This article is about Jameh Mosque

This article is about Jameh Mosque of Isfahan; for similar uses, see Jameh Mosque (disambiguation).
The Jāmeh Mosque of Isfahān (Persian: مسجد جامع اصفهان‎ – Masjid-e-Jāmeh Isfahān) is the grand, congregational mosque (Jāmeh) of Isfahān city, within Isfahān Province, Iran. The mosque is the result of continual construction, reconstruction, additions and renovations on the site from around 771 to the end of the 20th century. The Grand Bazaar of Isfahan can be found towards the southeast wing of the mosque. It is a UNESCO World Heritage Site since 2012.This is one of the oldest mosques still standing in Iran, and it was built in the four-iwan architectural style, placing four gates face to face. An iwan is a vaulted open room. The qibla iwan on the southern side of the mosque was vaulted with muqarnas during the 13th century. Muqarnas are niche-like cells.[1]

Construction under the Seljuqs included the addition of two brick domed chambers, for which the mosque is renowned. The south dome was built to house the mihrab in 1086–87 by Nizam al-Mulk, the famous vizier of Malik Shah, and was larger than any dome known at its time. The north dome was constructed a year later by Nizam al-Mulk's rival Taj al-Mulk. The function of this domed chamber is uncertain. Although it was situated along the north-south axis, it was located outside the boundaries of the mosque. The dome was certainly built as a direct riposte to the earlier south dome, and successfully so, claiming its place as a masterpiece in Persian architecture for its structural clarity and geometric balance. Iwans were also added in stages under the Seljuqs, giving the mosque its current four-iwan form, a type which subsequently became prevalent in Iran and the rest of the Islamic world.[2]

Responding to functional needs of the space, political ambition, religious developments, and changes in taste, further additions and modifications took place incorporating elements from the Mongols, Muzzafarids, Timurids and Safavids. Of note is the elaborately carved stucco mihrab commissioned in 1310 by Mongol ruler Oljaytu, located in a side prayer hall built within the western arcade. Safavid intervention was largely decorative, with the addition of muqarnas, glazed tilework, and minarets flanking the south iwan.

The cupolas and piers that form the hypostyle area between the iwans are undated and varied in style, endlessly modified with repairs, reconstructions and additions.[3]

The origins of this mosque lie in the 8th century, but it burnt down and was rebuilt again in the 11th century and went through remodeling many times. As a result it has rooms built in different architectural styles, so now the mosque represents a condensed history of the Iranian Architecture. iwan

