There was no significant change in t

There was no significant change in the β-glucan viscosity during the first 3 days of bread storage, and then a significant decline occurred (Fig. 1). Initially, the slurry containing fresh bread had high viscosity, 1050 mPa s. During proofing and baking, the protein, starch and β-glucan had sufficient water, mixing and time to increase the solubility of these macromolecules which contribute to the viscosity of the slurry. After 6 days of storage at room temperature, the viscosity decreased to 610 mPa s. As the β-glucan content did not significantly change during storage at room temperature, the noticeable drop in viscosity was mainly due to the Mw decline (Fig. 2a), probably related to depolymerization of β-glucan by microbial enzymes (Rollings, 1985). This is consistent with a previous finding (Wood et al., 2000), where a high correlation (R2 ¼ 0.97, P ¼ 0.0004) between the viscosity at 30 s-1 and the molecular weight of β-glucan was reported. The Mw of β-glucan extracted from fresh bread obtained by RVA and shaking water bath digestibility methods were 753 and 610 kg/mol, which were decreased by 69 and 77%, respectively, after 6 days of storage. This reduction in Mw was monitored over time. The MW distributions were broad but remained symmetrical and, after three days, gradually shifted to low molecular weights (Fig. 3). The shift of the distribution lead to an increase in low Mw β-glucan fragments (::;100 kg/mol) from 8.5% in fresh bread to 14.5, 23.3 and 43.3% after 3, 4 and 5 days of storage, respectively. Addition of microbial preservatives such as calcium propionate may help preventing or delaying this degradation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มี significant เปลี่ยนแปลงความหนืดของβ-glucan ระหว่าง first 3 วันเก็บขนมปัง แล้ว ปฏิเสธ significant เกิดขึ้น (Fig. 1) เริ่มต้น สารละลายที่ประกอบด้วยขนมปังสดมีความหนืดสูง s แรง 1050 ระหว่าง proofing และเบเกอรี่ โปรตีน แป้ง และβ-glucan มี sufficient น้ำ ผสมและเวลาเพื่อเพิ่มการละลายของ macromolecules เหล่านี้ซึ่งนำไปสู่ความหนืดของสารละลาย หลังจาก 6 วันของการจัดเก็บที่อุณหภูมิห้อง ความหนืดลดลงถึง 610 แรง s เป็นเนื้อหาβ-glucan ได้เปลี่ยน significantly ระหว่างการเก็บรักษาที่อุณหภูมิห้อง ความหนืดลดลงอย่างเห็นได้ชัดเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากปฏิเสธ Mw (Fig. 2a), อาจเกี่ยวข้องกับ depolymerization ของβ-glucan โดยเอนไซม์จุลินทรีย์ (Rollings, 1985) โดยสอดคล้องกับ finding ก่อนหน้านี้ (ไม้และ al., 2000), ซึ่งมีความสัมพันธ์สูง (R2 ¼ 0.97, P ¼ 0.0004) ระหว่างความหนืด 30 s-1 และน้ำหนักโมเลกุลของβ-glucan รายงาน Mw ของβ-glucan สกัดจากขนมปังสดที่ได้รับ ด้วย RVA และวิธี digestibility อาบน้ำงก ๆ 753 และ 610 กิโลกรัม/โมล ซึ่งได้ลดลง 69 และ 77% ตามลำดับ หลังจาก 6 วันของการจัดเก็บ ได้ Mw ที่ลดลงนี้ถูกตรวจสอบช่วงเวลา การกระจายของ MW กว้าง แต่ยังคงสมมาตร และ หลัง 3 วัน น้ำหนักโมเลกุลค่อย ๆ ถูกเลื่อนให้ต่ำ (Fig. 3) กะการกระจายนำไปสู่การเพิ่มขึ้นในบางส่วนของβ-glucan Mw ต่ำ (::; 100 kg/โมล) จาก 8.5% ในสดขนมปัง 14.5, 23.3 และ 43.3% หลังจากวันเก็บ 3, 4 และ 5 ตามลำดับ เพิ่มจุลินทรีย์สารกันบูดเช่น propionate แคลเซียมอาจช่วยป้องกัน