CRITICISM”: n. The art, skill or pr

CRITICISM”: n. The art, skill or profession of making discriminating judgments and evaluations.

THE ESSENCE OF CRITICAL THINKING

Ask Four Basic Questions as You Read / Listen:

What is the book/message about as a whole?
What is the author/speaker saying in detail, and how is it said?
Is the book/message true, in whole or in part?
What is the significance of the book/message?
ELEMENTS OF A CRITICAL PAPER

The following is a general structure to follow for the body of a critical paper. Be sure to include a suitable introduction and conclusion, as described in the previous section, How to Write a Whole Composition.
Adapt it to specific assignments as appropriate.

PART ONE: DESCRIPTION

Classify the book/message according to kind and subject matter.
Very briefly, state what the whole of the book/message is about.
Enumerate the major parts of the book/message in their order and relation.
Define the problem or problems that the author/speaker is trying to solve.
PART TWO: INTERPRETATION

Find the important words (terms) in the book/message and determine the author’s/speaker’s meaning of these terms, with precision.
Identify the most important sentences (propositions) in the book/message, the ones that express the judgments on which the whole book/message rests. These are the foundational affirmations and denials of the author/speaker. They must be either premises or conclusions. State them in your own words.
Construct the author’s/speaker’s arguments, beginning with any assumptions and/or self-evident propositions. An argument is the author’s/speaker’s line of reasoning aimed at demonstrating the truth or falsehood of his or her claims, that is, the coherent series of reasons, statements, or facts that support or establish a point of view. If the arguments are not explicitly expressed in the book/message, you will need to construct them from sequences of sentences.
Determine the author’s/speaker’s solutions to the problem or question that he or she posed. Ask: Which problems were solved and which were not? Did the author/speaker know which were not solved?
PART THREE: CRITICISM

General Pointers.
From this point on, you will have a chance to argue with the author/speaker and express yourself, but keep in mind the following general maxims of scholarly etiquette:

Do not say that you agree, disagree, or suspend judgment until you have adequately interpreted the book/message. Do not begin criticism until you are able to say, with reasonable certainty, “I understand,” i. e., I have done an adequate job with parts one and two. Complete the task of understanding before rushing in.

When you disagree, do so reasonably and not contentiously.

Demonstrate that you know the difference between knowledge and personal opinion by presenting good reasons for any critical judgments that you make.

Three conditions must be satisfied if controversy is to be well conducted:

Make an attempt at impartiality by reading/listening sympathetically.

Acknowledge any emotions that you bring to the dispute.

State your own assumptions explicitly.

Determine, wherever possible, the origins and the consequences of the author’s/speaker’s arguments.
Try to locate the origins of the author’s/speaker’s ideas in the larger picture of history. What movements, currents of thought, or other thinkers might have influenced him or her? Then carry the author’s/speaker’s ideas to their logical conclusions. To the best of your ability and given the academic background that you already possess, relate the author’s/speaker’s ideas to those of other authors with whom you are familiar.

Judge the soundness of the author’s/speaker’s arguments.
As called for, show where the author/speaker is uninformed. To support your remarks, you must be able to state the knowledge that the author/speaker lacks and show how it is relevant, i.e., how it affects the conclusions.

As called for, show where the author/speaker is misinformed, where assertions are made that are contrary to fact. This kind of defect should be pointed out only if it is relevant to the conclusions. To support your remark, you must be able to argue the truth or greater probability of a position contrary to the author’s / speaker’s.

As called for, show where the author/speaker is illogical, where there are fallacies in reasoning. In general fallacies are of two sorts. There is the non sequitur, which means that the conclusion simply does not follow for the reasons that are offered. Then there is the problem of inconsistency, which means that two things the author/speaker has tried to say are incompatible. To make either of these criticisms, you must be able to show the precise respect in which the author’s/speaker’s argument fails to be forcibly convincing. Be concerned with this defect only if major conclusions are affected by it.

In addition, show where the author/speaker fails to draw any conclusions that are implied by the evidence given or principles involved.

If you have not been able to show that the author/speaker is uninformed, misinformed or illogical on relevant matters, you simply cannot disagree. You must agree, at least in part, although you may suspend judgment on the whole. If you have been convinced, you should admit it. If, despite your failure to support one or more of these critical points, you still honestly feel unconvinced, perhaps you should not have said that you understood in the first place!

Judge the completeness of the author’s/speaker’s arguments.
Define any inadequacy precisely. Did the author/speaker solve all the problems he/she started with? Did the author/speaker make the best use of available materials and resources? Did the author/speaker see all the implications and ramifications of the problem? Did the author/speaker make all essential or relevant distinctions in his or her presentation?