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทความนี้จะเกี่ยวกับมัสยิด Jameh อิสฟาฮาน สำหรับการใช้ที่คล้ายกัน ดู Jameh มัสยิด (แก้ความกำกวม)มัสยิด Jāmeh ของ Isfahān (เปอร์เซีย: اصفهانجامعمسجد-มัสยิด-e-Jāmeh Isfahān) เป็นแกรนด์ congregational มัสยิด (Jāmeh) ของเมือง Isfahān ภายในจังหวัด Isfahān ประเทศอิหร่าน มัสยิดเป็นผลของการก่อสร้างอย่างต่อเนื่อง ฟื้นฟู เพิ่ม และปรับปรุงบนไซต์ประมาณ 771 การสิ้นสุดของศตวรรษ 20 สามารถพบได้แกรนด์บาซาร์ของอิสฟาฮานไปทางปีกตะวันออกเฉียงใต้ของมัสยิด มันเป็นการชิมรสตั้งแต่ 2012.This เป็นหนึ่งในโบสถ์ที่เก่าแก่ที่ยังคง ยืนอยู่ในอิหร่าน และมันถูกสร้างขึ้นใน iwan 4 รูปแบบสถาปัตยกรรม วางประตู 4 เผชิญหน้า Iwan เป็นห้องเปิด vaulted Iwan qibla ทางด้านใต้ของมัสยิดมี vaulted กับ muqarnas ในช่วงศตวรรษ 13 Muqarnas เป็นโพรงเหมือนเซลล์[1]ก่อสร้างภายใต้ Seljuqs ที่รวมแห่งอิฐสอง domed หอ มัสยิดมีชื่อเสียง โดมใต้สร้างให้บ้าน mihrab 1086-87 โดย Nizam al-Mulk, vizier มีชื่อเสียงของมาลิคชาห์ และใหญ่กว่าโดมใด ๆ ที่รู้จักกันในเวลา โดมเหนือถูกสร้างขึ้นปีต่อ โดย Nizam อัล-Mulk ของทัชคู่แข่งอัล-Mulk การทำงานของหอนี้ domed ไม่แน่นอน แม้ว่าจะตั้งตามแนวแกนเหนือใต้ ตั้งอยู่ภายนอกขอบเขตของมัสยิด โดมถูกสร้างเป็น riposte ตรงกับใต้โดมก่อนหน้านี้ แน่นอน และ ให้ประสบความสำเร็จ ความอ้างว่า เป็นผลงานชิ้นเอกในสถาปัตยกรรมเปอร์เซียสำหรับโครงสร้างชัดเจนความสมดุลรูปทรงเรขาคณิต Iwans ยังได้เพิ่มในขั้นตอนภายใต้ Seljuqs ให้มัสยิดรูปปัจจุบัน iwan 4 แบบ ชนิดซึ่งต่อมาได้แพร่หลายในอิหร่านและส่วนเหลือของโลกอิสลาม[2]ตอบสนองความต้องการทำงานของพื้นที่ ความใฝ่ฝันทางการเมือง การพัฒนาศาสนา และเปลี่ยนแปลงรสชาติ เพิ่มเติมเพิ่มเติมและปรับเปลี่ยนทำเพจองค์จากชาวมองโกล Muzzafarids, Timurids และ Safavids หมายเหตุเป็น mihrab ปูนปั้นแกะสลักมุ้งโดยกล่าวใน 1310 ไม้ Mongol Oljaytu อยู่ในฮอลล์อธิษฐานด้านสร้างขึ้นภายในอาเขตตะวันตก แทรกแซง Safavid ถูกตกแต่งเป็นส่วนใหญ่ muqarnas, tilework เคลือบ และ minarets flanking iwan ใต้แห่งCupolas และท่าเรือที่ตั้ง hypostyle ระหว่าง iwans กำลังไหว และหลากหลายสไตล์ ปรับเปลี่ยนซ่อมแซม ศึกษา และเพิ่มไม่รู้จบ[3]กำเนิดของมัสยิดนี้โกหกในศตวรรษ 8 แต่มันเผาลง และถูกสร้างใหม่อีกครั้งในศตวรรษ 11 และได้ปรับปรุงหลายครั้ง เป็นห้องที่สร้างขึ้นในลักษณะรูปแบบสถาปัตยกรรมที่แตกต่างกันมีผล ตอนนี้มัสยิดแสดงประวัติสถาปัตยกรรมอิหร่านบีบ iwan

