Practice and reflections on practic

Practice and reflections on practice are insufficient to ensure optimum understanding of what we do. Although empirical research can help to clarify and support this (Lakoff and Johnson,1999), it is theory which remains the single most encompassing aspect which will provide coherence and cohesion to our practices, arguments and research.
In the past 40 years great changes have taken place in learning and teaching, and a strange separation appears with assessment. Whereas the former has developed pedagogies according to learner and learning-centred rationales, assessment has not followed these logical developments and remained essentially teacher-centred. There are a number of reasons why this might be so. One critical reason is posited that the logical inclusion of learners in assessment has seemed a step too far in relinquishing the locus of power from tutors and transferring it to learners. Others are linked directly to assessment, which is the focus of this paper. Perhaps the necessary theoretical discussions which could bring learning, teaching and assessment together coherently have either not been considered available or not been convincingly engaging to the academic community. This could be due to a number of factors:theories of assessment and much of the work on assessment is often considered a specialist area; similarly, the literature on assessment is relatively limited, often confined to the ubiquitous chapter in learning and teaching books. Finally, the theories of assessment are little discussed and find little harmony within and across education communities (Taras 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การปฏิบัติและสะท้อนการปฏิบัติไม่เพียงพอเพื่อให้คุณเข้าใจที่เหมาะสมของสิ่งที่เราทำ แม้ว่าการวิจัยเชิงประจักษ์สามารถช่วยชี้แจง และสนับสนุนนี้ (Lakoff และ Johnson, 1999), มันเป็นทฤษฎีซึ่งยังคงเป็นครอบคลุมมากที่สุดด้านเดียวซึ่งจะช่วยให้บรรลุเป้าหมายและทำงานร่วมกันปฏิบัติ อาร์กิวเมนต์ และวิจัยในช่วง 40 ปี เปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เกิดขึ้นในการเรียนการสอนและการเรียนรู้ และแยกแปลกปรากฏขึ้นพร้อมกับประเมิน ในขณะที่อดีตได้พัฒนา pedagogies ตามผู้เรียนและเป็นศูนย์กลางการเรียนรู้สิ้นสุด ประเมินไม่มีตามตรรกะพัฒนาเหล่านี้ และยังคงเป็นหลักครูเป็นศูนย์กลาง มีจำนวนของเหตุผลทำไมอาจเป็นดังนี้ เหตุผลหนึ่งที่สำคัญดังนั้นที่ รวมทางตรรกะของผู้เรียนในการประเมินได้ดูเหมือน ขั้นตอนในการมอบทีของพลังงานจากผู้สอน และโอนย้ายไปเรียนไกลเกินไป คนอื่น ๆ จะเชื่อมโยงโดยตรงกับประเมิน ซึ่งเป็นจุดเน้นของบทความนี้ บางทีการอภิปรายทางทฤษฎีที่จำเป็นซึ่งสามารถนำการเรียนรู้ การเรียนการสอน และการประเมินร่วมกันคล้อง