While she was speaking in a voice t

While she was speaking in a voice that was moved emotionally to the extreme, Cang Yue had already jumped down from the palanquin, rushing forward without a care towards Yun Che. In her rush fueled by desperation, Fen Juecheng was left only being able to reach an arm out subconsciously, unable to hold her back. He could only watch as she rushed in front of Yun Che, and locked both her arms around him tightly.

“Junior Brother Yun… It really is you… You’re still alive… Junior Brother Yun… Junior Brother Yun…”

He was but mere inches away from her, yet Cang Yue just couldn’t believe her eyes. Her tears sprung forth like a lake and in her agitation, her speech was incoherent. His features, eyes, sword, aura… Everything about him spoke volumes to her, telling her that truly, he was the Yun Che she had once thought she had lost forever, and he was wholly, in the flesh, back here, by her side. This immense fantasy-like surprise caused her to almost faint.

Yet unlike Cang Yue, Yun Che’s expression was especially flat, as if he wasn’t moved at all. He hadn’t even moved forward to hug her. Looking at her completely tear-stained face, he spoke gently, “It’s me… I’m back here alive, just in time… to catch Senior Sister’s marriage.”

Cang Yue’s slender frame shook and she shook her head hurriedly, “No… It’s not like this… Junior Brother Yun… It’s not like what you’re seeing, I…”

“There’s no need to say anymore, I understand.” Yun Che cut her off, allowing her no chance to continue. His expression remained calm, so calm that it made Cang Yue flustered and terrified at the same time… He had returned so miraculously, yet his first look at her was the sight of her being escorted to the wedding ceremony. Even she, herself, knew how unforgivable she was being right there and then. However, it really had not been her intention to marry Fen Juecheng, yet in her fright, she was unable to explain her situation… However, the fact that she was marrying out today was an indisputable fact, firmly cast in stone.

At this, Yun Che reached a hand out lightning fast, grabbing at Cang Yue’s chest. His hand reached straight away into her wide red clothing, and subsequently, swiftly pulled out… Held in his palm, was a slender dagger with a three inch blade. Upon the tip of the blade was a faint flicker from a smear of mild green… It was the luster of an extremely toxic poison!

Yun Che’s nose was extremely sensitive to poisons, so when Cang Yue approached, he could immediately smell the highly toxic scent, and this dagger, which had been covered with extremely toxic poison had been hidden by Cang Yue right under the lapels of her clothes in front of her chest!