Judge the value of the book / message.
Your final evaluation must be concerned with the truth and significance of the book/message for a given purpose, i.e., its value. This judgment must be based on definite criteria. These criteria should be internal (soundness and completeness) as well as external (relevance to some purpose).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิจารณ์": n. ศิลปะ ทักษะ หรืออาชีพทำตัดสินรับการจำแนกและประเมิน

ที่สำคัญของสำคัญคิด

ถามสี่พื้นฐานคำถามว่าคุณอ่าน / ฟัง:

อะไรกำลังจอง/ข้อความทั้งหมด?
อะไรผู้เขียน/ผู้พูดในรายละเอียด และวิธีนั้นว่า ?
สมุด/ข้อความ true ทั้งหมด หรือบางส่วน?
สิ่งสำคัญของหนังสือ/ข้อความ?
องค์ประกอบ A สำคัญกระดาษ

ต่อไปนี้เป็นโครงสร้างทั่วไปตามร่างกายของกระดาษที่สำคัญ ได้แนะนำที่เหมาะสมและข้อสรุป ตามที่อธิบายไว้ในส่วนก่อนหน้านี้ วิธีการเขียนมีทั้งองค์ประกอบ.
ปรับให้กำหนดเฉพาะตามความเหมาะสม

ส่วนหนึ่ง: อธิบาย

จัดประเภทหนังสือ/ข้อความตามประเภทและสาระ
มากสั้น ๆ สถานะทั้งหมดของหนังสือ/ข้อความที่จะเกี่ยวกับ
ระบุชิ้นส่วนสำคัญของหนังสือ/ข้อความในใบสั่งและความสัมพันธ์
กำหนดปัญหาหรือปัญหาที่ผู้เขียน/ผู้พยายามแก้
PART 2: ตี

หาคำสำคัญ (เงื่อนไข) ในหนังสือ/ข้อความ และกำหนดผู้ / ลำโพงของความหมายของคำเหล่านี้ มีความแม่นยำ
ระบุประโยคสำคัญ (เริ่ม) ในสมุด/ข่าวสาร คนที่ด่วนตัดสินอยู่จอง/ข้อความทั้งหมด นี่คือ foundational affirmations และปฏิเสธของผู้เขียน/ลำโพง จะต้องมีสถานที่หรือบทสรุป ระบุไว้ในคำของคุณเอง.
ผู้สร้าง / ลำโพงของอาร์กิวเมนต์ เริ่มต้น ด้วยสมมติฐานหรือขั้นวีรกรรมใด ๆ อาร์กิวเมนต์เป็นผู้ / สายลำโพงของเหตุผลมุ่งเห็นความจริงหรือ falsehood ของ ตนเรียกร้อง กล่าวคือ ชุด coherent ของเหตุผล คำ หรือข้อเท็จจริงที่สนับสนุน หรือสร้างการมอง ถ้าอาร์กิวเมนต์จะไม่ชัดเจนแสดงในสมุด/ข้อความ คุณจะต้องสร้างพวกเขาจากลำดับของประโยค
ผู้ตรวจสอบ / แก้ไขปัญหาหรือคำถาม ของผู้บรรยายว่าเขาหรือเธออึ้ง ถาม: ปัญหาที่ถูกแก้ไข และที่ไม่ได้อย่างไร ผู้เขียน/ผู้ทราบซึ่งได้แก้ไข?
PART 3: วิจารณ์

ตัวชี้ทั่วไป.
จากนี้ คุณจะมีโอกาสที่จะโต้เถียงกับผู้เขียน/ลำโพง และ express ด้วยตนเอง แต่ให้นึกถึงคำคมทั่วไปต่อไปนี้ของมารยาท scholarly:

ไม่ว่า คุณเห็นด้วย ไม่เห็นด้วย หรือระงับพิพากษาจนกว่าคุณมีเพียงพอแปลหนังสือ/ข้อความ เริ่มวิจารณ์จนกว่าคุณจะสามารถพูด มีความเชื่อมั่นเหมาะสม "ฉันเข้าใจ i. e. เสร็จงานเพียงพอกับส่วนที่หนึ่งและสอง ดำเนินการทำความเข้าใจก่อนที่จะรีบในการ