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความนี้เป็นเรื่อง Jameh มัสยิดอิสฟาฮัน; สำหรับการใช้งานที่คล้ายกันให้ดู Jameh มัสยิด (แก้ความกำกวม).
Jameh มัสยิดอิสฟาฮัน (เปอร์เซีย: مسجدجامعاصفهان - มัสยิดอี Jameh isfahan) เป็นแกรนด์มัสยิดชุมนุม (Jameh) ของเมืองอิสฟาฮันภายใน isfahan จังหวัดอิหร่าน มัสยิดเป็นผลมาจากการก่อสร้างอย่างต่อเนื่อง, ฟื้นฟูและการบูรณะเพิ่มเติมในเว็บไซต์จากทั่ว 771 ถึงปลายศตวรรษที่ 20 Grand Bazaar อิสฟาฮันสามารถพบได้ต่อปีกตะวันออกเฉียงใต้ของมัสยิด มันเป็นมรดกโลกตั้งแต่ปี 2012 เป็นหนึ่งในมัสยิดที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังคงยืนอยู่ในอิหร่านและมันถูกสร้างขึ้นในรูปแบบสถาปัตยกรรมสี่ iwan วางสี่ประตูตัวต่อตัว iwan เป็นห้องเปิดโค้ง iwan Qibla ด้านใต้ของมัสยิดเป็นโค้งที่มี muqarnas ในช่วงศตวรรษที่ 13 muqarnas เป็นเซลล์เฉพาะเหมือน. [1] การก่อสร้างภายใต้จู๊คส์รวมถึงการเพิ่มของทั้งสองอิฐห้องโดมมัสยิดที่มีชื่อเสียง โดมใต้ถูกสร้างขึ้นที่บ้าน mihrab ใน 1086-87 โดย Nizam อัล Mulk, ราชมนตรีที่มีชื่อเสียงของอิหร่านมาลิกและมีขนาดใหญ่กว่าโดมใด ๆ ที่รู้จักกันในขณะนี้ โดมเหนือถูกสร้างขึ้นในปีต่อมาโดย Nizam อัล Mulk คู่แข่ง Taj Al-Mulk ฟังก์ชั่นของห้องโดมนี้คือความไม่แน่นอน ถึงแม้มันจะตั้งอยู่ตามแนวแกนทิศตะวันตกเฉียงใต้มันก็ตั้งอยู่นอกขอบเขตของมัสยิด โดมถูกสร้างขึ้นอย่างแน่นอนเป็นเด็ดโดยตรงกับโดมใต้ก่อนหน้านี้และประสบความสำเร็จดังนั้นอ้างสถานที่เป็นผลงานชิ้นเอกในงานสถาปัตยกรรมเปอร์เซียเพื่อความชัดเจนของโครงสร้างและความสมดุลทางเรขาคณิต Iwans ถูกเพิ่มยังอยู่ในขั้นตอนภายใต้จู๊คส์ให้มัสยิดรูปแบบสี่ iwan ปัจจุบันชนิดซึ่งต่อมากลายเป็นที่แพร่หลายในอิหร่านและส่วนที่เหลือของโลกอิสลาม. [2] การตอบสนองต่อความต้องการของการทำงานของพื้นที่, ความทะเยอทะยานทางการเมือง การพัฒนาทางศาสนาและการเปลี่ยนแปลงในรสชาติเพิ่มเติมต่อไปและการปรับเปลี่ยนที่เกิดขึ้นผสมผสานองค์ประกอบจากมองโกล, Muzzafarids, Timurids และ Safavids โน้ตเป็น mihrab ปูนปั้นแกะสลักอย่างประณีตสัญญาบัตรใน 1310 โดยมองโกลปกครอง Oljaytu ตั้งอยู่ในห้องโถงละหมาดด้านสร้างขึ้นภายในอาเขตตะวันตก การแทรกแซงวิดเป็นส่วนใหญ่ตกแต่งด้วยนอกเหนือจาก muqarnas, tilework เคลือบและวิบไหวขนาบ iwan ใต้. ทั้งหลายและเพียร์ที่ฟอร์มพื้นที่ hypostyle ระหว่าง iwans เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยและแตกต่างกันในรูปแบบการแก้ไขอย่างไม่มีที่สิ้นสุดกับการซ่อมแซม, ไทปันและเพิ่มเติม [3] ต้นกำเนิดของความเท็จมัสยิดในศตวรรษที่ 8 นี้ แต่มันไฟไหม้และได้รับการสร้างขึ้นมาใหม่อีกครั้งในศตวรรษที่ 11 และเดินผ่านการเปลี่ยนแปลงหลายครั้ง เป็นผลให้มันมีห้องพักที่สร้างขึ้นในรูปแบบสถาปัตยกรรมที่แตกต่างกันดังนั้นตอนนี้มัสยิดหมายถึงประวัติย่อของสถาปัตยกรรมอิหร่าน iwan

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับ jameh มัสยิด Isfahan เพราะใช้เหมือนกัน เห็นมัสยิด jameh ( disambiguation ) .
J ตอนมัสยิดของ isfah อุบาสกอุบาสก ( เปอร์เซีย : مسجدجامعاصفهان‎– masjid-e-j อุบาสกอุบาสก เมห์ isfah ) เป็นแกรนด์มัสยิดที่มา ( เจน่า isfah อุบาสกอุบาสก ) n isfah สยามเมือง ภายใน - จังหวัด อิหร่าน มัสยิด คือ ผลของการก่อสร้างฟื้นฟูอย่างต่อเนื่องเพิ่มและปรับปรุงในเว็บไซต์จากประมาณ 771 ถึงปลายศตวรรษที่ 20 ที่แกรนด์บาซาร์ของ Isfahan สามารถพบได้ทางปีกตะวันตกของมัสยิด มันเป็นมรดกโลกตั้งแต่ปี 2012 นี้เป็นหนึ่งในที่เก่าแก่ที่สุดและยังคงยืนอยู่ในอิหร่าน และมันถูกสร้างขึ้นในรูปแบบสถาปัตยกรรม 4 วานวางสี่ประตู หน้า เป็น อีวานเป็นไม้เปิดห้องฮฺวาน ทางด้านใต้ของมัสยิดได้ พร้อมด้วย muqarnas ระหว่างศตวรรษที่ 13 muqarnas เป็นโพรงเหมือนเซลล์ [ 1 ]

ก่อสร้างภายใต้ seljuqs รวมถึงการเพิ่มของโดมอิฐสองห้อง ซึ่งเป็นมัสยิดที่มีชื่อเสียง โดมใต้ถูกสร้างขึ้นที่บ้านมิหรับใน 1086 – 87 นิซาม อัลมัลก์ , วิเซียร์ที่มีชื่อเสียงของ มาลิค ชาห์และมีขนาดใหญ่กว่าโดมรู้จักในเวลาของมัน โดมเหนือ ถูกสร้างขึ้นในปีต่อมา โดยนิแซม อัลมัลก์คู่แข่งทัช อัลมัลก์ . ฟังก์ชั่นของห้องโดมนี้มีความไม่แน่นอน แม้ว่าจะตั้งอยู่ตามแนวแกนเหนือ - ใต้ มันอยู่นอกขอบเขตของมัสยิด โดมแน่นอน สร้างขึ้นเพื่อเป็นการโต้ตอบโดยตรง ก่อนหน้านี้ที่ใต้โดม และประสบความสำเร็จมากอ้างของสถานที่เป็นชิ้นเอกทางสถาปัตยกรรมเปอร์เซีย เพื่อความคมชัดของโครงสร้างและความสมดุลของรูปทรงเรขาคณิต iwans พบขั้นตอนตาม seljuqs ให้มัสยิดปัจจุบันสี่อีวาน แบบฟอร์ม ชนิดซึ่งต่อมากลายเป็นที่แพร่หลายในอิหร่านและส่วนที่เหลือของโลกอิสลาม . [ 2 ]

ที่ตอบสนองความต้องการของพื้นที่ใช้สอย , ความทะเยอทะยานทางการเมือง ศาสนา การพัฒนาและการเปลี่ยนแปลงในรสชาติ เพิ่มเพิ่มเติมและปรับเปลี่ยนเอาสถานที่ผสมผสานองค์ประกอบจาก Mongols และ muzzafarids ตีมูหริด , เซฟาวิด . หมายเหตุ เป็นปูนปั้นแกะสลักประณีตมิหรับทหารในปี 1310 โดยชาวมองโกลไม้บรรทัด oljaytu อยู่ข้างหอสวดมนต์สร้างขึ้นภายในบริเวณตะวันตก ซาฟาวิยะห์การแทรกแซงถูกตกแต่งส่วนใหญ่ มีการเพิ่ม muqarnas tilework , กระจก ,ตองกาจและอีวาน ใต้

cupolas และตอม่อที่ฟอร์ม hypostyle พื้นที่ระหว่าง iwans มีความทันสมัยและมีสไตล์ แล้วแก้ไขด้วยการซ่อมแซม การสร้างใหม่และเพิ่ม [ 3 ]

ต้นกำเนิดของมัสยิดอยู่ในศตวรรษที่ 8 แต่ก็เผาลงและถูกสร้างขึ้นมาใหม่อีกครั้งในศตวรรษที่ 11 และผ่านการเปลี่ยนแปลงหลาย ๆ ครั้งเป็นผลให้มันมีห้องที่สร้างขึ้นในรูปแบบสถาปัตยกรรมที่แตกต่างกัน ดังนั้นขณะนี้มัสยิดเป็นประวัติศาสตร์ย่อของสถาปัตยกรรมของอิหร่าน อีวาน