Chronic obstructive pulmonary disea

Chronic obstructive pulmonary disease (COPD)
Abstract: Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is quickly becoming one of the leading causes of morbidity and mortality. The purpose of this article is to review the clinical presentation, spirometry, and pharmacologic management of COPD, as well as the results of a survey examining nurse practitioners' (NPs) knowledge about COPD and its management.
Current predictions suggest that chronic obstructive pulmonary disease (COPD) will become the third leading cause of death by 2020,1,2 and yet, 50% of patients with COPD remain undiagnosed.3 Although there is no cure for COPD, primary care providers play an important role in slowing its progression through early diagnosis and management.
Identification of risk factors and recognition of clinical presentation are not sufficient to diagnose COPD. A recent study suggests that symptoms of airway obstruction (coughing, wheezing, sputum, and shortness of breath) were not predictive of COPD.3 However, a simple diagnostic test, postbronchodilator spirometry, which can be performed in the primary care setting, is useful to confirm the diagnosis of obstructive airway disease.
Disease management for COPD will impact the rate of decline in lung function by reducing the frequency of exacerbations. Although primary prevention is the principal goal, secondary and tertiary prevention are equally important. Key factors in the management should be a reduction of risks, such as smoking cessation, reducing exposure to occupational or environmental pollution, controlling asthma, recognition of vulnerable populations (women and teens), and utilization of the recommended pharmacologic therapies.
The purpose of this article is to present an overview of the clinical presentation, spirometry as a diagnostic tool, and pharmacologic agents used in the management of COPD. Additionally, the results of a recent survey examining nurse practitioners' (NPs) knowledge about COPD clinical manifestations, spirometry as the diagnostic tool, and understanding of primary pharmacologic management will be presented. Finally, the differences between family, adult, and population-specific NPs' (pediatric, gerontology, and women's health) knowledge will be highlighted.
COPD is a progressive decline in lung function that is a result of genetics (alpha-1 antitrypsin deficiency), normal aging, reduced lung growth (prematurity), or accelerated decline caused by factors, such as smoking.4-7 While COPD begins with primary involvement of the respiratory system manifested by chronic bronchitis and/or emphysema, over time, it becomes a multisystem disease. COPD often coexists with other diseases, such as ischemic heart disease, heart failure, and lung cancer.8 As this disease progresses, a loss of body fat, muscle, and bone mass occurs.9,10 Some authors propose that the chronic inflammatory process associated with COPD may result in the potential for endocrine dysfunction in the thyroid and adrenal glands, pancreatic disorders, and gonadal malfunction.11 Although most COPD patients will die from the disease, approximately a third will die of comorbidities.12
Gender variability and bias have been noted in the physiological responses and care of women with COPD. Primary care providers are more likely to diagnose COPD in men than women, even when both present with similar risk factors and symptoms.9 Women with COPD tend to have greater airway hyperresponsiveness, experience more dyspnea, and more exacerbations than men.5,13,14 Women with COPD are not only more symptomatic than men but have a higher mortality and higher rates for cardiovascular disease and lung cancer.12
Clinical presentation
In order to successfully manage COPD, the clinician must use the history and context to interpret the signs and symptoms. For example, asthma and COPD have very similar expressions, such as dyspnea, cough, and wheezing. Asthma is usually associated with a history of atopy, while COPD is linked with smoking or other risk factors (see Risk factors).
The clinical presentation of COPD may vary depending on the severity of the disease; however, the key characteristics are persistent cough, sputum production, dyspnea with activity, history of recurrent lower respiratory tract infections, and airflow limitation, only partially reversible after a bronchodilator.18-20 The patient with moderate-to-severe disease can experience additional manifestations, such as nocturnal dyspnea, chest tightness, and peripheral edema, which may mirror cardiovascular disease.19 More often than not, many symptoms and signs are not specific for COPD and may be attributed to other diseases (see Clinical manifestations).
Spirometry
As stated earlier, the history and clinical manifestations are inadequate to diagnose COPD. The importance of spirometry in the diagnosis and tracking the progression of COPD cannot be understated; however, it is underutilized in the primary care setting where early diagnosis can reduce the exacerbations2,12,21-23 and alter the course of the disease. The most common barriers cited for the underutilization of spirometry in the primary care setting are as follows: time to perform the test, lack of trained staff, lack of equipment, and primary care providers' fear of misinterpretation of the results.21-24 Research supports that primary care providers are capable of the correct interpretation of spirometry.25-27 Another study highlights that family practice providers were less likely to perform spirometry than pediatricians or internal medicine providers.28
To discuss the procedure of spirometry is beyond the scope of this article. However, a simple description includes having patients take a deep inhalation through a mouthpiece, forcefully blow or "blast" out all air, keep blowing for 6 seconds, then take a deep inhalation with the mouth still on the mouthpiece. There are several detailed resources from the manufacturers of the equipment and online for the specific mechanics of performing spirometry.
