คราฟท์ และ เคมาร์ท . โอกาสบันทึกใหม่นำเสนอ Disney และ Sony
ความสำเร็จนี้ไม่ได้แค่บังเอิญ . ถนน ฝันเป็นแนวคิด " กลุ่ม " ที่สร้างขึ้นโดยผู้จัดการการจ้างนักแสดงที่มีบทบาทในกลุ่ม และนำประสิทธิภาพของ เหมือน menudo , monkees และเครื่องเทศสาว  ในกรณีนี้ , ฝันถนนบันเทิง , Inc , เป็นผู้จัดการส่งเสริมการขายและผู้จัดการและรับผิดชอบในลักษณะของกลุ่มและลักษณะ  เป็นยอมรับในสัญญาที่ลงนามโดยผู้ปกครองเหล่านี้ และผู้สนับสนุน ซึ่งได้รับการอนุมัติจากศาล , ฝันบนถนนบันเทิง , Inc . ( " ผู้ผลิต " ) , " คิด " และ " สร้าง " กลุ่มที่เรียกว่า " ถนนความฝัน " และเลือกห้าวัยรุ่นเดิมทำให้ถนนความฝัน ข้อตกลงระหว่างผู้ปกครองของทั้งวัยรุ่นและผู้ผลิต ยอมรับว่า แม้ใด ๆหรือเยาวชน เยาวชนต้องออกจากกลุ่ม ผู้ผลิตจะยังคงเป็นเจ้าของก็ได้ ชื่อเรื่อง และความสนใจในชื่อ Dream Street , ตลอดเวลา , แต่เพียงผู้เดียวและโดยเฉพาะ รวมทั้งเชื่อมโยงทั้งหมดเครื่องหมายการค้าและชื่อทางการค้าผลประโยชน์ " ( บริการเฉพาะข้อตกลงข้อที่ 1 [ / b ]ได้รับการอนุมัติ โดยคำสั่งของวันที่ 8 กันยายน 2000 , เวสเบิร์ก , J . )  มันยืน unrefuted ที่โปรดิวเซอร์ได้ใช้จ่ายมากกว่าสองล้านดอลลาร์ในการสร้าง ผลิต และส่งเสริมกลุ่ม โทรศัพท์เปิดเป็น ผู้ผลิตรายแรก สำหรับอนาคต สมาชิกของกลุ่มในเดือนพฤศจิกายนของปี 1998 ผ่านการคัดเลือกและฝึกอบรมสมาชิกกลุ่ม และวันที่ สิทธิของผู้ผลิตขยายค่อนข้างเกินระยะเวลาของสัญญาบันทึก ( เฉพาะบริการข้อตกลง ข้อที่ 4 [ ]   )

ตามนี้เป็นหลักเกี่ยวข้องกับสามกลุ่มสมาชิก เช่น แฟรงค์ จอห์น galasso , แมทธิว บอลลิงเกอร์ Gregory raposo .  คริสโตเฟอร์แพ็สก์ , ที่รู้จักกันเป็น คริสโตเฟอร์ เทราส์เดล , ยังคงเป็นนักร้องนำ และไม่ปรารถนาที่จะออกจากถนนความฝัน เจสซี แม็กคาร์ตนีย์ ลาออกจากกลุ่มที่จะไล่ตามโอกาสที่น่าสนใจอย่างมาก และพบว่าขาดยืนที่จะเข้าร่วมในโปรแกรมนี้ ที่ 1

 ระบุว่าไม่มีข้อพิพาทเหล่านี้สามนักดนตรีมีอิสระที่จะทิ้งความฝัน Street , วิเคราะห์ปัญหาแรกที่พวกเขาและพ่อแม่ของพวกเขาอย่างเห็นได้ชัด ด้วยการสนับสนุนของผู้จัดการส่วนตัว ของพวกเขาขอที่พวกเขาจะยังคงใช้ชื่อ Dream Street  ใช้ชื่อกลุ่ม โดยสมาชิกจะได้รับอนุญาตออกจากที่นี่  ล้างแนวคิดใช้ความเป็นเจ้าของมาร์คกฎหมายทั่วไปในชื่อกลุ่มรายละเอียดในมาร์เชิกโวลต์ เทรดเวลล์ , 240 f.3d 184 ( ที่ 3 cir.2001 ) " พวกเร่ร่อนที่เกี่ยวข้อง ," นักร้องกลุ่มโดยเฉพาะอย่างยิ่งรู้จักกันดีของ 1950s และ 1960s ต้นเพลงฮิต " ในกระดาน " , " บรอดเวย์ " และ " บันทึกการเต้นรำครั้งสุดท้ายสำหรับฉัน . " แม้ว่าจะไม่ได้เป็นแนวคิดที่กลุ่มคนเร่ร่อน ' องค์ประกอบเปลี่ยนไปมากกว่าหลักสูตรของเวลาที่ให้สูงขึ้นเพื่อโต้แย้งว่าใครมีสิทธิที่จะชื่อกลุ่ม  ศาลที่จัดขึ้นที่แสดงถึงความเป็นเจ้าของของมาร์คเป็นกฎหมายในกลุ่มชื่อ โจทก์ต้องแสดง " ( 1 ) [ ] มาร์คถูกต้อง protectable ถูกต้องตามกฎหมาย ;   ( 2 ) ว่า พวกเขาเป็นเจ้าของเครื่องหมาย ;  และ ( 3 ) [ อื่นๆ ] ใช้เครื่องหมายระบุกลุ่มของเขาเป็นโอกาสที่จะสร้าง ความสับสนในเรื่องของ " ( 240 f.3d ที่ 200 ดู 240 f.3d ที่ 198 )  เมื่อสร้างสิทธิในเครื่องหมายต่อจนกว่ามาร์คจะรกร้าง ( ID ที่ 199 ;   accord , kingsmen โวลต์ k-tel Int ' l จำกัด 557 f.supp . 178 , 183 [ s.d.n.y.1983 ]   )   คำให้การของกฎหมายสอดคล้องกับแนวคิดว่าด้วยลิขสิทธิ์ กฎหมายเครื่องหมายการค้า และ แลนแฮม ( ดู traphagen และ litowitz เพลงยังคงเหมือนเดิม แต่ไม่จำเป็นต้องชื่อ 39 เป็น u.l.rev . 975 ( 1990 ) , นักร้องดอกกุหลาบด้วยชื่ออื่น :  เครื่องหมายการค้าคุ้มครองชื่อของกลุ่มดนตรี 14 เฮสติ้ง COMM / ENT L.J . 331 ( 1992 ) 2

