The Wat Phra Kaew (Thai: วัดพระแก้ว

The Wat Phra Kaew (Thai: วัดพระแก้ว, RTGS: Wat Phra Kaeo, Pronunciation, English: Temple of the Emerald Buddha; full official name Wat Phra Si Rattana Satsadaram, Thai: วัดพระศรีรัตนศาสดาราม, IPA: [w?t p?r?? s?? r?t.ta.n?? s??t.sa.da?.ra?m]) is regarded as the most sacred Buddhist temple (wat) in Thailand. It is a "potent religio-political symbol and the palladium of Thai society". It is located in the historic centre of Bangkok (district Phra Nakhon), within the precincts of the Grand Palace.
The main building is the central ubosoth, which houses the statue of Emerald Buddha. The legendary history of this Buddha image is traced to India, five centuries after the Lord Buddha attained Nirvana, till it was finally enshrined in Bangkok at the Wat Phra Kaew temple in 1782 during Rama I's reign (1782?1809). This marked the beginning and raise of the Chakri Dynasty of the present Kingdom of Thailand (the present head of the dynasty is King Rama IX. The Emerald Buddha, a dark green statue, is in a standing form, about 66 centimetres (26 in) tall, carved from a single jade stone (Emerald in Thai means deep green colour and not the specific stone). It is carved in the meditating posture in the style of the Lanna school of the northern Thailand. Except for the Thai King, no other person is allowed to touch the statue. The King changes the cloak around the statue three times a year, corresponding to the summer, winter, and rainy seasons, an important ritual performed to usher good fortune to the country during each season.
While legend traces this statue to India, its rich historical records dates its finding in Cambodia in the 15th century, moved to Laos in the 16th century and then to Vientiane where it remained for 215 years, and finally to Thailand in the 18th century. Considering the long history and Nagasena's (a Brahmin who became a Buddhist sage and lived about 150 BC) prophesy that the Emerald Buddha would bring "prosperity and pre-eminence to each country in which it resides", the Emerald Buddha deified in the Wat Phra Kaew is deeply revered and venerated in Thailand as the protector of the country.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัดพระแก้ว (ไทย: วัดพระแก้ว RTGS: วัดพระแก้ว ออกเสียง อังกฤษ: วัดพระแก้ว ชื่ออย่างเป็นทางการเต็มวัดพระศรีรัตนมหาธาตุ Satsadaram ไทย: วัดพระศรีรัตนศาสดาราม IPA: [w ? t p ? r ? s ?? r?t.ta.n ?? s ?? t.sa.da ra ? m]) ถือเป็นศักดิ์สิทธิ์วัดพุทธ (วัด) ในประเทศไทย มันเป็นการ "สัญลักษณ์ religio ทางการเมืองที่มีศักยภาพและพาลาเดียมของสังคมไทย" ตั้งอยู่ในศูนย์กลางของกรุงเทพมหานคร (เขตพระนคร), ภายในพระราชวังด้วยอาคารหลักเป็นการ ubosoth กลาง ซึ่งพระพุทธรูปแก้วมรกต ติดตามประวัติศาสตร์ตำนานของพระพุทธรูปนี้ไปอินเดีย ห้าศตวรรษหลังจากที่พระพุทธเจ้าบรรลุนิพพาน จนมันถูกสุดประดิษฐานในกรุงเทพฯ ที่วัดวัดพระแก้วพ.ศ. 2325 ในรัชสมัยของพระราม I (1782 ? 