1.1. Outcome-and-behavior-based saf

1.1. Outcome-and-behavior-based safety incentive program (OBBSIP)
principles
There are two principles in this program. The first principle was
the outcome-based approach where tiered incentives were given
based on safety performance, that is, the duration of accident free
period measured by from the last worker accident compensation
claim/s (WACC). The monetary incentive given should be small to
discourage report avoidance due to social pressure of teammates.
If the incentive is a large sum of money, teams may pressurize their
teammate not to report an accident so as the team would not be
disqualified and lose the incentive. Therefore, the incentive should
be some sum and viewed as a token, i.e. as a form of social
recognition for a team’s achievement (Hurst and Palya, 2003;
Fell-Carson, 2004). In this case, there were 3 tier incentives (i.e.
$20, $100, and $100) that were too small for an injured worker
to justify for not filing the WACC and for the teammates to socially
coerce the injured worker not to make the claim. Besides, there
was no guarantee that the teammates would get the Tier 1, Tier
2 and 3 rewards, as they would have to win the Bingo game in Tier
1 or have to be picked in random drawings in the Tiers 2 and 3. The
tiered incentives were based on Bateman and Ludwig’s (2004)
principle of setting multiple levels of achievable incentives, with
each one harder to attain than the previous. The principle was
tested and found effective in motivating behavior in a large industrial distribution center. For the 1st tier, if all members in a small
team went a week without any WACC, the team stood a chance
to win an award in a Bingo game. The first tier should be achievable
with reasonable effort and the subsequent tiers would require
more effort. For the 2nd tier, if all teams in an area went a full
month without any WACC, then ten names were randomly drawn
for $100 gift certificates. For the 3rd tier, if all teams in an area
went a full 3 months without any WACC, then fifty names were
randomly drawn for $100 gift certificates. Table 1summarizes
the details of the 3-tier incentives.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.1 ผลและพฤติกรรมตามโปรแกรมแรงจูงใจความปลอดภัย (OBBSIP)
หลักการมีสองหลักการในโปรแกรมนี้
หลักการแรกคือวิธีผลตามที่ฉัตรแรงจูงใจที่ได้รับขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพความปลอดภัยที่เป็นระยะเวลาของการเกิดอุบัติเหตุฟรีระยะเวลาที่วัดจากจากผู้ปฏิบัติงานที่ผ่านมาเกิดอุบัติเหตุชดเชยการเรียกร้อง/ วินาที (WACC) แรงจูงใจทางการเงินที่ได้รับควรมีขนาดเล็กเพื่อกีดกันการหลีกเลี่ยงการรายงานเนื่องจากแรงกดดันทางสังคมของเพื่อนร่วมทีม. ถ้าแรงจูงใจที่เป็นเงินก้อนใหญ่ทีมอาจกดดันของพวกเขาเพื่อนร่วมทีมไม่ได้ที่จะต้องรายงานการเกิดอุบัติเหตุเพื่อที่ทีมงานจะไม่ถูกตัดสิทธิ์และการลดแรงจูงใจ. ดังนั้นแรงจูงใจที่ควรเป็นผลรวมและมองว่าเป็นสัญลักษณ์เช่นเป็นรูปแบบของสังคมได้รับการยอมรับสำหรับความสำเร็จของทีม(เฮิร์สต์และ Palya 2003; ตก-คาร์สัน, 2004) ในกรณีนี้มี 3 แรงจูงใจชั้น (เช่น$ 20, $ 100 และ $ 100) ที่มีขนาดเล็กเกินไปสำหรับคนงานที่ได้รับบาดเจ็บจะปรับไม่ยื่นWACC และเพื่อนร่วมทีมเพื่อสังคมบีบบังคับให้คนงานได้รับบาดเจ็บไม่ได้ที่จะทำให้การเรียกร้อง นอกจากนี้ยังมีการรับประกันว่าเพื่อนร่วมทีมจะได้รับเงินกองทุนชั้นที่ 1 ชั้นที่ 2 และ 3 รางวัลขณะที่พวกเขาจะต้องชนะเกมบิงโกในเงินกองทุนชั้นที่1 หรือจะต้องมีการเลือกในการวาดแบบสุ่มในชั้นที่ 2 และ 3 ชั้น แรงจูงใจที่อยู่บนพื้นฐานของเบทและลุดวิก (2004) หลักการของการตั้งค่าหลายระดับของแรงจูงใจที่ประสบความสำเร็จกับแต่ละคนยากที่จะบรรลุกว่าก่อนหน้านี้ หลักการได้รับการทดสอบและพบว่ามีประสิทธิภาพในการสร้างแรงจูงใจในการทำงานในศูนย์กระจายสินค้าอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ สำหรับเงินกองทุนชั้นที่ 1 หากสมาชิกทุกคนในขนาดเล็กทีมไปสัปดาห์โดยไม่ต้องWACC ใดทีมยืนโอกาสที่จะชนะรางวัลในเกมบิงโก ชั้นแรกที่ควรจะทำได้ด้วยความพยายามที่เหมาะสมและชั้นที่ตามมาจะต้องมีความพยายามมากขึ้น สำหรับชั้นที่ 2 ถ้าทุกทีมในพื้นที่ไปเต็มเดือนโดยไม่ต้องWACC ใด ๆ แล้วสิบชื่อถูกสุ่มสำหรับ$ 100 บัตรของขวัญ สำหรับชั้นที่ 3 ถ้าทุกทีมในพื้นที่ไปเต็ม3 เดือนโดยไม่ต้อง WACC ใด ๆ แล้วห้าสิบชื่อถูกสุ่มสำหรับ$ 100 บัตรของขวัญ ตาราง 1summarizes รายละเอียดของการสร้างแรงจูงใจ 3 ชั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1.1 . ผลและพฤติกรรมโครงการส่งเสริมความปลอดภัยตาม ( obbsip )