 ภายใต้มาตรฐานนี้ผู้ผลิตมีกฎหมายชัดเจน เหมาะสมกับชื่อถนนความฝัน และใช้ชื่อนี้อีก จะถือเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์  แน่นอนนักแสดงและพ่อแม่ ตอนแรกยอมรับว่าฝันบนถนนเป็นเครื่องหมายการค้าและชื่อพวกเขาไม่มีสิทธิดังกล่าวภายใต้ชื่อห้างหุ้นส่วนหรือบริษัทร่วมทุน ( ทฤษฎีสัญญาข้อ 20 [ ]  การผลิต )  ชัดเจนรับรู้ความเป็นเจ้าของชื่อกลุ่ม โดยโปรโมเตอร์ของกลุ่มแนวคิดที่เหมาะสมถูกต้องตามกฎหมายที่เป็นที่นี่เป็นรุ่นที่( 1 ) ร่วมด้วยกลุ่มลักษณะสาธารณะหรือแบบที่ ( 2 ) จะถูกควบคุมโดยโปรโมเตอร์ ( กระดิ่งโวลต์ streetwise ประวัติจำกัด , 640 f.supp . 575 , 581 [ d.mass . 1986 ] , กลุ่มรุ่นใหม่ ไม่ใช่กลุ่ม แนวคิดของสมาชิกวงควบคุมบุคลิกภาพที่โดดเด่นและแสดงสไตล์ของสมาชิกแต่ละตัว และเป็นเจ้าของ

ชื่อกลุ่ม )ประเด็นที่สอง คือ ความยอมรับของจากสมาชิกที่จะร่วมแสดง ซึ่งเป็นขั้นสูง โดยไม่มีการนำเสนอรายละเอียดของแผนปฏิบัติการ ของกลุ่มใหม่  ความล้มเหลวไปยังที่อยู่ของชื่อที่จะใช้ โดยกลุ่มดังกล่าวเป็นเหตุขัดขวางการพิจารณาโทษ ในชื่อกลุ่มมากที่สุดสามารถเหยียบย่ำสิทธิของผู้ผลิตที่ระบุข้างต้น แม้อดีตสมาชิกกลุ่มต้องถูกห้ามจากการใช้รูปแบบของชื่อเดิมของกลุ่ม ( ดูเก็บกรณี แมคเฟอร์สัน ในชื่ออะไร ? การใช้ในทางที่ผิด และการคุ้มครองเครื่องหมายการค้าของวงดนตรีชื่อ 18 Ent . กฎหมายกีฬา& . 3 [ ฤดูใบไม้ผลิ 2000 ] ;  เห็นยัง , McCarthy ในเครื่องหมายการค้าและการแข่งขันที่ไม่เป็นธรรม§  16 : 45 , และการเปลี่ยนแปลงของการปฏิบัติกลุ่ม [ 4 . ]  การสลายตัว )

เพิ่มเติมโดยไม่มีการวางรายละเอียดคอนกรีตก่อนศาล ขอเพียงแสวงหาความเห็นที่ปรึกษา  ศาลมีพื้นฐานไม่เพียงพอที่จะกรอบและประเด็นการกำหนดข้อผูกพันซึ่งจะบล็อกโปรดิวเซอร์จากยืนยันอนาคตของการเรียกร้องของไม่เหมาะสมหรือละเมิดรบกวน ( เห็นเป็นข้อจำกัดในการปฏิบัติในศิลปินกลุ่มเซวีทำงาน 36 โอไฮโอ app.3d 26 , 520 n.e. ใหม่2D ก็สุดยอด co.1987 [ ] ที่ผู้จัดการพบจับชื่อและเครื่องหมายของกลุ่ม ศาลสั่งอดีตสมาชิกกลุ่มจากการใช้ชื่อและลักษณะที่โดดเด่น หรือค้า " เสื้อผ้า "  ดู เช่น การแทรกแซงการเรียกร้อง partlett จากวิคตอเรีย โอเปร่าร็อคและแร็พ :  สิ่งจูงใจเพื่อการละเมิดสัญญาในอุตสาหกรรม เพลง 66 ตุ๋ย l.rev . 771 [ 1992 ]   ) ขาดข้อเสนอใบผู้ผลิต เสียเปรียบ เพราะต้องการรักษาสิทธิสัญญาผูกขาดใด ๆมันอาจ และยินดีที่จะให้สัมปทาน แต่ไม่ได้มีรายละเอียดกรอบการตอบสนองเนื่องจากลักษณะที่ไม่มีโครงสร้างของความต้องการของผู้สมัคร