As I stared at the colourful dish,

As I stared at the colourful dish, admiring the green coriander, the red chillies and the yellow-green banana leaf , I realised Phanim’s pad Thai looked different from others I’d seen. It looked neater. Better dressed, you could say. At least until I took my fork and mixed everything up, as one is supposed to do before eating it. As for the taste, it was well-balanced. All the requisite flavours were represented, none eclipsing the other. There was sweetness from the sauces, sour from the lime, saltiness from the fish sauce and spiciness from the chillies.

I asked Phanim how his approach to pad Thai differed from other chefs.

“The one way this dish is going to differ is in the sauces,” he said. “Everyone has their own recipe and uses different amounts of sauces. It’s often a secret.”

“Speaking of secrets,” I said, “do you think pad Thai is actually Thai?”

“It’s totally Thai,” he said.

But not everyone agrees, including chef Sirichalerm Svasti, who goes by the name Chef McDang. A Thai native who has lived in England and the United States, he is a Bangkok-based celebrity chef and member of the Thai royal family. When I asked him to take me to his favourite pad Thai spot, he suggested we meet at Hot Shoppe, conveniently located about 20 meters from his home in the Thonglor neighbourhood.

“We are a rice culture,” McDang said. “Noodles and stir frying – the two main elements of pad Thai – arrived in Thailand 250 years ago with Chinese immigrants.”

“So you’re saying pad Thai, the national dish of this country, is Chinese?” I asked.

He nodded.

“It’s not just the technique,” he said. “Look at the ingredients: tofu, noodles, dried shrimp, to name a few. Are any of these Thai? No!”

He paused and then added: “But what makes it Thai are the sauces and pastes. The profile is Thai. Everything else is Chinese.”

When the order of pad Thai landed at our table, McDang stuck his fork in, twirled some rice noodles around and then took a bite. “Yes,” he said, “this is pretty good.” He was right. It was good, though it was a little sweeter than I’d prefer.

“The thing with Thai food,” McDang said, “is that many of the dishes have come from the top down. Traders from Europe would turn up centuries ago and introduce an ingredient or dish, but before it got disseminated, the king had to agree. If the king liked it, he was the one who distributed it.”

Pad Thai, it turns out, was no different. In the late 1930s, Prime Minister Plaek Phibunsongkhram wanted to modernise and unify the country to create a sense of “Thai-ness”. After changing the nation’s name from Siam to Thailand, he sought to create a national dish. There isn’t much documentation on how Phibunsongkhram came upon pad Thai – some historians trace it back to a cooking competition he organised – but suddenly the dish began popping up all over the country.

Penny Van Esterik, author of Materializing Thailand, thinks that pad Thai was the first standardised recipe in the country, thanks to the systemic way in which it was handed down and the nationalistic fervour surrounding it. But that said, the dish’s preparation varies today: it may come with a banana leaf on the side; it may be sweeter or sourer; the sauce that's mixed in may be heavier on chilli.

My next stop was to see Jarrett Wrisley, an American-born chef whose Bangkok-based Thai restaurant, Soul Food Mahanakorn, has received many accolades. He suggested we head to Thip Samai, popularly known as Pad Thai Phratu Phi (Ghost Gate pad Thai) because of the restaurant’s proximity to a crematorium. Unfortunately, Thip Samai was closed that day, so we headed to his restaurant instead and began with a plate of his pad Thai.

Unlike the version at Sa La Rim Naan, this pad Thai wasn’t as well balanced in flavour – and that was intentional. “I hate sweet pad Thai,” Wrisley said, “so I purposely add extra lime.” But the overall taste was excellent thanks to the top-notch ingredients he uses and the fact that the noodles are cooked until they’re al dente, rather than until they become mushy, which is all too common with pad Thai everywhere.

