IntroductionThe genus Passiflora en

Introduction
The genus Passiflora encompasses approximately 450 species, usually called passion fruits. The best known and more used is Passiflora edulis, that is popular, not only because of its pulp, but also because of the infusions made with the leaves. It has been largely used in American and European countries as sedative or tranquilizer ( Coleta et al., 2006, Ferreres et al., 2007 and Petry et al., 2001), and currently, the tea prepared by the infusion of the leaves has been recognized for its anti-inflammatory potential ( Montanher, Zucolotto, Schenkel, & Frode, 2007). Both Passiflora alata and P. edulis have been used in many pharmaceutical preparations and it is widely employed in the food industry ( Petry et al., 2001).

P. edulis is native from Brazil, but now it is cultivated in all parts of the world. It is commonly called yellow passion fruit, maracuja, yellow granadilia, and pomme liane jaune ( Sunitha & Devaki, 2009). The interest in P. edulis has been increased because of its antioxidant compounds. Nowadays, studies have identified several phenolic compounds in the leaves of Passiflora species, like orientin 2″-O-rhamnoside and luteolin 7-O-(2-rhamnosylglucoside) ( Coleta et al., 2006), apigenin and luteolin derivatives ( Ferreres et al., 2007). The polyphenols have antioxidant properties as they could neutralize or quench oxidants ( Pietta, 2000).

Nevertheless, before absorption, most dietary polyphenols are transformed in the colon by microbiota. Gut bacteria can hydrolyze glycosides, glucuronides, sulfates, amides, esters, and lactones. This conversion may influence absorption and modulates the biological activity of these dietary compounds (Selma, Espin, & Tomas-Barberan, 2009). On the other hand, unabsorbed phenolic compounds remain in the lumen modulating the microbial population in gastrointestinal tract and affecting short-chain fatty acid (SCFA) production by bacterial fermentation. In this way, phenolic compounds may play a role on intestinal health (Lee, Jenner, Low, & Lee, 2006).

Currently, the search for natural sources of antioxidants is a strong tendency (Ferreres et al., 2007). The cause of the oxidative stress is an imbalance between protector systems and production of free radicals (McCord, 2000). The excess of reactive species can damage cell lipids, proteins and DNA by oxidative action, which might result in loss of function and even cellular death (Habib & Ibrahim, 2011), which has linked the oxidative stress to some diseases (Durackova, 2010).

The organisms use endogenous and exogenous antioxidant defenses to protect against harms of oxygen and nitrogen reactive species. They are classified in enzymatic: catalase (CAT), glutathione peroxidase (GPx) and superoxide dismutase (SOD); and non-enzymatic systems: thiol reduced (GSH), vitamins, minerals and polyphenols (Rezaie, Parker, & Abdollahi, 2007).