The novice needs to understand a few salient issues for accurate interpretation of spirometry results. The key spirometric elements for diagnosing COPD are FEV1 (forced expired volume in one second), FVC (forced vital capacity), and FEV1/FVC (forced expiratory ratio). Normal FEV1/FVC is between 0.7 and 0.8 with norms for the older adult being 0.65 to 0.7.29 Predicted values are based on gender, height, age, and ethnicity. Additionally, the provider must also recognize that COPD may have partial reversibility8,28; therefore, spirometry must be performed post bronchodilator (see Classification of severity of airflow limitation in COPD [post bronchodilator FEV1]). The characteristic COPD graph produced by spirometry demonstrates a reduction of expelled air resulting in reduced FEV1/FVC ratio (see Normal, obstructive, and restrictive spirometry curves).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคระบบทางเดินหายใจเรื้อรังอุปสรรค (แอนเดอรส์)บทคัดย่อ: โรคระบบทางเดินหายใจเรื้อรังอุปสรรค (แอนเดอรส์) อย่างรวดเร็วกลายเป็นหนึ่งในสาเหตุของ morbidity และตาย วัตถุประสงค์ของบทความนี้จะทบทวนนำเสนอทางคลินิก spirometry และจัดการ pharmacologic แอนเดอรส์ ตลอดจนผลของการสำรวจตรวจสอบพยาบาลผู้ (NPs) ความรู้เกี่ยวกับแอนเดอรส์และการจัดการคาดคะเนปัจจุบันแนะนำว่า โรคระบบทางเดินหายใจเรื้อรังอุปสรรค (แอนเดอรส์) จะกลายเป็น ชั้นนำสามทำให้ตาย โดย 2020,1,2 และยัง 50% ของผู้ป่วยที่มีแอนเดอรส์ยังคง undiagnosed.3 มีไม่รักษาสำหรับแอนเดอรส์ ผู้ดูแลมีบทบาทสำคัญในการชะลอความก้าวหน้าผ่านต้นวินิจฉัยและจัดการการระบุปัจจัยเสี่ยงและการรับรู้ของการนำเสนอทางคลินิกไม่เพียงพอที่จะวินิจฉัยแอนเดอรส์ การศึกษาล่าสุดแนะนำว่า อาการอุดตันจำกัด(มหาชน) (ไอ หายใจมีเสียงหวีด sputum และหายใจไม่ออกหายใจ) ไม่คาดการณ์ของ COPD.3 อย่างไรก็ตาม ทดสอบวินิจฉัยง่าย spirometry postbronchodilator ซึ่งสามารถทำการดูแล มีประโยชน์ในการยืนยันการวินิจฉัยโรคทำอุปสรรคการจัดการโรคแอนเดอรส์จะมีผลต่ออัตราการทำงานของปอดลดลง โดยลดความถี่ของ exacerbations แม้ว่าการป้องกันหลักเป็นเป้าหมายหลัก รอง และระดับตติยภูมิป้องกันมีความสำคัญเท่า ๆ กัน คีย์ที่ปัจจัยในการบริหารจัดการควรจะลดความเสี่ยง เช่นยุติการสูบบุหรี่ ลดแสงมลพิษสิ่งแวดล้อม หรืออาชีว ควบคุมโรคหอบหืด การรับรู้ความเสี่ยงต่อประชากร (ผู้หญิงและวัยรุ่น), และการใช้ประโยชน์บำบัด pharmacologic แนะนำวัตถุประสงค์ของบทความนี้จะนำเสนอภาพรวมของงานนำเสนอทางคลินิก spirometry เป็นเครื่องมือการวินิจฉัย และตัวแทน pharmacologic ที่ใช้ในการบริหารของแอนเดอรส์ นอกจากนี้ ผลการสำรวจเมื่อเร็ว ๆ นี้ของพยาบาลผู้ตรวจสอบ (NPs) ความรู้เกี่ยวกับลักษณะทางคลินิกของแอนเดอรส์ spirometry เป็นเครื่องมือวินิจฉัย และความเข้าใจในหลักการจัดการ pharmacologic จะนำเสนอ สุดท้าย ความแตกต่างระหว่างครอบครัว ผู้ใหญ่ และประชากรเฉพาะ NPs ของ (เด็ก ผู้สูงอายุ และสุขภาพสตรี) จะเน้นความรู้แอนเดอรส์ถูกปฏิเสธการก้าวหน้าในการทำงานของปอดที่เป็นผลของพันธุศาสตร์ (แอลฟา-1 antitrypsin