We then wandered across the street to try the dish at Hoy Tod Chaolay, a salt-of-the-earth spot frequented by locals. We were met there by Chawadee Nualkhair, who penned a guidebook on Bangkok street food. “This place made it into my book because it’s very popular for pad Thai,” she told me. But I found the dish here to be too dry. There was no tamarind, it was too sweet and it just didn’t stand up to the other versions I’d sampled.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นผมจ้องไปที่จานสีสัน ชื่นชมผักชีสีเขียว แกงเผ็ด และ ใบกล้วยสีเขียวเหลือง ผมเองก็ยังคิดไทยมองแตกต่างจากคนอื่น ๆ ที่ฉันได้เห็นแผ่นของ Phanim มันดู neater แต่งตัวดี คุณสามารถพูด น้อยจนเอาส้อมของฉัน และทุกอย่างอลวน เป็นหนึ่งควรจะทำก่อนที่จะกินมัน ส่วนรสชาติ ไม่สมดุล รสชาติที่จำเป็นทั้งหมดถูกแสดง eclipsing อื่น ๆ ไม่มี มีความหวานหอมจากซอส เปรี้ยวจากมะนาว ฉุนจากเผ็ดและเค็มจากน้ำปลาผมถาม Phanim ของเขาวิธีการผัดไทยแตกต่างจากพ่อครัวอื่น ๆ อย่างไร"วิธีหนึ่งจานนี้จะแตกต่างกันเป็นซอส เขากล่าวว่า "ทุกคนมีสูตรของตนเอง และใช้ซอสจำนวนแตกต่างกัน ได้มักจะเป็นความลับ""พูดความลับ ฉันกล่าวว่า "คุณคิดว่า ผัดไทยเป็นไทยจริงหรือ""เป็นไทยทั้งหมด เขากล่าวว่าแต่ไม่ทุกคน ตกลง รวมถึงพ่อครัวส่ง Sirichalerm ใครชื่อ McDang พ่อครัว เจ้าของภาษาไทยที่มีอยู่ในประเทศอังกฤษและประเทศสหรัฐอเมริกา เขาเป็นพ่อครัวที่มีชื่อเสียงที่กรุงเทพฯ และสมาชิกของพระราชวงศ์ เมื่อผมถามเขาพาฉันไปเขาชอบผัดไทยจุด เขาแนะนำเราตรงกับที่ร้อน Shoppe ตั้งอยู่ห่างจากบ้านในทองหล่อไปประมาณ 20 เมตรMcDang กล่าวว่า "เราเป็นวัฒนธรรมข้าว "ก๋วยเตี๋ยวและผัด –สององค์ประกอบหลักของผัดไทย – มาถึงในประเทศไทยเมื่อ 250 ปีที่ผ่านมา มีผู้อพยพชาวจีน""ดังนั้นคุณกำลังบอกว่า ผัดไทย อาหารแห่งชาติของประเทศ เป็นจีน ถามเขาพยักหน้า"มันไม่ใช่เพียงแค่เทคนิค เขากล่าวว่า "ดูที่ส่วนผสม: เต้าหู้ ก๋วยเตี๋ยว กุ้ง ซักแห้ง ใด ๆ เหล่านี้ไทย ไม่"เขาหยุดชั่วคราว และเพิ่ม: "แต่สิ่งที่ทำให้ไทย ซอสและวาง โพรไฟล์เป็นคนไทย ทุกอย่างเป็นจีน"เมื่อใบสั่งผัดไทยที่ดินที่ตารางของเรา McDang ติดเขาแยก twirled ก๋วยเตี๋ยวบางรอบแล้ว เอากัด "ใช่ เขากล่าวว่า "ซึ่งเป็นดี" เขาขวา ก็ดี แต่ก็สุดยอดน้อยกว่าฉันชอบ"สิ่งที่ ด้วยอาหารไทย McDang กล่าวว่า "เป็นที่ของอาหารที่มาจากด้านบนลง ผู้ค้าจากยุโรปจะเปิดศตวรรษที่ผ่านมา และแนะนำเป็นส่วนผสมหรือจาน แต่ก่อนที่จะได้เผยแพร่ กษัตริย์ได้ตกลง ถ้ากษัตริย์ชอบมัน กำลังคนกระจายมัน"ผัดไทย มันเปิดออก ไม่แตกต่าง ใน 1930 สาย พิบูลสงครามนายกรัฐมนตรีต้องการ modernise และรวมประเทศเพื่อให้ความรู้สึกของ "ไทยสบายๆ" หลังจากการเปลี่ยนชื่อของประเทศจากสยามเป็นไทย เขาพยายามที่จะสร้างอาหารชาติ ไม่มากเอกสารในวิธี Phibunsongkhram มาเมื่อแผ่นไทย –บางนักประวัติศาสตร์สืบค้นกลับจะกลับไปยังการแข่งขันทำอาหารที่เขาจัด – แต่ก็จานเริ่ม popping ขึ้นทั่วประเทศเศษสตางค์ Van Esterik ผู้เขียนของ Materializing ประเทศไทย คิดแผ่นที่ไทยได้แบบสูตรแรกในประเทศ วิธีระบบซึ่งจะถูกส่งลงและ fervour nationalistic ล้อมรอบ แต่ที่กล่าวว่า เตรียมของจานไปจนวันนี้: มันอาจมากับมัดด้าน มันอาจจะสุดยอด หรือ sourer น้ำจิ้มที่ผสมอาจจะหนักกว่าในพริกฉันหยุดถัดไปเพื่อ ดู Wrisley จาเรตต์ ที่กรุงเทพฯ อาหารไทย อาหารวิญญาณมหา ได้รับ accolades จำนวนมากมีเชฟอเมริกันเกิดได้ เขาแนะนำเราต้องทิพย์สมัย เรียกขานกันว่าผัดไทย Phratu พีพี (ประตูผีผัดไทย) เนื่องจากเป็นร้านอาหารใกล้กับเมรุ อับ ทิพย์สมัยปิดวัน ดังนั้นเรามุ่งหน้าไปร้านอาหารของเขาแทน และเริ่มต้น ด้วยจานของเขาผัดไทยซึ่งแตกต่างจากเวอร์ชันที่สาลาริมน่าน แผ่นนี้ไทยไม่ได้เช่นความสมดุลในรส – และที่ไม่ตก "ฉันเกลียดหวานผัดไทย Wrisley กล่าวว่า "เพื่อจงใจเพิ่มมะนาวเพิ่ม" แต่รสชาติโดยรวมก็ดีขอบคุณเขาใช้ส่วนผสมน้อย ๆ และความจริงที่ว่าเส้นถูกต้มจนเป็น al dente แทนจนพวกเขากลายเป็น mushy ซึ่งเป็นผัดไทยทุกทั้งหมดปกติเกินไปเรานั้นได้เดินไปมาข้ามถนนเพื่อลองจานที่หอยทอดชาวเลย์ เกลือของโลกจุดบริการ โดยชาวบ้าน เราได้พบมี โดย Chawadee Nualkhair ผู้เขียนคู่มืออาหารถนนกรุงเทพ "สถานที่แห่งนี้ทำให้มันเป็นหนังสือของฉัน เพราะมันเป็นที่นิยมมากสำหรับผัดไทย เธอบอกฉัน แต่พบจานนี่จะแห้งเกินไป มะขามไม่มี มันหวานเกินไป และมันเพียงไม่ยืนกับรุ่นอื่น ๆ ที่ผมมีความ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่ผมจ้องที่จานที่มีสีสันชื่นชมสีเขียวผักชีพริกแดงและใบกล้วยสีเหลืองสีเขียวฉันตระหนักแผ่น Phanim ไทยดูแตกต่างจากคนอื่น ๆ ผมอยากเห็น มันดู neater แต่งตัวดีกว่าคุณอาจจะบอกว่า