Abnormal Medial Prefrontal Response

Abnormal Medial Prefrontal Responses to Emotional Conflict in Patients
We first examined overall responses to emotional conflict. As shown in Figure2A, healthy comparison subjects exhibited greater activation to emotional conflict than did patients with generalized anxiety disorder in the dorsomedial prefrontal cortex (x=0, y=36, z=38; z=3.96; d=1.22; 2,832 mm3; x=6, y=44,z=34; z=3.33; d=1.14). This difference resulted from activation by emotional conflict within this cluster in comparison subjects (t=3.9, df=23, p=0.001; d=0.8) but not in patients (t=1.84, df=16, p>0.05; see Figure 2B). No group differences were observed in the pregenual cingulate or the amygdala.
Next, we explored the neural correlates of group differences in emotional conflict adaptation, guided by our behavioral results. Based on our previous findings with the
emotional conflict task in healthy volunteers, we examined the contrast of postincongruent incongruent trials minus postcongruent incongruent trials in the pregenual cingulate in patients and healthy comparison subjects and found a significant cluster (x=-12, y=32, z=-4; z=3.49; 376 mm3 ; d=1.2; see Figure 3A). Average signal within this cluster was extracted for each group to further describe the effect. As predicted, in this cluster, healthy comparison subjects had greater activity during postincongruent incongruent trials (t=3.34, df=23, p0.1; see Figure 3B). Next, we examined the contrast of postcongruent incongruent trials minus postincongruent incongruent trials
in the dorsomedial prefrontal cortex and amygdala in both groups and found a significant cluster in the dorsomedial prefrontal cortex (x=-1, y=36, z=38; z=3.26; 568
mm3 ; d=1.15; see Figure 3C) but not in the amygdala. Extraction of average signal within this cluster revealed that the group difference was driven by the expected greater activity in postcongruent incongruent trials in healthy comparison subjects (t=2.36, df=23, p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความผิดปกติด้านใกล้กลาง Prefrontal ตอบสนองต่อความขัดแย้งทางอารมณ์ในผู้ป่วยเราต้องตรวจสอบคำตอบโดยรวมความขัดแย้งทางอารมณ์ ตามที่แสดงใน Figure2A เปรียบเทียบสุขภาพเรื่องจัดแสดงเปิดใช้งานมากกว่าการขัดแย้งทางอารมณ์มากกว่าได้ผู้ป่วยที่ มีโรควิตกกังวลเมจแบบทั่วไปในการ dorsomedial prefrontal cortex (x = 0, y = 36, z = 38; z = 3.96; d = 1.22; 2,832 mm3; x = 6, y = 44, z = 34; z = 3.33; d = 1.14) ความแตกต่างนี้เป็นผลมาจากการเปิดใช้งาน โดยความขัดแย้งทางอารมณ์ภายในคลัสเตอร์นี้ในเรื่องการเปรียบเทียบ (t = 3.9, df = 23, p = 0.001; d = 0.8) แต่ไม่ใช่ ในผู้ป่วย (t = 1.84, df = 16, p > 0.05 ดูรูปที่ 2B) ไม่มีความแตกต่างของกลุ่มได้สังเกตในการ pregenual cingulate หรือ amygdalaถัดไป เราสำรวจสัมพันธ์กับประสาทของความแตกต่างของกลุ่มในการปรับตัวความขัดแย้งทางอารมณ์ คำแนะนำจากผลของพฤติกรรม ตามผลการวิจัยของเราก่อนหน้านี้ด้วยการความขัดแย้งทางอารมณ์งานในอาสาสมัครสุขภาพ เราตรวจสอบความแตกต่างของการทดลอง incongruent postincongruent ลบ postcongruent incongruent การทดลองในการ pregenual cingulate ในผู้ป่วย และเปรียบเทียบสุขภาพหัวข้อ และพบคลัสเตอร์สำคัญ (x =-12, y = 32, z =-4; z = 3.49; 376 mm3; d = 1.2 ดูรูป 3A) สัญญาณเฉลี่ยภายในคลัสเตอร์นี้มีแยกสำหรับแต่ละกลุ่มเพื่ออธิบายผลกระทบเพิ่มเติม เป็นคาดการณ์ ในคลัสเตอร์นี้ เรื่องเปรียบเทียบสุขภาพมีกิจกรรมมากขึ้นระหว่างการทดลอง incongruent postincongruent (t =จำนวน 117, df = 23, p < 0.005; d = 0.68), ใน ขณะที่ในผู้ป่วยที่ ไม่มีความแตกต่างที่สังเกต (t = 1.6, df = 16, p > 0.1 ดูรูปที่ 3B) ถัดไป เราตรวจสอบความแตกต่างของการทดลอง incongruent postcongruent ลบ postincongruent incongruent ทดลองในการ dorsomedial prefrontal cortex และ amygdala ทั้งกลุ่ม และพบคลัสเตอร์ที่สำคัญในการ dorsomedial prefrontal cortex (x =-1, y = 36, z = 38; z =สวย 3.26; 568mm3 d = 1.15 ดูรูปที่ 3C) แต่ไม่ใช่ ใน amygdala แยกสัญญาณเฉลี่ยภายในคลัสเตอร์นี้เปิดเผยว่า ความแตกต่างของกลุ่มถูกขับเคลื่อน โดยกิจกรรมมากกว่าที่คาดไว้ในการทดลอง incongruent postcongruent ในเรื่องเปรียบเทียบสุขภาพ (t = 2.36, df = 23, p < 0.05; d = 0.48) และ โดยผลตรงกันข้ามในผู้ป่วย (t = 2.66, df = 16, p < 0.05; d = 0.64 ดูรูป 3D) หมายเหตุว่า ไม่สามารถของผู้ป่วยลดกิจกรรม prefrontal dorsomedial ในการทดลอง postincongruent incongruent แห่งดวงผู้ป่วยไม่สามารถปรับปรุงเวลาปฏิกิริยาระหว่างการทดลองเหล่านี้เปรียบเทียบกับเรื่องเปรียบเทียบเพื่อสุขภาพ ความแตกต่างของกลุ่มไม่ได้สังเกตในขอบเขตที่น่าสนใจสำหรับความแตกต่างของการทดลอง postcongruent แผงกับแผงทดลอง postincongruent ในที่สุด เปรียบเทียบข้ามทุกชนิดทดลองใช้ เราพบเปิดใช้งานอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในผู้ป่วยมากกว่าในเรื่องการเปรียบเทียบใน amygdala ซ้าย (x =-22, y =-2, z =-18; z = 3.04; 232 mm3; d = 1.04) ใช้แผนที่ basolateral, centromedial และ subregions amygdalar ผิวเผิน (47, 48) ความน่าเป็น cytoarchitectonic เราพบว่า 78% ของคลัสเตอร์นี้ corresponded amygdala ผิวเผินและ basolateral amygdala 21.1%

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผิดปกติปานกลาง Prefrontal การตอบสนองต่อความขัดแย้งทางอารมณ์ในผู้ป่วย
ก่อนอื่นเราตรวจสอบการตอบสนองโดยรวมไปสู่ความขัดแย้งทางอารมณ์ ดังแสดงใน Figure2A อาสาสมัครสุขภาพดีแสดงการเปรียบเทียบยืนยันการใช้งานมากขึ้นไปสู่ความขัดแย้งทางอารมณ์กว่าผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของความวิตกกังวลทั่วไปใน prefrontal นอก dorsomedial (x = 0, y = 36, Z = 38; Z = 3.96; D = 1.22; 2832 mm3; x = 6 y = 44, Z = 34; Z = 3.33; D = 1.14) ความแตกต่างนี้เป็นผลมาจากการเปิดใช้งานจากความขัดแย้งทางอารมณ์ภายในคลัสเตอร์นี้ในวิชาเปรียบเทียบ (t = 3.9, DF = 23, p = 0.001; D ​​= 0.8) แต่ไม่ได้อยู่ในราย (t = 1.84, DF = 16, p> 0.05; ดูรูป 2B) ไม่มีความแตกต่างของกลุ่มพบใน cingulate pregenual หรือต่อมทอนซิล.