เมื่อคุณไม่เห็นด้วย ดังกล่าวสมเหตุสมผล และ contentiously ไม่

แสดงว่า คุณทราบว่าความแตกต่างระหว่างความรู้และความเห็นส่วนตัว โดยนำเสนอสาเหตุดีคำพิพากษาที่สำคัญใด ๆ ที่คุณทำ

สามเงื่อนไขต้องพอใจว่าถกเถียงกันจะดำเนิน:

ทำให้ความพยายามที่เมตตาอ่าน/ฟัง sympathetically

รับรู้อารมณ์ใด ๆ ที่คุณนำมาสู่ข้อโต้แย้ง

ระบุสมมติฐานของคุณเองอย่างชัดเจน

กำหนด คุย กำเนิดและผลของผู้เขียน / อาร์กิวเมนต์ของลำโพง
พยายามค้นหากำเนิดของผู้ / ความคิดของผู้บรรยายในภาพใหญ่ของประวัติศาสตร์ ความเคลื่อนไหวอะไร กระแสของความคิด หรือ thinkers อื่น ๆ อาจมีอิทธิพลเขาหรือเธอ ดำเนินการของผู้เขียนแล้ว / ความคิดของผู้บรรยายสรุปตรรกะของพวกเขา เพื่อสุด ของความสามารถของคุณ และประวัติการศึกษาที่คุณมีอยู่แล้ว ผู้เกี่ยวข้อง / ความคิดของผู้บรรยายของคนที่ไม่คุ้นเคย

ตัดสินความสมบูรณ์ของผู้ / อาร์กิวเมนต์ของลำโพง
เรียกสำหรับ แสดงที่ผู้เขียน/ผู้รู้ เพื่อสนับสนุนคำพูดของคุณ เมื่อต้อง การระบุความรู้ที่ผู้เขียน/ลำโพงขาดแสดงว่าจะเกี่ยวข้อง เช่น มันกระทบบทสรุปการ

เรียกสำหรับ แสดงที่ผู้เขียน/ลำโพงเป็น misinformed ที่ assertions ที่ทำการที่ขัดต่อข้อเท็จจริง ชนิดของความบกพร่องนี้ควรชี้ออกเฉพาะเมื่อเกี่ยวข้องกับบทสรุป หมายเหตุของคุณ การสนับสนุน จะได้ทะเลาะกันจริงหรือมากกว่าน่าเป็นตำแหน่งที่ขัดกับผู้ / ของลำโพง

เรียกสำหรับ แสดงผู้เขียน/ผู้ไม่สมเหตุผล มี fallacies ในเหตุผล โดยทั่วไป fallacies มีสองประเภท Sequitur ไม่ ซึ่งหมายความ ว่า ข้อสรุปก็ไม่เป็นไปตามเหตุผลที่เสนอ ได้ แล้ว มีปัญหาไม่สอดคล้องกัน ซึ่งหมายความ ว่า สองสิ่งที่ผู้เขียน/ลำโพงได้พยายามบอกว่า เข้ากันไม่ได้ ทำอย่างใดอย่างหนึ่งวิจารณ์เหล่านี้ คุณต้องแสดงความเคารพความแม่นยำที่ผู้ / อาร์กิวเมนต์ของลำโพงไม่สามารถบังคับให้มีการกระตุ้นการ จะเกี่ยวข้องกับความบกพร่องนี้เมื่อบทสรุปสำคัญที่ได้รับผลจากมัน

, ดูที่ผู้เขียน/ผู้บรรยายไม่สามารถวาดบทสรุปที่นัยตามหลักฐานที่กำหนดหรือหลักการเกี่ยวข้องใด ๆ ด้วย

ถ้าคุณมีไม่ได้แสดงว่าผู้เขียน/ผู้รู้ misinformed หรือไม่สมเหตุผลในเรื่องที่เกี่ยวข้อง คุณเพียงไม่สามารถไม่เห็นด้วย คุณต้องยอมรับ น้อยส่วน แม้ว่าคุณอาจระงับพิพากษาในทั้งหมด ถ้าคุณมี convinced คุณควรยอมรับมัน ถ้า แม้ มีการล้มเหลวในการสนับสนุนอย่างน้อยหนึ่งจุดที่สำคัญเหล่านี้ คุณยังคงสุจริตอย่างรู้สึก unconvinced บางทีคุณควรไม่ได้พูดว่า คุณเข้าใจในสถานที่แรก!