1809) นี้เครื่องหมายจุดเริ่มต้นและการเพิ่มขึ้นของราชวงศ์จักรีของอยู่ไทย (หัวอยู่ของราชวงศ์ได้พระราชทาน พระแก้วมรกต รูปปั้นสีเขียวเข้ม ในรูปแบบยืน ประมาณ 66 เซนติเมตร (26 นิ้ว) สูง แกะสลักจากหินหยกเดียว (มรกตไทยหมายถึง สีเขียวลึกและไม่เฉพาะหิน) แกะสลักปางนั่งสมาธิในแบบของโรงเรียนลานนาภาคเหนือ ยกเว้นไทยกษัตริย์ คนไม่ได้รับอนุญาตให้แตะรูปปั้น พระเปลี่ยนเสื้อคลุมรอบ ๆ รูปปั้น 3 ครั้งต่อปี ที่สอดคล้องกับฤดูร้อน ฤดูหนาว และ ฤดูฝน เป็นพิธีกรรมสำคัญที่ดำเนินการเพื่อนำโชคดีไปยังประเทศในแต่ละฤดูนั้นในขณะที่ตำนานร่องรอยรูปปั้นนี้ไปอินเดีย บันทึกประวัติศาสตร์อุดมไปด้วยวันที่หาในกัมพูชาในศตวรรษที่ 15 ลาวในศตวรรษที่ 16 แล้ว ไปเวียงจันทน์ที่มันยังคงสำหรับ 215 ปี และในที่สุดประเทศไทยในศตวรรษที่ 18 พิจารณาประวัติศาสตร์ยาวนานและเสน (พราหมณ์ที่เป็น ปราชญ์ทางพุทธศาสนา และชีวิตประมาณ 150 BC) พยากรณ์ว่า พระแก้วมรกตจะนำ "ความเจริญรุ่งเรืองและเนินก่อนประเทศแต่ละที่มันอยู่" บวงสรวงในวัดพระแก้วมรกตคือลึกนับถือ และบูชาในประเทศไทยเป็นอุปกรณ์ป้องกันของประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัดพระแก้ว (ไทย: วัดพระแก้ว, RTGS: วัดพระแก้ว, การออกเสียงภาษาอังกฤษ: วัดพระศรีรัตนศาสดาราม; ชื่ออย่างเป็นทางการเต็มรูปวัดพระศรีรัตน Satsadaram ไทย:? วัดพระศรีรัตนศาสดาราม, IPA: [W TP อา ?? ?? s R? t.ta.n ?? s ?? t.sa.da? .ra? ม.]) ถือได้ว่าเป็นวัดในพุทธศาสนาที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด (วัด) ในประเทศไทย มันเป็น "สัญลักษณ์ที่มีศักยภาพทางการเมืองศาสนาและแพลเลเดียมของสังคมไทย" มันตั้งอยู่ในศูนย์กลางประวัติศาสตร์ของกรุงเทพมหานคร (เขตพระนคร) ภายในเขตของพระราชวังแกรนด์.
อาคารหลักเป็นอุโบสถกลางซึ่งเป็นรูปปั้นของพระพุทธเจ้ามรกต ประวัติความเป็นมาในตำนานของพระพุทธรูปนี้ถูกโยงไปถึงประเทศอินเดียห้าศตวรรษหลังจากที่พระพุทธเจ้าบรรลุนิพพานจนเป็นที่ประดิษฐานที่สุดในกรุงเทพฯที่วัดวัดพระแก้วใน 1782 ในรัชสมัยของพระราม (1782? 1809) นี่เป็นจุดเริ่มต้นและยกระดับของราชวงศ์จักรีของราชอาณาจักรปัจจุบันแห่งประเทศไทย (หัวปัจจุบันของราชวงศ์เป็นพระมหากษัตริย์พระรามเก้า. พระแก้วมรกต, รูปปั้นสีเขียวเข้มอยู่ในรูปแบบที่ยืนอยู่ประมาณ 66 เซนติเมตร (26) สูงแกะสลักจากหินหยกเดียว (เมอรัลในภาษาไทยหมายถึงสีเขียวเข้มและไม่หินที่เฉพาะเจาะจง). มันถูกแกะสลักในท่านั่งสมาธิในรูปแบบของโรงเรียนล้านนาของภาคเหนือของประเทศไทย. ยกเว้นพระมหากษัตริย์ไทยไม่มีอื่น ๆ บุคคลที่ได้รับอนุญาตให้สัมผัสรูปปั้น. กษัตริย์เปลี่ยนแปลงเสื้อคลุมรอบรูปปั้นสามครั้งต่อปีสอดคล้องกับฤดูร้อนฤดูหนาวและฤดูฝนซึ่งเป็นพิธีกรรมที่สำคัญการดำเนินการที่จะนำความโชคดีที่ประเทศในช่วงแต่ละฤดูกาล.
ในขณะที่ร่องรอยตำนาน รูปปั้นไปยังประเทศอินเดียนี้บันทึกทางประวัติศาสตร์ที่หลากหลายวันค้นพบในประเทศกัมพูชาในศตวรรษที่ 15 ย้ายไปอยู่ที่ประเทศลาวในศตวรรษที่ 16 และจากนั้นไปเวียงจันทน์ที่มันยังคงอยู่ 215 ปีและในที่สุดก็ถึงประเทศไทยในศตวรรษที่ 18. พิจารณาประวัติศาสตร์อันยาวนาน และ Nagasena ของ (พราหมณ์ที่กลายเป็นปราชญ์ทางพุทธศาสนาและอาศัยอยู่ประมาณ 150 ปีก่อนคริสตกาล) พยากรณ์ว่าพระแก้วมรกตจะนำมาซึ่ง "ความเจริญรุ่งเรืองและ pre-ความโดดเด่นให้กับแต่ละประเทศในการที่จะอยู่" พระศรีรัตนศาสดาราม deified ในวัดพระแก้วเป็นที่เคารพนับถืออย่างล้ำลึก และเคารพในประเทศไทยเป็นผู้พิทักษ์ของประเทศ