Pinching the dagger, which had been dipped in poison, Yun Che did something that astonished everyone. Under a blanket of alarmed cries, he flipped his palm and ruthlessly drove the dagger into his own chest… In that moment, drops of blood splashed out of his chest, and the three inch blade was driven entirely into his body.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่เธอถูกพูดในเสียงที่ถูกย้ายอารมณ์ไปสุด หยูคางได้แล้วไปลงจาก palanquin วิ่งไปข้างหน้าโดยไม่แคร์ต่อยุ Che ในเธอวิ่งกลุ่มสิ้นหวัง Fen Juecheng เหลือเฉพาะ ความสามารถในการเข้าถึงแขน subconsciously การกลับมาของเธอ เขาเท่านั้นสามารถดูเป็นเธอวิ่งหน้ายุ Che และล็อคแขนทั้งสองของเธอรอบ ๆ เขาแน่น"จูเนียร์พี่ชายยุน... จริง ๆ มันคือคุณ... คุณยังมีชีวิตอยู่... พี่ชายจูเนียร์ยุ... พี่ชายจูเนียร์ยืน..."เขา ได้เพียงนิ้วจากเธอ ยังคางยิวเพียงไม่เชื่อสายตาของเธอ น้ำตาของเธอผุดออกมา เหมือนทะเลสาบ และ ในอาการกังวลต่อเธอ เธอพูดถูกไม่ติดต่อกัน พระคุณลักษณะ ตา ดาบ อูรา... ทุกอย่างเกี่ยวกับเขาพูดวอลุ่มเธอ บอกเธอที่แท้จริง กำลัง Che ยุเธอได้เมื่อเธอได้หายไปตลอดกาลคิด และเขาได้ทั้งหมด ในเนื้อ กลับนี่ เคียงข้างเธอ แปลกใจเหมือนแฟนตาซีอันยิ่งใหญ่นี้ทำให้เธอสลบเกือบยัง ต่างจากคางหยู ยุ Che นิพจน์ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งแบน ประหนึ่งว่าเขาไม่ได้ย้ายเลย เขาไม่ได้จะย้ายไปข้างหน้าไปกอดเธอ มองที่ใบหน้าของเธอทั้งน้ำตาสี เขาพูดเบา ๆ, "เป็นฉัน... ฉันกลับมาที่นี่มีชีวิต ในเวลา...จะจับแต่งงานน้องสาวอาวุโส"จับคางหยูสเลนเดอร์เฟรม และเธอจับหัวของเธอรีบ "หมายเลข... ไม่เช่นนี้... พี่ชายจูเนียร์ยุ... ไม่ชอบอะไรคุณจะเห็น ฉัน... ""ไม่จำเป็นต้องพูดอีกต่อไป ฉันเข้าใจ" Che ยุตัดเธอ ให้เธอไม่มีโอกาสที่จะดำเนินการต่อไป นิพจน์ของเขายังคงอยู่ในความสงบ เงียบสงบเพื่อให้มันทำคางยิวเกิดความสับสน และหมดในเวลาเดียวกัน... เขาได้กลับจึงอัศจรรย์ แต่เขาดูครั้งแรกที่เธอถูกสายตาของเธอกำลังคุ้มกันเรือสัญชาติกับพิธีแต่งงาน แม้เธอ ตัวเอง รู้วิธี unforgivable เธออยู่ขวามีแล้ว อย่างไรก็ตาม มันจริง ๆ ไม่ได้เธอตั้งใจจะแต่งงานกับ Fen Juecheng ยังในตกใจของเธอ เธอไม่สามารถอธิบายสถานการณ์ของเธอ... อย่างไรก็ตาม ความจริงที่ว่าเธอถูกแต่งออกวันนี้คือ ความจริงเถียงไม่ได้ โยนอย่างแน่นหนาในหินที่นี้ Che ยันถึงมือออกอย่างรวดเร็ว ฟ้าผ่าโลภที่หน้าอกคางหยู มือของเขาทันทีแล้วเข้าไปในเสื้อผ้าของเธอสีแดงกว้าง และดึงออกมา อย่างรวดเร็ว... จัดขึ้นในปาล์มของเขา เป็นกริชสเลนเดอร์กับใบมีด 3 นิ้ว ตามคำแนะนำของถูกกะพริบที่หน้ามืดตามัวจากการเลอะเปื้อนสีเขียวอ่อน... มันเป็นเงาของพิษที่มีพิษมากจมูกยุ Che อ่อนไหวมากกับ poisons ดังนั้นเมื่อคางหยูประดับ เขาสามารถทันทีกลิ่นกลิ่นเป็นพิษสูง และกริชนี้ ซึ่งได้ถูกปกคลุมด้วยมาก พิษพิษได้ถูกซ่อน โดยหยูคางขวาภายใต้ lapels ของเสื้อผ้าของเธอหน้าอกของเธอดอกจับกริช ซึ่งมีการจุ่มลงในยาพิษ Che ยุได้ที่ astonished ทุกคน ภายใต้ผ้าห่มร้องไห้ตื่นตระหนก เขาพลิกปาล์มของเขา และขับรถกริช ruthlessly ในหน้าอกของตัวเอง... ที่ช่วงเวลา หยดของ splashed เลือดจากหน้าอกของเขา และใบมีด 3 นิ้วได้ขับเข้าไปในร่างกายของเขาทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่เธอกำลังพูดในเสียงที่ถูกย้ายอารมณ์ไปมาก Cang