2. Share diversification in German

2. Share diversification in German Corporation is rather different than in UK
and US Corporation. In 1996 (Klaus, Supra p.232), the domestic shares (nominal
value) were held overwhelmingly by non-financial companies (37.3%), while private
households and institutional investors had a much smaller part of the shares (private
households including organisations: 15.7% banks and investment funds: 9.5 and 5.8 %; insurance companies: 5.6% public sector: 10.9%). 85.4% of the largest quoted
companies had a single (major) shareholder owning more than 25% of the voting
shares, and 57.3% had a majority shareholder. The typical publicly held corporation
can be seen as one controlled by a large shareholder when minority has little say in
the corporate decision, these was accounted for at least 90% of AG in Germany
( Pinto & Vesentini, 2002, p.60). It usually belongs to the groups including the small
family companies, corporations with single shareholders, subsidiary corporations.
Only 10 percent of AG has a similar shareholder pattern like in the UK and US where
there is no major shareholder that can influence the business decision (Pinto &
Vesentini, Supra). In Germany, there is no statue indicates the limitation of the share
that the individual or corporation can held like in UK and US. Therefore, shareholders
in Germany can be seen not as diverse as in UK and US.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. ร่วมวิสาหกิจใน บริษัทเยอรมันจะค่อนข้างแตกต่างจากในสหราชอาณาจักรและ บริษัทสหรัฐอเมริกา หุ้น (ระบุในปี 1996 (คลัส p.232 นี้), ในประเทศค่า) ถือได้ว่าเป็น overwhelmingly ไม่ใช่ทางการเงินบริษัท (37.3%), ในขณะที่ส่วนตัวครัวเรือนและนักลงทุนสถาบันมีมากขนาดเล็กส่วนหุ้น (ส่วนตัวครัวเรือนรวมทั้งองค์กร: 15.7% ธนาคารและเงินลงทุน: 9.5 และ 5.8% บริษัทประกันภัย: 5.6% ภาครัฐ: 10.9%) 85.4 เสนอราคา%ที่บริษัทมีหุ้น (หลัก) เดียวเป็นเจ้าของมากกว่า 25% ของการออกเสียงลงคะแนนหุ้น และ 57.3% มีหุ้นส่วนใหญ่ บริษัทจัดขึ้นอย่างเปิดเผยทั่วไปสามารถมองเห็นเป็นหนึ่งถูกควบคุม โดยผู้ถือหุ้นใหญ่เมื่อมีชนกลุ่มน้อยพูดน้อยในการตัดสินใจขององค์กร เหล่านี้ถูกคิดอย่างน้อย 90% ของ AG ในประเทศเยอรมัน(Pinto & Vesentini, 2002, p.60) มันมักจะเป็นของกลุ่มรวมถึงขนาดเล็กบริษัทแฟมิลี่ บริษัทกับผู้ถือหุ้นเดียว บริษัทในเครือบริษัทเพียงร้อยละ 10 ของ AG มีรูปแบบที่คล้ายกันผู้ถือหุ้นเช่นในสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกาที่มีผู้ถือหุ้นไม่สำคัญที่สามารถส่งผลต่อการตัดสินใจทางธุรกิจ (Pinto &Vesentini, Supra) ในเยอรมนี มีรูปปั้นไม่บ่งชี้ข้อจำกัดของการแบ่งปันที่บุคคลหรือองค์กรสามารถจัดขึ้นเช่นในสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกา ดังนั้น ผู้ถือหุ้นในเยอรมนีสามารถจะมองเห็นไม่เป็นหลากหลายในสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. แบ่งปันความหลากหลายในเยอรมันคอร์ปอเรชั่นค่อนข้างแตกต่างจากในสหราชอาณาจักร
และสหรัฐอเมริกาคอร์ปอเรชั่น ในปี 1996 (เคลาส์, Supra p.232) หุ้นของประเทศ (ตามที่ระบุ
ค่า) ถูกจัดขึ้นอย่างท่วมท้นโดย บริษัท ที่ไม่ใช่สถาบันการเงิน (37.3%) ในขณะที่ภาคเอกชน
ผู้ประกอบการและนักลงทุนสถาบันมีส่วนที่มีขนาดเล็กมากของผู้ถือหุ้น (ส่วนตัว
ผู้ประกอบการรวมทั้งองค์กร : 15.7% ธนาคารและกองทุนรวมที่ลงทุน: 9.5 และ 5.8% บริษัท ประกัน: 5.6% ภาครัฐ: 10.9%) 85.4% ของที่ใหญ่ที่สุดที่ยกมา
มี บริษัท เดียว (ที่สำคัญ) ผู้ถือหุ้นเป็นเจ้าของกว่า 25% ของการลงคะแนน
หุ้นและ 57.3% มีผู้ถือหุ้นใหญ่ โดยทั่วไป บริษัท จัดขึ้นต่อสาธารณะ
สามารถมองเห็นได้ว่าเป็นหนึ่งในการควบคุมโดยผู้ถือหุ้นที่มีขนาดใหญ่เมื่อชนกลุ่มน้อยที่มีการพูดเล็ก ๆ น้อย ๆ ใน
การตัดสินใจขององค์กรเหล่านี้ได้รับการบันทึกบัญชีไม่น้อยกว่า 90% ของ AG ในประเทศเยอรมนี
(ปินโตและ Vesentini 2002 หน้า 60) มันมักจะเป็นกลุ่มเล็ก ๆ รวมทั้ง
ครอบครัว บริษัท บริษัท เดียวกับผู้ถือหุ้น บริษัท บริษัท ย่อย.