ขาด), อายุปกติ การเจริญเติบโตของปอดลดลง (prematurity), หรือลดลงรวดเร็วเกิดจากปัจจัย เช่น smoking.4-7 ขณะที่แอนเดอรส์เริ่มต้น ด้วยการมีส่วนร่วมหลักประจักษ์ โดยหลอดลมอักเสบเรื้อรังและ/หรือภาวะอวัยวะ ช่วงเวลา ระบบทางเดินหายใจเป็นโรค multisystem แอนเดอรส์มัก coexists กับโรคอื่น ๆ เช่นสำรอกหัวใจ หัวใจล้มเหลว และ cancer.8 ปอดเป็นยะนี้โรค สูญเสียไขมันในร่างกาย กล้ามเนื้อ และ occurs.9,10 มวลกระดูกบางผู้เขียนเสนอว่า กระบวนการอักเสบเรื้อรังที่เกี่ยวข้องกับแอนเดอรส์อาจส่งผลเป็นความผิดปกติของต่อมไร้ท่อในต่อมไทรอยด์ และต่อมหมวกไต โรคตับอ่อน และ gonadal malfunction.11 แม้ว่าผู้ป่วยส่วนใหญ่แอนเดอรส์จะตายจากโรคประมาณสามจะตายของ comorbidities.12เพศความแปรผันและความโน้มเอียงได้ถูกบันทึกไว้ ในการตอบสนองสรีรวิทยา และ ดูแลผู้หญิงที่มีแอนเดอรส์ ผู้ดูแลหลักมีแนวโน้มการวิเคราะห์แอนเดอรส์ในผู้ชายมากกว่าผู้หญิง ราคาถูกแม้แต่เมื่อทั้งสองนำเสนอปัจจัยเสี่ยงคล้ายผู้หญิงกับแอนเดอรส์ symptoms.9 มักจะ มี hyperresponsiveness สินค้ามากขึ้น ประสบการณ์ dyspnea เพิ่มเติม และ exacerbations เพิ่มมากขึ้นกว่า men.5,13,14 ผู้หญิงกับแอนเดอรส์เป็นไม่มากอาการที่ผู้ชายแต่มีการตายสูง และสูง cancer.12 ปอดและโรคหัวใจและหลอดเลือดนำเสนอทางคลินิกเพื่อจัดการสำเร็จแอนเดอรส์ clinician ที่ต้องการประวัติศาสตร์และบริบทแปลอาการ ตัวอย่าง โรคหอบหืดและแอนเดอรส์มีนิพจน์ที่คล้ายกันมาก เช่น dyspnea ไอ หายใจมีเสียงหวีด โรคหอบหืดคือมักเกี่ยวข้องกับประวัติของ atopy ในขณะที่แอนเดอรส์ถูกเชื่อมโยงกับการสูบบุหรี่หรือปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ (ดูปัจจัยเสี่ยง)นำเสนอคลินิกของแอนเดอรส์อาจแตกต่างกันขึ้นอยู่กับความรุนแรงของโรค อย่างไรก็ตาม ลักษณะสำคัญมีไอแบบ ผลิต sputum, dyspnea กิจกรรม ประวัติของการติดเชื้อทางเดินหายใจลดลงเกิดซ้ำ และไหลเวียนของอากาศจำกัด เฉพาะบางส่วนกลับหลังจาก bronchodilator.18-20 ผู้ป่วย ด้วยโรคปานกลางการรุนแรงสามารถพบลักษณะเพิ่มเติม เช่น dyspnea บรรณาธิการ แน่นหน้าอก และอุปกรณ์ต่อพ่วง ได้แก่ ซึ่งอาจสะท้อน disease.19 หัวใจและหลอดเลือดมากขึ้นมักจะไม่เป็น อาการมาก และอาการไม่เฉพาะเจาะจงสำหรับแอนเดอรส์ และอาจเกิดจากโรคอื่น ๆ (ดูลักษณะทางคลินิก)Spirometry ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ ประวัติและลักษณะทางคลินิกจะไม่เพียงพอเพื่อวินิจฉัยแอนเดอรส์ ไม่อย่างนั้นความสำคัญของ spirometry ในการวินิจฉัยและติดตามความก้าวหน้าของแอนเดอรส์ อย่างไรก็ตาม มันเป็น underutilized ในการตั้งค่าหลักที่วินิจฉัยต้นสามารถลด exacerbations2, 12, 21-23 และเปลี่ยนแปลงของโรค อุปสรรคใหญ่ที่อ้างสำหรับ underutilization ของ spirometry ในการตั้งค่าหลักมีดังนี้: เวลาการทดสอบ การขาดการฝึกอบรมพนักงาน การขาดอุปกรณ์ และกลัวของผู้ดูแลหลักของ misinterpretation results.21 24 งานวิจัยสนับสนุนว่า หลักผู้ให้บริการมีความสามารถในการตีความถูกต้องของ spirometry.25 27 ศึกษาอีกไฮไลท์ที่ผู้ปฏิบัติครอบครัวมีแนวโน้มน้อยลงการทำ spirometry กว่ากุมารเวชศาสตร์ providers.28เพื่อหารือเกี่ยวกับขั้นตอนของ spirometry จะอยู่นอกเหนือขอบเขตของบทความนี้ อย่างไรก็ตาม คำอธิบายง่าย ๆ รวมถึงมีผู้ป่วยที่ใช้ดมลึกผ่านปากเป่า ประเป่าหรือ "ระเบิด" ออกอากาศทุก ให้เป่า 6 วินาที แล้วใช้ดมลึก มีปากอยู่ปากเป่า มีทรัพยากรหลายอย่างละเอียดจากผู้ผลิตอุปกรณ์ และออนไลน์สำหรับรายละเอียดเฉพาะของการทำ spirometryสามเณรต้องเข้าใจประเด็นเด่นกี่สำหรับตีความถูกต้องของผล spirometry องค์ประกอบ spirometric หลักในการวินิจฉัยแอนเดอรส์มี FEV1 (บังคับหมดอายุปริมาตรในหนึ่งวินาที), FVC (บังคับกำลังชีพ), และ FEV1/FVC (expiratory อัตราส่วนบังคับ) FEV1/FVC ปกติอยู่ระหว่าง 0.7 และ 0.8 กับบรรทัดฐานสำหรับผู้ใหญ่รุ่นเก่าที่เป็น 0.65 การ 0.7.29 ทำนายค่ายึดตามเพศ ส่วนสูง อายุ และเชื้อชาติ นอกจากนี้ ผู้ให้บริการต้องรู้จักว่า แอนเดอรส์อาจมีบางส่วน reversibility8, 28 ดังนั้น spirometry ต้องเป็น bronchodilator ไปรษณีย์ดำเนินการ (ดูการจัดประเภทของความรุนแรงของข้อจำกัดการไหลของอากาศในแอนเดอรส์ [โพสต์ bronchodilator FEV1]) ลักษณะของกราฟแอนเดอรส์ผลิต โดย spirometry สาธิตลดไล่อากาศในอัตราส่วน FEV1/FVC ลดลง (ดูปกติ อุปสรรค และเส้นโค้ง spirometry จำกัด)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรื้อรังโรคปอดอุดกั้น (COPD)
บทคัดย่อเรื้อรังโรคปอดอุดกั้น (COPD) เป็นอย่างรวดเร็วกลายเป็นหนึ่งในสาเหตุสำคัญของการเจ็บป่วยและการตาย วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือการตรวจสอบการนำเสนอทางคลินิก spirometry และการจัดการทางเภสัชวิทยาของปอดอุดกั้นเรื้อรังเช่นเดียวกับผลการสำรวจตรวจสอบผู้ปฏิบัติงานพยาบาล (NPS) ความรู้เกี่ยวกับปอดอุดกั้นเรื้อรังและการจัดการของ
การคาดการณ์ในปัจจุบันแสดงให้เห็นว่าโรคปอดอุดกั้น (COPD) จะกลายเป็นสาเหตุสำคัญที่สามของการเสียชีวิตโดย 2020,1,2 และยัง 50% ของผู้ป่วยที่มีปอดอุดกั้นเรื้อรังยังคง undiagnosed.3 ถึงแม้จะมีการรักษาปอดอุดกั้นเรื้อรังที่ไม่มีผู้ให้บริการระดับปฐมภูมิมีบทบาทสำคัญในการชะลอความก้าวหน้าผ่าน การวินิจฉัยและการจัดการ
การระบุปัจจัยเสี่ยงและการรับรู้ของงานนำเสนอทางคลินิกไม่เพียงพอที่จะวินิจฉัยปอดอุดกั้นเรื้อรัง ผลการศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าอาการของทางเดินหายใจอุดตัน (ไอ, หายใจเสมหะและหายใจถี่) ไม่ได้คาดการณ์ของ COPD.3 อย่างไรก็ตามการทดสอบอย่างง่ายวินิจฉัย postbronchodilator spirometry ซึ่งสามารถดำเนินการในระดับปฐมภูมิเป็นประโยชน์ เพื่อยืนยันการวินิจฉัยของโรคทางเดินหายใจอุดกั้น
การจัดการโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังจะส่งผลกระทบต่ออัตราการลดลงในการทำงานของปอดโดยการลดความถี่ของการกำเริบ แม้ว่าการป้องกันหลักคือเป้าหมายหลัก, การป้องกันการมัธยมศึกษาและอุดมศึกษามีความสำคัญเท่าเทียมกัน ปัจจัยสำคัญในการบริหารจัดการควรจะมีการลดลงของความเสี่ยงเช่นการสูบบุหรี่เลิกลดการสัมผัสกับมลพิษจากการประกอบอาชีพและสิ่งแวดล้อม, การควบคุมโรคหอบหืดการรับรู้ของประชากรที่เปราะบาง (ผู้หญิงและวัยรุ่น) และการใช้ประโยชน์จากยาแนะนำวิธีการรักษา