สมบูรณ์ของผู้ตัดสิน / อาร์กิวเมนต์ของลำโพง
กำหนด inadequacy ใด ๆ อย่างแม่นยำ ผู้เขียน/ลำโพงไม่ได้แก้ปัญหาทั้งหมดที่เขาเริ่มต้นด้วย ผู้เขียน/ผู้ไม่ทำใช้วัสดุและทรัพยากรที่ใช้ดี ผู้เขียน/ผู้บรรยายไม่เห็นผลและ ramifications ของปัญหาทั้งหมด ได้ผู้เขียน/ผู้ให้ความสำคัญ หรือเกี่ยวข้องทั้งหมดในงานนำเสนอของเขา หรือเธอ?

ตัดสินค่าของหนังสือ / ข้อความ.
สุดท้ายประเมินต้องเกี่ยวข้องกับความจริงและความสำคัญของหนังสือ/ข้อความสำหรับวัตถุประสงค์ที่กำหนด เช่น ค่า คำพิพากษานี้ต้องยึดตามเกณฑ์ที่แน่นอน เงื่อนไขเหล่านี้ควรจะเป็นภายใน (ความสมบูรณ์และครบถ้วน) และภายนอก (เกี่ยวข้องกับวัตถุประสงค์บางอย่าง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิจารณ์ ": n ศิลปะทักษะหรือวิชาชีพของการตัดสินจำแนกและการประเมินผลสาระสำคัญของคิดอย่างมีวิจารณญาณสอบถามสี่คำถามพื้นฐานที่คุณอ่าน / ฟัง: ? เป็นหนังสือเล่ม / ข้อความเกี่ยวกับทั้งสิ่งที่เป็นผู้เขียน / ลำโพงพูดในรายละเอียดอะไรและ วิธีการคือก็กล่าวว่า? เป็นหนังสือ / ข้อความจริงในทั้งหมดหรือบางส่วน? เป็นความสำคัญของหนังสือเล่ม / ข้อความอะไรองค์ประกอบของกระดาษอย่างมีวิจารณญาณต่อไปนี้เป็นโครงสร้างทั่วไปที่จะปฏิบัติตามสำหรับร่างกายของกระดาษที่สำคัญ ให้แน่ใจว่าจะรวมถึงการแนะนำที่เหมาะสมและข้อสรุปที่อธิบายไว้ในส่วนก่อนหน้านี้วิธีการเขียนองค์ประกอบทั้งปรับให้เฉพาะที่ได้รับมอบหมายตามความเหมาะสมส่วนหนึ่ง: รายละเอียดจำแนกหนังสือ / ข้อความตามชนิดและอาจมีเรื่องที่สั้นมาก รัฐสิ่งที่ทั้งหนังสือ / ข้อความที่เกี่ยวกับการแจกแจงในส่วนที่สำคัญของหนังสือเล่ม / ข้อความในคำสั่งของพวกเขาและความสัมพันธ์กำหนดปัญหาหรือปัญหาที่ผู้เขียน / ลำโพงพยายามที่จะแก้ปัญหาส่วนที่สอง: การตีความค้นหาสำคัญ คำ (คำ) ในหนังสือเล่มนี้ / ข้อความและกำหนดความหมาย / ลำโพงของผู้เขียนของคำเหล่านี้ด้วยความแม่นยำระบุประโยคที่สำคัญที่สุด (ข้อเสนอ) ในหนังสือเล่ม / ข้อความ, คนที่แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการที่หนังสือเล่ม / ข้อความทั้ง ที่วางอยู่ เหล่านี้เป็นพื้นฐานและยืนยันการปฏิเสธของผู้เขียน / ลำโพง พวกเขาจะต้องเป็นได้ทั้งสถานที่หรือข้อสรุป ระบุไว้ในคำของคุณเองสร้างข้อโต้แย้ง / ลำโพงของผู้เขียนเริ่มต้นด้วยสมมติฐานใด ๆ และ / หรือข้อเสนอของตัวเองชัดเจน อาร์กิวเมนต์เป็นสาย / ลำโพงของผู้เขียนของเหตุผลที่มีวัตถุประสงค์เพื่อแสดงให้เห็นถึงความจริงหรือความเท็จของการเรียกร้องของเขาหรือเธอที่เป็นซีรีส์ที่สอดคล้องกันของเหตุผลงบหรือข้อเท็จจริงที่สนับสนุนหรือสร้างมุมมอง หากข้อโต้แย้งไม่ได้แสดงความชัดเจนในหนังสือ / ข้อความคุณจะต้องสร้างพวกเขาจากลำดับของประโยคที่กำหนดโซลูชั่น / ลำโพงของผู้เขียนที่จะมีปัญหาหรือคำถามที่เขาหรือเธอที่เกิด ถาม: ซึ่งปัญหาถูกแก้และที่ไม่ได้? ไม่ผู้เขียน / ลำโพงทราบว่ายังไม่ได้รับการแก้ไข? ส่วนที่สาม: วิจารณ์ทั่วไปตัวชี้จากจุดนี้คุณจะมีโอกาสที่จะเถียงกับผู้เขียน / ลำโพงและแสดงตัวเอง แต่เก็บไว้ในใจคติทั่วไปต่อไปนี้ของมารยาททางวิชาการนี้ : อย่าบอกว่าคุณเห็นด้วยไม่เห็นด้วยหรือระงับการตัดสินใจจนกว่าคุณจะได้ตีความหนังสือ / ข้อความอย่างเพียงพอ ไม่ได้เริ่มต้นการวิจารณ์จนกว่าคุณจะสามารถที่จะพูดด้วยความมั่นใจที่เหมาะสม "ผมเข้าใจ" คือฉันได้กระทำงานที่เหมาะสมกับส่วนที่หนึ่งและสอง ให้งานของการทำความเข้าใจก่อนที่จะวิ่งในเมื่อคุณไม่เห็นด้วยทำเช่นนั้นมีเหตุผลและไม่ contentiously แสดงให้เห็นว่าคุณทราบความแตกต่างระหว่างความรู้และความคิดเห็นส่วนบุคคลโดยนำเสนอเหตุผลที่ดีสำหรับการตัดสินใจที่สำคัญใด ๆ ที่คุณทำสามเงื่อนไขจะต้องมีความพึงพอใจถ้าการทะเลาะวิวาท ที่จะต้องดำเนินการอย่างดี: ให้ความพยายามที่เป็นธรรมโดยการอ่าน / ฟังเห็นใจรับทราบอารมณ์ใด ๆ ที่คุณนำมาให้ข้อพิพาทรัฐสมมติฐานของคุณเองอย่างชัดเจนกำหนด, เป็นไปได้ที่มาและผลกระทบของการขัดแย้ง / ลำโพงของผู้เขียนของพยายามที่จะหาต้นกำเนิดของความคิดลำโพง / ผู้เขียนในภาพใหญ่ของประวัติศาสตร์ สิ่งที่การเคลื่อนไหวของกระแสของความคิดหรืออื่น ๆ นักคิดที่อาจมีอิทธิพลต่อเขาหรือเธอ? จากนั้นดำเนินการความคิด / ลำโพงของผู้เขียนไปสู่ข้อสรุปของพวกเขาตรรกะ ที่ดีที่สุดของความสามารถของคุณและได้รับวุฒิการศึกษาที่คุณมีอยู่แล้วที่เกี่ยวข้องกับความคิด / ลำโพงของผู้เขียนกับผู้เขียนคนอื่น ๆ กับคนที่คุณมีความคุ้นเคยตัดสินความเหมาะสมของการขัดแย้ง / ลำโพงของผู้เขียนของที่เรียกว่าการแสดงที่ ผู้เขียน / ลำโพงไม่รู้ เพื่อสนับสนุนคำพูดของคุณคุณจะต้องสามารถที่จะระบุความรู้ที่ผู้เขียน / ลำโพงขาดและแสดงให้เห็นว่ามันมีความเกี่ยวข้องคือวิธีการที่จะส่งผลกระทบต่อข้อสรุปที่เป็นที่เรียกว่าสำหรับการแสดงที่ผู้เขียน / ลำโพงเข้าใจผิดที่ยืนยันเป็น ทำที่ขัดต่อความเป็นจริง ชนิดของข้อบกพร่องนี้ควรจะชี้ให้เห็นเฉพาะในกรณีที่มันมีความเกี่ยวข้องกับข้อสรุป