“You met a good person.”“No, I thou

“You met a good person.”
“No, I thought he was out of his mind at the time. Well, I thank him nonetheless, but he’s fundamentally evil.”
Lefille thought of those words as a story. A surprised “eh…..” sound could be heard.
That was right. That man who said those words only ever laughed at others dreams. He was the kind of a man who appeared out of nowhere in crucial moments to applaud and interrupt. He probably thought it wouldn’t be fun to have the person he was watching die.
That was why, that was why back then, he said something like that…..
“..... But his words back then, he probably meant it.”
“You seem confused yourself.”
“Is that so.”
“Fufufu…..”
What was so funny? Lefille suddenly smiled a little. The conversation partner smiled so warmly at the end of the story, it felt as if being treated like a child and a little unpleasant ― but it was fortunate to just be able to listen to her warm voice.
Either way, the battle was over. The worst case was avoided ― it was that moment of being relieved and lying in a comfortable atmosphere. Something occurred beside Suimei, who was lying down.
―― Thump.
“Hiyuuu!!”
Suddenly a sound of something being thrown on the ground and a cute scream could be heard. It was probably, no, definitely Lefille’s voice, but this kind of high pitched voice was never heard before.
Of course, this was the first time Suimei heard Lefille scream.
“Oi, Lefille, what’s happening…..”
Even moving was painful, so he barely turned his head to look. Over there was the owner of the voice, Lefille, as expected.
――― A really small Lefille.
“Ouch…. What is it, Suimei?”
He witnessed such a flabbergasting moment, he wanted to rub his eyes. Just like that, there was a young girl who appeared as if she was in the elementary school.
Red haired ponytail. Slightly raised and sharp shape of the eyes, and white skin befitting a person from a snowy country. The calm black atmosphere sensed when he first saw her. She definitely looked like Lefille. So this small girl was miniaturized Lefille….. Definitely.
But what was this situation? Because her body became smaller, the clothes became baggy, and tears hung at the edge of eyes as she planted her face on the ground when she fell, she was wiping away the mud on her face with the back of her hands. She asked that question, but it was him who wanted to ask her that――
“No, what happened with you? You became smaller.”
“Smaller….?”
When asked, the smaller Lefille tilted her head with what could only be described as a lovely expression and looked at her body. And the expression changed to that of panic.
“Eh? Eh? W, what is this? What’s going on Suimei?”
“No, no, no. I’m the one who should be asking you that.”
“My body! My body’s smaller! Why? Why did this happen?’
“Is this the first time it’s happened? Ah, I guess it is a first time….”
“Of course! There’s no way something like this happened before!”
Lefille, who was shouting at the strange incident that occurred suddenly, was confused. It was the first time. Well, it would be difficult to have such event occur regularly as well. But Lefille spoke as if she had her suspicions.
“D, did Rajas use some evil spell on me during the fight….”
Lefille spoke with a serious expression. Her anxiousness could be felt. If it was a curse, considering what happened before, it could be considered, but would he really have used a curse that turned back age? Plus, it took effect after everything was over. Even for a curse, it showed up way too late. This kind of curse was useless no matter the situation.
He looked carefully to see if it was something Rajas did with his last bit of strength.
“..... No, it doesn’t look like it. There’s no trace of any curse other than the one you already had.”