ต่อไปเราจะสำรวจสัมพันธ์ประสาทของความแตกต่างในกลุ่มการปรับตัวความขัดแย้งทางอารมณ์นำโดยผลพฤติกรรมของเรา จากผลการวิจัยก่อนหน้านี้ที่มี
ความขัดแย้งทางผลงานทางอารมณ์ในอาสาสมัครสุขภาพดีเราตรวจสอบความคมชัดของ postincongruent ทดลองสอดคล้องกันลบ postcongruent ทดลองสอดคล้องกันใน cingulate pregenual ในผู้ป่วยและวิชาเปรียบเทียบสุขภาพดีและพบว่าเป็นกลุ่มอย่างมีนัยสำคัญ (x = -12, y = 32 , Z = -4; Z = 3.49; 376 mm3; D = 1.2; ดูรูปที่ 3A) สัญญาณเฉลี่ยภายในคลัสเตอร์นี้ถูกสกัดสำหรับแต่ละกลุ่มเพื่ออธิบายผลกระทบ เป็นที่คาดการณ์ในคลัสเตอร์นี้วิชาเปรียบเทียบสุขภาพดีมีกิจกรรมมากขึ้นในช่วงการทดลอง postincongruent สอดคล้องกัน (t = 3.34, DF = 23, p <0.005; D = 0.68) ในขณะที่ผู้ป่วยไม่แตกต่างกันเป็นข้อสังเกต (t = 1.6, DF = 16 , p> 0.1 ดูรูปที่ 3B) ต่อไปเราจะตรวจสอบความคมชัดของ postcongruent ทดลองสอดคล้องกันลบ postincongruent ทดลองสอดคล้องกัน
ใน prefrontal นอก dorsomedial และต่อมทอนซิลในทั้งสองกลุ่มและพบว่าเป็นกลุ่มที่มีความสำคัญใน prefrontal นอก dorsomedial (x = -1, y = 36, Z = 38; Z = 3.26; 568
mm3; D = 1.15; ดูรูปที่ 3C) แต่ไม่ได้อยู่ในต่อมทอนซิล การสกัดสัญญาณเฉลี่ยภายในคลัสเตอร์พบว่าแตกต่างกันเป็นกลุ่มที่ผลักดันโดยกิจกรรมมากขึ้นคาดว่าใน postcongruent ทดลองสอดคล้องกันในวิชาเปรียบเทียบเพื่อสุขภาพ (t = 2.36, DF = 23, p <0.05; D = 0.48) และผลในทางตรงกันข้ามใน ผู้ป่วย (t = 2.66, DF = 16, p <0.05; D = 0.64; ดูรูป 3D) โปรดทราบว่าไม่สามารถของผู้ป่วยเพื่อลดกิจกรรม prefrontal dorsomedial ในการทดลองสอดคล้องกัน postincongruent ขนานการไร้ความสามารถของผู้ป่วยในการปรับปรุงปฏิกิริยาครั้งในระหว่างการทดลองเหล่านี้เมื่อเทียบกับอาสาสมัครที่มีสุขภาพดีการเปรียบเทียบ ไม่มีความแตกต่างของกลุ่มถูกตั้งข้อสังเกตในทุกภูมิภาคที่น่าสนใจสำหรับความคมชัดของการทดลองสอดคล้อง postcongruent กับการทดลองสอดคล้อง postincongruent ในที่สุดเมื่อเปรียบเทียบกับในทุกประเภทการทดลองทั้งหมดที่เราพบยืนยันการใช้งานมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในผู้ป่วยกว่าในการเปรียบเทียบในต่อมทอนซิลซ้าย (x = -22, y = -2, Z = -18; Z = 3.04; 232 mm3; D = 1.04) . การใช้แผนที่ความน่าจะเป็นของ cytoarchitectonic basolateral, centromedial และอนุภูมิภาค amygdalar ตื้น (47, 48) เราพบว่า 78% ของกลุ่มนี้ก็ตรงกับต่อมทอนซิลตื้นและ 21.1% เป็น basolateral ต่อมทอนซิล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตอบสนองที่ผิดปกติในแนวพรีฟรอนท ความขัดแย้งทางอารมณ์ในผู้ป่วย
เราตรวจสอบการตอบสนองโดยรวมถึงความขัดแย้งทางอารมณ์ ดังแสดงใน figure2a วิชาสุขภาพมากขึ้น กระตุ้นให้มีการขัดแย้งทางอารมณ์สูงกว่าผู้ป่วยโรควิตกกังวลทั่วไปในเปลือกสมองส่วนหน้า dorsomedial ( x = 0 , y = 36 , Z = 38 ; Z = 3.96 ; D = 1.22 ; 2832 มม. ; x = 6 , y = 44 , Z = 34 ; Z = 3.33 ; D = 1.14 )ความแตกต่างนี้เป็นผลจากการกระตุ้นด้วยอารมณ์ ความขัดแย้งภายในกลุ่มนี้ในการเปรียบเทียบวิชา ( t = 3.9 , df = 23 , p = 0.001 ; D = 0.8 ) แต่ในผู้ป่วย ( t = 1.84 , df = 16 , p > 0.05 ; ดูรูปที่ 2B ) ความแตกต่างของกลุ่มที่พบใน cingulate pregenual หรือ Amygdala .