เพื่อสนับสนุนคำพูดของคุณคุณจะต้องสามารถที่จะโต้แย้งความจริงหรือความน่าจะเป็นมากขึ้นของทางตรงกันข้ามฐานะที่จะ / ลำโพงของผู้เขียนของที่เรียกว่าการแสดงที่ผู้เขียน / ลำโพงไร้เหตุผลที่มีความล้มเหลวในการให้เหตุผล ในชักนำทั่วไปมีสองประเภท มี sequitur ไม่ซึ่งหมายความว่าข้อสรุปก็ไม่ได้เป็นไปตามเหตุผลที่มีการเสนอเป็น แล้วมีปัญหาของความไม่สอดคล้องกันซึ่งหมายความว่าสองสิ่งที่ผู้เขียน / ลำโพงได้พยายามที่จะบอกว่าจะไม่เข้ากัน ที่จะทำให้ทั้งการวิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้คุณจะต้องสามารถที่จะแสดงความเคารพที่ถูกต้องในการที่ข้อโต้แย้งของผู้เขียน / ลำโพงล้มเหลวจะเชื่อกวาดต้อน จะเกี่ยวข้องกับข้อบกพร่องเท่านั้นหากข้อสรุปที่สำคัญได้รับผลกระทบจากมันนี้นอกจากนี้การแสดงที่ผู้เขียน / ลำโพงล้มเหลวที่จะวาดข้อสรุปใด ๆ ที่ส่อให้เห็นถึงหลักฐานที่กำหนดหรือหลักการที่เกี่ยวข้องถ้าคุณยังไม่ได้รับสามารถที่จะแสดงให้เห็นว่าผู้เขียน / ลำโพงไม่รู้เข้าใจผิดหรือไร้เหตุผลในเรื่องที่เกี่ยวข้องคุณก็ไม่สามารถไม่เห็นด้วย คุณต้องยอมรับอย่างน้อยในส่วนหนึ่งถึงแม้ว่าคุณอาจระงับการตัดสินในทั้ง ถ้าคุณได้รับความเชื่อมั่นที่คุณควรจะยอมรับมัน หากแม้จะมีความล้มเหลวของคุณเพื่อสนับสนุนการหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งของจุดที่สำคัญเหล่านี้คุณยังคงตรงไปตรงมารู้สึกไม่มั่นใจบางทีคุณอาจไม่ควรจะบอกว่าคุณเข้าใจในสถานที่แรก! ตัดสินความครบถ้วนสมบูรณ์ของข้อโต้แย้ง / ลำโพงของผู้เขียนที่กำหนดไม่เพียงพอใด ๆ ได้อย่างแม่นยำ ไม่ผู้เขียน / ลำโพงแก้ปัญหาทั้งหมดที่เขา / เธอเริ่มต้นด้วย? ไม่ผู้เขียน / ลำโพงทำให้การใช้งานที่ดีที่สุดของวัสดุที่มีอยู่และทรัพยากร? ไม่ผู้เขียน / ลำโพงเห็นผลกระทบทั้งหมดและมีเครือข่ายของปัญหาได้หรือไม่ ไม่ผู้เขียน / ลำโพงทำให้ความแตกต่างที่สำคัญหรือที่เกี่ยวข้องทั้งหมดในงานนำเสนอของเขาหรือเธอ? ตัดสินคุณค่าของหนังสือเล่ม / ข้อความประเมินผลขั้นสุดท้ายของคุณจะต้องเกี่ยวข้องกับความจริงและความสำคัญของหนังสือเล่ม / ข้อความเพื่อจุดประสงค์ที่กำหนดเช่นของ มูลค่า การตัดสินใจนี้จะต้องขึ้นอยู่กับเกณฑ์ที่แน่นอน เกณฑ์เหล่านี้ควรจะเป็นภายใน (ความสมบูรณ์และครบถ้วน) เช่นเดียวกับภายนอก (ความเกี่ยวข้องกับจุดประสงค์บางอย่าง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิจารณ์ " : น. ศิลปะ ทักษะอาชีพหรือให้คำตัดสิน และการประเมินค่า