ยูแล้วได้กระโดดลงมาจากเกี้ยววิ่งไปข้างหน้าโดยไม่ต้องดูแลต่อยุนเช ในการวิ่งของเธอผลักดันจากความสิ้นหวัง, บึง Juecheng ถูกทิ้งไว้เพียงความสามารถในการเข้าถึงแขนออกจิตใต้สำนึกไม่สามารถที่จะถือกลับของเธอ เขาจะดูเป็นเธอรีบวิ่งอยู่ด้านหน้าของยุนเจ๊และล็อคแขนทั้งสองข้างของเธอรอบ ๆ ตัวเขาไว้แน่น. "จูเนียร์บราเดอร์ยุน ... จริงๆมันเป็นคุณ ... คุณยังมีชีวิตอยู่ ... ยุนจูเนียร์บราเดอร์บราเดอร์จูเนียร์ ... ยุน ... " เขาเป็น แต่ เพียงนิ้วห่างจากเธอยัง Cang ยูก็ไม่เชื่อสายตาของเธอ น้ำตาของเธอผุดมาเหมือนทะเลสาบและความปั่นป่วนของเธอคำพูดของเธอก็ไม่ต่อเนื่องกัน เขาคุณลักษณะตาดาบกลิ่นอาย ... ทุกอย่างเกี่ยวกับเขาพูดวอลุ่มเธอบอกเธอว่าแท้จริงเขาเป็นเจ๊ยุนเธอเคยคิดว่าเธอได้หายไปตลอดกาลและเขาก็เป็นทั้งหมดในเนื้อกลับมาที่นี่โดยเธอ ด้าน นี้ไม่น่าแปลกใจเหมือนจินตนาการอันยิ่งใหญ่ที่จะทำให้เธอเป็นลมเกือบ. แต่แตกต่างจาก Cang ยูแสดงออก Yun เจ๊ถูกแบนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเช่นถ้าเขาไม่ได้ย้ายไปอยู่ที่ทุกคน เขาไม่ย้ายแม้หวังที่จะกอดเธอ มองไปที่ใบหน้าสมบูรณ์ของเธอฉีกขาดเปื้อนเขาพูดเบา ๆ ว่า "มันเป็นฉัน ... ฉันกลับมาที่นี่ยังมีชีวิตอยู่เพียงในเวลา ... ที่จะจับแต่งงานอาวุโสน้องสาวของ." กรอบเรียวยู Cang ของส่ายและเธอส่ายหัวของเธอรีบ "ไม่ ... มันไม่ได้เป็นเช่นนี้ ... ยุนจูเนียร์บราเดอร์ ... มันไม่เหมือนสิ่งที่คุณเห็นฉัน ... "" มีความจำเป็นที่จะพูดอีกต่อไปไม่ได้ผมเข้าใจ. "ยุนเชตัดเธอออกช่วยให้เธอมีโอกาสที่จะยังคงไม่มี การแสดงออกของเขายังคงสงบสงบเพื่อที่จะทำ Cang ยูลนและกลัวในเวลาเดียวกัน ... เขาได้กลับมาอย่างน่าอัศจรรย์เพื่อให้ยังดูครั้งแรกของเขาที่เธอคือสายตาจากการถูกพาเธอไปงานแต่งงาน แม้เธอเองรู้ว่าเธอยกโทษให้ถูกที่นั่นแล้ว แต่จริงๆมันก็ไม่ได้ตั้งใจให้เธอแต่งงานกับบึง Juecheng แต่ในความน่ากลัวของเธอเธอก็ไม่สามารถที่จะอธิบายสถานการณ์ของเธอ ... แต่ความจริงที่ว่าเธอได้รับการแต่งงานออกมาในวันนี้เป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้โยนมั่นในหิน. ที่นี้ เจ๊ยุนถึงมือออกเร็วฟ้าผ่าโลภที่หน้าอก Cang ยู มือของเขาตรงไปถึงเสื้อผ้าสีแดงของเธอกว้างและต่อมาได้อย่างรวดเร็วดึงออกมา ... จัดขึ้นในฝ่ามือของเขาเป็นดาบเรียวที่มีใบมีดสามนิ้ว เมื่อปลายของใบมีดเป็นสั่นไหวเป็นลมจากเปื้อนของสีเขียวอ่อน ... มันเป็นเงาของสารพิษที่เป็นพิษมาก! จมูก Yun เจ๊ก็มีความสำคัญมากที่จะสารพิษดังนั้นเมื่อ Cang ยูเดินเข้ามาใกล้เขาทันทีได้กลิ่นกลิ่นหอมที่เป็นพิษสูง และกริชนี้ซึ่งได้รับการปกคลุมไปด้วยยาพิษที่เป็นพิษอย่างมากที่ได้รับการซ่อนไว้โดย Cang ยูขวาภายใต้ปกเสื้อของเสื้อผ้าของเธอในด้านหน้าของหน้าอกของเธอ! ฉกกริชซึ่งได้รับการจุ่มลงในสารพิษ, Yun เจ๊ทำอะไรบางอย่างที่ประหลาดใจทุกคน . ภายใต้ผ้าห่มของเสียงร้องตกใจเขาพลิกฝ่ามือของเขาและโหดเหี้ยมขับรถกริชเข้าหน้าอกของตัวเอง ... ในขณะที่ลดลงของเลือดสาดออกมาจากหน้าอกของเขาและใบมีดสามนิ้วถูกผลักดันเข้าสู่ร่างกายทั้งหมดของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขณะที่เธอกำลังพูดในเสียงที่ถูกย้ายอารมณ์ไปสุดโต่ง ฉางเยว่ก็กระโดดลงมาจากเกี้ยว , วิ่งต่อไปโดยไม่สนใจต่อยุนเช เธอรีบ fueled โดยจำใจ เฟิน juecheng เหลือเพียงสามารถเอื้อมแขนออกไปโดยไม่รู้ตัว ไม่สามารถกอดเธอกลับ เขาได้แต่มองเธอวิ่งต่อหน้ายุนเชและล็อคแขนของเธอรอบ ๆตัวเขาแน่น