วัตถุประสงค์ของการนี้ บทความที่จะนำเสนอภาพรวมของการนำเสนอทางคลินิก spirometry เป็นเครื่องมือในการวินิจฉัยและตัวแทนของยาที่ใช้ในการบริหารงานของปอดอุดกั้นเรื้อรัง นอกจากนี้ผลการสำรวจเมื่อเร็ว ๆ นี้การตรวจสอบผู้ปฏิบัติงานพยาบาล (NPS) ความรู้เกี่ยวกับอาการทางคลินิกปอดอุดกั้นเรื้อรัง, spirometry เป็นเครื่องมือในการวินิจฉัยและความเข้าใจในการบริหารจัดการยาหลักจะนำเสนอ ในที่สุดความแตกต่างระหว่างครอบครัวผู้ใหญ่และประชากรเฉพาะ NPS (เด็กผู้สูงอายุและสุขภาพของผู้หญิง) ความรู้ที่จะมีการเน้น
ปอดอุดกั้นเรื้อรังเป็นลดลงความก้าวหน้าในการทำงานของปอดที่เป็นผลมาจากพันธุกรรม (alpha-1 antitrypsin ขาด) อายุปกติการเจริญเติบโตของปอดลดลง (คลอดก่อนกำหนด) หรือลดลงเร่งที่เกิดจากปัจจัยหลายประการเช่นปอดอุดกั้นเรื้อรัง smoking.4-7 ในขณะที่เริ่มต้นด้วยการมีส่วนร่วมหลักของระบบทางเดินหายใจประจักษ์โดยโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรังและ / หรือถุงลมโป่งพองเมื่อเวลาผ่านไปมันจะกลายเป็น โรคหลายระบบ ปอดอุดกั้นเรื้อรังมักจะอยู่ร่วมกับโรคอื่น ๆ เช่นโรคหัวใจขาดเลือด, ภาวะหัวใจล้มเหลวและ cancer.8 ปอดเป็นโรคนี้ดำเนินการสูญเสียของไขมันในร่างกาย, กล้ามเนื้อและมวลกระดูก occurs.9,10 นักเขียนบางคนเสนอว่ากระบวนการอักเสบเรื้อรัง ที่เกี่ยวข้องกับปอดอุดกั้นเรื้อรังอาจส่งผลให้ศักยภาพในการผิดปกติของต่อมไร้ท่อในต่อมไทรอยด์และต่อมหมวกไต, โรคตับอ่อนและอวัยวะสืบพันธุ์ malfunction.11 แม้ว่าผู้ป่วยปอดอุดกั้นเรื้อรังส่วนใหญ่จะตายจากโรคประมาณหนึ่งในสามจะตายของ comorbidities.12
ความแปรปรวนทางเพศและการมีอคติได้ ถูกตั้งข้อสังเกตในการตอบสนองทางสรีรวิทยาและการดูแลรักษาของผู้หญิงที่มีปอดอุดกั้นเรื้อรัง ผู้ให้บริการดูแลหลักมีแนวโน้มที่จะวินิจฉัยปอดอุดกั้นเรื้อรังในผู้ชายมากกว่าผู้หญิงแม้เมื่อทั้งในปัจจุบันที่มีปัจจัยเสี่ยงและหญิง symptoms.9 คล้ายกับปอดอุดกั้นเรื้อรังมักจะมี hyperresponsiveness สายการบินมากขึ้นพบอาการหายใจลำบากมากขึ้นและอาการที่ทรุดหนักมากกว่า men.5,13, 14 ผู้หญิงที่มีปอดอุดกั้นเรื้อรังจะไม่เพียง แต่มีอาการมากกว่าผู้ชาย แต่มีอัตราการตายสูงขึ้นและราคาที่สูงขึ้นสำหรับโรคหลอดเลือดหัวใจและปอด cancer.12
การนำเสนอทางคลินิก
เพื่อที่จะประสบความสำเร็จในการจัดการปอดอุดกั้นเรื้อรัง, แพทย์ต้องใช้ประวัติศาสตร์และบริบทการตีความอาการและอาการแสดง . ตัวอย่างเช่นโรคหอบหืดและปอดอุดกั้นเรื้อรังมีความหมายคล้ายกันมากเช่นหายใจลำบากไอและหอบ โรคหอบหืดมักจะเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ของ atopy ในขณะที่ปอดอุดกั้นเรื้อรังมีการเชื่อมโยงกับการสูบบุหรี่หรือปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ (ดูปัจจัยเสี่ยง)
การนำเสนอทางคลินิกของปอดอุดกั้นเรื้อรังอาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับความรุนแรงของโรค; แต่ลักษณะสำคัญที่มีอาการไอเสมหะหายใจลำบากด้วยกิจกรรมประวัติของการติดเชื้อเกิดขึ้นอีกที่ต่ำกว่าระบบทางเดินหายใจและการไหลเวียนของอากาศมีข้อ จำกัด เพียงบางส่วนกลับหลังจาก bronchodilator.18-20 ผู้ป่วยที่มีปานกลางถึงรุนแรงโรคจะได้พบเพิ่มเติม อาการเช่นอาการหายใจลำบากออกหากินเวลากลางคืน, หนาแน่นหน้าอกและอาการบวมน้ำที่ต่อพ่วงซึ่งอาจสะท้อน disease.19 หัวใจและหลอดเลือดบ่อยกว่าไม่อาการและสัญญาณจำนวนมากไม่เฉพาะเจาะจงสำหรับปอดอุดกั้นเรื้อรังและอาจจะนำมาประกอบกับโรคอื่น ๆ (ดูอาการทางคลินิก)
Spirometry
