murdered,' Holmes said. 'The diagra

murdered,' Holmes said. 'The diagram shows the
place where each died.'
'And X, I suppose, is some unknown woman, the one
that he plans to kill tonight,' I said. 'But how do you
know where to put the X on your diagram?'
'Look again, Watson,' Holmes said with a smile.
Suddenly, I understood. 'It is a letter M!'
'Yes, Watson. M for murder, M for .. .' 'Moriarty!
Holmes, do you mean to say ... ?'
'Yes. He is writing his name in blood upon the face of
Whitechapel. And, as you see, I know where he will
try to kill tonight, and where I shall go to meet him.'
'Not without me,' I said. 'I must come with you.' We
left the police station just before midnight.
For the first time, 1 walked through the narrow streets
of east London, streets that I had seen before only
through the window of a cab. People think that
murders happen in dark, empty streets. That is not
always true. A strange and horrible fact about the
streets where Jack the Ripper murdered women is
that they were busier and better lit than most other
London streets. They were full of pubs and cheap
hotels. At all hours the streets were full of people who
were too poor to find a bed anywhere, drunks
looking for a bar that never closed, and all kinds of
criminals. Finally, there were the women - those
women who work only at night, when their more
honest sisters are asleep.
I studied medicine in London, and while I was a
student I saw something of the low-life of our capital.
I was, after all, a healthy young man, and young
men must amuse themselves. But I had never seen
women like these. Holmes stopped several to
question and to warn them, and I looked at their
faces carefully. They were old at the age of twenty,
dirty, diseased and hopeless. One thing was clear to
me - they were not like other women. Does it matter,
I began to think, if Jack the Ripper kills women like
these? Death by his knife is quick. It cannot be worse
than the slow and painful death from disease which
most often ends their short lives.
We returned to the police station after one o'clock. I
was tired and sick at heart. Lestrade did not stop
talking, telling us that we should catch no murderers
that night.
Suddenly, Holmes jumped up and walked out into
the street.
I followed him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฆาตกรรม โฮล์มส์กล่าวว่า ' แสดงไดอะแกรมการ สถานที่แต่ละชีวิต ' ' X ฉันคิดว่า เป็น ผู้หญิงที่ไม่รู้จักบาง หนึ่ง ที่เขาวางแผนฆ่าคืนนี้ ว่า ' แต่คุณ ทราบว่าจะใส่ X ในไดอะแกรมของคุณได้อย่างไร ' 'ดูอีก วัตสัน โฮล์มส์กล่าว ด้วยรอยยิ้ม ทันใดนั้น ฉันเข้าใจ 'มันเป็นอักษร M ' ' ใช่ Watson M สำหรับฆาตกรรม M สำหรับ... .' ' ในมุมไบ โฮล์มส์ คุณหมายความ ว่า...?' ' ใช่ เขาจะเขียนชื่อของเขาในเลือดตามใบหน้าของ เจ็ต และ คุณดู ฉันรู้ว่าที่เขาจะ พยายามฆ่าคืน และที่ฉันจะไปพบเขา ' กล่าว 'โดยไม่ฉัน ว่า เจ้า 'ฉันต้องมาพร้อมกับคุณ' เรา ออกจากสถานีตำรวจก่อนเที่ยงคืน ครั้งแรก 1 เดินผ่านถนนแคบ ลอนดอนตะวันออก ถนนที่ผมเห็นก่อนเท่านั้น ผ่านหน้าต่างของห้องโดยสาร ท่านคิดว่า ฆาตกรรมเกิดขึ้นในถนนที่มืด ว่างเปล่า ที่ไม่ เสมอจริง ความจริงแปลก และน่ากลัวเกี่ยวกับการ เป็นถนนที่แจ็ค Ripper ที่ฆาตกรรมผู้หญิง มีเซอร์วิส และสว่างยิ่งกว่าอื่น ถนนลอนดอน เต็มไป ด้วยผับ และราคาถูก โรงแรม คนหมดชั่วโมงถนนได้เต็มที่ ถูกจนเกินกว่าจะหาเตียงได้ ขี้เมา มองหาแถบที่ไม่เคยปิด และทุกชนิดของ อาชญากร ในที่สุด มีผู้หญิง - เหล่านั้น ผู้หญิงที่ทำงานเฉพาะเวลากลางคืน เมื่อเติมของพวกเขา พี่น้องซื่อสัตย์กำลังนอนหลับ ผมเรียนแพทย์ ในลอนดอน และใน ขณะที่ผมมี นักเรียนที่ผมเห็นสิ่งที่ low-life ทุนของเรา ผม,,มี และหนุ่มสาว ผู้ชายต้องชอบใจตัวเอง แต่ผมไม่เคยเห็น ผู้หญิงชอบเหล่านี้ โฮลมส์หยุดหลายการ คำถามและเตือนพวกเขา และผมของพวกเขา หน้าอย่างระมัดระวัง พวกเขามีอายุอายุยี่สิบ สกปรก เส้น และสิ้นหวัง สิ่งหนึ่งที่เป็นที่ชัดเจนกับ -จะได้ไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ หรือไม่ เริ่มต้น ถ้าแจ็ค Ripper ที่ฆ่าผู้หญิงเช่น เหล่านี้หรือไม่ ตาย ด้วยมีดของเขาเป็นอย่างรวดเร็ว ไม่แย่ลง กว่าความตาย ความเจ็บปวดจากโรคที่ ส่วนใหญ่มักจะจบชีวิตสั้น เรากลับไปสถานีตำรวจหลังจากหนึ่งนาฬิกา ผม ไม่เหนื่อย และป่วยที่หัวใจ Lestrade ก็ไม่ได้หยุด บอกเราว่า เราควรจับไม่ murderers การพูดคุย คืนนั้น ทันใดนั้น โฮล์มส์ไปขึ้น และเดินออกไป ถนน ฉันตามเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฆ่า 'โฮล์มส์กล่าวว่า 'แผนภาพแสดงให้เห็นถึง
สถานที่ที่แต่ละคนเสียชีวิต.'