อย่างน้อยก็จนกว่าฉันเอาส้อมและทุกอย่างผสมขึ้นของฉันเป็นคนหนึ่งควรจะทำก่อนที่จะรับประทานอาหารมัน สำหรับรสชาติมันเป็นอย่างสมดุล ทุกรสชาติที่จำเป็นเป็นตัวแทนไม่มี eclipsing อื่น ๆ มีความหวานจากซอสเปรี้ยวจากมะนาวเค็มจากน้ำปลาและพริกฉุนจาก. ฉันถาม Phanim ว่าวิธีการของเขาแพดไทยแตกต่างจากเชฟอื่น ๆ . "วิธีหนึ่งจานนี้จะแตกต่างกันอยู่ใน ซอส "เขากล่าว "ทุกคนมีสูตรของตัวเองและใช้ในปริมาณที่แตกต่างกันของซอส ก็มักจะเป็นความลับ. " "การพูดของลับ" ผมพูดว่า "คุณคิดว่าผัดไทยเป็นคนไทยจริง?" "มันเป็นไทยทั้งหมด" เขากล่าว. แต่ทุกคนไม่เห็นด้วยรวมทั้งเชฟศิริวัสดิวัตน์ที่ไปด้วยชื่อ เชฟหมึกแดง พื้นเมืองของไทยที่ได้อาศัยอยู่ในประเทศอังกฤษและสหรัฐอเมริกาเขาเป็นอยู่ในกรุงเทพฯเชฟผู้มีชื่อเสียงและเป็นสมาชิกของพระราชวงศ์ไทย เมื่อผมถามเขาว่าจะพาฉันไปที่แผ่นที่เขาชื่นชอบจุดไทยเขาบอกเราพบกันที่ฮอตชอปตั้งอยู่ประมาณ 20 เมตรจากบ้านของเขาในย่านทองหล่อ. "เรามีวัฒนธรรมข้าว" หมึกแดงกล่าวว่า "ก๋วยเตี๋ยวผัดและทอด - สององค์ประกอบหลักของแผ่นไทย -. มาถึงเมืองไทย 250 ปีที่ผ่านมามีชาวจีนอพยพ" ?. "ดังนั้นที่คุณกำลังจะบอกว่าแผ่นไทยอาหารประจำชาติของประเทศนี้เป็นของจีน" ฉันถามเขาพยักหน้า . "มันไม่ได้เป็นเพียงเทคนิค" เขากล่าว "ดูที่ส่วนผสม: เต้าหู้, บะหมี่, กุ้งแห้งเพื่อชื่อไม่กี่ ใด ๆ ของไทยเหล่านี้หรือไม่ No! " เขาหยุดและแล้วเพิ่ม: "แต่สิ่งที่ทำให้ไทยเป็นซอสปรุงรสและน้ำพริก รายละเอียดเป็นคนไทย ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นจีน. " เมื่อคำสั่งของไทยรองลงจอดที่ตารางของเรา, หมึกแดงติดอยู่ส้อมของเขาในก๋วยเตี๋ยวหมุนไปรอบ ๆ และบางส่วนแล้วเอากัด "ใช่" เขากล่าวว่า "นี้เป็นสิ่งที่ดีงาม." เขาเป็นคนที่เหมาะสม มันเป็นสิ่งที่ดีแม้ว่ามันจะเป็นความหวานน้อยกว่าที่ฉันต้องการ. "สิ่งที่มีอาหารไทย" หมึกแดงกล่าวว่า "เป็นที่มากของอาหารที่ได้มาจากด้านบนลง ผู้ค้าจากยุโรปจะเปิดขึ้นศตวรรษที่ผ่านมาและแนะนำส่วนผสมหรือจาน แต่ก่อนที่จะได้รับการเผยแพร่กษัตริย์ต้องเห็นด้วย ถ้ากษัตริย์ชอบมันเขาเป็นคนหนึ่งที่กระจายมัน. " ผัดไทยก็จะเปิดออกก็ไม่แตกต่างกัน ในช่วงทศวรรษที่ 1930 ปลายนายกรัฐมนตรีแปลกพิบูลสงครามต้องการที่จะปฏิรูปประเทศและรวมกันเพื่อสร้างความรู้สึกของ "เป็นไทย" หลังจากที่เปลี่ยนชื่อประเทศจากสยามประเทศไทยเขาพยายามที่จะสร้างอาหารประจำชาติ ที่มีอยู่ไม่มากเอกสารเกี่ยวกับวิธีพิบูลสงครามมาถึงแผ่นไทย - ประวัติศาสตร์บางคนติดตามมันกลับไปที่การแข่งขันทำอาหารที่เขาจัด -. แต่จู่ ๆ จานเริ่ม popping ขึ้นทั่วประเทศPenny แวน Esterik, ผู้เขียนของประเทศไทยรายอื่นคิดว่าแผ่น ไทยเป็นสูตรมาตรฐานครั้งแรกในประเทศนี้ต้องขอบคุณทางระบบในการที่จะถูกส่งลงมาและความร้อนชาตินิยมรอบมัน แต่ที่กล่าวว่าการเตรียมความพร้อมของจานที่แตกต่างกันไปในวันนี้มันอาจมาพร้อมกับใบกล้วยที่ด้านข้าง; มันอาจจะเป็นความหวานหรือ sourer; ซอสที่ผสมในอาจจะหนักพริก. หยุดต่อไปของฉันคือการเห็น Jarrett Wrisley, พ่อครัวชาวอเมริกันเกิดที่มีอยู่ในกรุงเทพฯร้านอาหารไทย, อาหารวิญญาณมหานครได้รับรางวัลจำนวนมาก เขาบอกเรามุ่งหน้าไปยังทิพย์สมัยที่รู้จักกันแพร่หลายเป็นผัดไทย Phratu พี (ผีแผ่นประตูไทย) เพราะอยู่ใกล้ร้านอาหารที่จะเมรุ แต่น่าเสียดายที่ทิพย์สมัยถูกปิดในวันนั้นดังนั้นเราจึงมุ่งหน้าไปยังร้านอาหารของเขาแทนและเริ่มมีแผ่นจานของเขาไทย. ซึ่งแตกต่างจากรุ่นที่ Sa La ริมน่านแผ่นไทยนี้ไม่ได้เป็นอย่างดีในรสชาติที่สมดุล - และนั่นก็คือ โดยเจตนา "ฉันเกลียดหวานผัดไทย" Wrisley กล่าวว่า "ดังนั้นฉันจงใจเพิ่มมะนาวพิเศษ." แต่รสชาติโดยรวมก็ต้องขอบคุณที่ดีที่จะส่วนผสมบนรอยเขาใช้และความจริงที่ว่าบะหมี่กึ่งสุกจนกว่าพวกเขาจะอัล Dente, มากกว่าจนกว่าพวกเขาจะกลายเป็นอ่อนซึ่งมีทั้งหมดด้วยกันกับเบาะไทยทุกที่. จากนั้นเราก็เดินข้ามถนนที่จะลองอาหารที่หอยทอดชาวเล, เกลือของแผ่นดินจุดที่แวะเวียนเข้ามาชาวบ้าน เราได้พบกันโดยมี Chawadee นวลแขที่เขียนหนังสือในกรุงเทพฯถนนอาหาร "สถานที่แห่งนี้ทำให้มันเป็นหนังสือของฉันเพราะมันเป็นที่นิยมมากสำหรับผัดไทย" เธอบอกฉัน แต่ผมพบว่าอาหารที่นี่จะแห้งเกินไป มีมะขามไม่ได้มันก็หวานเกินไปและมันก็ไม่ได้ยืนขึ้นเพื่อรุ่นอื่น ๆ ที่ผมทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขณะที่ผมมองจานสีสันสดใส ชื่นชมผักชีสีเขียว , พริกสีแดงและสีเหลืองใบกล้วยสีเขียว , ฉันตระหนัก phanim เป็นผัดไทยดูแตกต่างจากคนอื่น ๆ ฉันก็เห็น มันดู neater . ดีกว่า การแต่งตัว คุณสามารถพูดได้ อย่างน้อยก็จนกว่าฉันจะจับส้อมและผสมทุกอย่าง เป็นหนึ่งที่ควรจะทำก่อนกิน สำหรับรสชาติ มันคือความสมดุล .ทั้งหมดที่จำเป็นรสชาติแทน ไม่มีมัลติมีเดียอื่น ๆ มีความหวานจากซอสเปรี้ยวจากมะนาว รสเค็มจากน้ำปลา และความเผ็ดจากพริก