เป็น ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ประวัติและอาการทางคลินิกมีไม่เพียงพอที่จะวินิจฉัยปอดอุดกั้นเรื้อรัง ความสำคัญของการ spirometry ในการวินิจฉัยและติดตามความก้าวหน้าของปอดอุดกั้นเรื้อรังที่ไม่สามารถ understated; อย่างไรก็ตามมันก็ underutilized ในการตั้งค่าการดูแลรักษาเบื้องต้นที่การวินิจฉัยสามารถลด exacerbations2,12,21-23 และปรับเปลี่ยนหลักสูตรของโรค อุปสรรคที่พบมากที่สุดอ้างเพื่อนําของ spirometry ในการตั้งค่าการดูแลรักษาเบื้องต้นมีดังนี้เวลาที่จะดำเนินการทดสอบการขาดการฝึกอบรมพนักงาน, ขาดอุปกรณ์และความหวาดกลัวให้บริการดูแลหลักของการเข้าใจผิดของการวิจัย results.21-24 สนับสนุนว่าผู้ให้บริการระดับปฐมภูมิมีความสามารถในการแปลความหมายที่ถูกต้องของ spirometry.25-27 การศึกษาอีกไฮไลท์ที่ว่าผู้ให้บริการปฏิบัติครอบครัวมีโอกาสน้อยที่จะดำเนินการ spirometry กว่ากุมารแพทย์หรือ providers.28 ยาภายใน
เพื่อหารือเกี่ยวกับขั้นตอนของ spirometry อยู่นอกเหนือขอบเขตของนี้ บทความ แต่คำอธิบายง่ายๆรวมถึงการมีผู้ป่วยใช้เวลาหายใจลึกผ่านกระบอกเสียง, แรงพัดหรือ "ระเบิด" ออกทั้งหมดอากาศให้เป่าเป็นเวลา 6 วินาทีแล้วใช้สูดดมลึกกับปากยังคงอยู่ในปาก มีแหล่งข้อมูลรายละเอียดจากหลายผู้ผลิตอุปกรณ์และออนไลน์สำหรับกลศาสตร์ที่เฉพาะเจาะจงในการปฏิบัติ spirometry เป็น
สามเณรต้องการที่จะเข้าใจประเด็นที่สำคัญบางประการสำหรับการตีความที่ถูกต้องของผลการ spirometry องค์ประกอบสมรรถภาพที่สำคัญสำหรับการวินิจฉัยปอดอุดกั้นเรื้อรังมี FEV1 (บังคับปริมาณหมดอายุในหนึ่งวินาที) FVC (ความจุที่สำคัญบังคับ) และ FEV1 / FVC (อัตราการหายใจ) FEV1 ปกติ / FVC อยู่ระหว่าง 0.7 และ 0.8 กับบรรทัดฐานสำหรับผู้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่าเป็น 0.65 เพื่อ 0.7.29 ค่าที่คาดการณ์ไว้จะขึ้นอยู่กับเพศสูงอายุและเชื้อชาติ นอกจากนี้ผู้ให้บริการยังต้องตระหนักถึงปอดอุดกั้นเรื้อรังที่อาจจะมีบางส่วน reversibility8,28; จึง spirometry จะต้องดำเนินการ bronchodilator โพสต์ (ดูจำแนกความรุนแรงของข้อ จำกัด การไหลของอากาศในปอดอุดกั้นเรื้อรัง [โพสต์ bronchodilator FEV1]) กราฟปอดอุดกั้นเรื้อรังลักษณะที่ผลิตโดยแสดงให้เห็นถึงการลด spirometry ของอากาศไล่ออกส่งผลให้ลดอัตราส่วน FEV1 / FVC (ดูปกติอุดกั้นและเส้นโค้ง spirometry จำกัด )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ( COPD )
บทคัดย่อ : โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ( COPD ) เป็นอย่างรวดเร็วกลายเป็นหนึ่งในสาเหตุสำคัญของการเจ็บป่วยและการตาย วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือการตรวจสอบทางคลินิกพบว่า การนำเสนอ และการจัดการทางเภสัชวิทยาของ COPD ,รวมทั้งผลการสำรวจตรวจสอบพยาบาลผู้ปฏิบัติงาน ' ( NPS ) ความรู้เกี่ยวกับโรคและการจัดการของ .
คาดคะเนในปัจจุบันชี้ให้เห็นว่าโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ( COPD ) จะกลายเป็นสามสาเหตุการตายโดย 2020,1,2 แต่ 50% ของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังยังคงอยู่ undiagnosed . 3 ถึงแม้ว่าจะไม่มีการรักษาโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ,ผู้ให้บริการดูแลหลักมีบทบาทสำคัญในการชะลอการลุกลามของผ่านการวินิจฉัยและการจัดการ .