'x และผมคิดว่าเป็นผู้หญิงที่ไม่รู้จักบางคนหนึ่ง
ว่าเขามีแผนจะฆ่าคืนนี้' ผมบอกว่า ' แต่คุณจะ
ทราบว่าจะนำ X บนแผนภาพของคุณหรือไม่'
'ดูอีกครั้งวัตสัน' โฮล์มส์กล่าวด้วยรอยยิ้ม.
ทันใดนั้นฉันเข้าใจ 'มันเป็นตัวอักษร M! Countdown'
'ใช่วัตสัน M สำหรับการฆาตกรรม, M สำหรับ .. . 'อริอาร์ตี้!
โฮล์มส์ที่คุณหมายถึงจะบอกว่า ... ?'
'ใช่ เขาจะเขียนชื่อของเขาในเลือดบนใบหน้าของ
Whitechapel และเป็นคุณเห็นฉันรู้ว่าเขาจะ
พยายามที่จะฆ่าในคืนนี้และที่ฉันจะไปพบเขา. '
' ไม่ได้โดยไม่มีผมว่า 'ผมบอกว่า 'ฉันจะต้องมากับคุณ. เรา
ออกจากสถานีตำรวจก่อนเที่ยงคืน.
เป็นครั้งแรกที่ 1 เดินผ่านถนนสายแคบ ๆ
ของลอนดอนตะวันออกถนนที่ฉันได้เห็นมาก่อนเพียง
ผ่านหน้าต่างของรถแท็กซี่ที่ คนคิดว่า
การฆาตกรรมเกิดขึ้นในที่มืดถนนที่ว่างเปล่า ที่ไม่ได้เป็น
จริงเสมอ ความจริงที่แปลกและน่ากลัวเกี่ยวกับ
ถนนที่แจ็คเดอะริปเปอร์ฆ่าผู้หญิงเป็น
ว่าพวกเขายุ่งและสว่างกว่ามากที่สุดดีกว่า
ถนนในกรุงลอนดอน พวกเขาเต็มไปด้วยผับและราคาถูก
โรงแรม ที่ทุกชั่วโมงถนนเต็มไปด้วยผู้คนที่
ยากจนเกินไปที่จะหาเตียงทุกที่ขี้เมา
มองหาบาร์ที่ไม่เคยปิดและทุกชนิดของ
อาชญากร ในที่สุดก็มีผู้หญิง - ผู้
ผู้หญิงที่ทำงานเฉพาะในเวลากลางคืนเมื่อพวกเขามากขึ้น
. น้องสาวเที่ยงตรงหลับ
ผมเรียนแพทย์ในกรุงลอนดอนและในขณะที่ผมเป็น
. นักเรียนที่ผมเห็นอะไรบางอย่างที่ต่ำในชีวิตของเงินทุนของเรา
ฉันเป็น หลังจากที่ทุกคนเป็นชายหนุ่มที่มีสุขภาพดีและหนุ่ม
คนต้องชอบใจตัวเอง แต่ผมไม่เคยเห็น
ผู้หญิงเช่นนี้ โฮล์มส์หยุดหลายที่จะ
ถามและจะเตือนพวกเขาและผมมองที่พวกเขา
ใบหน้าอย่างรอบคอบ พวกเขาอายุเมื่ออายุยี่สิบ
สกปรกที่เป็นโรคและสิ้นหวัง สิ่งหนึ่งที่เป็นที่ชัดเจนกับ
ฉัน - พวกเขาไม่ได้ชอบผู้หญิงคนอื่น ๆ มันไม่สำคัญว่า
ผมเริ่มที่จะคิดว่าถ้าแจ็คเดอะริปเปอร์ฆ่าผู้หญิงชอบ
เหล่านี้หรือไม่ ตายด้วยมีดของเขาได้อย่างรวดเร็ว มันไม่สามารถจะเลวร้ายยิ่ง
กว่าตายช้าและเจ็บปวดจากโรคซึ่ง
ส่วนใหญ่มักจะลงท้ายชีวิตสั้นของพวกเขา.
