Better comprehension ofQNWL will fa

Better comprehension of
QNWL will facilitate the development
of an instrument to measure
QNWL so that studies can be
designed to measure the effectiveness
of work redesign efforts
intended to both improve nurses’
QNWL and organizational productivity.
Furthermore, an instrument
to measure QNWL will enable
organizations to measure the quality
of nurses’ work life to uncover
those areas to change, enhance, or
implement new programs designed
to improve nursing work life. More
importantly, organizations will be
able to move past the limitations of
job satisfaction research (Brooks et
al., 2005) and assess the quality of
the work life of nurses (Brooks,
2004).
Some recent work has confused
QNWL with job satisfaction
(Gifford, Zammuto & Goodman,
2002; Knox & Irving, 1997).
Conventional job satisfaction
research, historically used in nursing,
focuses on employees’ likes
and dislikes and sees the solution
to problems as something for management
to “fix” (Davis, 1971;
Seashore, 1975; Taylor, 1977;
Walton, 1975). Many organizations
still measure job satisfaction,
even though research has consistently
demonstrated that high satisfaction
does not necessarily lead
to higher levels of performance or
improved patient outcomes (Goodell
& Coeling, 1994; Iaffaldano &
Muchinsky, 1985; Nadler &
Lawler, 1983; Organ, 1988; Taylor
& Felton, 1993). In fact, as much as
30% of the variance explained in
job satisfaction surveys is a function
of personality, something an
employer can do little to change
(Agho, 1993; Arvey, Bouchard Segal, & Abraham, 1989; Judge,
1993; Judge & Hulin, 1993;
Tellegen et al., 1988). Moreover,
much of the job satisfaction literature
is not anchored in theory.
Thus, job satisfaction is an unsatisfactory
construct to assess either
the jobs themselves or employees’
feelings about work (Davis, 1975;
Taylor, 1977), unlike QNWL.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเข้าใจที่ดีขึ้นQNWL จะอำนวยความสะดวกในการพัฒนาของเครื่องมือวัดQNWL เพื่อศึกษาที่สามารถออกแบบมาเพื่อวัดประสิทธิภาพของความพยายามทำงานออกแบบไว้ทั้งปรับปรุงการพยาบาลQNWL และการทำงานขององค์กรนอกจากนี้ เป็นเครื่องมือวัด QNWL จะเปิดใช้งานองค์กรในการวัดคุณภาพพยาบาลชีวิตการทำงานจะเปิดเผยพื้นที่เหล่านั้นจะเปลี่ยนแปลง เพิ่ม หรือใช้โปรแกรมที่ออกแบบมาใหม่การปรับปรุงการพยาบาลทำงานชีวิต เพิ่มเติมสำคัญ องค์กรจะสามารถเคลื่อนย้ายผ่านข้อจำกัดของงานวิจัยความพึงพอใจ (บรูคส์ etal., 2005) และประเมินคุณภาพของชีวิตการทำงานของพยาบาล (Brooks2004)งานล่ามีสับสนQNWL งานพึงพอใจ(Gifford, Zammuto & Goodman2002 Knox และเออร์วิง 1997)ความพึงพอใจในงานทั่วไปวิจัย ใช้พยาบาล ประวัติศาสตร์เน้นที่ใจของพนักงานไม่ชอบ และเห็นการแก้ไขปัญหาปัญหาเป็นสิ่งสำหรับการจัดการไป "แก้ไขปัญหา" (Davis, 1971ชายฝั่ง 1975 เทย์เลอร์ 1977วอลตัน 1975) หลายองค์กรยังคง วัดความพึงพอใจในงานแม้ว่าการวิจัยมีอย่างต่อเนื่องแสดงให้เห็นว่าความพึงพอใจสูงไม่จำเป็นต้องนำถึงระดับที่สูงขึ้นของประสิทธิภาพการทำงาน หรือผลลัพธ์ผู้ป่วยดีขึ้น (Goodell& Coeling, 1994 Iaffaldano &Muchinsky, 1985 Nadler &รีลอว์เลอร์ 1983 อวัยวะ 1988 เทย์เลอร์และเฟลตัน 1993) ในความเป็นจริง เป็น30% ของความแปรปรวนที่อธิบายไว้ในแบบสำรวจความพึงพอใจงานเป็นฟังก์ชันของบุคลิกภาพ สิ่งนายจ้างสามารถทำการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย(Agho, 1993 Arvey สุ Segal และอับราฮัม 1989 ผู้พิพากษาปี 1993 ผู้พิพากษาและ Hulin, 1993Tellegen et al. 1988) นอกจากนี้วรรณกรรมงานความพึงพอใจมากถูกยึดในทางทฤษฎีดังนั้น ความพึงพอใจในงานเป็นที่น่าพอใจโครงสร้างการประเมินอย่างใดอย่างหนึ่งงานตัวเองหรือของพนักงานความรู้สึกเกี่ยวกับการทำงาน (เดวิส 1975เทย์เลอร์ 1977) ซึ่งแตกต่างจาก QNWL

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เข้าใจที่ดีขึ้นของqnwl จะอำนวยความสะดวกในการพัฒนาของเครื่องมือวัดqnwl เพื่อการศึกษาสามารถที่ออกแบบมาเพื่อวัดประสิทธิผลของความพยายามในการออกแบบงานมีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงหอผู้ป่วยทั้งqnwl และผลผลิตขององค์การนอกจากนี้ เครื่องดนตรีวัด qnwl จะช่วยให้องค์กรเพื่อวัดคุณภาพชีวิตการทำงานของพยาบาลที่จะเปิดเผยพื้นที่เหล่านั้น เปลี่ยน เพิ่ม หรือใช้โปรแกรมออกแบบใหม่งานพยาบาลเพื่อปรับปรุงชีวิต เพิ่มเติมคือ องค์กรจะเป็นสามารถที่จะย้ายผ่านข้อ จำกัด ของงานวิจัยความพึงพอใจในการปฏิบัติงาน ( บรูคส์และal . , 2005 ) และประเมินคุณภาพงานชีวิตของพยาบาล ( บรูคส์2004 )ล่าสุด ได้ งงqnwl กับความพึงพอใจในงาน( กิฟฟอร์ด zammuto & กู้ดแมน2002 ; น็อกซ์ & เออร์วิง , 1997 )ความพึงพอใจในการปฏิบัติงานปกติงานวิจัยในอดีตที่ใช้ในการพยาบาลเน้นพนักงาน " ชอบและไม่ชอบเห็น โซลูชั่นปัญหาเป็นสิ่งที่จัดการ" แก้ไข " ( Davis , 1971 ;ชายทะเล , 1975 ; เทย์เลอร์ , 1977 ;วอลตัน , 1975 ) หลายองค์กรวัดความพึงพอใจในงานแม้ว่ามีการวิจัยอย่างต่อเนื่องพบว่า ความพึงพอใจสูงไม่จําเป็นต้องนำไปยังระดับที่สูงขึ้นของประสิทธิภาพหรือการปรับปรุงผลลัพธ์ของผู้ป่วย ( Goodell& coeling , 1994 ; iaffaldano &muchinsky , 1985 ; & แนดเลอร์ลอว์เลอร์ , 1983 ; อวัยวะ , 1988 ; เทย์เลอร์& Felton , 1993 ) ในความเป็นจริง , เท่าที่30 % ของความแปรปรวนที่อธิบายในการสำรวจความพึงพอใจในงานเป็นฟังก์ชันของบางอย่างมีบุคลิกภาพนายจ้างสามารถทำเล็ก ๆน้อย ๆที่จะเปลี่ยน( agho , 1993 ; อาร์วีย์บูชาร์ด , ซีกัล , และอับราฮัม , 1989 ; ผู้พิพากษา1993 ; ผู้พิพากษา & hulin , 1993 ;tellegen et al . , 1988 ) นอกจากนี้มากของงานวรรณกรรมไม่ยึดในทฤษฎีดังนั้น งานที่ห่วยแตกสร้างเพื่อประเมินทั้งงานด้วยตนเอง หรือ พนักงานความรู้สึกเกี่ยวกับการทำงาน ( Davis , 1975 ;เทย์เลอร์ , 1977 ) ซึ่งแตกต่างจาก qnwl .