การจำแนกปัจจัยเสี่ยงและการรับรู้ของการนำเสนอทางคลินิกจะไม่เพียงพอที่จะวินิจฉัยโรค . การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าอาการของทางเดินหายใจอุดตัน ( ไอ หอบ เสมหะ และหายใจถี่ ) ไม่ได้พยากรณ์ของโรค . อย่างไรก็ตามวิวินิจฉัยทดสอบ postbronchodilator คว้าน้ำเหลว ซึ่งสามารถดำเนินการในการดูแลการตั้งค่าเป็นประโยชน์เพื่อยืนยันการวินิจฉัยของโรคหลอดลมอุดกั้น .
การจัดการโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังจะมีผลต่ออัตราการลดลงของการทำงานของปอดโดยการลดความถี่ของผู้ป่วย . แม้ว่าการป้องกันระดับปฐมภูมิคือเป้าหมายหลักมัธยมศึกษาและระดับอุดมศึกษาการป้องกันมีความสำคัญเท่า ๆ กัน ปัจจัยสำคัญในการจัดการ ควรมีการลดความเสี่ยง เช่น การหยุดสูบบุหรี่ ลดความเสี่ยงจากมลภาวะสิ่งแวดล้อม หรือ การควบคุมโรคหอบหืด , การรับรู้ของประชากร ( ผู้หญิงและวัยรุ่น ) , และการใช้ที่แนะนำ
ยาช่วยรักษาวัตถุประสงค์ของบทความนี้จะนำเสนอภาพรวมของการนำเสนอทางคลินิกพบว่าเป็นเครื่องมือในการวินิจฉัย และตัวแทนยาที่ใช้ในการจัดการของโรค . นอกจากนี้ ผลการสำรวจล่าสุดสอบพยาบาลผู้ปฏิบัติงาน ' ( NPS ) ความรู้เกี่ยวกับโรคลักษณะอาการทางคลินิกพบว่าเป็นเครื่องมือวินิจฉัยและความเข้าใจของการบริหารยาหลักจะนำเสนอ ในที่สุด ความแตกต่างระหว่างครอบครัว ผู้ใหญ่ และโดยเฉพาะประชาชน ' ( เด็ก ผู้สูงอายุ และสตรีสุขภาพ ) ความรู้จะถูกเน้น
COPD เป็นก้าวหน้าจากปอดที่เป็นผลจากพันธุกรรม ( กระบอกฉีดยาติทริปซิน ( ) ปกติอายุ ลดการเจริญเติบโตของปอด ( ก่อนกำหนด )หรือเร่งความเสื่อมที่เกิดจากปัจจัยต่างๆ เช่น smoking.4-7 ในขณะที่รักษาเริ่มต้นด้วยการมีส่วนร่วมหลักของระบบการหายใจประจักษ์โดยโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรังและ / หรือโรคถุงลมโป่งพอง ตลอดเวลา จะกลายเป็นโรค multisystem . ปอดอุดกั้นเรื้อรังมักจะคู่กันกับโรคอื่นๆ เช่น โรคหัวใจขาดเลือด หัวใจวาย และโรคมะเร็งปอด ที่ 8 เป็นโรคนี้ความคืบหน้า , การสูญเสียไขมัน , กล้ามเนื้อร่างกายและมวลกระดูกเกิดขึ้น 9,10 บางคนเขียนเสนอว่ากระบวนการที่เกี่ยวข้องกับโรคอักเสบเรื้อรัง อาจส่งผลให้เกิดความผิดปกติของต่อมไร้ท่อในตับอ่อน และต่อมหมวกไต ต่อมไทรอยด์ , โรค และจากการศึกษา malfunction.11 แม้ว่าผู้ป่วย COPD ส่วนใหญ่จะตายจากโรค ประมาณหนึ่งในสามจะตายของโรคร่วม 12
.ตัวแปรเพศและอคติได้ตั้งข้อสังเกตในการตอบสนองทางสรีรวิทยาและการดูแลของผู้หญิง โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง . ผู้ให้บริการดูแลหลักมีแนวโน้มที่จะวินิจฉัยโรคในผู้ชายมากกว่าผู้หญิง แม้ว่าปัจจุบัน กับปัจจัยความเสี่ยงและอาการคล้ายกัน 9 ผู้หญิงโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังมักจะมี hyperresponsiveness หายใจหอบมากขึ้น ประสบการณ์มากขึ้น และผู้ป่วยมากกว่าผู้ชาย 5,13 ,โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง 14 ผู้หญิงไม่เพียง แต่อาการที่มากกว่าผู้ชาย แต่ต้องสูงกว่าอัตราการตายและอัตราที่สูงขึ้นสำหรับโรคหัวใจและหลอดเลือดและโรคมะเร็งปอด คลินิก เสนอ 12