“Uhh, then why――”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คุณพบคนดี""ไม่ ฉันคิดว่า เขาเป็นจากจิตใจของเขาในเวลานี้ ดี ผมขอบคุณเขาอย่างไรก็ตาม แต่เขาเป็นร้ายลึกซึ้ง"Lefille คิดว่า คำพูดเหล่านั้นเป็นเรื่องราว ความประหลาดใจ "เอ๊ะ..." อาจจะได้ยินเสียงที่ถูกต้อง ว่าคนที่กล่าวว่า คำเหล่านั้นเท่านั้นที่เคยหัวเราะเยาะคนอื่นฝัน เขาก็เป็นคนที่ปรากฏตัวจากไม่มีที่ไหนในช่วงเวลาที่สำคัญการตบมือ และการขัดจังหวะ เขาคงคิดว่า มันไม่สนุกกับมีคนที่เขาดูตายนั่นคือทำไม นั่นคือเหตุผลที่ด้านหลังแล้ว เขากล่าวว่า สิ่งที่ต้องการ...“..... แต่คำพูดของเขาหลังจาก นั้น เขาอาจหมายถึง""คุณดูเหมือนสับสนตัวเอง""เป็นที่ดังนั้น""Fufufu..."ตลกมากคืออะไร Lefille ก็ยิ้มเล็กน้อย คู่สนทนายิ้มให้อย่างอบอุ่นในตอนท้ายของเรื่อง มันรู้สึกราวกับว่าได้รับการรักษาเด็กและ―ไม่พึงประสงค์เล็กน้อย แต่ก็โชคดีที่จะสามารถฟังเสียงของเธออบอุ่นทั้งสองวิธี การรบผ่านได้ กรณีเลวร้ายที่สุดคือ หลีกเลี่ยง―มันเป็นช่วงเวลาที่มีการปลดปล่อยและนอนอยู่ในบรรยากาศแบบสบาย ๆ สิ่งที่เกิดขึ้นข้าง Suimei ที่นอนถูกลง―― Thump"Hiyuuu !"ทันใดนั้นเสียงของบางสิ่งบางอย่างที่ถูกโยนบนพื้นดินและกรี๊ดน่ารักอาจจะได้ยิน มันน่าจะเป็น ไม่ แน่นอน เสียงของ Lefille แต่เสียงแหลมสูงชนิดนี้ไม่เคยได้ยินก่อนแน่นอน นี้เป็นครั้งแรกที่ได้ยิน Suimei Lefille ร้อง“Oi, Lefille, what’s happening…..”Even moving was painful, so he barely turned his head to look. Over there was the owner of the voice, Lefille, as expected.――― A really small Lefille.“Ouch…. What is it, Suimei?”He witnessed such a flabbergasting moment, he wanted to rub his eyes. Just like that, there was a young girl who appeared as if she was in the elementary school.Red haired ponytail. Slightly raised and sharp shape of the eyes, and white skin befitting a person from a snowy country. The calm black atmosphere sensed when he first saw her. She definitely looked like Lefille. So this small girl was miniaturized Lefille….. Definitely.But what was this situation? Because her body became smaller, the clothes became baggy, and tears hung at the edge of eyes as she planted her face on the ground when she fell, she was wiping away the mud on her face with the back of her hands. She asked that question, but it was him who wanted to ask her that――“No, what happened with you? You became smaller.”“Smaller….?”When asked, the smaller Lefille tilted her head with what could only be described as a lovely expression and looked at her body. And the expression changed to that of panic.“Eh? Eh? W, what is this? What’s going on Suimei?”“No, no, no. I’m the one who should be asking you that.”“My body! My body’s smaller! Why? Why did this happen?’“Is this the first time it’s happened? Ah, I guess it is a first time….”
“Of course! There’s no way something like this happened before!”
Lefille, who was shouting at the strange incident that occurred suddenly, was confused. It was the first time. Well, it would be difficult to have such event occur regularly as well. But Lefille spoke as if she had her suspicions.
“D, did Rajas use some evil spell on me during the fight….”
Lefille spoke with a serious expression. Her anxiousness could be felt. If it was a curse, considering what happened before, it could be considered, but would he really have used a curse that turned back age? Plus, it took effect after everything was over. Even for a curse, it showed up way too late. This kind of curse was useless no matter the situation.
He looked carefully to see if it was something Rajas did with his last bit of strength.
“..... No, it doesn’t look like it. There’s no trace of any curse other than the one you already had.”
“Uhh, then why――”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คุณได้พบกับคนที่ดี."
"ไม่ฉันคิดว่าเขาเป็นออกมาจากใจของเขาในเวลานั้น ดีผมขอขอบคุณเขากระนั้น แต่เขาชั่วร้ายพื้นฐาน. "
Lefille คิดว่าคำพูดเหล่านั้นเป็นเรื่องที่ ประหลาดใจ "เอ๊ะ ... .. " เสียงอาจจะได้ยิน.
ที่ถูกต้อง ผู้ชายคนนั้นที่บอกว่าคำพูดเหล่านั้นเท่านั้นที่เคยหัวเราะเยาะความฝันของคนอื่น ๆ เขาเป็นชนิดของผู้ชายคนหนึ่งที่ปรากฏออกมาจากที่ไหนในช่วงเวลาที่สำคัญในการปรบมือและขัดขวางการให้ เขาอาจจะคิดว่ามันจะไม่สนุกที่จะมีคนที่เขากำลังเฝ้าดูตาย.
นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมกลับมาแล้วเขากล่าวว่าสิ่งที่ต้องการที่ ... ..
" ..... แต่คำพูดของเขากลับมาแล้วเขาอาจ หมายความว่ามัน. "
" คุณดูเหมือนสับสนตัวเอง. "
" นั่นคือดังนั้น. "
" Fufufu ... .. "
อะไรคือสิ่งที่ตลกมากเลย? Lefille จู่ ๆ ก็ยิ้มเล็ก ๆ น้อย ๆ คู่สนทนายิ้มอย่างอบอุ่นในตอนท้ายของเรื่องก็รู้สึกราวกับว่าได้รับการปฏิบัติเหมือนเด็กเล็ก ๆ น้อย ๆ และไม่เป็นที่พอใจ -. แต่มันก็เป็นเพียงแค่โชคดีที่จะสามารถที่จะฟังเสียงอบอุ่นของเธอ
ทั้งสองวิธีการต่อสู้ได้มากกว่า กรณีที่เลวร้ายที่สุดคือหลีกเลี่ยง - มันเป็นช่วงเวลาของการถูกโล่งใจและนอนในบรรยากาศสบาย ๆ ที่ บางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้นข้าง Suimei
ที่ถูกนอนลง. -. กระหน่ำ
"Hiyuuu !!"
ทันใดนั้นเสียงของบางสิ่งบางอย่างที่ถูกโยนบนพื้นดินและเสียงกรีดร้องที่น่ารักอาจจะได้ยิน มันอาจจะไม่แน่นอนเสียง Lefille แต่ชนิดของเสียงแหลมสูงก็ยังไม่เคยได้ยินมาก่อน.
ของหลักสูตรนี้เป็นครั้งแรกที่ Suimei ได้ยิน Lefille กรี๊ด.
"เฮ้ย Lefille, สิ่งที่เกิดขึ้น ... .. "
ได้ย้ายก็เป็นความเจ็บปวด ดังนั้นเขาแทบจะไม่หันหัวของเขาที่จะมอง ที่นั่นเป็นเจ้าของเสียง Lefille
เป็นไปตามคาด. ที่--- ขนาดเล็กจริงๆ Lefille.
"อุ๊ย ... มันคืออะไร Suimei? "
เขาเห็นดังกล่าวเป็นช่วงเวลาที่เครื่องทำให้ฅกฅะลึงเขาอยากจะขยี้ตาของเขา เช่นเดียวกับที่มีเด็กสาวที่ดูราวกับว่าเธออยู่ในโรงเรียนประถมศึกษา.
แดงผมหางม้าผม ยกสูงขึ้นเล็กน้อยและรูปร่างที่คมชัดของดวงตาและผิวขาวสมควรบุคคลจากการเป็นประเทศที่เต็มไปด้วยหิมะ บรรยากาศสงบสีดำรู้สึกตอนแรกที่เขาเห็นเธอ แน่นอนเธอดูเหมือน Lefille ดังนั้นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ นี้ที่ขนาดเล็ก Lefille ... .. แน่นอน.
แต่สิ่งที่สถานการณ์เช่นนี้? เพราะร่างกายของเธอกลายเป็นขนาดเล็ก, เสื้อผ้ากลายเป็นถุงและน้ำตาแขวนที่ขอบตาขณะที่เธอปลูกใบหน้าของเธอบนพื้นดินตอนที่เธอตกลงเธอก็เช็ดโคลนบนใบหน้าของเธอกับด้านหลังมือของเธอ เธอถามคำถามนั้น แต่มันก็เป็นเขาที่อยากจะขอให้เธอในปัจจุบันผู้
"ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณ? คุณกลายเป็นขนาดเล็ก. "
" ขนาดเล็ก ... .? "
เมื่อถามว่าที่มีขนาดเล็ก Lefille เอียงศีรษะของเธอกับสิ่งเดียวที่สามารถอธิบายได้ว่าการแสดงออกที่น่ารักและมองไปที่ร่างกายของเธอ และการแสดงออกเปลี่ยนที่ของความหวาดกลัว.