มีหลักสองหลัก ในโปรแกรมนี้ หลักการแรก คือ ผลตามแนวทางที่

เป็นสิ่งจูงใจที่ได้รับขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพ ความปลอดภัย คือ ระยะเวลาของการเกิดอุบัติเหตุฟรี
ช่วงวัดโดยจากที่ผ่านมาอุบัติเหตุคนงานเรียกร้องค่าตอบแทน
/ s ( WACC ) เงินจูงใจให้ควรเล็ก

รายงานการห้ามปรามเนื่องจากแรงกดดันทางสังคมของทีม
ถ้าแรงจูงใจคือผลรวมขนาดใหญ่ของเงิน ทีมอาจจะโทรไปด่าเพื่อนร่วมทีมของพวกเขา
ไม่ต้องรายงานอุบัติเหตุเพื่อทีมไม่ใช่
ตัดสิทธิ์และสูญเสียแรงจูงใจ ดังนั้นบริษัทควร
จะมีผลรวม และมองว่าเป็นสัญลักษณ์ คือ เป็นรูปแบบของการรับรู้ทางสังคม
ความสำเร็จของทีม และ palya ( เฮิร์สต์ , 2003 ;
ตกลง คาร์สัน , 2004 ) ในกรณีนี้ มี 3 ชั้นบริเวณ ( เช่น
$ 20 , $ 100 และ $ 100 ) ซึ่งมีขนาดเล็กเกินไปสำหรับคนงานที่ได้รับบาดเจ็บ
เรื่องไม่ยื่น WACC และเพื่อนร่วมทีมให้สังคม
บีบบังคับคนงานที่ได้รับบาดเจ็บจะต้องไม่เรียกร้อง นอกจากนี้
ไม่รับประกันว่าเพื่อนร่วมทีมจะได้รับชั้นที่ 1 , ชั้นที่ 2 และ 3 รางวัล
, ตามที่พวกเขาจะต้องชนะเกมบิงโกในระดับ
1 หรือจะเลือกในแบบสุ่มในชั้น 2 และ 3
เป็นสิ่งจูงใจตาม Bateman ลุดวิก ( 2004 ) และหลักการของการตั้งค่าหลายระดับของ

แต่ละบริเวณได้ ด้วยยากที่จะบรรลุกว่าก่อนหน้านี้ หลักการคือ
ทดสอบและพบประสิทธิภาพในการจูงใจให้เกิดพฤติกรรมในการกระจายศูนย์อุตสาหกรรมขนาดใหญ่ สำหรับ 1 แถว ถ้าสมาชิกทุกคนในขนาดเล็ก
ทีมไปหนึ่งสัปดาห์ โดยไม่ต้องเพิ่ม ทีมมีโอกาสที่จะชนะรางวัล
ในเกมบิงโก ระดับแรกควร achievable
กับความพยายามที่เหมาะสมและชั้นต่อมาจะต้อง
ความพยายามมากขึ้น สำหรับอันดับ 2 ถ้าทีมในพื้นที่ก็เต็มเดือน
โดยไม่ต้องเพิ่มชื่อ สิบคน แล้วสุ่ม
$ 100 บัตรของขวัญ . สำหรับอันดับ 3 ถ้าทีมในพื้นที่
ไปเต็ม 3 เดือน ไม่มีรายได้ แล้วชื่อห้าสิบเป็น
สุ่มสำหรับ $ 100 บัตรของขวัญ . 1summarizes โต๊ะ
รายละเอียดของ 3-tier บริเวณ