เพื่อให้เรียบร้อยแล้วจัดการ COPD clinician ต้องใช้ประวัติศาสตร์และบริบทในการตีความสัญญาณและอาการ ตัวอย่างเช่น โรคหืดและปอดอุดกั้นเรื้อรังมีสำนวนที่คล้ายกันมาก เช่น หายใจลำบาก ไอ และหายใจโรคหอบหืดมักจะเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ได้ ในขณะที่ ควรเชื่อมโยงกับการสูบบุหรี่หรือปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ ( ดูปัจจัยเสี่ยง )
งานนำเสนอทางคลินิกของโรคอาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับความรุนแรงของโรค อย่างไรก็ตาม ลักษณะที่สำคัญคือ อาการไอ เสมหะค้างการผลิต , หอบเหนื่อยกับกิจกรรม ประวัติกำเริบทางเดินหายใจส่วนล่างการติดเชื้อและการไหลของอากาศ จำกัดเพียงบางส่วนเท่านั้นที่กลับหลัง bronchodilator.18-20 ผู้ป่วยด้วยโรครุนแรงปานกลางสามารถพบอาการเพิ่มเติม เช่นเวลากลางคืน หายใจลำบาก แน่นหน้าอก และอุปกรณ์ต่อพ่วง บวม ซึ่งอาจจะสะท้อนหัวใจ disease.19 เพิ่มเติมมักจะมากกว่าไม่ หลายอาการ และอาการไม่เฉพาะสำหรับปอดอุดกั้นเรื้อรังและอาจจะเกิดจากโรคอื่น ๆ ( ดู
เป็นอยู่บ้าง )คว้าน้ำเหลว
ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ ประวัติและอาการทางคลินิกจะไม่เพียงพอที่จะวินิจฉัยโรค . ความสำคัญของการคว้าน้ำเหลวในการวินิจฉัยและติดตามความก้าวหน้าของโรคไม่สามารถ understated ; แต่มันเป็นประโยชน์ในการดูแลการตั้งค่าที่วินิจฉัยสามารถลด exacerbations2,12,21-23 และเปลี่ยนหลักสูตรของโรคอุปสรรคที่พบมากที่สุดคือสำหรับ underutilization ของคว้าน้ำเหลวในการดูแลการตั้งค่ามีดังนี้ เวลาที่จะทำการทดสอบ การขาดการฝึกอบรมพนักงาน ขาดอุปกรณ์ และการให้บริการปฐมภูมิ ความกลัวของการเข้าใจผิดของ results.21-24 การวิจัยสนับสนุนผู้ให้บริการดูแลหลักความสามารถในการตีความที่ถูกต้องของพบ .อีกหนึ่งไฮไลท์ที่ปฏิบัติครอบครัวศึกษาแก่ผู้ให้บริการเป็นโอกาสน้อยที่จะแสดงคว้าน้ำเหลวมากกว่ากุมารแพทย์หรือผู้ให้บริการการแพทย์ภายใน 28
เพื่อหารือเกี่ยวกับขั้นตอนของคว้าน้ำเหลวอยู่นอกเหนือขอบเขตของบทความนี้ อย่างไรก็ตาม คำอธิบายง่ายรวมถึงมีผู้ป่วยใช้สูดดมลึกผ่านกระบอกโทรศัพท์ลงเป่า , หรือ " ระเบิด " ออกอากาศให้เป่าเป็นเวลา 6 วินาทีแล้วใช้สูดดมลึกกับปากยังอยู่ในปาก มีแหล่งข้อมูลรายละเอียดจากหลายผู้ผลิตอุปกรณ์และออนไลน์สำหรับกลไกที่เฉพาะเจาะจงของการคว้าน้ำเหลว .
มือใหม่ต้องการที่จะเข้าใจประเด็นเด่นน้อยสำหรับการตีความที่ถูกต้องของผลลัพธ์ที่พบ .คีย์ spirometric การวินิจฉัยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังเป็นองค์ประกอบ fev1 ( บังคับหมดอายุปริมาณในหนึ่งวินาที ) , FVC ( บังคับความจุปอด ) และ fev1 / FVC ( บังคับกลุ่มอัตราส่วน ) พบ fev1 / ปกติอยู่ระหว่าง 0.7 และ 0.8 กับเกณฑ์สำหรับผู้ใหญ่รุ่นเก่าเป็น 0.65 0.7.29 ทำนายค่า จะขึ้นอยู่กับ เพศ ส่วนสูง อายุ เพศ และเชื้อชาติ นอกจากนี้ผู้ให้บริการต้องรู้จักว่าโรคอาจ reversibility8,28 บางส่วน จึงพบจะต้องถูกดำเนินการโพสต์บร โชไดเลเตอร์ ( เห็นการจำแนกความรุนแรงของโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง [ ข้อจำกัดในการโพสต์บร โชไดเลเตอร์ fev1 ] ) ลักษณะโรคที่พบ แสดงกราฟโดยการไล่อากาศลดลงส่งผลให้อัตราส่วน fev1 / FVC ( เห็นปกติ อุดกั้น ,และเส้นโค้งคว้าน้ำเหลว
เข้มงวด )