ผมถาม phanim วิธีการของเขาวิธีการผัดไทยแตกต่างจากเชฟคนอื่น

" วิธีหนึ่งจานนี้จะแตกต่างกันในซอส , " เขากล่าวว่า" ทุกคนมีสูตรของตัวเอง และใช้ในปริมาณที่แตกต่างกันของซอส มันมักจะเป็นความลับ "

พูด " ความลับ " ฉันกล่าวว่า " คุณคิดว่าแผ่นไทยเป็นไทย "

" มันก็ไทย , " เขากล่าว .

แต่ไม่ใช่ทุกคนที่เห็นด้วย รวมทั้งพ่อครัว sirichalerm ตลาด ไปโดยชื่อเชฟด้าน . ไทยพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในอังกฤษและสหรัฐอเมริกาเขาเป็นเชฟผู้มีชื่อเสียงและกรุงเทพฯ สมาชิกของครอบครัวไทยที่ใช้ เมื่อฉันถามว่าเขาจะพาฉันไปที่เขาชื่นชอบผัดไทยจุด เขาแนะนำให้เราพบกันที่ Hot Shoppe , ตั้งอยู่ประมาณ 20 เมตรจากบ้านของเขาในทองหล่อตาง ๆ .

" เราเป็นข้าววัฒนธรรม " สโมสรฟุตบอลโปฮังสตีลเลอส์ กล่าว" ขนมจีน ผัดทอดและสององค์ประกอบหลักของผัดไทย และเดินทางมาถึงประเทศไทยเมื่อ 250 ปีก่อนกับชาวจีนที่อพยพ "

" แล้วคุณจะบอกว่า ผัดไทย อาหารแห่งชาติของประเทศ คือ จีน " ฉันถาม เขาพยักหน้ารับ



" มันไม่เพียง แต่เทคนิค , " เขากล่าวว่า " ดูที่ส่วนผสม : เต้าหู้ , ก๋วยเตี๋ยว , กุ้งแห้ง , เพื่อชื่อไม่กี่ มีใด ๆเหล่านี้ ไทย ? ไม่ ! "

เขาหยุดชั่วคราวและจากนั้นเพิ่ม :" แต่สิ่งที่ทำให้ไทยเป็นซอสและเครื่องแกง . รายละเอียดเป็นภาษาไทย ทุกอย่างเป็นภาษาจีน "

เมื่อสั่งผัดไทย ที่ดินของเราที่โต๊ะด้านติดส้อมของเขาใน twirled บะหมี่ข้าวไปรอบ ๆแล้วเอางับ " ใช่ " เขากล่าวว่า " นี่คือที่ดีมากๆ " เขาพูดถูก มันก็ดี แต่มันหวานไปนิด กว่าจะชอบ

" เรื่องอาหารไทย " สโมสรฟุตบอลโปฮังสตีลเลอส์ กล่าว" ก็คือว่าหลายของอาหารที่ได้มาจากบนลงล่าง ผู้ค้าจากยุโรปจะเปิดขึ้นเมื่อหลายศตวรรษก่อน และแนะนำส่วนผสมหรืออาหารจาน แต่ก่อนที่จะได้เผยแพร่ กษัตริย์ต้องเห็นด้วย ถ้ากษัตริย์ที่ชอบมัน เขาเป็นคนกระจาย "

ผัดไทย ปรากฏว่า ไม่แตกต่างกัน ในยุค 30 สายแปลก พิบูลสงคราม นายกรัฐมนตรีต้องทำให้ทันสมัยและการรวมกันของประเทศเพื่อสร้างความรู้สึกของคนไทย " เนส " หลังจากที่เปลี่ยนชื่อประเทศจากสยามเป็นไทย เขาพยายามที่จะสร้างอาหารแห่งชาติ