เรากลับมาที่สถานีตำรวจหลังจาก 01:00 ฉัน
เหนื่อยและป่วยที่หัวใจ เลสเตรดก็ไม่ได้หยุด
การพูดคุยบอกเราว่าเราควรจะจับฆาตกรไม่มี
คืนนั้น.
ทันใดนั้นโฮล์มส์กระโดดขึ้นและเดินออกไปที่
ถนน.
ผมทำตามเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฆ่า " " โฮล์มส์กล่าว แผนภาพแสดงสถานที่แต่ละที่ที่ตาย . . ." X , ฉันคิดว่าคงเป็นผู้หญิงที่ไม่รู้จัก , หนึ่งเขาวางแผนที่จะฆ่าเธอ " ผมพูด " แต่ ยังไงรู้ว่าต้องใส่ X บนแผนภาพของคุณ ?" " ดูอีกครั้ง วัตสันโฮล์มส์กล่าวด้วยรอยยิ้มทันใดนั้น ผมเข้าใจ . . . มันเป็นจดหมาย !" ใช่ วัตสัน สำหรับการฆาตกรรม , M . . . " " โมริอาร์ตี้ !โฮล์มส์ คุณหมายถึง . . . . . . . ?" ครับ เขาเขียนชื่อของเขาในเลือดบนใบหน้าของไวท์ชาเพล . และอย่างที่คุณเห็น ผมรู้ว่าเขาจะพยายามที่จะฆ่าเธอ และที่ฉันต้องไปพบเขา" ถ้าไม่มีฉัน " " ฉันพูด ฉันต้องไปกับคุณ เราออกจากสถานีตำรวจ ก่อนเที่ยงคืนเป็นครั้งแรก ที่ 1 เดินผ่านถนนแคบ ๆในลอนดอนตะวันออก , ถนนที่ฉันเคยเห็นมาก่อนเท่านั้นผ่านทางหน้าต่างของรถ คนที่คิดว่าการฆาตกรรมเกิดขึ้นในที่มืด ถนนว่างเปล่า ที่ไม่เป็นจริงเสมอ ที่แปลกและน่ากลัวความจริงเกี่ยวกับถนนที่แจ็คเดอะริปเปอร์ฆ่าผู้หญิงที่พวกเขากำลังยุ่งและดีกว่าสว่างกว่าอื่น ๆส่วนใหญ่ถนนลอนดอน เขาเต็มไปด้วยผับและราคาถูกโรงแรม ทั้งหมดชั่วโมงถนนที่เต็มไปด้วยผู้คนที่จนหาที่นอนที่ไหน เมามองหาแถบที่เคยปิด และทุกชนิดของอาชญากร ในที่สุดก็มีผู้หญิงเหล่านั้นผู้หญิงทำงานกลางคืน เมื่อพวกเขา เพิ่มเติมเที่ยงตรงน้องหลับอยากเรียนแพทย์ในกรุงลอนดอน และในขณะที่ผมเป็นนักเรียนผมเห็นบางอย่างของชีวิตต่ำของเมืองหลวงของเราฉันคือ หลังจากทั้งหมด เป็นคนหนุ่มสุขภาพดี และยังผู้ชายต้องชอบใจตัวเอง แต่ผมยังไม่เคยเห็นผู้หญิงแบบนี้ โฮมส์หยุดต่าง ๆคำถาม และจะเตือนพวกเขา และฉันมองพวกเขาใบหน้าอย่างระมัดระวัง มันเก่าที่อายุยี่สิบสกปรก ติดเชื้อและหมดหวัง สิ่งหนึ่งที่ชัดเจนฉันมันไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ก็ไม่สำคัญผมเริ่มที่จะคิดว่า ถ้าแจ็คเดอะริปเปอร์ฆ่าผู้หญิง เช่นเหล่านี้ ? ตายด้วยมีดของเขาอย่างรวดเร็ว มันไม่สามารถจะเลวร้ายกว่าตายช้าและเจ็บปวดจากโรคที่ส่วนใหญ่มักจะสิ้นสุดของพวกเขาสั้น ๆอยู่เรากลับมาที่สถานีตำรวจ หลังบ่ายโมง ฉันเหนื่อยและไม่สบายใจ เลสตราดไม่ได้หยุดพูด , บอกเราว่า เราไม่ควรจับฆาตกรในคืนนั้นทันใดนั้น โฮล์ม กระโดดขึ้นและเดินออกไปถนนฉันตามเขาไป