ที่สำคัญคัญคิดถาม 4 คำถามพื้นฐานที่คุณอ่าน / ฟัง :

มีหนังสือเกี่ยวกับข้อความที่เป็นทั้ง ?
สิ่งที่ผู้เขียน / ลำโพงพูดในรายละเอียด มันเป็นยังไง ?
เป็นหนังสือ / ข้อความจริง ทั้งหมด หรือ บางส่วน
อะไรคือความสำคัญของหนังสือ / ข้อความ
องค์ประกอบของการกระดาษ

ต่อไปนี้เป็นโครงสร้างทั่วไปไปตามร่างกายของกระดาษที่สําคัญ ให้แน่ใจว่าได้รวมบทนำและบทสรุปที่เหมาะสมตามที่อธิบายไว้ในส่วนก่อนหน้านี้ วิธีการเขียนเรียงความทั้งหมด
ดัดแปลงให้งานเฉพาะตามความเหมาะสม

ตอนที่ 1 : รายละเอียด

แบ่งประเภทหนังสือ / ข้อความตามชนิดและเนื้อหา .
เป็นช่วงสั้นๆรัฐทั้งหมดของหนังสือ / ข้อความเกี่ยวกับ .
ระบุส่วนประกอบหลักของหนังสือ / ข้อความในการสั่งซื้อของพวกเขาและความสัมพันธ์ .
นิยามปัญหาหรือปัญหาที่นักเขียน / ลำโพงพยายามที่จะแก้ ส่วนที่ 2 : การตีความ


หาคําสําคัญ ( เงื่อนไข ) ในหนังสือ / ข้อความ และ ตรวจสอบผู้เขียน / พูด ความหมายของเงื่อนไขเหล่านี้
ด้วยความแม่นยำระบุประโยคที่สำคัญที่สุด ( propositions ) ในหนังสือ / ข้อความที่แสดงความเห็นในที่ข้อความหนังสือทั้งหมดอยู่ เหล่านี้เป็น affirmations พื้นฐานและการปฏิเสธของผู้เขียน / ลำโพง พวกเขาจะต้องมีสถานที่หรือข้อสรุป รัฐในคำของคุณเอง นักเขียน / ลำโพง

ของอาร์กิวเมนต์เริ่มต้นด้วยสมมติฐานใด ๆและ / หรือเสนอตนเอง อาร์กิวเมนต์เป็นนักเขียน / ลำโพงเป็นสายของเหตุผลที่มุ่งแสดงความจริงหรือความเท็จของการเรียกร้อง ของเขาหรือเธอ นั่นคือ ความชุดของเหตุผล งบ หรือข้อเท็จจริงที่สนับสนุนหรือสร้างจุดของมุมมอง ถ้าอาร์กิวเมนต์ไม่ได้แสดงออกอย่างชัดเจนในหนังสือ / ข้อความคุณจะต้องสร้างพวกเขาจากลำดับของประโยค
ตรวจสอบโซลูชั่นของนักเขียน / ลำโพงเป็นปัญหาหรือคำถามที่เขาหรือเธอวาง ถาม : ปัญหาที่แก้ไขและที่ไม่ได้ ? แล้วผู้เขียน / ผู้พูดรู้ที่ไม่แก้ไข ?
ส่วนที่สาม : การวิจารณ์ทั่วไปชี้

.
จากจุดนี้ คุณจะมีโอกาสที่จะโต้เถียงกับผู้เขียน / ลำโพง และแสดงด้วยตัวเองแต่เก็บไว้ในใจ แม็กซิม ทั่วไปของมารยาททางวิชาการต่อไปนี้ :

ไม่ได้บอกว่าเห็นด้วย ไม่เห็นด้วย หรือระงับการตัดสินจนกว่าคุณมีเพียงพอตีความหนังสือ / ข้อความ ไม่เริ่มวิจารณ์จนกว่าคุณจะสามารถพูดด้วยความมั่นใจที่เหมาะสม " ผมเข้าใจ " คือ ฉันได้กระทำงานที่เพียงพอ ด้วยส่วนหนึ่ง และสอง เสร็จงานของความเข้าใจก่อนที่จะรีบ . .

เมื่อคุณไม่เห็นด้วย ก็สมเหตุสมผล และไม่ contentiously

แสดงให้เห็นว่าคุณทราบความแตกต่างระหว่างความรู้และความเห็นส่วนบุคคล โดยเสนอเหตุผลที่ดีสำหรับการใด ๆที่คุณทำตัดสิน

สามเงื่อนไขจะต้องพอใจ หากข้อพิพาทจะดี ) :

ทำให้ความพยายามที่ยุติธรรมโดยการอ่าน / การฟัง sympathetically .

รับรู้อารมณ์ใด ๆ ที่คุณนำข้อพิพาท

สภาพของตัวเองสมมติฐานอย่างชัดเจน

หาทุกที่ที่เป็นไปได้ ต้นและผลของการขัดแย้ง / ลำโพงของผู้เขียน
พยายามค้นหาต้นกำเนิดของความคิด / ลำโพงของผู้เขียน ใน ภาพ ของประวัติศาสตร์ สิ่งที่เคลื่อนไหว กระแสแห่งความคิด หรืองานอื่น ๆอาจจะมีอิทธิพลต่อเขาหรือเธอ ?แล้วนำความคิด / ลำโพงของผู้เขียนเพื่อสรุปเชิงตรรกะของพวกเขา เพื่อที่ดีที่สุดของความสามารถของคุณและให้คุณมีพื้นฐานทางวิชาการ เชื่อมโยงความคิด / ลำโพงของผู้เขียนผู้เขียนอื่น ๆที่คุณคุ้นเคย