หรือลดประสิทธิภาพนี้ล่าช้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีสายการเปลี่ยนแปลงลาดเทนัยสำคัญในความหนืดβกลูแคนในช่วงแรกสาย 3 วันของการจัดเก็บขนมปังและจากนั้นมีนัยสำคัญลดลงลาดเทเกิดขึ้น (รูปที่ 1). ในขั้นต้นสารละลายที่มีขนมปังสดใหม่มีความหนืดสูง, 1050 mPa s ในช่วงสาย proo งะและเบเกอรี่โปรตีนแป้งและβกลูแคนได้ Suf ไฟน้ำเพียงพอ, การผสมและเวลาที่จะเพิ่มการละลายของโมเลกุลเหล่านี้ที่นำไปสู่​​ความหนืดของสารละลายที่ หลังจากที่ 6 วันของการจัดเก็บที่อุณหภูมิห้องมีความหนืดลดลง 610 mPa s ในฐานะที่เป็นเนื้อหาβกลูแคนไม่ได้มีนัยสำคัญสายการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยระหว่างการเก็บรักษาที่อุณหภูมิห้องลดลงเห็นได้ชัดในความหนืดสาเหตุหลักมาจากการลดลง Mw (รูป. 2a) อาจเกี่ยวข้องกับ depolymerization ของβกลูแคนเอนไซม์จุลินทรีย์ (Rollings, 1985) . ซึ่งสอดคล้องกับที่ก่อนหน้านี้ nding สาย​​ (ไม้ et al., 2000) ซึ่งเป็นความสัมพันธ์สูง (R2 ¼ 0.97, P ¼ 0.0004) ระหว่างความหนืดที่ 30 s-1 และน้ำหนักโมเลกุลของβกลูแคนมีรายงาน Mw ของβกลูแคนที่สกัดจากขนมปังสดที่ได้จากการสั่น RVA และวิธีการอาบน้ำการย่อยเป็น 753 และ 610 กก. / mol ซึ่งลดลง 69 และ 77% ตามลำดับหลังจากที่ 6 วันของการจัดเก็บ การลดลงของ Mw นี้ได้รับการตรวจสอบอยู่ตลอดเวลา การกระจายเมกะวัตต์ได้กว้าง แต่ยังคงสมมาตรและหลังจากสามวันค่อย ๆ ขยับไปน้ำหนักโมเลกุลต่ำ (รูปที่. 3) การเปลี่ยนแปลงของสารตะกั่วกระจายการเพิ่มขึ้นของชิ้นส่วนβกลูแคน Mw ต่ำ (::; 100 กิโลกรัม / mol) จาก 8.5% ในขนมปังสด 14.5, 23.3 และ 43.3% หลังจากที่ 3, 4 และ 5 วันของการจัดเก็บตามลำดับ นอกจากนี้จุลินทรีย์ของสารกันบูดเช่นแคลเซียม propionate อาจช่วยป้องกันหรือชะลอการย่อยสลายนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มี signi จึงไม่สามารถเปลี่ยนในบีตา - กลูแคนในความหนืดจึงตัดสินใจเดินทาง 3 วัน ที่เก็บขนมปัง แล้ว signi จึงไม่สามารถปฏิเสธเกิดขึ้น ( รูปที่ 1 ) เริ่มแรก , สารละลายที่มีขนมปังสดมีความหนืดสูง 1050 MPA . ระหว่างควา ���จึงหลุด และอบ โปรตีน แป้ง และบีตา - กลูแคนมีซุฟจึง cient น้ำ ,การผสมและเวลาที่จะเพิ่มความสามารถในการละลายของโมเลกุลเหล่านี้ ซึ่งส่งผลให้ความหนืดของสารละลาย . หลังจากที่ 6 วันของการเก็บรักษาที่อุณหภูมิห้อง ความหนืดลดลง 610 MPA . บีตา - กลูแคน เป็นเนื้อหาที่ไม่ signi จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อเปลี่ยนระหว่างการเก็บรักษาที่อุณหภูมิห้อง มีความหนืดลดลงเห็นได้ชัดในส่วนใหญ่เนื่องจากการเพิ่มขึ้นลดลง ( รูปที่ 2A )อาจจะเกี่ยวข้องกับการแตกตัวของบีตา - กลูแคน โดยเอนไซม์จากจุลินทรีย์ ( rollings , 1985 ) ซึ่งสอดคล้องกับที่ก่อนหน้านี้จึงหาไม้ ( et al . , 2000 ) ซึ่งความสัมพันธ์สูง ( R2 ¼ 0.97 , P ¼ 0.0004 ) ระหว่างค่าความหนืด 30 ที่สุดและน้ำหนักโมเลกุลของบีตา - กลูแคน เป็น รายงานบีตา - กลูแคนที่กำลังสกัดสดจากขนมปังที่ได้จากการย่อยนํ้าความหนืดและสั่นวิธีถูกและ 610 กิโลกรัมต่อโมล ซึ่งลดลงร้อยละ 69 และ 77 ตามลำดับ หลังจาก 6 วันของการจัดเก็บ การลดกำลังถูกตรวจสอบอยู่ตลอดเวลา mw การแจกแจงเป็นกว้าง แต่ยังคงความสมมาตร และหลังจาก 3 วัน ค่อย ๆ เปลี่ยนน้ำหนักโมเลกุลต่ำ ( รูปที่ 3 )การเปลี่ยนแปลงของการนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของบีตา - กลูแคน ( MW ต่ำเศษ : : ; 100 กก. / mol ) จาก 8.5% ในขนมปังสดและ 14.5 , 23.3 43.3 % หลังจาก 3 , 4 และ 5 วัน กระเป๋า ตามลำดับ นอกจากนี้สารกันบูดจุลินทรีย์ เช่น แคลเซียม propionate อาจช่วยป้องกันหรือชะลอการย่อยสลายนี้