Sometimes endogenous antioxidants are not able to prevent oxidative damages, requiring the supply of exogenous antiradicals. Thus, consumption of dietary sources may support the prevention of oxidative stress (Habib & Ibrahim, 2011). Despite of whole fruits and vegetables intake, typically non-edible parts could be a good alternative to add dietary bioactive compounds (Leite-Legatti et al., 2012). The literature data indicates that the P. edulis leaf extracts possess in vitro and ex vivo antioxidant activity against protein oxidative damage, being considered as new sources of natural antioxidants ( Rudnicki et al., 2007). The literature data indicates that the P. edulis leaf extracts possess in vitro and ex vivo antioxidant activity against protein oxidative damage, being considered as new sources of natural antioxidants ( Rudnicki et al., 2007). This work tries to shed some light on the functional properties of tea of P. edulis leaves. To the best of our known, this is the first report about the in vitro and in vivo antioxidant effects of P. edulis aqueous extract.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำสกุล Passiflora ครอบคลุมประมาณ 450 ชนิด มักจะเรียกว่าผลไม้เสาวรส รู้จักกันดีและอื่น ๆ ใช้เป็น Passiflora edulis ที่นิยม ไม่เท่านั้นเนื่องจากเยื่อกระดาษมัน แต่ยัง เพราะ infusions ทำ ด้วยใบไม้ มีการส่วนใหญ่ใช้ในประเทศสหรัฐอเมริกาและยุโรปเป็นการดลบันดาลจากหรือยากล่อมประสาท (Coleta และ al., 2006, Ferreres et al., 2007 และ Petry และ al., 2001), และปัจจุบัน ชาโดยคอนกรีตของใบไม้ได้รับศักยภาพแก้อักเสบ (Montanher, Zucolotto, Schenkel, & Frode, 2007) ชุมเห็ดเทศ Passiflora และ P. edulis มีการใช้ในยาเตรียมมาก และอย่างกว้างขวางมีการจ้างงานในอุตสาหกรรมอาหาร (Petry et al., 2001)P. edulis เป็นพื้นเมืองจากประเทศบราซิล แต่ตอนนี้ มันถูกเพาะปลูกในทุกส่วนของโลก มันเป็นโดยทั่วไปเรียกว่าเสาวรสสีเหลือง maracuja, granadilia สีเหลือง และ pomme liane jaune (Sunitha & Devaki, 2009) สนใจใน P. edulis ได้รับเพิ่มขึ้นเนื่องจากสารต้านอนุมูลอิสระ ปัจจุบัน การศึกษาได้ระบุหลายม่อฮ่อมใบพันธุ์ Passiflora เช่น orientin 2 ″-O-rhamnoside และ 7-O-(2-rhamnosylglucoside) luteolin (Coleta และ al., 2006), apigenin luteolin อนุพันธ์ (Ferreres et al., 2007) โพลีฟีนมีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระพวกเขาสามารถแก้ หรือดับอนุมูลอิสระ (Pietta, 2000)อย่างไรก็ตาม ก่อนดูดซึม โพลีฟีนอาหารส่วนใหญ่จะแปลงคู่ โดย microbiota แบคทีเรียลำไส้สามารถ hydrolyze glycosides, glucuronides, sulfates, amides, esters และ lactones แปลงนี้อาจมีผลต่อการดูดซึม และ modulates กิจกรรมทางชีวภาพของสารอาหารเหล่านี้ (เซล Espin และโทมัส Barberan, 2009) บนมืออื่น ๆ ม่อฮ่อม unabsorbed ยังคงอยู่ใน lumen เกี่ยวประชากรจุลินทรีย์ในระบบทางเดิน และส่งผลกระทบต่อกรดไขมันสายสั้น (SCFA) ผลิต โดยการหมักของแบคทีเรีย ด้วยวิธีนี้ ม่อฮ่อมอาจเล่นบทบาทสุขภาพลำไส้ (ลี Jenner ต่ำ และ ลี 2006)ปัจจุบัน การค้นหาแหล่งของสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติมีแนวโน้มแข็งแกร่ง (Ferreres et al., 2007) สาเหตุของความเครียด oxidative ไม่สมดุลระหว่างการผลิตของอนุมูลอิสระ (McCord, 2000) และระบบป้องกัน เกินพันธุ์ปฏิกิริยาสามารถทำลายโครงการเซลล์ โปรตีน และดีเอ็นเอ โดยการกระทำ oxidative ซึ่งอาจส่งผลขาดทุนของฟังก์ชันและโทรศัพท์มือถือแม้กระทั่งเสียชีวิต (ประกอบไปด้วยและอิบรอฮีม 2011), ซึ่งมีการเชื่อมโยงความเครียด oxidative กับบางโรค (Durackova, 2010)สิ่งมีชีวิตที่ใช้บ่อย และ endogenous ต้านอนุมูลอิสระป้องกันเพื่อป้องกัน harms ชนิดปฏิกิริยาออกซิเจนและไนโตรเจน มีการจัดประเภทในเอนไซม์ในระบบ: (CAT) catalase, peroxidase กลูตาไธโอน (GPx) และซูเปอร์ออกไซด์ dismutase (SOD), และระบบที่ไม่ใช่เอนไซม์ในระบบ: ลด thiol (GSH), วิตามิน แร่ธาตุ และโพลีฟีน (Rezaie ปาร์คเกอร์ & Abdollahi, 2007)สารต้านอนุมูลอิสระ endogenous บางครั้งจะไม่สามารถป้องกันความเสียหาย oxidative ต้องจัดหา antiradicals บ่อย ดังนั้น การใช้แหล่งอาหารอาจสนับสนุนป้องกัน oxidative เครียด (ประกอบไปด้วยและอิบรอฮีม 2011) แม้มีทั้งผลไม้และผักบริโภค โดยปกติไม่กินส่วนอาจจะเป็นทางเลือกที่ดีเพื่อเพิ่มสารอาหารกรรมการก (Leite Legatti et al., 2012) ข้อมูลประกอบการบ่งชี้ว่า สารสกัดจากใบ P. edulis มีหลอด และ ex vivo กิจกรรมต้านอนุมูลอิสระโปรตีน oxidative ประกันความเสียหาย ถูกถือว่าเป็นแหล่งใหม่ของสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติ (Rudnicki et al., 2007) ข้อมูลประกอบการบ่งชี้ว่า สารสกัดจากใบ P. edulis มีหลอด และ ex vivo กิจกรรมต้านอนุมูลอิสระโปรตีน oxidative ประกันความเสียหาย ถูกถือว่าเป็นแหล่งใหม่ของสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติ (Rudnicki et al., 2007) งานนี้พยายามสารคดีบางคุณสมบัติหน้าที่ชา P. edulis ใบไม้ กับของเราที่รู้จักกัน นี้เป็นรายงานแรกเกี่ยวกับผลกระทบของสารต้านอนุมูลอิสระในหลอดทดลอง และในสัตว์ทดลองของ P. edulis อควีสารสกัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