"ใช่มั้ย? ใช่มั้ย? W, นี่คืออะไร? สิ่งที่เกิดขึ้น Suimei? "
" ไม่มีไม่มี ผมเป็นผู้หนึ่งที่ควรจะถามคุณว่า. "
" ร่างกายของฉัน! ร่างกายของฉันมีขนาดเล็ก! ทำไม? นี้เกิดขึ้นทำไม? '
"นี่เป็นครั้งแรกที่มันเกิดขึ้น? อ่าผมคิดว่ามันเป็นครั้งแรก ... . "
" แน่นอน! ไม่มีสิ่งที่วิธีการเช่นนี้เกิดขึ้นมาก่อน! "
Lefille ที่ถูกตะโกนใส่เหตุการณ์แปลก ๆ ที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหันสับสน มันเป็นครั้งแรก ดีก็จะเป็นเรื่องยากที่จะมีเหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นเป็นประจำเช่นกัน แต่ Lefille พูดราวกับว่าเธอมีความสงสัยของเธอ.
"D, Rajas ไม่ใช้บางสะกดความชั่วร้ายกับฉันในระหว่างการต่อสู้ ... ."
Lefille พูดด้วยสีหน้าจริงจัง ความวิตกกังวลของเธออาจจะรู้สึกว่า ถ้ามันเป็นคำสาปแช่งพิจารณาสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่มันจะได้รับการพิจารณา แต่เขาจริงๆจะได้ใช้คำสาปแช่งที่หันกลับมาอายุ? พลัสจะได้รับผลกระทบหลังจากที่ทุกอย่างที่ถูกกว่า แม้สำหรับสาปแช่งมันแสดงให้เห็นถึงวิธีการที่จะสายเกินไป ชนิดของคำสาปนี้ก็ไม่มีประโยชน์ไม่ว่าสถานการณ์.
เขามองอย่างระมัดระวังเพื่อดูว่ามันเป็นสิ่งที่เขาทำกับ Rajas บิตสุดท้ายของความแข็งแรง.
" ..... ไม่มีก็ไม่ได้มีลักษณะเช่นนั้น มีร่องรอยของการสาปแช่งอื่น ๆ นอกเหนือจากที่คุณมีอยู่แล้วใด ๆ ไม่ได้. "
" เอ่อแล้ว why-- "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คุณได้พบคนที่ดี . "" ไม่ ฉันคิดว่าเขาออกจากใจของเขาในเวลา ฉันขอบคุณเขาก็ตาม แต่เขาเป็นปีศาจ "lefille คิดว่าคำพูดนั้นเป็นเรื่อง แปลกใจ " เอ๋ . . . . " เสียงอาจจะได้ยินที่ถูก คนที่พูดว่าคำพูดเหล่านั้นเท่านั้นที่เคยหัวเราะเยาะคนอื่นฝัน เขาเป็นผู้ชายประเภทที่ปรากฏออกจากไม่มีที่ไหนเลยในช่วงเวลาสําคัญที่จะปรบมือและขัดจังหวะ เขาอาจจะคิดว่ามันคงจะสนุกที่จะได้คนที่เขากำลังจะตายนั่นคือเหตุผลว่าทำไมในตอนนั้น เขาพูดประมาณว่า . . . . ." . . . . . แต่คำพูดของเขากลับ เขาคงหมายถึง " ." คุณดูสับสนในตัวเอง "" งั้นเหรอ "" fufufu . . . . "ตลกอะไรนักหนา ? lefille ก็ยิ้มเล็กน้อย คู่สนทนายิ้มอย่างอบอุ่นในตอนท้ายของเรื่อง มันรู้สึกว่าถ้าทำตัวเหมือนเด็กน้อยที่ผมอยากแต่มันโชคดีที่แค่ได้ฟังเสียงอันอบอุ่นของเธออีกอย่าง การต่อสู้ก็จบลง กรณีเลวร้ายที่สุด คือ หลีกเลี่ยง ผมอยากมีช่วงเวลาที่ถูกปลด และอยู่ในบรรยากาศที่สบาย สิ่งที่เกิดขึ้นนอกจาก suimei ใครโกหกลง――ตุบ" hiyuuu ! ! "จู่ๆ เสียงของอะไรบางอย่างถูกโยนลงบนพื้น และเสียงกรีดร้องที่น่ารักอาจจะได้ยิน