ตัดสินความสมบูรณ์ของอาร์กิวเมนต์ / ลำโพงของผู้เขียน .
เรียกว่า , แสดงที่นักเขียน / ลำโพงจะรู้ . เพื่อสนับสนุนความเห็นของคุณคุณจะต้องสามารถระบุความรู้ที่ผู้เขียน / ลำโพงขาด และแสดงวิธีการที่เกี่ยวข้อง เช่น วิธีการมันมีผลต่อข้อสรุป

ตามที่เรียก แสดงที่นักเขียน / ลำโพงจะเข้าใจผิด ที่ยืนยันได้ว่า จะขัดกับความเป็นจริง ชนิดของข้อบกพร่องควรจะชี้ออก ถ้ามันเกี่ยวข้องกับบทสรุป เพื่อสนับสนุนความเห็นของคุณคุณจะต้องสามารถที่จะยืนยันความจริงหรือมากกว่าความน่าจะเป็นของตำแหน่งต่อผู้เขียน / ลำโพง .

ตามที่เรียก แสดงที่นักเขียน / ลำโพงไม่สมเหตุผล ซึ่งมี fallacies ในการใช้เหตุผล ใน fallacies ทั่วไปมี 2 ประเภท นั่นเป็นคำพูดที่ไม่มีเหตุผล ซึ่งหมายความ ว่า สรุป ก็ไม่ได้ติดตาม สำหรับเหตุผลที่มีการเสนอแล้วมีปัญหาของความไม่สอดคล้องกัน , ซึ่งหมายความว่าสองสิ่งที่นักเขียน / ลำโพงได้พยายามบอกว่าเข้ากันไม่ได้ . เพื่อให้ทั้งการวิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้ คุณจะต้องสามารถที่จะแสดงให้ชัดเจน ซึ่งในการเคารพผู้เขียน / ผู้พูดไม่ได้ถูกบังคับให้เชื่อ . จะเกี่ยวข้องกับข้อบกพร่องนี้เท่านั้นถ้าข้อสรุปหลักได้รับผลกระทบโดย .

นอกจากนี้แสดงที่นักเขียน / ลำโพงไม่ได้ข้อสรุปใด ๆ ที่พบหลักฐาน หรือหลักการที่เกี่ยวข้อง .

ถ้าคุณยังไม่ได้สามารถที่จะแสดงให้เห็นว่าผู้เขียน / ลำโพงจะได้รับรู้ในเรื่องที่เกี่ยวข้อง , หรือไร้เหตุผล คุณเพียงแค่ไม่สามารถไม่เห็นด้วย คุณจะต้องเห็นด้วย อย่างน้อยก็บางส่วน แม้ว่าคุณอาจจะระงับการพิพากษาทั้งหมด ถ้าคุณได้รับการประจักษ์เธอควรยอมรับมัน หากแม้จะมีความล้มเหลวที่จะสนับสนุนหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งของจุดที่สำคัญเหล่านี้ คุณยังรู้สึกจริงๆ ไม่เชื่อใจ บางทีคุณไม่ควรบอกว่าคุณเข้าใจในสถานที่แรก !

ดูความครบถ้วนของอาร์กิวเมนต์ / ลำโพงของผู้เขียน .
หาเพียงพอแน่นอน แล้วผู้เขียน / ลำโพงแก้ปัญหาทั้งหมดเขา / เธอเริ่มด้วย ?แล้วผู้เขียน / ลำโพงทำให้การใช้งานที่ดีที่สุดของวัสดุที่สามารถใช้ได้และทรัพยากร ? แล้วผู้เขียน / ลำโพงดูความหมาย และผลกระทบของปัญหา แล้วผู้เขียน / ลำโพงให้ทั้งหมดที่จำเป็นหรือความแตกต่างในการนำเสนอของเขาหรือเธอ

มาตัดสินคุณค่าของหนังสือ
/ ข้อความประเมินผลสุดท้ายของคุณจะต้องเกี่ยวข้องกับความจริงและความสำคัญของหนังสือข้อความเพื่อให้วัตถุประสงค์ เช่น ค่าของ การตัดสินใจนี้จะต้องขึ้นอยู่กับเกณฑ์ที่แน่นอน เกณฑ์เหล่านี้ควรจะภายใน ( ความแข็งแรงและความสมบูรณ์ ) รวมทั้งภายนอก ( ความเกี่ยวข้องเพื่อวัตถุประสงค์บางอย่าง )