Napier grass (Pennisetum purpureum)

Napier grass (Pennisetum purpureum) is one of the most promising grasses available for ruminant production in tropical areas because of its high potential dry matter (DM) yield. However, both the DM content and the concentration of water soluble carbohydrates (WSC) are considered too low for successful ensiling. Furthermore, the number of epiphytic lactic acid bacteria (LAB) in Napier grass may be too low (Ohmomo et al., 2002; Yahaya et al., 2004)

to ensure an uncomplicated process of fermentation. Indeed, it has been shown by Bureenok et al. (2006) that the addition of the fermented juice of epiphytic lactic acid bacteria (FJLB) to Napier grass improved the quality of the silage. In practice, molasses is widely used as an additive to enhance the process of ensiling (Yokota et al., 1991; Yunas et al., 2000; Van Niekerk et al., 2007)

of its high content of WSC. However, because of economical reasons, an alternative source of readily fermentable carbohydrates is desirable. In tropical regions, dry cassava chips are widely used as a local feed for ruminants and they contain a high amount of fermentable carbohydrates. Furthermore, cassava meal may stimulate the process of fermentation because of the absorption of excessive moisture by cassava meal (Panditharatne et al., 1986).

The first objective of the current study was to evaluate the effects of additional FJLB, molasses or cassava meal on the process of fermentation of Napier grass. In general, silage making and the feeding of silage from Napier grass is not customary in tropical regions. Thus, there is a limited amount of information on the effect of method of ensiling on the feeding value of the whole ration. Therefore, the four silages from Napier grass as described earlier, were used to formulate four rations to evaluate the effects of method of ensiling on feed intake, selected indices of rumen fermentation and apparent digestibility of macro nutrients in dairy cows.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หญ้าในนาเปีย (Pennisetum purpureum) เป็นหนึ่งหญ้าว่าพร้อมใช้งานสำหรับผลิต ruminant ในพื้นที่เขตร้อนเนื่องจากความสูงเป็นเรื่องแห้ง (DM) ผลตอบแทน อย่างไรก็ตาม เนื้อหา DM และความเข้มข้นของคาร์โบไฮเดรตที่ละลายน้ำ (WSC) ถือว่าน้อยเกินไปสำหรับ ensiling ประสบความสำเร็จ นอกจากนี้ จำนวนของแบคทีเรียกรดแลกติก epiphytic (LAB) ในนาเปียหญ้าอาจจะต่ำเกินไป (Ohmomo และ al., 2002 Yahaya et al., 2004) เพื่อให้กระบวนการไม่ซับซ้อนของหมักดอง แน่นอน มันได้รับการแสดงโดย Bureenok et al. (2006) ว่า การเพิ่มของน้ำหมักของแบคทีเรียกรดแลกติก epiphytic (FJLB) กับหญ้าเปียปรับปรุงคุณภาพของไซเลจต่อ ในทางปฏิบัติ กากน้ำตาลจะใช้เป็นการบวกการเพิ่มกระบวนการของ ensiling (โยโกต้าร้อยเอ็ด al., 1991 Yunas และ al., 2000 รถตู้ Niekerk et al., 2007) ของเนื้อหาสูงของ WSC อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเหตุผลประหยัด แหล่งที่มาอื่นของคาร์โบไฮเดรต fermentable พร้อมเป็นสิ่งที่ต้องการ ในเขตร้อน อบแห้งมันสำปะหลังใช้เป็นอาหารเฉพาะสำหรับ ruminants และประกอบด้วยจำนวนคาร์โบไฮเดรต fermentable สูง นอกจากนี้ มันสำปะหลังอาจช่วยกระตุ้นกระบวนการหมักเนื่องจากดูดซึมความชื้นที่มากเกินไปโดยอาหารมันสำปะหลัง (Panditharatne et al., 1986) วัตถุประสงค์แรกของการศึกษาปัจจุบันมีการ ประเมินผลกระทบของอาหาร FJLB กากน้ำตาล หรือมันสำปะหลังเพิ่มเติมในกระบวนการหมักหญ้านาเปีย ทั่วไป ทำไซเลจต่อและอาหารของไซเลจต่อจากหญ้าเปียได้จารีตประเพณีในเขตร้อน ดังนั้น มีจำนวนจำกัดของข้อมูลผลของวิธีการ ensiling กับค่าอาหารของอาหารทั้งหมด ดังนั้น silages สี่จากเปียหญ้าตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ ใช้ในการกำหนดได้ 4 เพื่อประเมินผลของวิธีการ ensiling ในตัว เลือกดัชนีหมักต่อและ digestibility ชัดเจนของสารอาหารโคนม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หญ้าเนเปียร์ (Pennisetum purpureum) เป็นหนึ่งในหญ้าที่มีแนวโน้มมากที่สุดสำหรับการผลิตสัตว์เคี้ยวเอื้องในเขตร้อนเพราะความสูงที่อาจเกิดขึ้นวัตถุแห้ง (DM) อัตราผลตอบแทน อย่างไรก็ตามทั้งเนื้อหา DM และความเข้มข้นของคาร์โบไฮเดรตที่ละลายน้ำได้ (WSC) จะถือว่าต่ำเกินไปสำหรับหมักที่ประสบความสำเร็จ นอกจากนี้จำนวนของการอิงอาศัยแบคทีเรียกรดแลคติก (LAB) ในหญ้าเนเปียร์อาจจะต่ำเกินไป (Ohmomo, et al., 2002;. Yahaya, et al, 2004) เพื่อให้แน่ใจว่ากระบวนการไม่ซับซ้อนของการหมัก อันที่จริงจะได้รับการแสดงโดย Bureenok et al, (2006) ที่นอกเหนือจากน้ำหมักของแบคทีเรียกรดแลคติกอิงอาศัย (FJLB) หญ้าเนเปียร์การปรับปรุงคุณภาพของการหมัก ในทางปฏิบัติกากน้ำตาลใช้กันอย่างแพร่หลายเป็นสารเติมแต่งเพื่อเพิ่มขั้นตอนการหมัก (โยโกตะ et al, 1991;. Yunas et al, 2000;. แวน Niekerk et al, 2007). เนื้อหาสูงของ WSC แต่เพราะเหตุผลทางเศรษฐกิจ, แหล่งทางเลือกของคาร์โบไฮเดรตที่ย่อยได้ง่ายเป็นที่พึงปรารถนา ในภูมิภาคเขตร้อน, ชิปมันสำปะหลังแห้งที่มีการใช้อย่างกว้างขวางว่าเป็นอาหารท้องถิ่นสำหรับสัตว์เคี้ยวเอื้องและพวกเขามีจำนวนเงินที่สูงของคาร์โบไฮเดรตที่ย่อย นอกจากนี้การรับประทานอาหารมันสำปะหลังอาจกระตุ้นให้เกิดกระบวนการของการหมักเพราะการดูดซึมของความชื้นที่มากเกินไปโดยการรับประทานอาหารมันสำปะหลัง (Panditharatne et al., 1986). วัตถุประสงค์แรกของการศึกษาในปัจจุบันเพื่อประเมินผลกระทบของการเพิ่มเติม FJLB กากน้ำตาลหรืออาหารมันสำปะหลังใน กระบวนการของการหมักของหญ้าเนเปียร์ โดยทั่วไปการหมักและการให้อาหารหมักจากหญ้าเนเปียร์ไม่ได้เป็นธรรมเนียมในภูมิภาคเขตร้อน ดังนั้นจึงมีจำนวน จำกัด ของข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบของวิธีการหมักกับมูลค่าของการให้อาหารปันส่วนทั้ง ดังนั้นสี่หมักจากหญ้าเนเปียร์ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ถูกนำมาใช้ในการกำหนดสี่ปันส่วนในการประเมินผลกระทบของวิธีการหมักในปริมาณอาหารที่กินดัชนีเลือกของการหมักและการย่อยในกระเพาะรูเมนชัดเจนของสารอาหารแมโครในโคนม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หญ้าเนเปียร์ ( ร์ 3 ) เป็นหนึ่งในแนวโน้มมากที่สุดพร้อมใช้งานสำหรับการผลิตอาหารสัตว์เคี้ยวเอื้องเขตร้อนในพื้นที่เพราะมีศักยภาพสูง วัตถุแห้ง ( DM ) ผลผลิต แต่ทั้ง DM ปริมาณและความเข้มข้นของน้ำแป้งที่ละลายน้ำได้ ( WSC ) ถือว่าต่ำเกินไปสำหรับที่ประสบความสำเร็จ การหมัก . นอกจากนี้หมายเลขที่อิงอาศัยแบคทีเรียผลิตกรดแลกติกในหญ้าเนเปียร์อาจจะต่ำเกินไป ( ohmomo et al . , 2002 ; yahaya et al . , 2004 )