มันอาจจะ ไม่ แน่นอน lefille คือเสียง แต่เสียงแหลมสูงชนิดนี้ก็ไม่เคยได้ยินมาก่อนแน่นอน นี่เป็นครั้งแรกที่ suimei ได้ยิน lefille กรีดร้อง" เฮ้ย lefille เกิดอะไรขึ้น . . . . "เลยย้าย มันเจ็บปวด ดังนั้นเขาจะหันหัวไปมอง ตรงนั้นคือเจ้าของเสียง lefille ตามที่คาดไว้――― lefille เล็กจริงๆ" โอ๊ย . . . . . . . มันคืออะไร suimei ? "เขาเห็นเช่น flabbergasting ก่อน เขาอยากนวดตาของเขา เหมือนกับว่า มีหญิงสาวที่ปรากฏเป็นถ้าเธออยู่โรงเรียนประถมม้าที่มีขนสีแดง ยกเล็กน้อย รูปร่างและความคมชัดของดวงตา และผิวสีขาว เหมาะกับคนที่มาจากประเทศที่เต็มไปด้วยหิมะ บรรยากาศสงบดำรู้สึกเมื่อเขาเห็นเธอครั้งแรก เธอดูเหมือน lefille . ดังนั้น เด็กนี้ lefille ขนาดเล็ก . . . แน่นอนแต่แล้วสถานการณ์นี้ ? เพราะร่างกายของเธอกลายเป็นเล็กลง เสื้อผ้าที่เป็นถุง และน้ำตาที่แขวนไว้ที่ขอบของดวงตาที่เธอปลูกไว้ ใบหน้าของเธอบนพื้นดินเมื่อเธอล้ม เธอเช็ดไปโคลนบนใบหน้าของเธอกับด้านหลังของมือเธอ เธอถามคำถามนั้น แต่มันก็เป็นคนที่เขาอยากถามเธอว่า ――" ไม่นะ เกิดอะไรขึ้นกับคุณ คุณกลายเป็นเล็กลง”" . . . . . . . เล็กลง ? "เมื่อถามว่า มี lefille เอียงศีรษะของเธอกับสิ่งที่อาจจะอธิบายไว้ว่าเป็นการแสดงออกที่น่ารักและมองที่ร่างกายของเธอ และการแสดงออกเปลี่ยนไปที่ตกใจ" เอ๋ ? เอ๋ ? W , นี่อะไร ? เกิดอะไรขึ้น suimei ? "" ไม่ ไม่ ไม่ ฉันต่างหากที่ต้องถามนายว่า ." ร่างกายของฉัน ! ร่างกายของฉันมีขนาดเล็ก ! ทำไม ? ทำไมนี้เกิดขึ้น ? "" นี่เป็นครั้งแรกที่มันเกิดขึ้น ? อ่า ฉันคิดว่ามันเป็นครั้งแรก . . . . . . . "" แน่นอน ! ! ! ไม่มีทาง มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมาก่อน "lefille ผู้ตะโกนที่แปลก อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน สับสน มันเป็นครั้งแรก มันคงจะยากที่จะมีเหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นอยู่เสมอเช่นกัน แต่ lefille พูดถ้าเธอมีความสงสัยของเธอ" D , ราจัสใช้สะกดความชั่วร้ายกับฉันในระหว่างการต่อสู้ . . . . . . . "lefille พูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ความห่วงใยของเธออาจจะรู้สึก ถ้ามันเป็นคำสาป เมื่อพิจารณาจากสิ่งที่เกิดขึ้นมาก่อน อาจได้รับการพิจารณา แต่จะต้องใช้คำสาปนั่นกลับอายุ แล้วมันได้ผล หลังจากที่ทุกอย่างก็จบ แม้แต่คำสาปมันโผล่ดึก ชนิดนี้ของคำสาปก็จะไม่มีประโยชน์ไม่ว่าสถานการณ์เขาดูอย่างรอบคอบเพื่อดูว่า มันเป็นสิ่งที่ราจัสกับบิตสุดท้ายของความแข็งแรง" . . . . . ไม่ มันไม่เหมือน ไม่มีร่องรอยคำสาปมากกว่าหนึ่งคุณมี . "" เอ่อ แล้วทำไม―― "