สกุล Passiflora ครอบคลุมประมาณ 450 ชนิดมักจะเรียกว่าผลไม้ความรัก ที่รู้จักกันดีและใช้กันมากขึ้นคือ Passiflora edulis ที่เป็นที่นิยมไม่เพียงเพราะเยื่อ แต่ยังเป็นเพราะเงินทุนที่ทำด้วยใบ มันได้ถูกนำมาใช้ส่วนใหญ่อยู่ในประเทศอเมริกาและยุโรปเป็นยากล่อมประสาทหรือยากล่อมประสาท (Coleta et al., 2006, Ferreres et al., 2007 และ Petry et al., 2001) และในปัจจุบันชาที่เตรียมโดยแช่ใบมี รับการยอมรับที่มีศักยภาพต้านการอักเสบของ (Montanher, Zucolotto, Schenkel และ Frode 2007) ทั้งชุมเห็ดเทศ Passiflora edulis และ P. มีการใช้ในการเตรียมยาจำนวนมากและมีการจ้างงานกันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมอาหาร (Petry et al., 2001). P. edulis เป็นชนพื้นเมืองจากบราซิล แต่ตอนนี้มันได้รับการปลูกฝังในทุกส่วนของโลก มันมักจะเรียกว่าเสาวรสสีเหลือง Maracuja, granadilia เหลืองและ Pomme Liane Jaune (Sunitha & Devaki 2009) ความสนใจในการ edulis P. ได้เพิ่มขึ้นเพราะของสารต้านอนุมูลอิสระ ปัจจุบันการศึกษาได้ระบุสารประกอบฟีนอหลายใบของสายพันธุ์ Passiflora เช่น orientin 2 "-O-rhamnoside และ luteolin 7-O- (2-rhamnosylglucoside) (Coleta et al., 2006) apigenin และอนุพันธ์ luteolin (Ferreres และ al., 2007) โพลีฟีนมีคุณสมบัติเป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่พวกเขาสามารถต่อต้านอนุมูลอิสระหรือดับ (Pietta, 2000). อย่างไรก็ตามก่อนที่จะดูดซึมโพลีฟีนอาหารส่วนใหญ่จะเปลี่ยนในลำไส้ใหญ่โดย microbiota แบคทีเรียในลำไส้สามารถย่อยสลายไกลโคไซด์, glucuronides ซัลเฟตเอไมด์, เอสเทอและ lactones แปลงนี้อาจมีผลต่อการดูดซึมและ modulates ฤทธิ์ทางชีวภาพของสารอาหารเหล่านี้ (เซล Espin และโทมัส-Barberan 2009) ในทางตรงกันข้าม, สารประกอบฟีนอ unabsorbed ยังคงอยู่ในลูเมนเลตประชากรจุลินทรีย์ในระบบทางเดินอาหารและมีผลกระทบกรดไขมันห่วงโซ่สั้น (SCFA) ผลิตโดยการหมักแบคทีเรีย ด้วยวิธีนี้สารประกอบฟีนออาจมีบทบาทสำคัญต่อสุขภาพของลำไส้ (ลีเนอร์, ต่ำ, และลี 2006). ขณะนี้การค้นหาแหล่งธรรมชาติของสารต้านอนุมูลอิสระเป็นแนวโน้มที่แข็งแกร่ง (Ferreres et al., 2007) สาเหตุของความเครียดออกซิเดชันคือความไม่สมดุลระหว่างระบบป้องกันและการผลิตของอนุมูลอิสระ (McCord, 2000) ส่วนเกินของสายพันธุ์ปฏิกิริยาสามารถทำลายเซลล์ไขมันโปรตีนและดีเอ็นเอโดยการกระทำออกซิเดชันซึ่งอาจส่งผลให้เกิดการสูญเสียของฟังก์ชั่นและการตายของเซลล์แม้ (Habib และอิบราฮิม, 2011) ซึ่งมีการเชื่อมโยงความเครียดออกซิเดชันกับบางโรค (Durackova 2010) . สิ่งมีชีวิตที่ใช้ป้องกันสารต้านอนุมูลอิสระภายนอกและภายนอกเพื่อป้องกันอันตรายของออกซิเจนและไนโตรเจนสายพันธุ์ปฏิกิริยา พวกเขาจะถูกจัดให้อยู่ในเอนไซม์: catalase (CAT), กลูตาไธโอนเปอร์ออกซิเด (GPx) และ superoxide dismutase (SOD); และระบบที่ไม่ใช่เอนไซม์. thiol ลดลง (GSH), วิตามิน, แร่ธาตุและโพลีฟีน (Rezaie, ปาร์กเกอร์และ Abdollahi 2007) บางครั้งสารต้านอนุมูลอิสระภายนอกจะไม่สามารถป้องกันความเสียหายออกซิเดชันต้องอุปทานของ antiradicals ภายนอก ดังนั้นการบริโภคแหล่งอาหารอาจสนับสนุนการป้องกันความเครียดออกซิเดชัน (Habib และอิบราฮิม, 2011) แม้จะมีทั้งผลไม้และผักที่บริโภคโดยทั่วไปชิ้นส่วนที่ไม่กินอาจจะเป็นทางเลือกที่ดีที่จะเพิ่มสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพอาหาร (Leite-Legatti et al., 2012) ข้อมูลจากเอกสารแสดงให้เห็นว่าสารสกัดจากใบ edulis P. มีในหลอดทดลองและ ex vivo ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระกับโปรตีนความเสียหายออกซิเดชันถูกถือเป็นแหล่งใหม่ของสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติ (Rudnicki et al., 2007) ข้อมูลจากเอกสารแสดงให้เห็นว่าสารสกัดจากใบ edulis P. มีในหลอดทดลองและ ex vivo ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระกับโปรตีนความเสียหายออกซิเดชันถูกถือเป็นแหล่งใหม่ของสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติ (Rudnicki et al., 2007) งานนี้พยายามที่จะหลั่งน้ำตาแสงบางประการเกี่ยวกับคุณสมบัติการทำงานของชาของพี edulis ใบ ที่ดีที่สุดของที่รู้จักของเรานี้เป็นรายงานแรกที่เกี่ยวกับในหลอดทดลองและในร่างกายผลกระทบสารต้านอนุมูลอิสระของพี edulis สารสกัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
สกุลเพดานพัดประมาณ 450 ชนิด มักจะเรียกว่า เสาวรส ที่ดีที่สุดที่รู้จักและใช้เป็นเสาวรส ที่เป็นที่นิยมไม่เพียงเพราะของเยื่อกระดาษ แต่ยังเพราะในช่วงที่ทำจากใบไม้ มันถูกใช้ส่วนใหญ่ในประเทศยุโรปและอเมริกา เช่น ยานอนหลับ หรือยากล่อมประสาท ( coleta et al . , 2006 , ferreres et al . ,2007 และเพ็ตทรี et al . , 2001 ) และขณะนี้ น้ำชาที่เตรียมโดยแช่ของใบได้รับการยอมรับศักยภาพต้านการอักเสบ ( montanher zucolotto schenkel & Frode , , , 2550 ) ทั้งเพดานพัดชุมเห็ดเทศและ P . ตับเต่าได้ถูกนำมาใช้ในการเตรียมยามากมาย และมันเป็นอย่างกว้างขวางใช้ในอุตสาหกรรมอาหาร ( เพ็ตทรี et al . , 2001 ) .