เพื่อให้มั่นใจว่ากระบวนการที่ซับซ้อนของการหมัก จริงๆแล้ว มันได้ถูกแสดง โดย bureenok et al . ( 2006 ) ที่เพิ่มของน้ำหมักจากแบคทีเรียกรดแลคติกที่อิงอาศัย ( fjlb ) หญ้าเนเปียร์ ปรับปรุงคุณภาพของอาหารสัตว์ ในการปฏิบัติกากน้ำตาลถูกใช้เป็นสารเติมแต่งเพื่อปรับปรุงกระบวนการของการหมัก ( โดย et al . , 1991 ; yunas et al . , 2000 ; รถตู้ niekerk et al . , 2007 )

มีเนื้อหาสูงของ WSC . แต่เพราะเหตุผลทางเศรษฐกิจ ที่เป็นแหล่งของคาร์โบไฮเดรต พร้อมหมักเป็นที่พึงปรารถนา ในภูมิภาคเขตร้อนชิปมันสำปะหลังแห้งมีการใช้กันอย่างแพร่หลาย เป็นอาหารท้องถิ่นสำหรับสัตว์เคี้ยวเอื้องและพวกเขามีปริมาณสูงของกรัมคาร์โบไฮเดรต นอกจากนี้ การใช้มันสำปะหลังอาจกระตุ้นให้เกิดกระบวนการหมักเพราะการดูดซึมความชื้นมากเกินไป โดยใช้มันสำปะหลัง ( panditharatne et al . , 1986 )

วัตถุประสงค์แรกของการศึกษาในปัจจุบัน คือ เพื่อศึกษาผลของ fjlb เพิ่มเติม