“ I’ m not sure. I found him abrupt

“ I’ m not sure. I found him abrupt, and he was silent for what seemed like ages. I’ m not sure I know how to read him. Am I missing something? “ replied the Singaporean.
The Dutchman responded, “ They are plain speakers; they just don’t always think it is necessary to speak.”
“ So why did he ask me to write down everything that we’ d talked about ?” queried the Singaaporean.
The Dutchman explained, “ They put more emphasis on the written than the spoken word. They prefer you to follow things up in writing.”
The Singaporean spent the next hour composing an e-mail. He thought about sending it immediately, but decided it would be better to send it in the morning. He received a curt but courteous reply as well as an invitation to make his presentation that very afternoon at 4:00 p.m.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ฉัน" ไม่แน่ใจว่า m พบเขาอย่างทันทีทันใด และเขาเงียบสำหรับอะไรเหมือนอายุ ฉัน ' m ไม่แน่ใจว่า ฉันรู้วิธีการอ่านเขา ฉันไม่มีอะไร "ตอบที่สิงคโปร์Dutchman ที่ตอบสนอง "พวกเขาเป็นลำโพงธรรมดา พวกเขาเพียงไม่เสมอคิดว่า จำเป็นต้องพูด""ดังนั้น ทำไมไม่ได้เขาถามจดทุกอย่างที่เรา ' d คุยกัน? " สอบถาม Singaaporean Dutchman ที่อธิบาย "พวกเขาใส่ความสำคัญในการเขียนมากกว่าคำพูด พวกเขาต้องการคุณสามารถติดตามสิ่งที่เขียน" ที่สิงคโปร์ใช้เวลาชั่วโมงถัดไปเขียนอีเมล์ เขาคิดว่า เกี่ยวกับการส่งทันที แต่ตัดสินใจจะดีกว่าการส่งในตอนเช้า เขารับคำห้วน ๆ ที่มีต่อแต่ตอบที่สุภาพเป็นการเชิญให้นำเสนอตอนบ่ายที่มากที่ 4:00 น.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ผมไม่แน่ใจว่า ผมพบว่าเขาอย่างกระทันหันและเขาก็เงียบสำหรับสิ่งที่ดูเหมือนทุกเพศทุกวัย ฉันไม่แน่ใจว่าฉันรู้วิธีการอ่านเขา ฉันไม่มีอะไร? "ตอบสิงคโปร์.
ฮอลันดาตอบ "พวกเขาเป็นลำโพงธรรมดา; พวกเขาก็ไม่เคยคิดว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นที่จะพูด.
" "ดังนั้นทำไมเขาถามฉันที่จะเขียนลงทุกอย่างที่เราได้พูดคุยเกี่ยวกับ d?" สอบถาม Singaaporean.
ชาวดัตช์กล่าวว่า "พวกเขาให้ความสำคัญกับการเขียนกว่า คำพูด พวกเขาชอบให้คุณทำตามสิ่งที่ขึ้นในการเขียน. "
สิงคโปร์ใช้เวลาชั่วโมงถัดไปเขียนทาง e-mail เขาคิดว่าเกี่ยวกับการส่งออกทันที แต่ตัดสินใจว่ามันจะดีกว่าที่จะส่งไปในตอนเช้า เขาได้รับสั้น ๆ แต่สุภาพตอบเช่นเดียวกับคำเชิญที่จะทำให้การนำเสนอของเขาที่ช่วงบ่ายมากที่ 16:00

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฉันไม่แน่ใจ ฉันพบเขาทันที และเขาก็เงียบแล้วเหมือนวัย ผมไม่แน่ใจว่าผมจะอ่านมัน ฉันพลาดอะไรไปเหรอ ? ' สิงคโปร์
ฟลายอิ้ง ดัทช์แมนตอบว่า " มันเป็นลำโพงธรรมดา มันไม่เสมอว่า มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะพูด . "
" แล้วทำไมเขาถึงบอกให้ฉันเขียนทุกอย่างที่เราต้องการพูดคุยเกี่ยวกับ ? " สอบถาม singaaporean .
ฟลายอิ้ง ดัทช์แมน อธิบาย " พวกเขาจะเน้นที่เขียนมากกว่าพูดคำ พวกเขาชอบให้คุณติดตามเรื่องในการเขียน "
สิงคโปร์ใช้เวลาอีกชั่วโมง การเขียนอีเมล์ เขาคิดเกี่ยวกับการส่งทันที แต่ตัดสินใจว่ามันจะดีกว่าที่จะส่งมันในตอนเช้าเขาได้รับห้วนแต่อ่อนโยนตอบ รวมทั้งเชิญให้เขาเสนอว่าตอน 4 โมงเย็น
บ่ายมาก