เพียงร้อยละ 10 ของจีมีรูปแบบที่คล้ายกันเช่นผู้ถือหุ้นในสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกาที่
ไม่มีผู้ถือหุ้นใหญ่ที่สามารถมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจทางธุรกิจ (ปินโต และ
Vesentini, Supra) ในประเทศเยอรมนีมีรูปปั้นไม่มีแสดงให้เห็นข้อ จำกัด ของหุ้น
ที่บุคคลหรือ บริษัท ที่สามารถจัดขึ้นเช่นในสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกา ดังนั้นผู้ถือหุ้น
ในเยอรมนีสามารถมองเห็นได้ไม่เป็นความหลากหลายเป็นในสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . แบ่งปันการกระจายการลงทุนใน บริษัท เยอรมันค่อนข้างแตกต่างกว่าใน UK
และเรา Corporation ในปี 1996 ( เคล้าส์ p.232 Supra ) หุ้นในประเทศ ( ค่าปกติ
) จัดโดย บริษัท ที่ไม่ใช่สถาบันการเงิน ขาดลอย ( 37.3 % ) ในขณะที่ครัวเรือนส่วนบุคคล
และนักลงทุนสถาบันได้เป็นส่วนหนึ่งที่มีขนาดเล็กมากของหุ้น ( ส่วนตัว
ครัวเรือน รวมทั้งองค์กร : 15.7 % ธนาคารและกองทุนการลงทุน 9 .5 และ 5.8% ; บริษัท ประกันภัย : 5.6 % ภาครัฐ : 10.9 % ) 85.4 % ที่ใหญ่ที่สุดของ บริษัท ได้ยกมา
เดียว ( เอก ) ผู้ถือหุ้นเป็นเจ้าของมากกว่า 25% ของคะแนนเสียง
หุ้นและร้อยละ 57.3 เป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ โดยทั่วไปบริษัทถูกจัดขึ้น
สามารถมองเห็นเป็นหนึ่งที่ควบคุม โดยผู้ถือหุ้นใหญ่เมื่อชนกลุ่มน้อยได้น้อยพูด
การตัดสินใจขององค์กรเหล่านี้มีสัดส่วนอย่างน้อยร้อยละ 90 ของ AG ในเยอรมนี
( ปิ่นโต& vesentini 2002 p.60 ) มันมักจะเป็นของกลุ่ม รวมถึงบริษัทที่ครอบครัวเล็ก ๆ
, บริษัท กับผู้ถือหุ้น บริษัทในเครือเดียว .
เพียงร้อยละ 10 โดยมีรูปแบบคล้ายกันผู้ถือหุ้นเช่นในอังกฤษและสหรัฐที่
ไม่มีผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สามารถมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจ ( &
ปิ่นโตvesentini Supra , ) ในเยอรมันมีรูปปั้นแสดงขอบเขตแห่งการแบ่งปัน
ที่บุคคลหรือ บริษัท สามารถ จัด เช่น ในอังกฤษและสหรัฐ ดังนั้น ผู้ถือหุ้น
ในประเทศเยอรมนีสามารถเห็นได้หลากหลายเช่นในอังกฤษและสหรัฐ