หน้าตับเต่าเป็นชาวบราซิลแต่ตอนนี้มันคือการปลูกในส่วนต่างๆของโลก โดยทั่วไปเรียกว่า สีเหลืองเสาวรส , มาราซูจะ granadilia , สีเหลือง และปอม นะโชน ( sunitha & devaki , 2009 ) สนใจหน้าชินีได้เพิ่มขึ้น เพราะมีสารต้านอนุมูลอิสระ สาร ในปัจจุบัน การศึกษาได้ระบุสารประกอบฟีนอลหลายใบของเพดานพัดชนิดชอบโอเรียนทิน 2 เพลง - o-rhamnoside ลูทิโอลินและ 7-o - ( 2-rhamnosylglucoside ) ( coleta et al . , 2006 ) , และ ลูทิโอลินพิจินินอนุพันธ์ ( ferreres et al . , 2007 ) Polyphenols มีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระ และสามารถต่อต้านอนุมูลอิสระหรือดับ ( พิเ ตา , 2000 )

แต่ก่อนการดูดซึม โพลีฟีนอล อาหารส่วนใหญ่จะเปลี่ยนในลำไส้ใหญ่โดยไมโครไบโ ้า .แบคทีเรียในลำไส้สามารถย่อยการ glucuronides glycosides , เอไมด์ เอสเทอร์ และแลคโตน . แปลงนี้ อาจจะมีผลต่อการดูดซึมและ modulates กิจกรรมชีวภาพของสารประกอบใยอาหารเหล่านี้ ( Selma , espin &โทมัส , barberan , 2009 ) บนมืออื่น ๆunabsorbed สารประกอบฟีนอลอยู่ในภายในของประชากรจุลินทรีย์ในระบบทางเดินอาหาร และมีผลต่อกรดไขมันสายสั้น ( scfa ) ที่ผลิตโดยแบคทีเรียที่หมัก ในวิธีนี้ , สารประกอบฟีนอลอาจมีบทบาทในลำไส้สุขภาพ ( ลี เจนเนอร์ ต่ำ &ลี , 2006 ) .