ต่อไปเราเริ่มประสาทที่เกี่ยวข้องกับความแตกต่างในการปรับตัวของกลุ่มความขัดแย้งทางอารมณ์แนะนำโดยผลของพฤติกรรมของเรา จากการศึกษาก่อนหน้านี้ของเรากับ
งานความขัดแย้งทางอารมณ์ในอาสาสมัครที่มีสุขภาพดี เราตรวจสอบความคมชัดของ postincongruent ซึ่งไม่ลงรอยกันการทดลองลบ postcongruent ซึ่งไม่ลงรอยกันการทดลองใน pregenual cingulate ในผู้ป่วยและวิชาการมีสุขภาพดี และพบกลุ่มอย่างมีนัยสำคัญ ( x = 12 , Y = 32 , Z = 4 ; Z = 3.49 มม. แล้ว ; ; D = 1 ; ดูรูปที่ 3A )สัญญาณเฉลี่ยภายในกลุ่มนี้แยกสำหรับแต่ละกลุ่มเพิ่มเติม อธิบายผล ทำนายว่า ในกลุ่มนี้ เพื่อเปรียบเทียบสุขภาพมีกิจกรรมมากขึ้น postincongruent ซึ่งไม่ลงรอยกันในระหว่างการทดลอง ( t = 3.34 , df = 23 , p < 0.005 ; D = 0.68 ) ส่วนในผู้ป่วยพบว่าไม่มีความแตกต่าง ( t = 1.6 , df = 16 , p > 1 ; ดูรูปที่ 3B ) ต่อไปเราตรวจสอบความคมชัดของ postcongruent ซึ่งไม่ลงรอยกันการทดลองลบ postincongruent การทดลองซึ่งไม่ลงรอยกัน
ใน dorsomedial พรีฟรอนท เยื่อหุ้มสมองและ Amygdala ในทั้งสองกลุ่ม พบกลุ่มที่สำคัญในเปลือกสมองส่วนหน้า dorsomedial ( x = - 1 , y = 36 , Z = 38 ; Z = 3.26 ; 568
มม. ; D = 1.15 ดูรูปที่ 3 ) แต่ ไม่ใน Amygdala .การสกัดสัญญาณเฉลี่ยภายในกลุ่มนี้ พบว่า กลุ่มที่แตกต่างถูกขับเคลื่อน โดยคาดว่า มากกว่ากิจกรรมใน postcongruent ซึ่งไม่ลงรอยกันการทดลองในวิชาการมีสุขภาพดี ( t = 2.36 , df = 23 , p < 0.05 ; D = 0.48 ) และตรงกันข้ามในผู้ป่วย ( t = 2.66 , df = 16 , p < 0.05 ; D = 0.36 ; ดูรูปที่ 3 )โปรดทราบว่าไร้ความสามารถของผู้ป่วยเพื่อลดกิจกรรมพรีฟรอนท dorsomedial postincongruent ซึ่งไม่ลงรอยกันในการทดลองโดยผู้ป่วยไม่สามารถปรับปรุงปฏิกิริยาครั้งในระหว่างการทดลองเหล่านี้เมื่อเทียบกับวิชาการมีสุขภาพดี ความแตกต่างของกลุ่มที่พบในใด ๆของพื้นที่ที่น่าสนใจสำหรับความคมชัดของ postcongruent การทดลองสอดคล้องกับ postincongruent หลังการทดลองในที่สุด การเปรียบเทียบในรูปแบบทดลองใช้ เราพบการกระตุ้นอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในผู้ป่วยกว่าในการเปรียบเทียบกลุ่มตัวอย่างใน Amygdala ทิ้ง ( X = - 22 , y = - 2 , Z = - 18 ; Z = 3.04 ; 232 มม. ; D = 1.04 ) ใช้แผนที่ cytoarchitectonic ความน่าจะเป็นของ basolateral centromedial , และผิวเผิน amygdalar ธรณีสัณฐาน ( 47 , 48 ) เราพบว่า 78% ของกลุ่มนี้ตรงกับ Amygdala ผิวเผินและ 211 ( Amygdala basolateral .