ได้ไม่ถูกถือว่ามี หรือไม่หากตะล่อมชุมชนวิชาการ อาจเป็น เพราะหลายปัจจัย: ทฤษฎีของการประเมิน และของงานในการประเมินมักจะถือว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญพื้นที่ ในทำนองเดียวกัน ด้านการประเมินผลมีค่อนข้างจำกัด มักจำกัดบทแพร่หลายในการสอนหนังสือ และการเรียนรู้ ในที่สุด ทฤษฎีประเมินกล่าวถึงน้อย และพบน้อยสามัคคีภายใน และ ข้ามการศึกษาชุมชน (เดอร์ส 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปฏิบัติและการสะท้อนความเห็นเกี่ยวกับการปฏิบัติไม่เพียงพอที่จะให้เข้าใจที่เหมาะสมของสิ่งที่เราทำ แม้ว่าการวิจัยเชิงประจักษ์สามารถช่วยในการชี้แจงและการสนับสนุนนี้
ที่ผ่านมา ขณะที่อดีตได้มีการพัฒนาครุศาสตร์ตามผู้เรียนและเหตุผลการเรียนรู้เป็นศูนย์กลางการประเมินยังไม่ได้ใช้ตรรกะการพัฒนาเหล่านี้และยังคงเป็นหลักครูเป็นศูนย์กลาง มีจำนวนของเหตุผลนี้อาจจะมีเพื่อให้มี เหตุผลหนึ่งที่สำคัญ คนอื่น ๆ ที่เชื่อมโยงโดยตรงกับการประเมินซึ่งเป็นจุดสำคัญของบทความนี้ บางทีการอภิปรายทางทฤษฎีที่จำเป็นซึ่งสามารถนำการเรียนรู้การเรียนการสอนและการประเมินผลร่วมกันเป็นตุเป็นตะมีทั้งไม่ได้รับการพิจารณาสามารถใช้ได้หรือไม่ได้รับการเชื่อถือได้มีส่วนร่วมกับชุมชนวิชาการ ซึ่งอาจจะเกิดจากปัจจัยหลายประการ ในทำนองเดียวกันหนังสือที่เกี่ยวกับการประเมินที่ค่อนข้าง จำกัด มักจะถูกคุมขังในบทที่แพร่หลายในการเรียนรู้และการเรียนการสอนหนังสือ สุดท้ายทฤษฎีของการประเมินที่จะกล่าวถึงเพียงเล็กน้อยและพบความสามัคคีเล็ก ๆ น้อย ๆ ภายในและระหว่างชุมชนการศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปฏิบัติและสะท้อนการปฏิบัติจะไม่เพียงพอที่จะให้ความเข้าใจที่เหมาะสมของสิ่งที่เราทำ แม้ว่าการวิจัยเชิงประจักษ์สามารถช่วยชี้แจงและสนับสนุน ( แล็คคอฟฟ์ และจอห์นสัน , 1999 ) เป็นทฤษฎีที่ยังคงครอบคลุมด้านเดียวมากที่สุดซึ่งจะช่วยให้ระดับการปฏิบัติของเรา ข้อโต้แย้ง และการวิจัยในช่วง 40 ปีที่ผ่านมาการเปลี่ยนแปลงที่ดีที่เกิดขึ้นในการเรียนการสอน และการแยกแปลกปรากฏกับการประเมิน ส่วนอดีต ได้พัฒนา pedagogies ตามผู้เรียนเป็นศูนย์กลางการเรียนรู้และมีเหตุผล ประเมินได้ตามการพัฒนาตรรกะเหล่านี้ และยังคงเป็นหลักที่ครูเป็นศูนย์กลาง . มีจำนวนของเหตุผลที่ว่าทำไมนี้อาจจะมีมาก เหตุผลหนึ่งที่สำคัญคือ posited ว่าตรรกะรวมของผู้เรียนในการประเมินได้ ดูเหมือนมันมากเกินไปในสถานที่ปล่อยพลังจากผู้สอนและถ่ายทอดไปยังผู้เรียน คนอื่นจะเชื่อมโยงโดยตรงกับการประเมินซึ่งเป็นจุดเน้นของบทความนี้ บางทีการเป็นทฤษฎีซึ่งทำให้การเรียน การสอน และการประเมินร่วมกันอย่างสอดคล้องทั้งไม่ได้ถือว่าใช้ได้ หรือ ไม่ได้รับความมีส่วนร่วมกับชุมชนวิชาการ ซึ่งอาจเกิดจากจำนวนของปัจจัย : ทฤษฎีการประเมินและมากของงานในการประเมินมักจะถือเป็นพื้นที่ผู้เชี่ยวชาญ ในทํานองเดียวกัน วรรณกรรมเรื่อง การประเมินที่ค่อนข้างจำกัด มักจะถูกคุมขังในบททั่วไปในการเรียนรู้และหนังสือสอน ในที่สุด ทฤษฎีการประเมินน้อยกล่าวและพบน้อยสามัคคีภายในและระหว่างชุมชนการศึกษา ( แต่ 2009 )