" จูเนียร์ พี่ยุน . . . . . . . นี่เธอ . . . เธอยังมีชีวิตอยู่ . . . . . . . น้องพี่ยุน . . . . . . . น้องพี่ยุน . . . . . . . "

เขาเป็นแต่เพียงนิ้วห่างจากเธอ แต่ฉางเยว่แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง น้ำตาของเธอเด้งออกมาเหมือนทะเลสาบ และเขย่าเธอ คำพูดของเธอที่เลอะเลือน . เขามีตา , ดาบออร่า . . . . . . . ทุกอย่างที่เกี่ยวกับเค้าพูดวอลุ่มให้กับเธอ บอกเธอว่า แท้จริงเขาคือยุนเช ครั้งหนึ่งเธอเคยคิดว่าเธอจะหายไปตลอดกาลและเขาทั้งหมด ในเนื้อ กลับตรงนี้ข้างๆเธอ อันยิ่งใหญ่นี้ แฟนตาซี เหมือนแปลกใจ ทำให้เธอเกือบจะเป็นลม

ยังไม่เหมือนฉางเยว่ สีหน้าของยุนเช ยิ่งแบน เช่น ถ้าเขาไม่ขยับเลย เขาไม่เคยแม้แต่จะย้ายไปข้างหน้าเพื่อกอดเธอมองเลยใบหน้าเปื้อนคราบน้ำตา เขาพูดเบาๆ " ฉัน . . . ฉันกลับมาที่นี่มีชีวิตอยู่แค่ในเวลา . . . . . . . จับแต่งงานรุ่นพี่ของน้องสาว "

ฉางเยว่ก็เพรียวไป เธอสั่นศีรษะอย่างรีบเร่ง , " ไม่ . . . ไม่ใช่อย่างนี้ . . . . . . . น้องพี่ยุน . . . . . ไม่เหมือนที่คุณเห็น ฉัน . . . "

" ไม่ต้องพูดแล้ว ข้าเข้าใจ " ยุนเช ตัดเขาออกทำให้เธอไม่มีโอกาสต่อไป สีหน้าของเขายังคงนิ่งสงบดังนั้นมันทำให้ฉางเยว่ เขินและกลัวในเวลาเดียวกัน . . . เขากลับมาอย่างปาฏิหารย์ แต่ดูครั้งแรกของเขาที่เธอเห็นเธอถูกเชิญไปงานแต่งงาน แม้แต่เธอเองก็รู้ว่าเธออยู่ตรงนั้น และไม่น่าให้อภัยแล้ว อย่างไรก็ตามจริงๆมันมีความตั้งใจที่จะแต่งงานกับเธอ juecheng เฟิน แต่ในความตกใจของเธอ เธอไม่สามารถที่จะอธิบายสถานการณ์ของเธอ . . . . . แต่ความจริงที่ว่าเธอแต่งงานออกไป วันนี้เป็น ความเป็นจริงเถียงไม่ได้ แน่นโยนในหิน

นี่สิ ยุนเช ถึงมือเร็วฟ้าผ่า , จับที่หน้าอก กาง Yue มือของเขาได้ทันที เป็นเธอ เสื้อผ้าสีแดง กว้าง และต่อมาอย่างรวดเร็วดึงออกมา . . . . . . . จัดขึ้นในฝ่ามือของเขาเป็นมีดสั้นที่มีใบมีดเรียวยาวสามนิ้ว เมื่อปลายดาบยังสั่นเป็นลมจากเสมหะสีเขียวอ่อน . . . . . . . มันเป็นเงาของยาพิษที่เป็นพิษมาก

ยุนเชก็จมูกคือความไวต่อสารพิษ ดังนั้นเมื่อฉางเยว่เข้าหาเขาทันทีได้กลิ่นความเป็นพิษสูง และกริชซึ่งถูกคลุมไว้ด้วยยาพิษที่เป็นพิษมากเคยซ่อนโดยฉางเยว่อยู่ใต้ปกเสื้อผ้าของเธอในด้านหน้าของหน้าอกของเธอ

ขโมยกริชซึ่งถูกอาบยาพิษ ยุนเช ทำบางอย่างที่ตกตะลึงของทุกคน ภายใต้ผ้าห่มของตกใจร้องไห้ เขาพลิกฝ่ามือและโหดเหี้ยมแทงกริชในหน้าอกของเขาเอง . . . ในตอนนั้นหยดเลือดกระเซ็นออกจากหน้าอกของเขาและสามนิ้ว ใบมีดถูก

ทั้งหมดเข้าไปในร่างของเขา