ปัจจุบัน ค้นหาแหล่งธรรมชาติของสารต้านอนุมูลอิสระเป็นแนวโน้มที่แข็งแกร่ง ( ferreres et al . ,2007 ) สาเหตุของความเครียดเกิดความไม่สมดุลระหว่างระบบป้องกันการผลิตของอนุมูลอิสระ ( McCord , 2000 ) ส่วนเกินของปฏิกิริยาชนิดสามารถทำลายเซลล์ไขมัน และโปรตีนดีเอ็นเอ โดยเกิดการกระทำซึ่งอาจส่งผลในการสูญเสียของฟังก์ชั่นและแม้แต่ความตายของเซลล์ ( Habib &อิบราฮิม , 2011 ) ซึ่งมีการเชื่อมโยงความเครียดออกซิเดชันในโรคบางชนิด ( durackova

, 2010 )สิ่งมีชีวิตใช้ในการป้องกันและต่อต้านอนุมูลอิสระจากภายนอกเพื่อป้องกันอันตรายของออกซิเจนและไนโตรเจนเป็นชนิด พวกเขาจะจัดในเอนไซม์คะตะเลส ( แมว ) : กลูตาไธโอนเปอร์ออกซิเดส ( GPX ) และ Superoxide Dismutase ( SOD ) ; และระบบเอนไซม์ : ขนาดไม่ลด ( GSH ) , วิตามิน , แร่ธาตุ และ โพลีฟีนอล ( rezaie ปาร์คเกอร์ & abdollahi

) )สารต้านอนุมูลอิสระในบางครั้งจะไม่สามารถป้องกันไม่ให้เกิดความเสียหาย โดยการจัดหาจากภายนอก antiradicals . ดังนั้น การบริโภคของแหล่งอาหารอาจสนับสนุนการป้องกันความเครียดออกซิเดชัน ( Habib &อิบราฮิม , 2011 ) มีทั้งผลไม้และผักบริโภค ส่วนพืชมักจะไม่อาจเป็นทางเลือกที่ดีเพื่อเพิ่มใยอาหารสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ ( leite legatti et al . ,2012 ) ข้อมูล วรรณคดี พบว่าสารสกัดจากใบหน้า ตับเต่า มีฤทธิ์ต้านออกซิเดชันในหลอดทดลองและอดีตกับโปรตีนความเสียหายออกซิเดชัน การถือว่าเป็นแหล่งใหม่ของสารต้านอนุมูลอิสระจากธรรมชาติ ( rudnicki et al . , 2007 ) ข้อมูล วรรณคดี พบว่าสารสกัดจากใบหน้า ตับเต่า มีฤทธิ์ต้านออกซิเดชันในหลอดทดลองและอดีตกับโปรตีนความเสียหายออกซิเดชันจะถือว่าเป็นแหล่งใหม่ของสารต้านอนุมูลอิสระจากธรรมชาติ ( rudnicki et al . , 2007 ) งานนี้พยายามที่จะหลั่งน้ำตาแสงบางส่วนในคุณสมบัติของชา ของ พี ตับเต่า ใบ เพื่อที่ดีที่สุดของเราที่รู้จักกัน นี่คือรายงานแรกเกี่ยวกับในหลอดทดลองและในสัตว์ทดลองสารผลของสารละลายสกัดหน้าตับเต่า .